Thursday, February 25, 2016

မႏၱေလးညေနခင္းတခုမွာေပါ့..

မဂၤလာပါရွင္~~~
မႏၱေလးတံတားဦးေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ ၂နာရီပတ္ဝန္းက်င္ပါဘဲ။ က်မတို႔ေလယာဥ္နဲ႔မေရွးမေႏွာင္းဆိုက္
တာက ကခ်င္ျမစ္ႀကီးနားေလယာဥ္နဲ႔ တရုတ္ ခြန္းမင္ေလယာဥ္တဲ့။ အားပါးပါး..ဟိုက္ရွားလပတ္စ္..ကိုယ္တို႔
ျပည္သားမ်ား သုံးတဲ့ အာေမဍိတ္ အသံေလးဘာေလးေတာင္ျပဳလိုက္ရတယ္..။ တရုတ္ျပည္မ်ားမွားဆင္း
လာမိသလားလို႔ပါ...က်ဳံးက်ဳံးက်န္းက်န္းရွိရွဲ့အသံမ်ဳိးစုံနဲ႔ ျပည္ႀကီးတရုတ္ေတြ တကြင္းလုံးျပည့္ဘဲ။

မိနစ္ ၄ဝ ေက်ာ္ေလာက္မွ ေလဆိပ္ကေနထြက္လာႏိုင္တယ္..။ တက္စီေတြ စုေပါင္းစီးလို႔ရတဲ့ ေတာင္း အိတ္ကားေတြ ၾကိဳက္ရာစီးႏိုင္တယ္..
အဟင္း..ကိုယ္တို႔ကေခၽြတာေရး..ရွင့္..ေပါင္းစီးတာေပါ့ တေယာက္မွ ၁ဝဝဝ ထဲရယ္။ ဘိုထီးဘိုမမ်ားနဲ႔အတူ တူစီးခဲ့ရတယ္။ သူတို႔ေဟာ္တယ္လည္း ကိုယ္တို႔နဲ႔နီးနီးေလးဘဲ..။ေစ်းခ်ဳိနားတဝိုက္သြားၾကမွာေလ..။
ေလဆိပ္ကေန တည္းခိုရာေဟာ္တယ္ေရာက္ေတာ့ ၄နာရီေလာက္ေတာင္ရွိေတာ့မယ္။ လက္ထဲမွာျမန္မာ
ေငြတေထာင္ေတာင္မရွိဘူး။ သူငယ္ခ်င္းကသူ႔အိမ္နားတဝိုက္မွာရွိတဲ့ ေဟာ္တယ္တခုမွာ ႀကိဳတင္ဘြတ္ကင္
တင္ထားေပးတာေလ။ ဒီေတာ့ပစၥည္းခ်ၿပီး သူ႔ဆီတန္းေျပးရတယ္။ ျမန္မာေငြေတြလွဲၿပီးမွ ခ်က္ခ်င္းဘုရား
ႀကီးလိုက္ပို႔မယ္ဆိုေတာ့ အဝတ္အစားမလွဲဘဲ ေဘာင္းဘီနဲ႔ ဘုရားသြားရတာ။ ဘဝမွာစိတ္အက်ဥ္းက်ပ္ဆုံး က ဘုရားသြားတာ ေဘာင္းဘီႀကီးတကားကားနဲ႔ပါဘဲ။ ထိုင္းမွာ ျမဘုရားသြားရင္ ဟိုေနရာဒီေနရာလည္း ဝင္ရမွာမို႔လို႔ ေဘာင္းဘီနဲ႔ဘဲသြားခဲ့ရတယ္။
ဒီမွာလည္း သူငယ္ခ်င္းကိုေဟာ္တယ္ျပန္ၿပီး အဝတ္လွဲဖို႔မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး တေကြ႔တပတ္ႀကီးသြားေနရမွာ။
ကဲပါေလ...မိုးခ်ဳပ္ေတာ့ ေရႊခ်လို႔မရေတာ့ဘူးတဲ့..ကိစၥမရွိ ဖူးေမွ်ာ္ရတာဘဲ ကံေကာင္းလွပါၿပီေလ..။


ဒီတိုင္လုံးေတြက ဟိုးအရင္တုံးက ေရႊအဆင္းနဲ႔ဝင္းခဲ့တာေပါ့တဲ့။ ခုေတာ့ ေက်ာက္စိမ္းကပ္လိုက္ၿပီ...
သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူတူ..ဓါတ္ပုံ ရိုက္ေပးတဲ့ က်ားက်ားႀကီးကို ဘာေျပာရမွန္းမသိဘူး အေဝးႀကီး ေနာက္ၿပီး မူန္ဝါးေနတာဘဲ။
ဘုရားဖူးၿပီးေတာ့ ဘုရားနားက ထမင္းဆုိင္မွာ ဂ်ဳိင့္နဲ႔ဟင္းေတြ ဝယ္ပါတယ္။ ၿပီး သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ စားၾက မွာေလ..။
ဗမာဟင္းေတြဆိုေတာ့ ဆီျပန္ေပါ့..ဘာဟင္းေတြမွန္းေတာင္မသိပါဘူး..အားလုံးအတူတူလို႔ဘဲထင္ေနတာ
အဟီး...

ပုန္းရည္ႀကီးသုပ္..( သဲေတြ ဖုန္မူန္႔ေတြကင္းတဲ့ ပုန္းရည္ႀကီးေတြမ်ားေတြ႔ခဲ့ရင္လက္တို႔ပါအုံး စားလိုက္တိုင္း
သဲဝါးမိလို႔မစားရဲေတာ့ဘူး)



ထမင္းဆိုင္နံမည္က ေအာင္မိသားစု...တဲ့ နံမည္ႀကီးတယ္တဲ့
က်မတို႔ေရာက္ေတာ့ ထမင္းဝိုင္းတဝိုင္းက လူ၂ေယာက္ဘဲရွိတာပါ။ စားၿပီးထျပန္ၾကတယ္။ သူတို႔က်န္ခဲ့တဲ့
ဟင္းေတြပါ။ အသုပ္တဲ့ ပုဂံအျပည့္ဘဲ။ အေထာင္းေတြ ဟင္းရည္ေတြေရာ ဆီျပန္ဟင္းေတြေရာဘဲ။ ဆိုင္
ကအားလုံးကိုသြန္ပစ္မွာလား။ ဘယ္လိုျပန္လုပ္မလဲမသိဘူး..ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားမိခဲ့တယ္။

ဟင္းေတြထဲ့ေနေတာ့ က်မတို႔ကို လက္ဖက္သုပ္နဲ႔ ငွက္ေပ်ာ္သီးေပါင္းအလကားလာခ်ေကၽြးပါတယ္။ တကဲ့
ကို သူမ်ားေတြအေပၚေစတနာရွိတဲ့ ထမင္းဆိုင္ပါဘဲ..
အိမ္ေရာက္ေတာ့  သူ႔ဆီမွာရွိတဲ့ဟင္းေတြ ဝယ္လာတဲ့ဟင္းေတြ အားလုံးခ် အားပါးတရဝါးတီးေပါ့ရွင္...
ေဟာ္တယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ တန္းအိပ္တာဘဲ..ပင္ပန္းတာေလ...။မနက္ႏိုးေတာ့ ေဟာ္တယ္ဘရိတ္ဖတ္က
မိုက္တယ္..မယ္ငီးႀကိဳက္တဲ့ ဆန္ျပဳတ္...ဆန္ျပဳတ္ဆိုတာ အတကယ္ဝါးရသက္သာတာေနာ္..ရွေလာရွေလာ
နဲ႔ဝင္သြားတာ..မိုက္တယ္..း)))

မနက္ ၈ နာရီတိတိ သူ႔အမ်ဳိးေတြလာေခၚမယ္ဆိုေတာ့ ၁နာရီေလာက္လည္ပတ္ဖို႔ အခ်ိန္ရတယ္..
ေစ်းပတ္ဝန္းက်င္ ပတ္ၾကည့္ၾကတာေပါ့...
တကယ္ဗ်ာ...ေစ်းခ်ဳိဆိုတာ တကဲ့နံမည္ႀကီးေနာ္..မနက္ ၇ နာရီေက်ာ္မွာ ဆိုင္ေတြေတာင္ မဖြင့္ၾကေသးဘူး။
အမိူက္သိမ္းကားလာတယ္..မနက္မိုးလင္းမွာတဲ့..ျဖစ္သင့္တာ..မိုးမလင္းခင္ လမ္းသြားလမ္းလာ ရွင္းလင္း
တဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ ပိုေကာင္းမလားေနာ္..လမ္းမေပၚမွာပုံထားတဲ့ စူပါဟီးထေနတဲ့အမိူက္ကိုလွဲ က်ဳံးေနတာက နာရီနဲ႔ခ်ီၾကာတယ္ေလ။ အနံအသက္ကမေကာင္း ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္ အသုပ္ဆိုင္ေတြကပတ္
လည္မွာဘဲ...ေအာ္...ႏိုင္ငံျခားနဲ႔မႏိုင္းပါဘူးေတာ္..က်ဳပ္တို႔ က်ဳိင္းတုံရွမ္းျပည္ေလာက္ပါဘဲ။ မနက္ မီးခြက္ ထြန္းၿပီးေစ်းတန္းခင္းၾကတာ။

အေဝးကလာရင္ ဟိုး..၃နာရီေလာက္ကတဲက လာၾကတာ...
ရွစ္နာရီဆိုရင္..အိမ္ရွင္မေတြေစ်းဝယ္ၿပီး ျပန္ေတာင္ျပန္ၾကၿပီ..အဟီး..ဒီမွာက လမ္းမတခုလုံးရွင္းလင္းလို႔...
အိမ္ထဲကေနေတာင္ မထြက္လာၾကေသးဘူး။

တကယ္အံၾသစရာဘဲ..ဓေလ့ထုံးစံမတူတာေနမွာေနာ္...ေဟ့..ဗမာေစာ ရွမ္းေတာျပန္ဆိုတာ ခုနားလည္ ၿပီရွင့္ း))))) မႏၱေလးသားမ်ား စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္...ျမင္တာေျပာျပတာပါ..
မႏၱေလးေတာင္လည္း ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ေငးေမာေမွ်ာ္ၾကည့္ခဲ့ရုံဘဲ...

ေအာ္...သူ႔အမ်ဳိးေတြဆီလာလည္တာဆိုေတာ့...ေနာက္တေခါက္မွ ကိုယ္ သြားခ်င္တာ သြားလည္ရဖို႔ ဒုတိယအႀကိမ္မႏၱေလးကို ႀကိဳတင္ ဘြတ္ကင္ထားလိုက္ပါမယ္ေလ...

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ပါေစရွင္~~~
မီးမီး

Wednesday, February 17, 2016

BKK က၂၅ဘတ္တန္ေခါက္ဆဲြ

မဂၤလာပါရွင္~~~
စားစာရာအေၾကာင္းမတင္ရတာအေတာ္ၾကာေပါ့ေနာ္...ဒီေခါက္ဆဲြဆိုင္ကလြန္ခဲ့တဲ့ ၂ဝ၁၅ ဘန္ေကာက္ သြားကတဲကစားခဲ့တာပါ။ ေနာက္ၿပီးသူငယ္ခ်င္းကေျပာပါတယ္။ ေစ်းေပါတယ္ထင္ေပမဲ့ ဗိုက္ျပည့္ဖို႔ ဘတ္
၁ဝဝ မွေလာက္တယ္တဲ့..။

တကယ္လည္း ပုံထဲမွာျမင္ရတဲ့အတိုင္း ပါေလရာဖင္ကပ္ေလးဘဲ ထည့္ေပးတာကိုး..။
 ဆိုင္ေလးကလည္း ခပ္ေသးေသးပါ။ မိန္းမကထည့္ေပး ေယာက္က်ားက စားပဲြထိုးလုပ္တာ။
ထိုင္တာနဲ႔ စာရႊက္နဲ႔ခဲတံတို လာခ်ေပးတာပါ။ လူတေယာက္ကို ၃ ပဲြကေနစမွာၾကတာဘဲ။ ဂ်ဳံရည္နဲ႔တပဲြ
ညွပ္ေခါက္ဆဲြအသုပ္တပဲြ တုမ့္ယမ္းအသုပ္ ဒီလိုေပါ့...။ တေယာက္တေပါက္မွာရင္ လုပ္ေပးတဲ့သူလည္း
ေခါင္းရူပ္လို႔လားမသိ။ က်မကရွည္ၿပီးေမးၾကည့္တာ ပုဂံႀကီးႀကီးနဲ႔တခါထဲ လုပ္ေပးမရဘူးလားဆိုေတာ့
သူကနဲနဲစီဘဲလုပ္ေပးတတ္တယ္တဲ့။ အမ်ားႀကီးမထဲ့တတ္လို႔ပါတဲ့..။ပုဂံေဆးတဲ့သူကေတာ့ တခ်ိန္လုံးေဆး
ေပေတာ့ေပါ့ရွင္..။

 လမ္းမႀကီးနဲ႔ကပ္ရပ္ သုဝဏၰသာမိေလယာဥ္ကြင္းနားက စက္မူ႔ဇုံနားမွာပါ။ ျမန္မာေတြအမ်ားႀကီးဘဲ လမ္း
ေပၚမွာလမ္းေလ်ာက္ျဖတ္သြားတာေတြ႔ရတယ္..။အနီးအနားစက္ရုံမွာလုပ္တဲ့ အလုပ္သမားေတြလို႔ေျပာပါ
တယ္။

ဆိုင္က ေသးေပမဲ့ ထိုင္းထုံးစံအတိုင္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔စားခ်င္စရာျဖစ္ေအာင္ သန္႔ရွင္းေအာင္ျပင္ဆင္ထား
ပါတယ္။ ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ဆို ထိုင္ခုံမရတတ္ပါဘူး။ က်မတို႔ ၃ခါေလာက္သြားစားျဖစ္တယ္။

 ကဲ...ေျပာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္စားတယ္ထင္လဲ...၄ေယာက္ဗ်....တပဲြကို ျမန္မာေငြ ၈၆ဝ က်ပ္ေလာက္က်မွာ
ေပါ့..။တေယာက္ ၃ပဲြဆိုေတာ့ ၂၅ဝဝ က်ပ္ ေန႔လည္စာတနပ္ မဆိုးဘူးေနာ္..။ ရန္ကုန္ထက္ အပုံႀကီးေစ်း
သက္သာတယ္။ အရင္က တပဲြမွ ၂ဝ ထဲရယ္တဲ့ အခုမွေစ်းတက္သြားတာ..ဆိုဘဲ...

ေနာက္ဆိုင္တခုက ABAC တကၠသိုလ္နားမွာ လမ္းေဘးေလးပန္းေပါ့ဗ်ာ...Apartment မွာတေယာက္ထဲ
ဟင္းခ်က္ပ်င္းရင္ သြားစားေလ့ရွိတဲ့ဆိုင္..အျပင္လမ္းေဘးမဟုတ္တဲ့အတြက္ ကားန႔ံ ဆူညံျခင္းအလွ်င္းကင္း
တဲ့ဆိုင္ေပါ့..

အဲဒီမွာ ငါးေခါက္ဆဲြလည္းရတယ္ဆိုလို႔သေဘာက်တာ...ေခါက္ဆဲြဖတ္က ငါးနဲ႔လုပ္ထားတာေလ။ အဲဒီတုံး ကဓါတ္ပုံမရိုက္ထားမိဘူး..
ေနာက္ဆုံးသြားစားတဲ့အခါက်ေတာ့မွ ရိုးရိုးဝက္သားလုံးနဲ႔ ဝက္သား ညွပ္ေခါက္ဆဲြစားခဲ့တာ။ သူ႔ဟင္းရည္ က ၾကက္ဟင္းခါးသီးနဲ႔ မုန္လာဥျဖဴထဲ့ၿပဳတ္ထားတာ ခ်ဳိမွခ်ဳိ..အခ်ဳိမူန္႔မလိုဘူး..အဖြားႀကီးေျပာတာေတာ့ အခ်ဳိ မူန္႔မထဲ့ ဘူးတဲ့..ဒါေပမဲ့ သူတို႔က ဟင္းခပ္မူန္႔ေတြသိပ္သုံးတာ.. ၿပီး ဖက္ထုပ္ေခါက္ဆဲြလုပ္တဲ့ အဖတ္ကို ၾကြပ္ ၾကြပ္ေၾကာ္ၿပီးတပဲြလာခ်ေပးတာ အရမ္းသေဘာက်တယ္..တပဲြမွ ၃၅ ဘတ္ ထဲရယ္...

စကားမစပ္ေနမေကာင္းလို႔..ေခါက္ဆဲြအရမ္းစားခ်င္တာဘဲ..သိလား..အခုက်မေရာဂါတခုခံစားေနရတယ္။ အေအးေလာင္ေနတာတဲ့ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က အႏုတ္ ၁၇ ေလာက္ေအးခဲသြားတဲ့အခ်ိန္ က်ားက်ားႀကီး မေတာ္
တဆေခ်ာ္လွဲလို႔ ေဆးခန္းသြားရတယ္ အိမ္နဲ႔ ၄ လမ္းေလာက္ဘဲျခားေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္သြားတယ္ေလ။
အျပန္မွာ ေအာ္ေတာင္ငိုခ်င္တယ္ ေလကလည္းအရမ္းတိုက္ ေအးကေအး အႏုတ္ ၁၇ ဆိုတာ ေလတိုက္ ရင္ အဲ့ထက္ ၄၊၅ ဒီကရီေလာက္နိမ့္ဆင္းတာေလ.. အိမ္ေရာက္ေတာ့ မ်က္ႏွာျပင္တခုလုံးခဲဲၿပီး အေအး
ေလာင္သြားတယ္တဲ့..နီရဲထြတ္ၿပီး အင္ျပင္ေတြထ ယားယံေယာင္ယမ္းေပါ့ရွင္...မ်က္နွာတခုလုံးဖူးေယာင္
ေနတာအျပင္လည္းမထြက္နိုင္ မ်က္ခြံေတာင္အစ္ၿပီးတဲြက်ေနတာ..ေအာ္..ဒုကၡ ဒုကၡ..အသက္တရာမေန ရေပမဲ့ ေရာဂါေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္ႀကဳံေတြ႔ေနရတာဘဲေနာ္...မိတ္ေဆြမ်ားလည္း သတိထားပါ။
အရမ္းေအး အရမ္းပူရင္ မ်က္ႏွာတို႔ဘာတို႔ အရင္ဆုံးကာရံထားဖို႔မေမ့ၾကနဲ႔ေနာ္..

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစ~~~
မီးမီး

Thursday, February 11, 2016

လူစုံရင္တက္ကုန္ဖြင့္ၾကစို႔...

(၂ဝ၁၄ ေဖေဖာ္ဝါရီ မွာေရးထားၿပီး တခါမွ မတင္ျဖစ္ဘဲ က်န္ေနတာ ခုမွျပန္တင္လိုက္ပါတယ္)

မဂၤလာပါရွင္~~~
၁၉ရ၄ သီတင္းကၽြတ္ခါနီး အင္းေလးေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားပဲြအခ်ိန္ေပါ့..အဲဒီအခါတုံးကဆိုရင္ အင္းေလးဟာ
ေရေတြျပည့္လွ်ံေနၿပီး ခုလိုပုံစံမ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူး။ အဖြားရဲ႔ဇာတိရြာက နန့္ပန္ေရလယ္ရြာပါ။ အဖြားကေတာင္ ႀကီးမွာေနၿပီးအင္းထဲက သူ႔အကို ဆီအၿမဲသြားေလ့ရွိတယ္။ခါတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ သူဖာသာသူသြားေပမဲ့ ဒီလို အခါေန႔မ်ဳိးဆိုရင္ေျမးအေပါင္း အားလုံးပါရပါတယ္။ အဖြားတို႔ကေမာင္ႏွမ၄ ေယာက္ရွိပါတယ္။ အဖြားရဲ့ညီမ ဖြားပု၊ အဖြားကိုေတာ့ အားလုံးကေပါင္ေ႒းအိုလို႔ေခၚၿပီးအဖိုးကိုေတာ့ ပဥၨင္းေခါင္လို႔ေခၚပါတယ္။ အဖြားရဲ့ 
ေမာင္တေယာက္က်ေတာ့ ဖိုးစာ လို႔ေခၚပါတယ္။အဖိုးပဥၨင္းေခါင္မွာေတာ့  ေမြးစားသား (တူအရင္းကိုျပန္
ေမြးစားတာ)ဘဲရွိပါတယ္။ ဖြားပု ေပါင္ေ႒းအို ဖိုးရင္နဲ႔ဖိုးစာ ဒီ၃ေယာက္ကေနေပါက္ဖြားလာတဲ့ ေျမးေတြ ဆိုတာ မနဲမေနာေပါ့..က်မရဲ႔ အကိုအမဝမ္းကဲြ ၂ဝမ္းကဲြေတြ ၂ဝေက်ာ္ ၃ဝ နီးပါး အမ်ားႀကီးထဲမွာက်မက မိန္းကေလးေတြထဲကအငယ္ဆုံးေပါ့ရွင္..။

ေဖါင္ေတာ္ဦးဘုရားပဲြက သီတင္းကၽြတ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္နဲ႔လည္းတိုက္ေတာ့ ဘုရားလည္းဖူး၊ အင္းထဲမွာ အမ်ဳိးေတြတသိုက္နဲ႔ အၿမဲ တပတ္ ၁ဝရက္ေနၾကပါတယ္။ ဟိုး..အရင္အဖိုးတို႔ ေခတ္က (က်မတို႔ ရဲ႔အဖိုး အရင္းက အေဖငယ္ငယ္ ကတဲကဘဲဆုံးပါးသြားတယ္တဲ့) ပဥၨင္းေခါင္(ပဇင္းေခါင္လို႔အသံထြက္ပါတယ္) အေတာ္ပိုက္ဆံ ခ်မ္းသာခဲ့တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ အဲဒီေခတ္ကာလက နန့္ပန္ေရလယ္ရြာမွာ ကုန္းေျမနဲ႔ အိမ္ဆိုတာ အဖိုးအိမ္တခုဘဲရွိခဲ့ပါတယ္။ အိမ္အျပင္ ပတ္ပတ္လည္မွာ ေျမးေတြလာရင္ ကစားဖို႔ ဖိုးေခါင္
ကကြင္းျပင္တခုလုပ္ထားပါေသးတယ္။ အဖိုးတို႔ ေမာင္ႏွမ၄ေယာက္မွာ အဖြားက ဒုတိယေလ။ ဖိုးေခါင္က ငယ္ငယ္နဲ႔ မုဆိုးမျဖစ္သြားတဲ့ အဖြားကိုၾကည့္ရူေစာင့္မခဲ့ရတယ္ဆိုပါေတာ့။ သူ႔ညီညီမကေပါက္ဖြားလာ တဲ့ေျမးေတြအားလုံးကိုလည္း အရမ္းခ်စ္တယ္။ တေယာက္ခ်င္းရဲ႔အႀကိဳက္ေတြကိုသိတယ္။


က်မကေတာ့ ငယ္ငယ္ကတဲက လူ႔ကန္႔လန့္ဂြစာလားမသိပါဘူးရွင္..။အင္းထဲဆင္းေတာ့မယ္ဆိုရင္ ေရဗူး
တျပင္ျပင္နဲ႔ ၊ဘယ္ညာမွာေရဗူးစလြယ္သိုင္းပါလို႔ ေစာင္းငမ္းေစာင္းငမ္းနဲ႔ သြားပါတယ္။ တျခားေရကိုမ
ေသာက္ဘူး ကိုယ့္ေရဗူးထဲကေရဘဲေသာက္တယ္။ တခုခုေကၽြးရင္ ႏွာေခါင္းတရူံရူံနဲ႔ ရူရိုက္စမ္းသပ္ၿပီးမွ
စားေတာ္မူပါတယ္။ သူမ်ားေတြေျပးလြားကစားၾက ေရကူးၾကနဲ႔ ကိုယ္ေတာ့ ေရဗူးႀကီးလြယ္လို႔ အိမ္လည္မွာ
ငုတ္တုတ္ႀကီး။ အဲဒီေတာ့ အကိုအမေတာ္ေတြကလည္း သိပ္မၾကည္ဘူး ဘယ္သြားသြားမေခၚခ်င္ၾကဘူး
ေလ။ က်မ စကားမေျပာတတ္တဲ့အရြယ္မွာကတဲ တဲ့အရမ္းႀကီးကို စိတ္ညစ္စရာေကာင္းေအာင္ လူႀကီးေတြ ကိုက်ီက်တတ္ပါတယ္တဲ့။ ထမင္းစားေတာ့မယ္ဆိုရင္ ခူးခပ္ထဲ့ေပးမဲ့ပုဂံကအစ အရင္ျပရတယ္၊ က်မက လက္နဲ႔ ေတာက္ၾကည့္တာတဲ့ တိန္းတိန္းလို႔ျမည္တဲ့သံပုဂံေတြဆိုရင္ ကန္ထုတ္လိုက္တယ္ ပုတ္ထုတ္ လိုက္တယ္တဲ့။ က်မတို႔ အေခၚတိုက္ပုဂံ ေၾကြပုဂံလွလွေလးမွ စားေတာ္မူပါသတဲ့။ ^_^  အဝတ္
ေတာင္မွ ဝတ္ခါနီးနမ္းၾကည့္ေသးတယ္။ အနံသိပ္မၾကိဳက္ရင္ မဝတ္ဘူးတဲ့ဆရာေရ႔..။ အခုေတာ့ ဒီလို
မဟုတ္ပါဘူး..လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာေနတတ္ပါၿပီေလ..။

ဓါတ္ပုံကိုေတာ့ အင္တာနက္မွာ ဂူဂဲတန္ခိုးနဲ႔ႀကံဖန္ထားတာပါ း))

ခင္ႀကီးက်ယ္ကို စာရင္းခ်ဳပ္ေတာ့ ကစားခ်ိန္ၾကရင္ ဘယ္သူမွမေခၚဘူးေပါ့။ အပ်ဳိလူပ်ဳိေတြျဖစ္ေနတဲ့ အကို အမေတြက စက္တပ္ေလွႀကီးကို ေမာ္တာျဖဳတ္ၿပီး ေလွာ္တက္ကိုယ္စီနဲ႔ သြားၾကတယ္။ ဘုရားေပါက္
ကိုသြားၾကတာပါ။ နဲနဲငယ္တဲ့ အကိုငယ္အမငယ္ေတြက(ေလွာ္တက္လည္းကုန္ၿပီေလ) အိမ္နီးနားခ်င္း ကေလွာ္တက္ေတြ သြားဌားၿပီး ေလွခပ္ေသးေသးကို ေလွာ္ၿပီးထြက္လာၾကပါတယ္။ ဒီကလည္း သူမ်ားမ
ေခၚေတာ့ ျပဴတင္းေပါက္ကေနေငးေမာၾကည့္ရူေနရုံကလဲြလို႔ ဘာတတ္ႏိုင္မလဲ..။
က်မကိုေတာ့ ငယ္လည္း ငယ္ေသးတယ္ နဲနဲဆိုရင္ အတိုင္အေတာလည္းထူေတာ့ သူတို႔မေခၚခ်င္ၾကတာ အဆန္းမဟုတ္ပါေလ။ က်မအသက္ ၁ဝႏွစ္ ပတ္ဝန္းက်င္ဘဲရွိေသးတာ..။ ထမင္းစားခ်ိန္ ေရကူးခ်ိန္ဆိုရင္တအိမ္လုံးတုန္ခါေန
တာဘဲ ေအာ္ဟစ္ေျပးလႊားေနၾကလိုက္တာ။ အင္းထဲကအိမ္ေတြက သူတို႔အေျပာအရဆိုရင္၂ေဆာင္ျပိဳင္ ၂ထပ္ႀကီး..ဆိုတာေလ...။တကယ္ဘဲ အိမ္သိမ့္သိမ့္တုန္ေအာင္ ေမ်ာက္ရူံးေအာင္ေဆာ့ခဲ့ၾကတာ။က်မတို႔အ
တြက္ မုန္႔ေခါင္းဘီးကို အဖိုးကမုန္႔သည္ေခၚ သပ္သပ္ငါးမ်ားမ်ားနဲ႔ (အထဲကအစာသြပ္တာ ငါးနဲ႔ၾကက္ သြန္ၿမိတ္)စပယ္ရွယ္လုပ္ခိုင္းၿပီး ေတာင္းလိုက္လာပို႔ခိုင္းတာေလ။ အရမ္းစားေကာင္းဘဲ။ က်မတို႔ဦးေလး
အဖိုးရဲ႔ေမြးစားသား က်မတို႔အေခၚေလးေဖ ဆိုတာ အရမ္းဝတယ္။ ေရထဲက်ရင္ ေရမႏွစ္ဘူးဆိုလို႔ သူ႔ကို အတင္းေရထဲတြန္းခ်ၾကတာ ကိုယ္တို႔အားနဲ႔ သူကလူပ္ေတာင္မလူပ္ဘူး။ အရမ္းဝတာကိုး..ဟီး..ေပါင္
၃ဝဝ ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ရွိမယ္နဲ႔တူတယ္။


အဖိုးအိမ္ကဟင္းခ်က္တဲ့ေယာက္မႀကီးေတြကအစ သူတို႔ယူၾက တယ္။ ေဟး..ဟား..နဲ႔ ေပ်ာ္စရာႀကီး၊စိတ္
တျခမ္းကလည္းမနာလိုဘူး။ လိုက္လည္းမသြားရဲဘူး..။ နဲနဲႀကီးတဲ့ အကိုအမေတြေတာ့ ေလွႀကီးနဲ႔သြား လိုက္ၿပီ က်မကသူတို႔နဲ႔လိုက္ခ်င္တာ။ ေခၚၾကဘူးေလ။အငယ္တသိုက္ က်မအကို ကိုကိုညီညီတို႔ကေတာ့ တက္တိုတက္ရွည္ေတြနဲ႔ ေပါ့။ ေလွာ္တက္ေတြေျပာတာပါ။ တယာက္ကညာဖက္ ေလွာ္ရင္တေယာက္က ဘယ္ဖက္နဲ႔ သူတို႔ ေလွက လွည္ေနတယ္ ေရွ႔မ သြားဘူး။ ဘာရမွာလည္း ခပ္က်ယ္က်ယ္ေအာ္ရီေပးတာ
ေပါ့..ေလွာင္တာေလ..။ သူတို႔က အိမ္ဝင္းထဲကေနမထြက္ႏိုင္ေသးဘူး။လည္ေနတာ ေနာက္ေတာ့ တန္း တန္း မတ္မတ္တေနရာမွာ ခံေနပါတယ္..ဟီး.. အိမ္သာေလ အိမ္သာတိုင္ၾကားထဲခံေနတာ..။ ေအာ္လိုက္ ၾကတာ အေပၚကအိမ္သာထဲမွာသာလူရွိရင္ေတာ္ေတာ္ရီရမယ္။ အိမ္သာလည္းလူႀကီးလူငယ္ခဲြထားတယ္။
အကိုငယ္က လူႀကီးအိမ္သာသြားတက္ၿပီးျပဳတ္က်ဖူးတယ္ေလ..။

အင္းထဲကအိမ္ေတြပါ
တကယ္ဘဲ လူေတြစုံေတာ့ သူတို႔တက္ကုန္ဖြင့္ၿပီးသြားလိုက္ၾကတာ ေနာက္ျပန္လွည့္မၾကည့္ေတာ့ဘူး။ လို
ရာပန္းတိုင္ေတြေရာက္သြားၾကတာဘဲ။ ေၾကာက္ရႊံၿပီး ေနာက္တြန္႔ေနရင္သာ ဘယ္မွမေရာက္ဘဲ ရပ္ေန တယ္။ ဒီအခ်ိန္ ၂ဝမ္းကဲြ တဝမ္းကဲြ အကိုေတြအမေတြ ဘယ္ဘဝေရာက္လို႔ ဘာေတြျဖစ္ေနၾကမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ ကိုယ့္ဘဝ နဲ႔ကိုယ္ အဆက္အသြယ္ေတြလည္းမရွိဘူး။ အေဖနဲ႔ အကို ၂ေယာက္လုံးဆုံးေတာ့ အင္းထဲက အမ်ဳိးေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္အဆက္ျပတ္သြားတယ္...။ တေန႔ေန႔တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ က်မလည္းက်မေလွ
နဲ႔ေလွာ္ၿပီးသြားေနရမယ္လို႔တခါမွမထင္မိခဲ့ဘူး..။ ဆက္လက္ေလွာ္ရအုံးမယ္ေလ...။ တေန႔ေတာ့ ပန္းတိုင္ေရာက္မွာေပါ့...။ လူမစုံလည္းတက္ကုန္ဖြင့္ၿပီးေလွာ္ရအုံးမယ္...။

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး

Friday, February 5, 2016

ေဝဟင္မွတဆင့္မႏၱေလးျမင္ကြင္းမ်ား

မဂၤလာပါရွင္~~~
ဒီတခါမေမွ်ာ္လင့္ဘဲဘန္ေကာက္ကိုထြက္လာရတာ။ ဘန္ေကာက္ေရာက္ေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ငယ္သူငယ္
ခ်င္းနဲ႔ျပန္ေတြ႔တယ္။ သူတို႔ကမႏၱေလးကေနတိုက္ရိုက္လာတာတဲ့။ေအာ္.. ဒီလိုလည္းသြားလို႔ရတယ္ဆို ၿပီး ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ မႏၱေလးထြက္ခဲ့ၾကတယ္ေလ..။ အဟင္း..စာရင္းခ်ဳပ္ရရင္ေတာ့မေမွ်ာ္
လင့္ခရီးသည္ဇာတ္လမ္းဆိုပါေတာ့ း)))
ေလယာဥ္မွာအစားအေသာက္ကို သူကဘယ္တုံးကတည္းက sea foodဆိုၿပီးမွာထားမွန္းေတာင္မသိလိုက္
မိဘူး။ (ငါးနဲ႔အာလူး မုန္လာဥနီျပဳတ္ေတြပါဘဲ)

လက္မွတ္ဝယ္ကတဲကႀကိဳတင္အစားအစာေရႊးထားရင္ သူမ်ားထက္ အေစာဆုံး လာပို႔ေပးတယ္ေလ..
အရင္ဆုံးစားရတာေပါ့..ဘာမွလည္းမထူးျခားပါဘူး..ကိုယ္ကေတာ့ ဆန္ေခါက္ဆဲြေၾကာ္
ခရီးတိုတိုလည္းဘဲ သိပ္အစားအစာေကာင္းမေမွ်ာ္လင့္မိပါဘူး..တခုေကာင္းတာက ေလဆိပ္မွာ အဲ့..ေလ
ေၾကာင္းလိုင္းbangkok airways က lounge ေတြဘာေတြနဲ႔ စပယ္ရွယ္တီးခဲ့ရေသးတယ္။ ဖရီး..ဗ်

ကဲပါေလ...ဧရာဝတီျမစ္ေကြ႔ေကြ႔ေကာက္ေကာက္ျမင္ရေတာ့ မေနႏိုင္ပါဘူး...တျဖတ္ျဖတ္ တခ်ပ္ခ်ပ္နဲ႔ရိုက္
ေတာ့တာေပါ့.

စစ္ကိုင္းတံတား....
ေရေတြခန္းတယ္နဲ႔တူတယ္ ေရလည္ေခါင္ ေသာင္ထြန္း နတ္သမီးေနတဲ့ကၽြန္း..လားမသိ..
မူန္မူန္ျပျပနဲ႔ စစ္ကိုင္းမႏၱေလး..
ေလယာဥ္ဆင္းခါနီး...
အျမန္လမ္းမႀကီးကိုလည္းျမင္ရတယ္..
လမ္းမႀကီးက သိပ္အေျဖာင့္ႀကီးလည္းမဟုတ္ပါဘူး..
အဲဒီအဝိုင္းကေန..ေလယဥ္ကြင္းသြားတဲ့ဖက္ ေက်ာက္ဆည္သြား ေနာက္တခုကဘယ္ကိုသြားတယ္ဆိုလား
လမ္းခဲြတဲ့..ဆိုင္းဘုတ္ေလးေသးေသး..ေသေသခ်ာခ်ာမဖတ္လိုက္ရဘူး..

Toll gate ေသးေသးေလးကခ်စ္စရာ...
ျမန္မာျပည္ေရာက္တာနဲ႔ ထိပ္ဆုံးျမင္ရမွာက ေစတီပုထိုးေတြပါဘဲ...
တံတားဦး..ေလဆိပ္ဖြင့္တာ ၂ဝဝ၉ ဆိုေတာ့ သိပ္မၾကာလွဘူးလို႔..ေျပာႏိုင္ပါတယ္..
Wiki မွာတခ်က္သြားဖတ္ၾကည့္တာ ခုစာေရးမွေလ..နဲနဲၿပဳံးစိစိေတာ့ ျဖစ္မိတယ္..အဟဲ..ဒီလိုရွင့္..သူတို႔ေရး
ထားတာက"Completed in 1999, the airport is the largest and most modern airport in the country, connecting 11 domestic and four international destinations, complete with a 14,000-foot (4267-m) runway which is the longest runway in use in Southeast Asia and capacity to handle up to 3 million passengers a year."
ကိုင္း...က်ဳိင္းတုံတခါျပန္ အသြားအျပန္(၂ခါ) ေနာက္ဘန္ေကာက္ျပန္ထြက္ ၁ခါ စုစုေပါင္း ေနာက္ထပ္၃ခါ
ႀကီးမ်ားေတာင္လာရမွာ အေသအခ်ာ ေလ့လာၾကည့္မယ္ေလ..ဆိုၿပီး..အားခဲထားမိလိုက္တယ္..
ေနာက္၂ညအိပ္ၿပီး က်ဳိင္းတုံကိုထြက္ခဲ့ပါတယ္..မနက္၈နာရီဟာ ရွမ္းမအတြက္ အေစာႀကီး မဟုတ္ေပမဲ့ မႏၱေလးသားေတြကေစာေနေသးလားမသိ ၾကမ္းတိုက္ အိမ္သာသန္႔ရွင္းေရးသမားေတြ မေရာက္လာၾက
ေသးဘူးတဲ့..သန္႔စင္ခန္း အရမ္းညစ္ပတ္ေပါ့ရွင္...ေလယာဥ္ကြင္းၾကမ္းျပင္တခုလုံး ဖုံမူန္႔ေတြ မိတ္ကပ္ဖုိ႔
ထားသလိုျဖဴေဖြးေနတာေပါ့....
 ရာသီဥတုကလည္းအုံမိူင္းေနတာနဲ႔..ထုံးစံအတိုင္း ဝယ္သာမေကာင္း ေလယာဥ္အခ်ိန္ေႏွာင္း..တဲ့ရွင့္
ဒီေတာ့လူလည္း..ၿငိမ္ၿငိမ္မေနႏိုင္..ဟိုေလ်ာက္ဒီေလ်ာက္နဲ႔..တံတားဦးေလယာဥ္ကြင္းအလွကို မိတ္ေဆြမ်ား
ျပသဖို႔..ဒါတ္ရိုက္တာေပါ့...

စတီးခုံပါးပါးေလးနဲ႔ ခရီးသည္နားေနဖို႔ခ်ထားတာ..ပိန္လိမ္ေနၿပီ..ေသတၱာေတြ အေလးႀကီးေတြ ပစ္တင္
ေတာ့ပိန္ခ်ဳိင့္ကုန္တာေပါ့...ခရီးသည္ကိုအျပစ္မတင္နဲ႔..ခရီးထြက္ရင္ ပါလာတဲ့အေလးေတြတင္ဖို႔ ခ်ဖို႔နားဖို႔
ေတာင့္တင္းခိုင္မာတဲ့ ပစၥည္းေတြနဲ႔မွရမယ္ဆိုတာ..နားလည္ေပးေလ..ေမာင္မင္းႀကီးသားမ်ား..

စာရင္းတင္တုံးကေတာ့ ထိပ္တန္းအေကာင္းစားတန္ဘိုးႀကီးေတြဘဲ ျဖစ္မွာအေသအခ်ာ..အဲ့ထိုင္ခုံအ
ေနာက္ကအျပာေရာင္ ခုံတန္းကိုေတာ့ အနီးကပ္ရိုက္ၿပီးမွ မတင္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး..အားလုံးက အစြန္းအထင္း
ေတြဘာအကြက္မွန္းမသိ အနီေရာင္ေတြ ရႊံစရာႀကီးရယ္.. :( ထိုင္ဖို႔စိတ္မသန္႔တာအမွန္ @_@
ကိုင္း..ေနာက္တခါ..ျပန္တက္..သြားၾကမယ္...
ဒီတခါေတာ့ အားကစားကြင္းေရာ..ခ်မ္းျမသာစည္ေလယာဥ္ကြင္းေဟာင္းပါျမင္ရတယ္..ေလယာဥ္ပ်ံေသး
ေသးတစင္းေတာင္ မူန္မူန္ေလးေတြ႔ရတယ္..
ၿမိဳ႔ပုံစံက သပ္ရပ္တယ္...
မႏၱေလးကန္ေတာ္ႀကီး..အဲ့နားကအိမ္မွာေနရရင္..မိုက္မွာ..
ဒီေနရာေတာ့..စစ္ကိုင္းလား..မႏၱေလးလား..မခဲြျခားတတ္ပါရွင္..
ေစတီေတြအမ်ားႀကီးဘဲ....
ေရကန္ရွိတဲ့ၿမိဳ႔ဆုိရင္ လွပတင့္တယ္တာအမွန္..အဟဲ..က်ဳိင္းတုံမွာလည္း ကန္ရွိတယ္ေလ ဒါေၾကာင့္ :P
ေထာင့္နားက ေက်ာက္စိမ္းေစတီ...ေရာက္ခဲ့တယ္..ေနာက္တခါဆိုရင္ အဲ့အေၾကာင္းေျပာရအုံးမွာေပါ့..
ေအာက္ကပုံေတြကေတာ့ ဘန္ေကာက္အျပန္ခရီးေပါ့..
ဟင္းဟင္း..မယ္ငီး Wikiမွာတ္ၿပီးျပဳံးရတဲ့အေၾကာင္းက ဒီလိုရွင့္...၂ဝဝ၉ ဆိုေတာ့ ၆ႏွစ္ဘဲရွိပါေသးတယ္။ မ်က္ႏွာၾကက္ေတြဒီလိုျဖစ္ေနၿပီ..ျပဳဳဳျပင္ထိန္းသိမ္းေရးေကာ္မတီတို႔ဘာတို႔ဆိုေတာ့ ရွိပါလိမ့္မယ္..ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္မက်ေသးတာလားမသိ..
တခ်ဳိ႔ေနရာမွာေတာ့ ေဟာင္းေလာင္း....အဲဒါ အဝင္ကခရီးသည္ေတြလာတဲ့ လမ္းတေလ်ာက္မွာ..မိတ္ေဆြ
မ်ားလာခဲ့ရင္ ေမာ့သာၾကည့္ခဲ့ ေသခ်ာတယ္..ပင့္ကူပါးစပ္ထဲျပဳတ္က်လာမယ္..အဟီး..

ခရီးသည္ေတြကအမ်ားႀကီး ေလယာဥ္တက္ခါနီးနားေနေဆာင္တခုထဲကို ခရီးစဥ္ ၂ခုေလာက္ေပါင္းထား တယ္။ မိုးတိုးမတ္တပ္ မယ္ငီးတို႔လို အရမ္းမ်ားတယ္..ေနာက္ၿပီး ေဆးလိပ္န႔ံအရမ္းနံတယ္..မေသာက္ရလို႔
ေတာ့ဆိုင္းဘုတ္ရွိတာဘဲ။ ဘယ္ A Bayေတြေသာက္ၾကလဲမသိ။က်မမယ္ငီးႏွာရည္ေတြက်လိုက္တာ မေျပာ ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။

ေလဆိပ္မွာ မိုးတိုးမတ္တပ္ လူတန္းစားေတြမ်ားထွာ... စေရာက္တဲ့ေန႔က တရုတ္ျပည္ေရာက္သြားၿပီ မွတ္
ေနတာ တရုတ္ျပည္ကေနေလယာဥ္တစီးဆိုက္တာ..အိုး..တကြင္းလုံးဆူညံသြားတာဘဲ..အားလုံးကို ဝိုင္း
ၾကည့္ေနၾကတဲ့ သူေတြလည္းအမ်ားႀကီးဘဲ..သူတို႔ဘယ္လိုမ်ဳိးေလယာဥ္ကြင္းမွာတာဝန္ယူၾကလည္း မသိ ဘူး အဟီး..ကိုယ္ေတာင္ လုပ္ခ်င္တာ..ဟိုနားရပ္လိုက္ ဒီနားရပ္လိုက္နဲ႔ အခ်ိန္တန္လခရတယ္ မိုက္တာ း)

ကဲ..ၾကည့္..ဘယ္နားသြားထိုင္ရမွန္းကိုမသိတာ..
ဒီလိုျဖတ္ထုတ္ထားရင္..ေလယာဥ္ကြင္းက အရမ္းလွ..
ဒီလိုေလးလည္း..မိုက္စ္..
အဲ..အေပၚက မ်က္ႏွာၾကက္မၾကည့္နဲ႔ဗ်ဳိ႔...
အဲယားကြန္းကထြက္တဲ့ေလ..ဘယ္ေလာက္ေတာင္သန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္လည္း..ဆိုတာ..ေတြ႔ပလား..
ဟီး..မီးကမလာ..စက္နဲ႔ႏိုးရ ဆီကမသန္႔..ဒီေတာ့ ဒီလိုျဖစ္တာဘာဆန္းလဲေအ..မယ္ငီးကလည္း..
ကဲပါေလ..က်မလည္း ရူခဲ့ၿပီးပါၿပီ...
ေနရာယူ...အသင့္ျပင္..ခရီးဆက္ၾကမယ္
ခရစ္စမတ္ကာလဆိုေတာ့ ကိုကိုဆန္တာခေလာ့ေလးလည္း တာတာျပရွာပါတယ္...

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး