Saturday, June 25, 2016

သူတို႔ကိုေတာင္ေက်ာ္လို႔လည္းေခၚၾကသတဲ့..

မဂၤလာပါရွင္~~~
အရင္တုံးက ပို႔စ္ေတြမွာ မယ္ငီးတေယာက္ ေျပာျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်ဳိင္းမယ္(ဇင္းမယ္)ကို တာခ်ီလိတ္ မယ္ဆိုင္ကေနတဆင့္ ေရာက္လာခဲ့ပုံအဆင့္ဆင့္ေပါ့။ အဲ့ဒီတုံးကေတာ့ "ေတာင္ေက်ာ္ "ဆိုတဲ့ စကားအသုံး
အႏူန္းကို နားမလည္ မၾကားဖူး မသိဖူးခဲ့ပါဘူးရွင္။ နဲနဲအေနၾကာလာမွ ဘန္ေကာက္မွာရွိတဲ့ ပတ္စ္ပို႔ကိုင္ ျမန္
မာႏိုင္ငံသားေတြေတြ႔မွဘဲ သူတို႔ရဲ႔ အေျပာအဆိုကေန ၾကားခဲ့သိခဲ့ရတာပါ။ သူတို႔ကေတာ့ BKK ကို TG နဲ႔
လာတာပါတဲ့။ က်မတို႔က ေတာထဲေတာင္ေပၚကေန လာတဲ့ ေတာင္ေက်ာ္ TG ပါတဲ့..အဟီး..အေတာ္စကား
ေျပာတတ္တဲ့ကိုယ့္လူေတြဘဲ...။ ခုေတာ့လည္းေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမား..တဲ့.. :))))

ေျပာခ်င္တဲ့အဓိပၸါယ္ကေတာ့ အဆင့္အတန္းခ်င္းမတူဘူးေပါ့ေလ။ တျခားႏိုင္ငံသား လူမ်ဳိးျခားဆိုတာႀကီးေတြ
ႏွိမ္တာထက္ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း ႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း လူမ်ဳဳိးအခ်င္းခ်င္း ႏွိမ္ၾကတာေလာက္ခံရခက္တာမရွိဘူး။
ႀကဳံေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အႀကဳံအရကလည္း အခ်င္းခ်င္းဆို ႏွာတဖ်ားကဘယ္လိုသာေၾကာင္း ျပရမလဲဆိုတဲ့ လူတန္းစားကဘဲ မ်ားေနတာခက္ပါ့ဗ်ား...။

ခုတေလာသတင္းဖတ္ရ ၾကားရေတာ့လည္း လက္ကယားက်ိက်ိ ပါးစပ္ကဟစိဟစိ ေျပာခ်င္ေရးခ်င္တာေပါ့

ေလ။ ခုေနာက္ပိုင္းမွ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားဆိုၿပီးနံမည္ေပး ေခၚၾကတာပါ။ တကယ္ဆိုရင္ ထိုင္းမွာေနၾက တဲ့ျမန္မာႏိုင္ငံသား အားလုံးနီးပါး(လူမ်ဳိးေပါင္းစုံေပါ့) စစ္ေဘးေၾကာင့္ စီးပြားေရးေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္
ပညာေရးေၾကာင့္..စတဲ့ ဘာေၾကာင္းေၾကာင့္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ပါ ေရၾကည္ရာမ်က္ႏုရာရွာေဖြဖို႔ထြက္လာၾကတာပါ
ဘဲေလ။ ေရာက္ခါစဆိုရင္ လူတိုင္းအတြက္ ဘာသာစကား အနဲနဲ႔အမ်ားခက္ခဲၾကတာပါဘဲ။ တရားဝင္သည္

ျဖစ္ေစ မဝင္သည္ျဖစ္ေစ ေနရာ အစားအေသာက္ ပတ္ဝန္းက်င္အသစ္မွာ ေယာင္လည္လည္နဲ႔ဒုကၡေတြခံ စားရတာခ်ည္းပါဘဲ။အေျခခံအလုပ္သမားေတြ ဆိုရင္ တဖက္ကလည္း စားဝတ္ေနေရးရုန္းကန္ လူပ္ရွားေန ရသလို  ပုလိပ္ျမင္လည္းေၾကာက္ စစ္သားျမင္လည္းေၾကာက္ ေတြ႔သမွ်ယူနီေဖါင္းဝတ္ေတြကို "ဟဲယား"
(ထိုင္းလို သူေ႒း အရာႀကီးေပါ့) ေခၚၿပီး ပိုက္ဆံေလးေပး လာဘ္ထိုးလို႔ တကဲ့အေၾကာက္တရားနဲ႔ေနၾကရပါ
တယ္...ဆိုတာ မဟာခ်ဳိင္က ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြေမးၾကည့္ေတာင္စရာမလိုဘူး။ ထိုင္းတႏိုင္ငံလုံး မွာရွိတဲ့
ျမန္မာအေျခခံအလုပ္သမားတိုင္းသိၿပီးနားလည္လို႔ ဒီလိုနဲ႔ဘဲေနခဲ့ၾကရတာပါ။

ေနာက္ပိုင္း လူေတြတအားမ်ားလာ၊ ျပသာနာေတြျဖစ္ သူေ႒းေတြမေျဖရွင္းေပးႏိုင္ေတာ့ အလုပ္သမားမွတ္ပုံ
တင္ေတြ ဘာေတြနဲ႔ အရင္က စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာဘဲ ထိုင္းအစိုးရနဲ႔ညိွၿပီး စလုပ္ေပးခဲ့တာပါ။ အဲ့ဒီမွာမွ တကဲ့ ေနာက္ထပ္ လူတန္းစားတရပ္ကေပၚထြက္လာေတာ့တာ...မ်က္ျမင္ပါဘဲ..ဒီအလုပ္သမားလူတန္းစား
ေတြအတြက္ လက္မွတ္သက္တမ္းတိုးတာ လက္မွတ္ေတြလုပ္ေပးတာေတြနဲ႔ ဘတ္ သိန္းခ်ီ သန္းခ်ီပြသြားတဲ့
လူတန္းစားေတြထဲမွာ ထိုင္းလူမ်ဳိး ထိုင္းရဲအေၾကာင္းက ခဏအသာေခါက္ထားလို႔ အခ်င္းခ်င္းဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံ သားအခ်င္းခ်င္း လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း အေၾကာင္းေလး အရင္ လက္တို႔ပါရေစရွင္....
 

မယ္ငီးကဘာလို႔လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္းလို႔ေျပာရသလဲဆိုေတာ့ ဘန္ေကာက္က ျမန္မာသံရုံးမွာ ရခိုင္ မြန္ ကရင္ မြတ္စလင္ လူမ်ဳိးစုံေတြ႔ရတယ္ အဲ့..သတိထားမိတာက သူတို႔ကို ကိုယ္စားလိုက္လုပ္ေပးေနတဲ့သူေတြလည္း
သူတို႔လူမ်ဳိးဘဲျဖစ္ေနၾကတာ အံ့ၾသစရာတခုပါဘဲ။ စဥ္းစားမိတာတခုက ဘာသာစကားနဲ႔ စာမတတ္ၾကတာ လည္းပါပါလိမ့္မယ္ထင္ရတယ္။ စာမတတ္တာက ထိုင္းစာကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူး ။ ဗမာစာလည္း ေသစာ

ရွင္စာေလာက္ဘဲတတ္ၾကတာ။ ဒီေနရာမွာ လက္မွတ္ထိုး ဆိုၿပီး သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေျပာတဲ့ေနရာမွာဘဲတုံတုံ
ရီရီနဲ႔ လက္မွတ္ေတြထုိးေနၾကတာလည္း ျမင္ခဲ့ရတာပါဘဲ။ ဒီလိုအားနည္းခ်က္ေတြရွိလို႔လည္း တရားဝင္ လက္မွတ္ေတြ စာအုပ္ေတြထုပ္ထားေပးလည္း သူတို႔အတြက္က လိုက္ၿပီးလုပ္ေပးမဲ့ ပဲြစား ကိုယ္စားလွယ္
လူတန္းစားကလိုအပ္ပါတယ္။ သံရုံးကိုကိုယ္တိုင္ေရာက္လာႏိုင္ေပမဲ့လည္း ဘယ္ေနရာကစၿပီး ဘယ္လို

လုပ္ရမွန္းမွမသိတာ။ ဒီေနရာမွာ လိုအပ္တာက ဧည့္ႀကိဳေကာင္တာလိုမ်ဳိဳး သံရုံးကခန္႔ထားတဲ့ လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ေတြ အဆင့္ဆင့္( သာမာန္ပတ္စ္ပို႔ကိုင္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာသြားလာသူေတြအဖို႔ေတာ့ အေသးအမႊား
ေတြရီစရာလို႔ထင္ေပမဲ့ သူတို႔အေျခအေနကတမ်ဳိးေလ ျပန္စဥ္းစားေပးဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္) ရွင္းလင္းေျပာျပဖုိ႔ သံရုံးဝန္ထမ္းေတြသပ္သပ္ရွိထားေပးသင့္တယ္လို႔ျမင္ပါတယ္ေလ။အထူးသျဖင့္ထိုင္းလို အလုပ္သမား သိန္းသန္းခ်ီရွိေန တဲ့ေနရာမွာေတာ့ သံရုံးဝန္ထမ္းေတြပိုထားေပးသင့္ပါတယ္။

သံရုံးဖြင့္ခ်ိန္ ၉နာရီဆိုတာစာအုပ္ထဲမွာပါ ၉နာရီခဲြမွေကာင္တာေရွ႔ ကိုကိုမ်ားၾကြေရာက္လာပါတယ္
ေတြ႔လား..၉ နာရီ၁၇မိနစ္ဆိုတာေစာေနပါေသးတယ္လို႔ း)))
တကယ္ဆိုရင္ မယ္ငီးလည္း ေနခဲ့ဖူးတဲ့ကာလ ၁၉၈၉-၉၉ မွာ ပတ္စ္ပို႔ဆိုတာ ျမင္ေတာင္မျမင္ဖူးေတာ့ သံရုံး
ဆိုတာနဲ႔လည္းအဆက္အသြယ္မရွိခဲ့ပါဘူး။ ကိုယ္တို႔ေခတ္မွာက တခုကံေကာင္းသြားတယ္ဆိုရမွာဘဲ.... နယ္စပ္မွာ ရွမ္းရႊာေတြ တျခားတိုင္းရင္းသား အားခါ လားဟူ (က်မတို႔ဖက္မွာကရင္ေတာ့နဲတယ္) ကခ်င္ရြာ
ေတာင္ရွိေသးဗ်ား..။ အဲ့လိုရြာေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ က်ဳိင္းရိုင္းေဒသတေလ်ာက္ ဘုရင့္မယ္ေတာ္ တိုင္းခန္းလွည့္ လည္ရင္းေရာက္ၿပီး ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့ ရြာလုံးကၽြတ္က ကိုယ္တို႔ဖက္ကေန ဝင္လာၾကတာခ်ည္းပါဘဲ။ တရားဝင္ေနထိုင္ခႊင့္လက္မွတ္မရွိေတာ့ ခေလးေတြလည္း လမ္းမေပၚမွာေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနၾကတာ
ေပါ့။ ဒါနဲ႔ ဘုရင့္မယ္ေတာ္က ေျမယာေတြသတ္မွတ္ေပး ေက်ာင္းေတြေဆာက္ေပး ရႊာတည္ေပး စိုက္ပ်ဳိးေရး
လုပ္ခိုင္းၿပီး သူတို႔ပေရာဂ်ာက္ကဘဲ ထြက္ကုန္ေတြျပန္ဝယ္တာတို႔ တခ်ဳဳိ႔က ပေရာဂ်က္ထဲမွာဘဲ ေနထိုင္လုပ္
ကိုင္ၾကတယ္။ အဲ့ေနရာတဝိုက္လည္း စိ္မ္းလန္းစိုေျပၿပီး ဘုရင့္မယ္ေတာ္ပေရာဂ်က္က ကမာၻမွာေတာင္
ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားပါတယ္။ အားလုံးလည္း ေအာ္တိုငုပ္တုတ္ သူတို႔ႏိုင္ငံသားျဖစ္ေအာင္ အဆင့္ဆင့္ မွတ္ပုံတင္ထုတ္ေပးပါတယ္။ တႏွစ္တခါ စီစစ္ထုပ္ေပးတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ကိုက္လို႔မယ္ငီးလည္းစာရင္းသြားေပး တာေပါ့ ။ ကိုယ္တို႔ေနခဲ့တဲ့ရႊာနံမည္ ေဒသနဲ႔ ဘယ္လမ္းကေနဝင္ေရာက္လာတဲ့ အေၾကာင္းေတြေမးျမန္းပါ တယ္။ အခုဘာလုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾကသလဲဆိုတာအဓိကေမးပါတယ္။ ၿမိဳ႔ထဲမွာအလုပ္လုပ္ရင္ အဆင္
ေျပလား။ စာသင္မွာလား။ လက္မူ႔အတတ္ပညာဘာလုပ္တတ္လဲ။ သူတို႔ကထိုင္းလိုေမးပါတယ္။ မယ္ငီးတို႔
ကရွမ္းလိုဘဲျပန္ေျဖရတယ္။ ထိုင္းစကားမပါေစနဲ႔ မယုံရင္လည္း စစ္ေဆးေရးမွာက်မွာေပါ့ရွင္။ က်မတို႔အေရွ႔
ရွမ္းစကားနဲ႔ ထိုင္းေျမာက္ပိုင္းစကားကအေတာ္ႀကီးတူတာကိုး..နားလည္သေဘာေပါက္ၾကတယ္။ သူတို႔က ရွမ္းျပည္ေျမပုံနဲ႔ေထာက္ျပၿပီးေမးတာ။ တကယ့္ကို စနစ္က်တဲ့ဘုရင့္မယ္ေတာ္အဖဲြ႔အစည္းပါဘဲ။(စာရင္းခ်ဳပ္

ေတာ့မယ္ငီးလည္း လက္မွတ္ေလးဘာေလးနဲ႔ TG ေတာင္ေက်ာ္ တရားမဝင္သြားၿပီးတရားဝင္ ေနခဲ့ဖူးတဲ့
အေၾကာင္းေျပာျပတာပါ)

ထိုင္းေတြကစိုက္ပ်ဳိးေရးမွာ သူတို႔ မဦးေဆာင္လို႔ မရဘူးေလ...။ေတာင္ယာခုတ္တဲ့ အားခါလူမ်ဳဳိး ေတြက ၂ႏွစ္တခါေလာက္ တေတာင္ၿပီးတေတာင္ ေျပာင္းေျပာင္းခုတ္တာ ေတာေတြၿပဳန္းပါေလေရာ့..ဒါနဲ႔သူတို႔ထိုင္း

ေတြက ေတာစားဘီလူး ဆိုၿပီးနံမည္ေျပာင္ေပးထားတာ အဲ့မွာစၾကားခဲ့ဖူးတာပါဘဲရွင္။ စစခ်င္းသူတို႔လည္း တခါထဲမွတ္ပုံတင္မေပးပါဘူး အေရာင္သတ္မွတ္ၿပီးေပးတာပါ။ အပန္းေရာင္ ၿပီးအဝါေရာင္ေနာက္မွ အျဖဴ
ေရာင္လို႔ေခၚတဲ့ သူတို႔ေတြကိုင္သလိုမ်ဳိးမွတ္ပုံတင္ရတာပါ။ သတ္မွတ္ထားတဲ့ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီးေစာင့္ရပါ
ေသးတယ္။ အမ္...ထိုင္းဖက္ေရာက္သြားၿပီ...ဟုတ္ေသးဘူး..ပဲြမွာခြစားတဲ့ပဲြစားအေၾကာင္းျပန္ဆက္အုံးမွ...

ကံအေၾကာင္းမလွတာလား လွလို႔လားမသိဘဲ၊ မယ္ငီးလည္း ၂၀၀၇ ကေန ၂၀၁၂ အထိ ဘန္ေကာက္သံရုံး
ႏွစ္တိုင္းေရာက္ရပါတယ္။ တႏွစ္တခါသက္တမ္းတိုးတာတို႔ဘာတို႔ေပါ့ တျခားႏိုင္ငံဆက္သြားရင္ ျမန္မာျပည္
ကပါလာတဲ့ ဘာသာျပန္ေတြ ႏိုႀတီေတြ လက္မွတ္ထိုး သံရုံးတံဆိပ္ရိုက္။ မယ္ငီးကမွ တကဲ့ေဂါက္တဲ့အလုပ္
လုပ္ရတာ တခ်ဳိဳ႔ႏိုင္ငံေတြက ျမန္မာကေန အဂၤလိတ္ဘာသာျပန္ထားတာကို သူတို႔ဘာသာနဲ႔ျပန္မွရမယ္ဆို
ေတာ့ သြားဘာသာျပန္ရ ရွိသမွ် သံရုံးတံဆိပ္ေတြထုရနဲ႔...။ ဒါကလည္းတပိုင္းပါ ဆိုလိုခ်င္တာက ထိုင္းမွာ တႏွစ္တခါ ေႏြရာသီေလာက္ဆိုရင္ ျပန္လာရတတ္တယ္။ သံရုံးသြား အခြန္ေဆာင္ ..အဲ့တုံးကအခြန္ေဆာင္
ေနရေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွ မေဆာင္ရေတာ့တာ..။သံရုံးမွာ မနက္ဖြင့္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေအာင္သြား စာရြက္
ထပ္ၿပီး..တေရးတေမာအိပ္ လမ္းၾကားထဲက စားေသာက္ဆိုင္မွာ ထမင္းသြားစား ေန႔လည္ဆိုရင္ ျပန္ရတတ္
တယ္။ စာအုပ္ေျပာင္းရင္တာ ၾကာတတ္ပါတယ္။ လူလည္းသိပ္မရွိပါဘူး..။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ ကတဲက မ်က္မွန္း တန္းေနမိတဲ့ အမ်ဳဳိးသမီးခပ္ငယ္ငယ္ နဲ႔တရုတ္လိုလိုေကာင္ေလး ေက်ာင္းဆရာလိုလို လူႀကီးတေယာက္
ဒါေတြကိုေတာ့ ႏွစ္တိုင္းေတြ႔ရတယ္။ ပဲြစားေတြဆိုပါေတာ့။ ဒီလို ၃-၄ ႏွစ္ေလာက္ႀကဳံရေသးတယ္။

မွတ္မွတ္ရရ တခါမွာေတာ့ အေဝးကေနလွမ္းျမင္ရတာ သံရုံးေရွ႔မွာ လူေတြအမ်ားႀကီး..အဲတာကို က်ားက်ား
နဲ႔ေျပာမိေသးတယ္..ဆႏၵျပေနလားမသိဘူး..လို႔။ အထဲဝင္လိုက္မွ အိုးမိုင္ေဂါ့.ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ
ရဲ႔ကိစၥေတြကိုပါ လုပ္ေပးေနတာေတြ႔ရတယ္..။ ဇာတ္လမ္းက အဲ့မွာစတာဘဲ..အရင္ကမ်က္မွန္းတမ္းမိေနတဲ့
ပဲြစားေလးေတြက ပဲြစားႀကီးေတြျဖစ္လို႔ ေကာ္ပီကူးစက္ေတာင္ ေရွ႔မွာခ်ထားၿပီး သံရုံးထဲမွာဘဲ သူတို႔ကိုပိုက္ ဆံေပးကူးယုံဘဲ ခုံတန္းလ်ားေတြလည္း သူတို႔ရဲ႔ office ႀကီးကိုျဖစ္လို႔ အလုပ္သမားထုႀကီးရဲ႔စာအုပ္ေတြ ဆိုတာ ျခင္းေတာင္းနဲ႔တထပ္ႀကီး သူတို႔မွာ လက္ေထာက္ေတြဘာေတြနဲ႔..အဟဲ..မိုက္ထွာဗ်ာ...။

သံရုံးေရွ႔မွာလည္း ကြမ္းယာဆိုင္ ဘာယာေၾကာ္ဆိုင္ေတြဘာေတြနဲ႔ အထဲမွာလည္း အရင္ကတဲက နဲနဲအန႔ံ ထြက္ခ်င္ေနတဲ့ အိမ္သာန႔ံကေတာ့ ေဟာင္ေနတာဘဲ..။ လူမ်ားလာတယ္..။အိမ္သာကပိုစုတ္လာတယ္။ ပိုနံ
လာတယ္။ စပ္စုစိန္မယ္ငီး အသာေလး ထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့ ေဘးကအလုပ္သမားေလးေတြနဲ႔ စကားေျပာၾကည့္
တာေပါ့..။ ပဲြခဘယ္ေလာက္ေပးရလဲ..လို႔...ဘတ္ေသာင္းေက်ာ္ေပးရတယ္တဲ့။ အလုပ္ကခြင့္ယူလာရလို႔ ပိုက္ဆံလည္းအျဖတ္ခံရပါတယ္တဲ့..။ တရားဝင္က ဘတ္ ၃ဝဝဝ ေက်ာ္ေလာက္ဘဲၾကတယ္လို႔ေျပာၾကတာပါ
ဘဲ။ မွန္တာေျပာရရင္
ဒီ တရားဝင္ကုန္က်စရိတ္ကိုေတာ့ မယ္ငီးမသိပါဘူး..။ ဒါေပမဲ့ စုစုေပါင္း ၁ေသာင္း
ေက်ာ္ဆိုတာကေတာ့ တကယ္ဘဲ မ်က္စိျပဳးပါတယ္။ စာအုပ္တအုပ္(သူတို႔က က်မတို႔ပတ္ပို႔စ္လိုမ်ိဳးတရား  
ဝင္ေနထိုင္အလုပ္လုပ္ခြင့္ကိုစာအုပ္လို႔ေခၚၾကတယ္) ကို ဘတ္တေသာင္း၊ တေယာက္ကို စာအုပ္ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး
ပဲြစားလုပ္ေပးေနရတာ..ေပတီးေခါက္ၿပီး မယ္ငီး အဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္မိပါတယ္ဆို...။
ေန႔တိုင္း...ေန႔တိုင္း..မအားရဘူးတဲ့။ ျမင္ဖူးတဲ့ပဲြစားမမေလး ကိုကိုေလးတို႔လည္း ျဖဴဝင္းလွပၿပီး ဝၿဖီးေနၾက
တာကိုေတာ့ ေနာက္ဆုံးအေခါက္မွာ ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိလိုက္ပါတယ္။ အထဲကကိုကိုေတြကို သူတို႔ဘယ္
ေလာက္ေတာင္ ပံံ့ပိုးထားသလဲဆိုတာ ဘယ္သူမွမသိႏိုင္ပါဘူးေလ။

ပုလိပ္ေပးရ အခ်င္းခ်င္းေဆာ္လို႔ေပးရ အိမ္အျပန္လမ္းမွာလည္း ေပးရ အလုပ္မွာလည္း ျပည့္ျပည့္ဝဝမရ....
အဖက္ဖက္ကအႏိုင္က်င့္ခံေနရတဲ့ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမား ေတာင္ေက်ာ္လူတန္းစားေတြရဲ႔
ဝဋ္ဒုကၡကို
တကယ့္စိတ္ရင္းနဲ႔စာနာသနားမိပါတယ္..။ ဒီလိုွရွာေဖြရလာတဲ့ပိုက္ဆံကိုမွ လွမ္းႏိုက္ခ်င္ၾကတဲ့ လူသားေတြ
ကိုေတာ့ တကယ္အံၾသမိပါတယ္...။


ဟိုး..အျပာေရာင္နဲ႔႔ျပဴတင္းေပါက္နားကမိန္းခေလး
သူ႔ေရွ႔မွာစာအုပ္ေတြတထပ္ႀကီးဘဲ
သံရုံးဆိုတာသူတို႔ရဲ႔ရုံးခန္းပါဘဲေလ.. ဟီး

ေကာင္တာေရွ႔မွာ ဒီလိုဘဲပိတ္ရပ္ေနၾကတာ ဘာမွလဲမဟုတ္ဘူး
ထိုင္ခုံမေလာက္ လူကၾကပ္ညွပ္ ကိုယ့္နံမည္ေအာ္သံနားစြန္႔ထား

ၾကားရင္ေျပးသြား..ဒါပါဘဲ

ေတာင္ေက်ာ္ဖူးတဲ့ ေတာင္ေပ်ာ္တဲ့ ေတာင္ေပၚသူက်မ မယ္ငီးအခြင့္ႀကဳံရင္ ထိုင္းပုလိပ္တို႔ အေၾကာင္း ဆက္ ၾကေသးတာေပါ့ရွင္..

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး
အရင္ကေရးဖူးခဲ့တဲ့ထိုင္းကိုစေရာက္တုံးကအေၾကာင္းအရာေတြပါ..

အေဖ့သမီးရဲ ့ဘဝခရီးအစေျခလွမ္း

သူစိမ္းနယ္ၾကားထဲမွာမ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္

ဇင္းမယ္ကမႏၱေလးဘူတာရုံနဲ ့သူတို ့တသိုက္

Monday, June 13, 2016

ဘန္ေကာက္မွ စားစရာမ်ား ၃

မဂၤလာပါရွင္~~~
မႏွစ္ကဒီဇင္ဘာ ဘန္ေကာက္ကေန မႏၱေလးသြားၿပီးအျပန္ သုဝဏၰဘူမိ ေလယာဥ္ကြင္းမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝ
ေလာက္မေတြ႔ရေတာ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းတေယာက္နဲ႔ျပန္ေတြ႔တယ္။ သူကအားပါးတရ မယ္ငီးကို ေခၚ
တာ။ ကိုယ္ေတြက ေခြးခ်ီသြားရင္ေတာင္ မွတ္မိပါတယ္ဆိုတဲ့ရုပ္အဂၤါရွိေလေတာ့ လူတိုင္းကမွတ္မိတာေပါ့။
အဟီး..မယ္ငီးကသာ မ်က္မွန္တဝင့္ဝင့္နဲ႔မွတ္ဥာဏ္လည္း ခပ္ခ်ာခ်ာ ကပ္ေက်ာ္သြားခဲ့ရင္လည္း သည္းခံေပး
ၾကပါရွင္။ သူငယ္ခ်င္းက ေနာက္ေန႔ သူ႔နဲ႔ေန႔လည္စာစားဖို႔ေခၚတယ္။ သူတို႔ကေဆးခန္းလာျပတာ ၿမိဳ႔ထဲမွာ
တည္းတာဒီေတာ့ သူတို႔ဟိုတယ္နဲ႔နီးတဲ့ central world,Nara Thai Cuisine မွာအိ(eat)ၾကတာေပါ့။

ဒီNaraဆိုင္ဆိုတာထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႔ထိုင္းအစားအစာမွာအေကာင္းဆုံးဆုေတြအမ်ားႀကီးရထားတာေပါ့။ ႏိုင္ငံျခား အစားအေသာက္ မဂၢဇင္းကေပးတာပါ။ ပထမဦးဆုံးပုံက ထိုင္းၾကက္ကင္ပါ။ ထုိင္းထုံးစံအရသာအခ်ဳိကဲတဲ့ ၾကက္ကင္နဲ႔တဲြေပးတဲ့အခ်ဥ္ရည္ေလးက ေကာက္ညွင္းဆန္ေလွာ္မူန္႔နဲ႔ခ်ဥ္စပ္ေလး...ဂြတ္တာေပါ့..ေနာ့္
ေနာက္ေတာ့ ပုဇြန္အစိမ္းသုပ္..သိပ္အဆန္းႀကီးမဟုတ္ပါဘူးေလ..
က်မက မိူဟင္းရည္ကိုႀကိဳက္တယ္။ ဒီလိုဆိုင္ေတြက်ေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြအဓိကထားတဲ့အတြက္အရသာ
မျပင္းဘူးေလ။ ငါးပိသိပ္မနံ႔ဘူးေပါ့..လမ္းေဘး ေလးဘန္းဆိုင္ေတြဆိုရင္ ငါးပိရည္နံ႔ေဟာင္ေနတာဘဲ။

တခုခ်င္းစီဆီေတာ့ မေျပာေတာ့ပါဘူး..စာရင္းခ်ဳပ္ေတာ့ သူ႔သမီး ၂ေယာက္အပါအဝင္ က်မတုိ႔ ၄ေယာက္ ခ်
သမွ်အေျပာင္ရွင္းႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ထမင္းက ၂လုံးဘဲမွာတာေလ..။ ထမင္းနဲနဲ ဟင္းမ်ားမ်ား(လူကိုမဝေစဘူး အဲ့
လိုစားေနာ့္ း))) ၾကက္ဥဂဏန္းေပ်ာ့ ကိုက္လံ တုမ့္ယမ္း ၾကက္သားကုန္းေဘာင္ ငါးဖယ္..အားပါးပါး..
တကယ္အုပ္ခဲ့ၾကတာဘဲ.. ထိုင္းေရာက္ခဲ့ရင္ သြားျမည္းစမ္းၾကည့္ၾကပါ။ Nara တဲ့...

ခေလးမေလးေတြက အခ်ဳိဆိုရင္ ေရခဲမူန္႔တဲ့..ကဲ..နဲနဲေလာက္ျမည္းခဲ့ရေသးတယ္..က်မ ၂ဝဝ၇ longisland
NY မွာေနတုံးက Cold Stone တခါဘဲစားခဲ့ဖူးတာ။ ခုဘန္ေကာက္မွာလည္းရတာ မသိဘူး..။ ေရခဲမူန္႔အမ်ဳိး
အစားကိုယ္ႀကိဳက္တာနဲ႔ topping ေတြေရာၿပီး ေအးခဲထားတဲ့ဂရင္းနိုက္ေက်ာက္ျပားေပၚမွာ သံဇြန္းျပားႀကီး
ေတြနဲ႔ႏွယ္ဖတ္ေပးတာေပါ့...အရသာလား..တကယ္ေကာင္းေပါ့ရွင္..အနဲဆုံး၃မ်ဳိးေလာက္ေရာဖို႔မေမ့နဲ႔ဗ်ဳိဳ႔..
 
ေျပာျပန္ရင္လည္း မယ္ငီးလြန္ရာက်မယ္..တေလာကလုံး အေမရိကားရူးၾကတာအမွန္ဘဲ..ဒီမွာတခုခုေပၚ
တာနဲ႔ တမာၻလုံးလိုက္ၾကတာပါဘဲ..ခုလည္းၾကည့္..Flozen ကာတြန္းဇာတ္ကား ဇာတ္ေကာင္ေတြ ေနရာ
တကာ နိုင္ငံတကာ..ဇာတ္ကားဝင္ေငြအသာထားလို႔ တံဆိပ္ပါတဲ့အသုံးအေဆာင္ခ်ည္းဘဲကိုေဒၚလာသန္း
ေထာင္ခ်ီေရာင္းရတယ္တဲ့..အံေရာ..( ရင္ထဲႀကိတ္မနာလိုတာေလ..ကိုယ္သာခေလးေလးျဖစ္ရင္လည္း အဲ့ လိုမ်ဳိးေလးလုပ္မိမွာဘဲ... :P း))))
American Idol, American တီဗီထဲက ပုံစံမ်ဳိးေတြ American food chain အားလုံးနီးပါးေလာက္ဘဲ လိုက္
ၿပီးမလုပ္တဲ့ႏိုင္ငံဆိုလို႔..ႏွာေခါင္းရွည္ ကိုအေရွ႔အလယ္ပိုင္းက တသိုက္ဘဲရွိေလမလား(မအားလို႔ေလ
လူေတြ လိုက္သတ္ေနရလို႔  # $ @ ! ^ % &*
ကိုင္း..ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာ..ကိုယ္တို႔က သရက္သီးအိုက္စကရင္ေလာက္ဘဲႀကိဳက္တာဗ်...
ေရာက္တုံးအမုန္းဆဲြ..ဘဲ..

အိမ္နားက BigC မွာလိုတာေလးထြက္ဝယ္ရင္းနဲ႔ေတာင္ ေလွေပၚကေခါက္ဆဲြေခၚ(ေကြ႔သယိုေလးယား) (ဝက္ေသြး၊ အမဲေသြး အမ်ားအားျဖင့္ အမဲေသြးပါ အစိမ္းတဇြန္းထဲ့ေပးတယ္။ အဲ့အေပၚမွာ ဟင္းရည္ ပူပူ
ေလာင္းလိုက္ေတာ့ အေပၚကပုံအတိုင္းညိဳညစ္ညစ္ျဖစ္သြားတာေပါ့..အရသာရွိတယ္..ေလးပင္တယ္ေပါ့
ေလ..)

ေနာက္တခါၾကေတာ့ The Mall Bangapi က Sizzler မွာသြားအိၾကတာေပါ့..သူတို႔ေမးတယ္ set menu
ယူမလားေပါ့..။ အဲ့ဒါ ဆိုရင္ ဆလတ္ဘားမွာ ႀကိဳက္သေလာက္ယူဘဲ..စြပ္ အသီးအရြက္ အခ်ဳိအစုံရွိတယ္။ ဒါေလာက္ဘဲစားရင္ေတာင္ ဗိုက္ျပည့္ေပါ့..

ဘဲဘဲႀကီးကေတာ့ ၾကက္ကင္နဲ႔ ငါးေၾကာ္တဲ့...အားလုံးေခ်ာင္းေၾကာ္ mash potato မယူရင္ ထမင္းမွာလည္း
ရတယ္။

ကိုယ္ေတြေတာ့ ေဆာ္လမြန္..နဲနဲမွမေလွ်ာ့ဘူး...
ဒါကာမကေတာ့ ပုဇြန္ကင္တဲ့(က်မေမြးစားသမီးေလး)..ေအာ္ဒါနဲ႔ အဲ့ဒီဆိုင္ကအကင္ေတြဘဲေရာင္းတာေလ..
ၿပီးေတာ့ ေရခဲမုန္႔..ဒီဆိုင္နံမည္ေတာင္ေမ့ေနတယ္..ဘာကိုဘယ္လိုမွာရမွန္းမသိတဲ့ဆိုင္ဆိုပါေတာ့...
ဒီတပဲြကေတာ့ အနီးစပ္ဆုံးဘာသာျပန္ရရင္ ႏို႔ေရခဲျခစ္ထဲက ေရခဲမုန္႔ စေတာ္ဘယ္ရီဆမ္း..တဲ့ ဘာမွန္းမသိပါဘဲနဲ႔ အေတာ္စားေကာင္းေပါ့ဗ်ာ... @_@
အထပ္သားေခ်ာ္ကလက္ေပါင္မုန္႔ေပၚက ဗာနီလာေရခဲမုန္႔ ေခ်ာ္ကလက္ေဆာ့ဆမ္းၿပီး ဝွစ္ကရိမ္နဲ႔..
ဟင္းဟင္း..အေတာ္ဘာသာျပန္ရခက္တဲ့ အေအးတပဲြ...အေသေကာင္းေပါ့ရွင္...ရွလြတ္ရွလြတ္နဲ႔ကို
လႊတ္ေကာင္းေပါ့..ေအာ္သတိရၿပီ.. after you dessert cafe တဲ့ မေမ့နဲ႔ေနာ္..ေရခဲမုန္႔သူရဲမ်ား..ဟီး
ေရာက္ခါစေန႔ကအိပ္ယာထေနာက္က်လို႔ MacDonald မွာ(အေအးခန္းႀကီးကေအးစိမ့္လို႔ အဓိကပါ)
မွာထိုင္းစတိုင္ထမင္းစားခဲ့ေသးတယ္..ၾကက္သားသုတ္နဲ႔ၾကက္ဥေၾကာ္ထမင္းတဲ့...

ကိုင္း..မိတ္ေဆြေတြအတြက္..အျမင္အာရုံနဲ႔ႏွိပ္စက္ၿပီးသြားၿပီ..ဗိုက္ဆာရင္ အျမန္ထိုင္းကိုသြားၾကေပေတာ့
ေနာက္တပိုင္းက်န္ေသးတယ္...မၾကာမွီလာမည္..ေမွ်ာ္... :D

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး
ဘန္ေကာက္ အပိုင္း(၂)
ဘန္ေကာက္အပိုင္း(၁)

Wednesday, June 1, 2016

က်ဳိင္းတုံကမာၻေအးေစတီ

မဂၤလာပါရွင္~~~
က်မတို႔ၿမိဳ႔ေလးမွာ ဗမာလိုကမာၻေအးေစတီ ရွမ္းလို ထပ္စြမ္လဲြ ဆိုတာ ေလယာဥ္ကြင္းေက်ာ္ၿပီးသြားရင္နာရီ
ဝက္ေလာက္ဆိုေရာက္ပါတယ္။ မိတ္ေဆြမ်ားကို အဲ့ဒီေနရာေခၚလည္အုံးမယ္ေလ...။ အရင္ခေလးဘဝ တုံးက အေဝးႀကီးလို႔ထင္ရတာ။ ခုေတာ့နီးနီးေလးဘဲ။ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က၂ခါျပန္ေတာ့ ၂ေခါက္ေရာက္ခဲ့တာ
ေပါ့ရွင္...။
တခ်ဳိဳ႔ကထင္မယ္..ကမာၻေအးေစတီပုံစံက ရန္ကုန္ကမာၻေအးနဲ႔တူလို႔ တုပၿပီးေဆာက္ထားတယ္ဆိုၿပီး...။
မဟုတ္ရပါရွင္ရယ္...ဦးႏုဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဘဝက က်ဳဳိင္းတုံေရာက္ၿပီး အဲ့ဒီေစတီကိုလာဖူးတယ္။ သေဘာက်လို႔
ပုံစံတူ ရန္ကုန္မွာ တည္ေဆာက္ခဲ့တာပါတဲ့။
သမိုင္းေၾကာင္း ကမာၻေပၚမွာအတိုဆုံး လက္တန္းေျပာရရင္ေတာ့ ေတာင္ယာလုပ္တဲ့ လႊိဳင္ရွမ္းတိုင္းရင္းသား လင္မယား၂ေယာက္ထဲတည္ခဲ့တာပါတဲ့။ ဆင္းရဲတဲ့ ေတာင္သူေတာင္သားေတြဆိုေတာ့ ဘာမွလည္းမျပည့္
စုံ၊ တေန႔တေန႔နဲ႔တည္ေနတာမၿပီးႏိုင္ဘူးေတာ့။ ေန႔လည္ဆိုရင္ အဖိုးႀကီးတေယာက္ကလာၿပီး ကူညီ တည္

ေပးေနတာတယ္တဲ့။ ညညဆိုရင္ ေပ်ာက္သြားေရာ..ေနာက္ေတာ့ သိၾကားမင္းက လာကူတယ္လို႔ေျပာၾက
ပါတယ္။ ႀကီးေလးတဲ့အခြန္ေကာက္ ေစာ္ဘြားေတြကိုလည္း စိတ္နာေတာ့ က်ိန္စာနဲ႔တိုက္ၿပီးတည္ခဲ့တာပါ။ 

က်ဳိင္းတုံအုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္တဲ့ေစာ္ဘြားမ်ဳိးေတြမဖူးရပါေစသား..တဲ့။အထဲကိုလည္းအမ်ဳီးသမီးေတြတက္ခြင့္မရွိ ပါဘူး..။
ေရွးေဟာင္းဓါတ္ပုံအိုေလးထဲက ထပ္စြမ္လဲြ...

အရင္တုံးက ရူခင္းေတြၾကည့္ဖို႔ ပုံမွာ ျမင္ရတဲ့ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးမရွိပါဘူး..ေနာက္ပိုင္းမွေဆာက္ထားတာ။
ခုေတာ့ႏိုင္ငံျခားသားေတြ sunset view ဆိုၿပီး ၾကည့္ၾကတဲ့ေနရာေပါ့...ေရာက္ေရာက္ခ်င္းအဲ့ေနရာကိုအရင္
ဝင္ရတယ္...
ကဲ..က်မတို႔လည္းၾကည့္ၾကည့္ရေအာင္...ပတ္ခ်ာလည္..ေတာင္ကတုံးေတြရွင့္...
အနီးကပ္ဆဲြလည္း..သစ္ပင္က်ဲတဲေပါ့...ဒါေပမဲ့ တကယ္ကိုလွပတဲ့ေနရာေလးပါရွင္...
က်မတကၠသိုလ္ေက်ာင္းတက္ေနစဥခါမွာ အကို ၂ ဝမ္းကဲြမိသားစုက ဆိုင္ကယ္နဲ႔ က်န္တဲ့က်မတို႔ ဝမ္းကဲြ ၂ ဝမ္းကဲြ ေဆြမ်ဳီးေမာင္ႏွမေတြက စက္ဘီးကိုယ္စီနဲ႔ စုစုေပ္င္း ၂ဝ ေလာက္ တန္းစီၿပီး ဒီကမာၻေအးေစတီ မေရာက္ခင္ ေရွးေဟာင္းေစတီတဆူ ဘုရားဖူးထြက္ခဲ့ၾကတာ အမွတ္ရေနပါေသးတယ္။ေကာက္ညွင္းေပါင္း
ထိုဖူးသုပ္ နန္တုံ ခပ္မူ(ဝက္ေခါက္ေၾကာ္) နမ့္ဖစ္ က်မတို႔အားလုံးေစ်းထဲသြားၿပီး ဝယ္ၾကတယ္။ ကိုယ္စားခ်င္ တာကိုယ္ဝယ္လာၾကတာ အားလုံးကအတူတူခ်ည္းဘဲ..ဟီး..။အဲ့ဒီတုံးက နံမည္ႀကီးေနတဲ့( ၿမိဳ႔ထဲက တရုပ္
အမ်ဳဳိးသမီး အိမ္မက္အရ သြားၾကည့္ေတာ့ သစ္ပင္ေတြဖုံးေနတဲ့ေရွးေဟာင္းေစတီ) ေနရာေပါ့။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၈၄-၁၉၈၈ ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ကျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အခုေတာ့ သူမ်ားေတြေမးၾကည့္တာ သိပ္
မသိၾကေတာ့ဘူး။ က်မဝမ္းကဲြအကိုလင္မယား၂ေယာက္လုံးလည္းဆုံးသြားၾကၿပီ။ က်န္တဲ့ဝမ္းကဲြေတြလည္း
အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာဆီ သြားကုန္ၾကၿပီေလ...။

အေပၚကပုံေတြ နဲ႔ေအာက္ကရုခင္းပုံေတြက သူတို႔ရဲ႔ sunset view ကေနရိုက္ခဲ့တာပါ..။




ေက်ာင္းေဆာင္ပတ္ခ်ာလည္ ဘုရားဆင္းတုေလးေတြနဲ႔...
ေက်ာင္းေဆာင္ထဲမွာေရာဘဲ...
ဒီလိုအႏုပညာလက္ရာမ်ဳိးကို ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းဦးႏု သေဘာက်တာလည္းမဆန္းပါဘူးေနာ္..ႏွစ္ေပါင္း ရာခ်ီ
ၾကာခဲ့တာေတာင္..လွပခန္႔ညားေနဆဲေပါ့..
ကိုင္း..ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ႀကိဳက္တဲ့ မယ္ငီး..အမွတ္တရေပါ့..ရွင္..
ဒီဒုတိယ တေခါက္ေတာ့ ၂ဝမ္းကဲြအမက လားရူိးကေနေရာက္လာတာနဲ႔ႀကဳံလို႔၊ သူတို႔နဲ႔အတူတူ သြားၾက တာေပါ့။ သူက ကဲ..ရွမ္းမေတြ ေမာင္းတီးရေအာင္တဲ့...တကယ္တီးခဲ့ၾကတာေနာ္..
အင္း..ပတ္ခ်ာလည္..ေတာင္ကတုံးေလးေတြကိုဘဲ အသည္းယားခဲ့တာအမွန္...
ေစတီသမိုင္းေက်ာက္စာ..ဂုံရွမ္းမလည္း ဂုံစာမတတ္..အေမ့ကိုတကယ္ဘဲေတာင္းပန္မိတယ္။  ေႏြရာသီ
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆရာေခၚၿပီး အိမ္မွာ ဂုံစာသင္ခိုင္းတယ္ေလ..။ ဆရာကအိမ္ေရွ႔ေပါက္ေရာက္ရင္ အိမ္
ေနာက္ေဖးကေနအုတ္တံတိုင္းေက်ာ္ခုန္ထြက္ေျပးၾကတာ...။ ခုေတာ့ တကယ္ဘဲေနာင္မွတတဲ့ေနာင္တရ
ပါတယ္..။ ရွက္စရာေကာင္းလွပါတယ္ ကိုယ့္လူမ်ဳိးစာကိုေတာင္ကိုယ္ကမဖတ္တတ္ဘူး.. း((((

ေစတီ အဝင္ကေလွခါးေစာင္းတန္း...အျပန္ခရီးမွာ ေစတီရဲ႔ေတာင္ေျခနားက "အန္"လူမ်ဳိးရြာကို ဝင္လည္ခဲ့ပါ
တယ္။

သူတို႔လည္း ထူးမျခားနား ထိုင္းေတြေျပာသလို ေတာစားဘီလူးေတြပါဘဲ...သူတို႔ပတ္ဝန္းက်င္ကေတာင္ေတြ
ၾကည့္ေလ...

ထင္းရွာ..ဝမ္းစာရွာ..ေတာ့လည္း..ေျပာရခက္ပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္တဲ့သူေတြ ဖန္တီးေပးဖို႔ တာဝန္ရိွ တယ္လို႔ က်မယုံၾကည္တယ္။ ဒါမွလည္း ေတာျပဳန္းတီးတာေတြ ထိန္းသိမ္းႏိုင္မွာပါ..။
သူတို႔ရဲ႔အိမ္ေလး...စေလာင္းေတြဘာေတြနဲ႔ဗ်...
အဲ့ဒီအန္အဖြားႀကီးက အသက္ ၁ဝဝ ေက်ာ္ၿပီတဲ့...
သူ႔ဆီကို ထပ္စြမ္လဲြ သြားတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ ဝင္လည္တတ္တယ္ေလ..
အရမ္းသေဘာေကာင္းပါတယ္ဆို..က်မကိုအတင္းထမင္းေကၽြးတယ္..အားနာလို႔စားခဲ့တယ္..ပိုက္ဆံေပးတာ
မယူဘူ..အသက္ႀကီးလို႔ကန္ေတာ့ပါရေစဆိုၿပီး အတင္းကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္..က်မယပ္ေတာင္ဦးထုပ္ကို လည္း အမ်တ္တရဆိုၿပီးေပးခဲ့လိုက္တယ္..။

ေတာင္းေတြယက္ေနတာ..က်မတို႔ဖက္က တိုင္းရင္းသားရႊာေတြကို ႏိုင္ငံျခားဧည့္သည္ေတြဆီကေန ပိုက္ဆံ
လုံးဝမေတာင္းရဘူး..ဧည့္သည္ေတြကိုလည္း မွာထားတယ္ ပိုက္ဆံမေပးဖို႔..ပစၥည္းေတြဘဲေပးၾကတယ္။ အက်င့္စာရိတၱပ်က္စီးမွာဆိုးလို႔..တဲ့..။ သူတို႔က မေတာင္းတဲ့အျပင္ ရွိတာေတာင္ အတင္းေပး ခ်ေကၽြးနဲ႔..
တကယ္ဘဲ ေျပာစရာစကားေတာင္မရွိဘူး..ရိုးသားၾကတာေလ..။

ဒီအဖြားႀကီးက က်မနဲ႔သက္တူရြယ္တူရွင့္... ^_^ ၅ဝေက်ာ္...
သူတို႔ေဆးရြက္တမ်ဳိးငုံထားတတ္ၾကတယ္..။ သူတို႔ရဲ႔ကြမ္းအစ္ေပ့ါ..
သစ္ပင္အေခါက္တမ်ဳိးပါ...ဘာအပင္လည္းေတာ့မသိဘူး..
အန္ရြာကေနလွမ္းျမင္ရတဲ့ ကိုရင္ေလးေက်ာင္း...
ဒီေက်ာင္းစတည္တဲ့ ဆရာေတာ္က သူကိုရင္ဘဝကတည္းကေန တည္ခဲ့လို႔ ကုိရင္ေလးေက်ာင္းဆိုၿပီး လူသိ
မ်ားတယ္။ ဒါကာ ဒါကာမေတြက ထိုင္းလူမ်ဳဳိးတြမ်ားတယ္..။ ရႊာနီးနားက ကေလးေတြ မိဘမဲ့ေတြ ကိုရင္ဝတ္
ေပးၿပီး စာသင္ေပးေနတာပါ..။ကိုရင္ေလးေတြ ဆိုင္ကယ္စီးလို႔...

ဘုရားေက်ာင္းအတြင္းပိုင္း
မဂၤလာေမာင္း...ဂုံရွမ္းဘာသာနဲ႔ေရးထားတာပါ...
ဒါကေတာ့ ဗမာျပည္ကလူေတြသိပ္ေတြ႔ဖူးမွာဟုတ္ဘူး..ေရအားလွ်ပ္စစ္ေပါ့..တႏိုင္ေလ..
အဲန္ရႊာတခုလုံးနဲ႔ ဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ ဒီလိုစမ္းေခ်ာင္းေလးမွာ ၃ခု ေလာက္ တည္ထားရင္ ညည မီးေလး
ေတြထိန္လင္းလို႔ေပါ့...

အဲန္ အဖြားႀကီးေကၽြးလိုက္တဲ့ စေကာထမင္းဝိုင္းႀကီးေပါ့..လက္ကတုန္ေတာ့ မူန္ေနတာဘဲ.. အဟဲ.. စားခါနီးေလ ငရုပ္သီးေထာင္း အပြင့္တမ်ဳဳိးဘဲ(က်မမေခၚတတ္ဘူး) ခ်က္နဲ႔ ေခါက္ဆဲြထုပ္ျပဳတ္..တို႔စရာ.. နိုင္ငံျခားသားေတြလည္း အဲ့လိုခ်ေကၽြးရင္ အရမ္းစားၾကတာဘဲတဲ့။

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး