မွန္းခ်က္နဲ႔ႏွမ္းထြက္မကိုက္ေသာအခါဝယ္...

မဂၤလာပါရွင္~~~

ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကတဲက အာကာသ ခရီးစဥ္ေနာက္ဆုံး အေနနဲ႔အပိုလိုယာဥ္ေတြ သူတို႔ရဲ႔ 3D ရုပ္ရွင္ အာကာ
သေလ့လာေရးကို သမတ ကိုယ္တိုင္ေျမေတာင္ေျမာက္ၿပီး ေအာက္ေျခကစလို႔ ခုထက္ထိ ဘယ္လိုအခက္ အခဲမ်ဳိးစုံကေန ရုန္းကန္လာရသလဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေတြေရးမယ္လို႔ စီစဥ္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီမွာလည္း အ မ်ားသိၾကတဲ့အတိုင္း ႏွင္းမုန္တိုင္းေတြ တခုၿပီးတခု က်မတို႔ေနရာကို မဖိတ္ဘဲ အတင္းလာလည္ေနၾက တယ္ေလ..။ တခ်ိန္လုံးခရီးထြက္ေနတဲ့ က်မတို႔၂ေယာက္နဲ႔ ခဏခဏခလုပ္တိုက္မိေတာ့..နမိုးနီးယား
တဲ့ဗ်ား...။

ေဟာ..ေရးမယ္ႀကံေတာ့ စက္ထဲကေဒတာေတြ တေနရာရာကို မေျပာင္းထားဘဲနဲ႔ စက္ကလိရင္း က်မPC
ေလးဂန္႔သြားပါတယ္..(သူ႔ external hard disc drive ၂ခုနဲ႔ဆက္ၿပီး ဟိုကဟာဒီပုိ႔ ဒီကဟာဟိုပို႔ လုပ္တာ
ေလ..ေနာက္ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ မမွတ္မိဘဲ ရူပ္သြားတာေနမွာေပါ့) အဲဒါ ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔  discover CD ရွိတယ္ ဆိုလားခပ္တည္တည္နဲ႔ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာ ေနာက္ေတာ့ အားလုံးဂန္႔သြားတယ္ေလ..။ျပန္
ၿပီး အသစ္သြင္းတယ္တဲ့ ဒါေပမဲဲ့ ဓါတ္ပုံေတြအားလုံးေပ်ာက္သြားပါတယ္ ။ အဲ့ ..ညကတကယ္ စိတ္ဆိုး မိတယ္ စိတ္တအားတိုလိုက္တာ ည ၂နာရီထိုးခါနီးမွ အိပ္ေပမဲ႔လည္း အိပ္မရဘူး ။ ေဒါသ ေမာဟေတြ
ေလာင္ၿမိဳက္ေနတာေလ..။

ေအာ္...အားက်မခံေပါ့ရွင္ အမ်ားတကာလို ဘုတ္အုပ္ႀကီးမွာ အေဖ့ကြယ္လြန္သြားတာ ၇ ႏွစ္ျပည့္..တာ
ကိုတက္ၿပီးလြမ္းျပတမ္းတခ်င္ေနတာေလ..ႏွင္းေတြဆက္တိုက္က်လို႔ ပတ္ဝန္းက်င္တခြင္လုံး ျဖဴေဖြးၿပီး
ၾကားထဲတရက္မွာ ေနကသာေတာ့ ေကာင္းကင္ျပာျပာေနာက္ခံနဲ႔ ျဖဴေဖြးေနတဲ႔ အပင္ေတြ လက္စြမ္းျပ
ထားတာ လည္းျပခ်င္ေသး...ေအာ္..မယ္ငီးမယ္ငီး..ေခါင္းကဆံပင္ျဖဴေတြမွ အားမနာ..သူငယ္ျပန္ခ်င္ေန
ေသးတာေလ..ၾကည့္အုံး..ဟီး... ကိုယ္ကလည္းဓါတ္ပုံေတြၾကည့္ၿပီးမွ  စာကိုစဥ္းစားေရးတတ္တာေလ.. ကိုယ့္ ဦးေနာက္ထဲကမွတ္ညဏ္ အခန္းေလးကနဲနဲက်ဥ္းသလိုလို.. အဟဲ..(က်္ကား မယ္ငီး၏ စာေရး ဟန္တည္း ) @_@

အင္း..ဒီေနရာမွာ.. က်မဓါတ္ပုံေတြေပ်ာက္သြားတာ လူသားေတြစည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ သစ္ပင္ေတြခုတ္လို႔..အဟဲ
ေညာင္ဦးကမ္းပါးၿပိဳေတာ့ (အန္မတန္မွ စာလုံးေပါင္းရခက္ေသာ)စမၼနဂိုရ္ ရႊာကႏြားမေပါင္က်ဳိး ဆိုသလို
ေလဗ်ာ..သိလား..ကဲပါ..မသိရင္လည္း..ေပါက္ပင္ဘာေၾကာင့္ကိုင္းရတယ္..ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးေတာ့သိၾက
မွာပါ..ေနာက္ဆုံး.."ငါ့ဝမ္းပူဆာမေနသာလို႔"ကိုင္းရတဲ့သေဘာေပါ့..ဘာဆိုင္လို႔လည္းမယ္ငီးရာ..လို႔မေျပာ
နဲ႔ေလ..ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္ အတင္းစပ္ဟပ္ၿပီးဆဲြဆိုင္ျပမယ္..ေရွ႔ကသြားရမွာလား..ေနာက္ကျပန္လွည့္
မွာလား..ဒီလိုဗ်ဳိ႔...

လူသားေတြ သစ္ပင္ခုတ္ေတာ့ ေတာေတြေတာင္ေတြ ျပဳန္းသတဲ့...
ေတာျပဳန္းေတာ့ အိုဇုန္းလႊာေတြ ပ်က္သတဲ့...
အိုဇုန္းလႊာေတြပ်က္ေတာ့ ရာသီဥတုေတြေဖါက္ျပန္သတဲ့..
(ကမာၻႀကီးပိုၿပီးပူေႏြးလာတယ္ မိုးရႊာလည္းအရမ္း မိုးေခါင္လည္းမတရားေပါ့
ဒီအေမရိကားမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝအတြင္း အေအးဆုံးနဲ႔ႏွင္းအက်ဆုံးတဲ့)
ႏွင္းေတြက်ေလေတြတိုက္ေတာ့ အရမး္ႀကီးေအးပါသတဲ့...
အရမ္းႀကီးေအးတဲ့အခ်ိန္ အညာသားႀကီး တေယာက္ခါးပတ္ပါ ကမာၻပတ္ၿပီး လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားျမွင့္စက္
 (AC ကေနDC ကိုေျပာင္းတယ္ဆိုလား သူေျပာပါတယ္ ကိုယ္ကနားမလည္)
သူတို႔ Station ေတြကိုလိုက္စစ္ရပါတဲ့...
ႏွင္းေတြၾကားထဲေလွ်ာက္သြားေတာ့ သူဘြတ္ဖိနပ္ထဲေရစိမ့္ဝင္ပါသတဲ့..
အပိုလွဲစရာမပါလို့ အေအးပတ္ၿပီး ဖ်ားပါသတဲ့..
ဒီေတာ့အိမ္က နန္းမေတာ္ ခင္ႏုႏုထြတ္ကေလးငီးငီး အဖ်ားကူးပါသတဲ့..
အဲဒိအခ်ိန္မွာ ဟိုသြားဒီသြားနဲ႔ အေအးထပ္မိၿပီး နမိုးနီးယားၾကပါသတဲ့..
ဒီေတာ့..ဒိန္း..ဒန္႔..ဒန္႔နဲ႔ အိမ္မွာအနားယူၾကရပါသတဲ့..
ၿငိမ္ၿငိမ္ေနဇာတာပါမလာရွာေသာအညာသားႀကီး ငီးငီးတေယာက္တီဗီကဟင္းခ်က္တာေတြငမ္းေၾကာ ထေနတုံး.အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး PC ကိုကလိပါသတဲ့..
သူ႔ external hard disc drive ၂ခုနဲ႔ဆက္ၿပီး ဟိုလုပ္ဒီလုပ္နဲ႔ ေနာက္ဆုံးဓါတ္ပုံေတြေပ်က္သြားပါသတဲ့..
(အဲဒီအထဲမွာ Disney Land ကိုေကာင္းေကာင္းေရးမယ္လို႔ခ်န္ထားတာ)
Florida ခရီးစဥ္တခုလုံးရဲ႔ဓါတ္ပုံေတြပါသြားသတဲ့..
ကဲ...ဆိုင္ၿပီေနာ္...

ဟဟ...စာကို လွတပတ ဖဲြ႔ဖဲြ႔ႏဲြ႔ႏဲြ႔မွမေရးတတ္တာ..ဒီလိုေပါက္ကရေရးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ရတယ္..
ဒါကတေၾကာင္းေပါ့..ဒါေပမဲ့ ဒါႀကီးကိုဘဲ စိတ္ကစဲြေနရင္ကိုယ္ဘဲဒုကၡေရာက္မွာဘဲေလ..ဘာပစၥည္းမွ
ကိုယ္တို႔အပိုင္မရွိပါဘူး အခ်ိ္န္တန္ထားခဲ့ရတာခ်ည္းပါဘဲဒီေတာ့ ေနာက္တမ်ဳိးျပန္ေျပာင္းစဥ္းစားလိုက္
တယ္..ကဲပါေလ.. ဓါတ္ပုံနဲ႔ မေရးေတာ့့လည္း စာကိုဖတ္တဲ႔သူေတြ မ်က္စိထဲျမင္ေယာင္လာေအာင္ ႀကိဳးစားေရးရဖို႔ အခြင့္အေရးတရပ္ျဖစ္လာတယ္လို႔ သေဘာထားလိုက္တယ္...ဟိ..ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဘာလိုလို ညာလိုလိုနဲ႔...ေနာက္က်ရင္ ပုံေတြေလွ်ာ့ၿပီး စာမ်ားမ်ားနဲ႔ အေတြ႔အႀကဳံေတြေရးၾကည့္မယ္ေလေနာ္..(အဟမ္း..အဟမ္း..ႀကဳံတုံး ေၾကာ္ျငာဝင္ရရင္ေတာ့ မယ္ငီးစာကိုလစဥ္ေရးေပးဖို႔ ကမ္းလွမ္းျခင္းခံ ရပါေကာလား..အဲလိုမ်ဳိးေရးရရင္ေတာ့ ဂလို ေတာေရာက္ေတာင္ေရာက္အရည္မရအဖတ္မရ ေပါက္ကရ
ရွစ္ေသာင္းေလွ်ာက္ရႊီးလို႔မသင့္ေပေတာ့ဘူးနဲ႔တူတယ္...)ဒါနဲ႔ ..ဘာေတြေရးရမယ္ေၾကာင္း.... 0_0
မွန္းခ်က္ကိုယ္နဲ႔မကိုက္ရင္လည္း ျမင္ေနရတဲ့ ႀကိဳးစေတြ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ လွမ္းသာဆဲြလိုက္ တခုခုေတာ့
ပါလာမွာဘဲေလ..ဟုတ္လား..

ေနာက္လာမဲ့ ႏွင္းမုန္တိုင္းမ်ားကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရင္း..အဲေလ..အခြင့္အလမ္းအသစ္မ်ားကို ႀကိဳဆိုရင္း ခ်စ္ေသာမိတ္ေဆြမ်ားနဲ႔အတူ ေနရာေလးမွာ အၿမဲရွိေနမယ္ေနာ္...

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး
ေအာက္က ကဗ်ာလိုလိုဘာလိုလိုက..တခါက ဘုတ္အုပ္မွာေပါထားတာေလးပါ...
က်မတို႔ဆီမွာမိုးတြင္းေတာင္ေရက်လို႔ရႊာေတြပ်က္စီးတာကို ေရးထားၾကည့္တာပါ...
(ဒါေလးက..က်မရဲ႔လူသားပီသပုံကိုျပတာေပါ့ေနာ္..တခုခုျဖစ္လိုက္တာနဲ႔ သူမ်ားကိုလက္ညိဳးထိုးဖို႔တန္းျမင္လိုက္တာဘဲေလ...ဟုတ္တယ္ဟုတ္.. ^_^
ဟိ..ေနာက္တာပါဗ်ာ..)

သူ ့ဝမ္းပူဆာမေနသာလို ့..

August 19, 2013 at 1:48pm

ရြာေတြဘာေၾကာင့္ပ်က္ရတယ္..ေရေတြႀကီးလို ့ပ်က္ပါတယ္။
ေရေတြဘာေၾကာင့္ႀကီးပါတယ္..ေခ်ာင္းေရလွ်ံလို ့ႀကီးပါတယ္။
ေခ်ာင္းေရဘာေၾကာင့္လွ်ံရတယ္..ေတာင္ေရက်လို ့လွ်ံရတယ္။
ေတာင္ေရဘာေၾကာင့္က်ရတယ္..ေတာေတြၿပဳန္းလို ့က်ပါတယ္။
ေတာေတြဘာေၾကာင့္ၿပဳန္းရတယ္..သစ္ပင္ခုတ္လို ့ျပဳန္းပါတယ္။
သစ္ပင္ဘာေၾကာင့္ခုတ္ရတယ္..ထင္းေတြလိုလို ့ခုတ္ပါတယ္။
မီးေသြးဖုတ္ဖို ့ခုတ္ပါတယ္။ေတာင္ယာလုပ္ဖို ့ခုတ္ပါတယ္။
စီးပြားေရးလုပ္ဖို ့ခုတ္ပါတယ္။(ေဟ..ေမးေနတဲ့ မယ္ငီးမ်က္စိလည္သြားၿပီ၊တခုခ်င္းစီျပန္ေမးမွ) 
ထင္းေတြဘာေၾကာင့္ခုတ္ရတယ္..ထမင္းေတြခ်က္ဖို ့ခုတ္ပါတယ္။
မီးဖိုေခ်ာင္သုံးဂက္စ္ေတြရွိဘူးလားဟယ္..တို ့ႏိုင္ငံကဂက္စ္ေတြေပါပါတယ္..
ေပါတဲ့ဂက္စ္ေတြေရာင္းစားတယ္။
အဖိုးတန္သစ္နဲ ့ဟင္းခ်က္မယ္။
မီးေသြးဖိုးေတာ့တတ္ႏိုင္ပါဘူးကြယ္။(ေအာ္..မီးေသြးဖုတ္တာက သပ္သပ္စီေပါ့ ) 
ထုံးတမ္းစဥ္လာေတာင္ယာခုတ္ဖို ့၊တႏွစ္တခါေတာေျပာင္းတယ္။
စီးပြားျဖစ္ေတာ့ခုတ္ဘူးကြယ္။
ထမင္းႏွပ္မွန္ရုံဘဲမွန္းပါတယ္။
သစ္ပင္ခုတ္လို ့ေတာျပဳန္းမယ္..အားလုံးဒုကၡေရာက္ၾကပါလိမ့္မယ္..ဒါေတာ့တို ့ကသိဘူးဟယ္။
သိေအာင္ဆိုင္ရာကေျပာဖို ့လိုပါတယ္..
ဆိုင္ရာမ်ားကမအားတယ္။
ဖြင့္ပဲြမ်ား၊ႀကိဳဆိုွဧည့္ခံပဲြမ်ားနဲ ့ရွဳပ္ၾကတယ္။
သစ္ခုတ္ျခင္းကရပ္လိုက္မယ္။ဘယ္သူကထမင္းခ်က္ဖို ့ေလာင္စာရွာေပးမယ္။
ဆိုင္ရာမ်ားကိုေျပာေပါ့ကြယ္..အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ေတြကိုျဖည့္ေပးမွာေပါ့ဟယ္..
စိတ္ကူးယဥ္လို ့ေရွာက္ေျပာတယ္။
မယ္ငီးေျပာတာယုံဘူးကြယ္။
လူႀကီးမ်ားကဗုိက္ႀကီးတယ္။
စားသေလာက္လည္းဝဘူးဟယ္။
ႏွစ္၅ဝလုံးစားတတ္တယ္။
ျပည္ရႊာေကာင္းေအာင္နဲနဲေလးေတာ့လုပ္ေပးပါအုံးကြယ္....။

မယ္ငီး
၁၁.၈.၂၀၁၃ က်ဳိင္းတုံၿမိဳ ့နယ္မွာေရႀကီးတယ္တဲ့...
ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ကိုယ့္ေမြးေန ့မွာမွဝမ္းနဲစရာေတြေတြ ့လို ့အမွတ္တရ...
ကဗ်ာမဟုတ္စာမဟုတ္..တပုဒ္ေလာက္ဖန္တီးၾကည့္တာ....
:P