မႏၱေလးညေနခင္းတခုမွာေပါ့..

မဂၤလာပါရွင္~~~

မႏၱေလးတံတားဦးေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ ၂နာရီပတ္ဝန္းက်င္ပါဘဲ။ က်မတို႔ေလယာဥ္နဲ႔မေရွးမေႏွာင္းဆိုက္
တာက ကခ်င္ျမစ္ႀကီးနားေလယာဥ္နဲ႔ တရုတ္ ခြန္းမင္ေလယာဥ္တဲ့။ အားပါးပါး..ဟိုက္ရွားလပတ္စ္..ကိုယ္တို႔
ျပည္သားမ်ား သုံးတဲ့ အာေမဍိတ္ အသံေလးဘာေလးေတာင္ျပဳလိုက္ရတယ္..။ တရုတ္ျပည္မ်ားမွားဆင္း
လာမိသလားလို႔ပါ...က်ဳံးက်ဳံးက်န္းက်န္းရွိရွဲ့အသံမ်ဳိးစုံနဲ႔ ျပည္ႀကီးတရုတ္ေတြ တကြင္းလုံးျပည့္ဘဲ။

မိနစ္ ၄ဝ ေက်ာ္ေလာက္မွ ေလဆိပ္ကေနထြက္လာႏိုင္တယ္..။ တက္စီေတြ စုေပါင္းစီးလို႔ရတဲ့ ေတာင္း အိတ္ကားေတြ ၾကိဳက္ရာစီးႏိုင္တယ္..

အဟင္း..ကိုယ္တို႔ကေခၽြတာေရး..ရွင့္..ေပါင္းစီးတာေပါ့ တေယာက္မွ ၁ဝဝဝ ထဲရယ္။ ဘိုထီးဘိုမမ်ားနဲ႔အတူ တူစီးခဲ့ရတယ္။ သူတို႔ေဟာ္တယ္လည္း ကိုယ္တို႔နဲ႔နီးနီးေလးဘဲ..။ေစ်းခ်ဳိနားတဝိုက္သြားၾကမွာေလ..။

ေလဆိပ္ကေန တည္းခိုရာေဟာ္တယ္ေရာက္ေတာ့ ၄နာရီေလာက္ေတာင္ရွိေတာ့မယ္။ လက္ထဲမွာျမန္မာ
ေငြတေထာင္ေတာင္မရွိဘူး။ သူငယ္ခ်င္းကသူ႔အိမ္နားတဝိုက္မွာရွိတဲ့ ေဟာ္တယ္တခုမွာ ႀကိဳတင္ဘြတ္ကင္
တင္ထားေပးတာေလ။ ဒီေတာ့ပစၥည္းခ်ၿပီး သူ႔ဆီတန္းေျပးရတယ္။ ျမန္မာေငြေတြလွဲၿပီးမွ ခ်က္ခ်င္းဘုရား
ႀကီးလိုက္ပို႔မယ္ဆိုေတာ့ အဝတ္အစားမလွဲဘဲ ေဘာင္းဘီနဲ႔ ဘုရားသြားရတာ။ ဘဝမွာစိတ္အက်ဥ္းက်ပ္ဆုံး က ဘုရားသြားတာ ေဘာင္းဘီႀကီးတကားကားနဲ႔ပါဘဲ။ ထိုင္းမွာ ျမဘုရားသြားရင္ ဟိုေနရာဒီေနရာလည္း ဝင္ရမွာမို႔လို႔ ေဘာင္းဘီနဲ႔ဘဲသြားခဲ့ရတယ္။

ဒီမွာလည္း သူငယ္ခ်င္းကိုေဟာ္တယ္ျပန္ၿပီး အဝတ္လွဲဖို႔မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး တေကြ႔တပတ္ႀကီးသြားေနရမွာ။

ကဲပါေလ...မိုးခ်ဳပ္ေတာ့ ေရႊခ်လို႔မရေတာ့ဘူးတဲ့..ကိစၥမရွိ ဖူးေမွ်ာ္ရတာဘဲ ကံေကာင္းလွပါၿပီေလ..။

ဒီတိုင္လုံးေတြက ဟိုးအရင္တုံးက ေရႊအဆင္းနဲ႔ဝင္းခဲ့တာေပါ့တဲ့။ ခုေတာ့ ေက်ာက္စိမ္းကပ္လိုက္ၿပီ...

သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူတူ..ဓါတ္ပုံ ရိုက္ေပးတဲ့ က်ားက်ားႀကီးကို ဘာေျပာရမွန္းမသိဘူး အေဝးႀကီး ေနာက္ၿပီး မူန္ဝါးေနတာဘဲ။

ဘုရားဖူးၿပီးေတာ့ ဘုရားနားက ထမင္းဆုိင္မွာ ဂ်ဳိင့္နဲ႔ဟင္းေတြ ဝယ္ပါတယ္။ ၿပီး သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ စားၾက မွာေလ..။

ဗမာဟင္းေတြဆိုေတာ့ ဆီျပန္ေပါ့..ဘာဟင္းေတြမွန္းေတာင္မသိပါဘူး..အားလုံးအတူတူလို႔ဘဲထင္ေနတာ
အဟီး...

ပုန္းရည္ႀကီးသုပ္..( သဲေတြ ဖုန္မူန္႔ေတြကင္းတဲ့ ပုန္းရည္ႀကီးေတြမ်ားေတြ႔ခဲ့ရင္လက္တို႔ပါအုံး စားလိုက္တိုင္း
သဲဝါးမိလို႔မစားရဲေတာ့ဘူး)

ထမင္းဆိုင္နံမည္က ေအာင္မိသားစု...တဲ့ နံမည္ႀကီးတယ္တဲ့

က်မတို႔ေရာက္ေတာ့ ထမင္းဝိုင္းတဝိုင္းက လူ၂ေယာက္ဘဲရွိတာပါ။ စားၿပီးထျပန္ၾကတယ္။ သူတို႔က်န္ခဲ့တဲ့
ဟင္းေတြပါ။ အသုပ္တဲ့ ပုဂံအျပည့္ဘဲ။ အေထာင္းေတြ ဟင္းရည္ေတြေရာ ဆီျပန္ဟင္းေတြေရာဘဲ။ ဆိုင္
ကအားလုံးကိုသြန္ပစ္မွာလား။ ဘယ္လိုျပန္လုပ္မလဲမသိဘူး..ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားမိခဲ့တယ္။

ဟင္းေတြထဲ့ေနေတာ့ က်မတို႔ကို လက္ဖက္သုပ္နဲ႔ ငွက္ေပ်ာ္သီးေပါင္းအလကားလာခ်ေကၽြးပါတယ္။ တကဲ့

ကို သူမ်ားေတြအေပၚေစတနာရွိတဲ့ ထမင္းဆိုင္ပါဘဲ..

အိမ္ေရာက္ေတာ့  သူ႔ဆီမွာရွိတဲ့ဟင္းေတြ ဝယ္လာတဲ့ဟင္းေတြ အားလုံးခ် အားပါးတရဝါးတီးေပါ့ရွင္...

ေဟာ္တယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ တန္းအိပ္တာဘဲ..ပင္ပန္းတာေလ...။မနက္ႏိုးေတာ့ ေဟာ္တယ္ဘရိတ္ဖတ္က
မိုက္တယ္..မယ္ငီးႀကိဳက္တဲ့ ဆန္ျပဳတ္...ဆန္ျပဳတ္ဆိုတာ အတကယ္ဝါးရသက္သာတာေနာ္..ရွေလာရွေလာ
နဲ႔ဝင္သြားတာ..မိုက္တယ္..း)))

မနက္ ၈ နာရီတိတိ သူ႔အမ်ဳိးေတြလာေခၚမယ္ဆိုေတာ့ ၁နာရီေလာက္လည္ပတ္ဖို႔ အခ်ိန္ရတယ္..

ေစ်းပတ္ဝန္းက်င္ ပတ္ၾကည့္ၾကတာေပါ့...

တကယ္ဗ်ာ...ေစ်းခ်ဳိဆိုတာ တကဲ့နံမည္ႀကီးေနာ္..မနက္ ၇ နာရီေက်ာ္မွာ ဆိုင္ေတြေတာင္ မဖြင့္ၾကေသးဘူး။

အမိူက္သိမ္းကားလာတယ္..မနက္မိုးလင္းမွာတဲ့..ျဖစ္သင့္တာ..မိုးမလင္းခင္ လမ္းသြားလမ္းလာ ရွင္းလင္း
တဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ ပိုေကာင္းမလားေနာ္..လမ္းမေပၚမွာပုံထားတဲ့ စူပါဟီးထေနတဲ့အမိူက္ကိုလွဲ က်ဳံးေနတာက နာရီနဲ႔ခ်ီၾကာတယ္ေလ။ အနံအသက္ကမေကာင္း ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္ အသုပ္ဆိုင္ေတြကပတ္
လည္မွာဘဲ...ေအာ္...ႏိုင္ငံျခားနဲ႔မႏိုင္းပါဘူးေတာ္..က်ဳပ္တို႔ က်ဳိင္းတုံရွမ္းျပည္ေလာက္ပါဘဲ။ မနက္ မီးခြက္ ထြန္းၿပီးေစ်းတန္းခင္းၾကတာ။

အေဝးကလာရင္ ဟိုး..၃နာရီေလာက္ကတဲက လာၾကတာ...

ရွစ္နာရီဆိုရင္..အိမ္ရွင္မေတြေစ်းဝယ္ၿပီး ျပန္ေတာင္ျပန္ၾကၿပီ..အဟီး..ဒီမွာက လမ္းမတခုလုံးရွင္းလင္းလို႔...
အိမ္ထဲကေနေတာင္ မထြက္လာၾကေသးဘူး။

တကယ္အံၾသစရာဘဲ..ဓေလ့ထုံးစံမတူတာေနမွာေနာ္...ေဟ့..ဗမာေစာ ရွမ္းေတာျပန္ဆိုတာ ခုနားလည္ ၿပီရွင့္ း))))) မႏၱေလးသားမ်ား စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္...ျမင္တာေျပာျပတာပါ..

မႏၱေလးေတာင္လည္း ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ေငးေမာေမွ်ာ္ၾကည့္ခဲ့ရုံဘဲ...

ေအာ္...သူ႔အမ်ဳိးေတြဆီလာလည္တာဆိုေတာ့...ေနာက္တေခါက္မွ ကိုယ္ သြားခ်င္တာ သြားလည္ရဖို႔ ဒုတိယအႀကိမ္မႏၱေလးကို ႀကိဳတင္ ဘြတ္ကင္ထားလိုက္ပါမယ္ေလ...

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ပါေစရွင္~~~
မီးမီး