ကျိုင်းတုံကမ္ဘာအေးစေတီ

မင်္ဂလာပါရှင်~~~

ကျမတို့မြို့လေးမှာ ဗမာလိုကမ္ဘာအေးစေတီ ရှမ်းလို ထပ်စွမ်လွဲ ဆိုတာ လေယာဉ်ကွင်းကျော်ပြီးသွားရင်နာရီ

ဝက်လောက်ဆိုရောက်ပါတယ်။ မိတ်ဆွေများကို အဲ့ဒီနေရာခေါ်လည်အုံးမယ်လေ...။ 

အရင်ခလေးဘဝ တုံးက အဝေးကြီးလို့ထင်ရတာ။ ခုတော့နီးနီးလေးဘဲ။

ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်က၂ခါပြန်တော့ ၂ခေါက်ရောက်ခဲ့တာပေါ့ရှင်...။

တချို့ကထင်မယ်..ကမ္ဘာအေးစေတီပုံစံက ရန်ကုန်ကမ္ဘာအေးနဲ့တူလို့ တုပပြီးဆောက်ထားတယ်ဆိုပြီး...။

မဟုတ်ရပါရှင်ရယ်...ဦးနုဝန်ကြီးချုပ်ဘဝက ကျိုုင်းတုံရောက်ပြီး အဲ့ဒီစေတီကိုလာဖူးတယ်။ သဘောကျလို့

ပုံစံတူ ရန်ကုန်မှာ တည်ဆောက်ခဲ့တာပါတဲ့။

သမိုင်းကြောင်း ကမ္ဘာပေါ်မှာအတိုဆုံး လက်တန်းပြောရရင်တော့ တောင်ယာလုပ်တဲ့ လွှိုင်ရှမ်းတိုင်းရင်းသား လင်မယား၂ယောက်ထဲတည်ခဲ့တာပါတဲ့။ ဆင်းရဲတဲ့ တောင်သူတောင်သားတွေဆိုတော့ ဘာမှလည်းမပြည့်စုံ၊ တနေ့တနေ့နဲ့တည်နေတာမပြီးနိုင်ဘူးတော့။ နေ့လည်ဆိုရင် အဖိုးကြီးတယောက်ကလာပြီး ကူညီ တည်ပေးနေတာတယ်တဲ့။ ညညဆိုရင် ပျောက်သွားရော..နောက်တော့ သိကြားမင်းက လာကူတယ်လို့ပြောကြပါတယ်။ ကြီးလေးတဲ့အခွန်ကောက် စော်ဘွားတွေကိုလည်း စိတ်နာတော့ ကျိန်စာနဲ့တိုက်ပြီးတည်ခဲ့တာပါ။ 

ကျိုင်းတုံအုပ်ချုပ်မင်းလုပ်တဲ့စော်ဘွားမျိုးတွေမဖူးရပါစေသား..တဲ့။အထဲကိုလည်းအမျီုးသမီးတွေ

တက်ခွင့်မရှိ ပါဘူး..။

ရှေးဟောင်းဓါတ်ပုံအိုလေးထဲက ထပ်စွမ်လွဲ...

အရင္တုံးက ရူခင္းေတြၾကည့္ဖို႔ ပုံမွာ ျမင္ရတဲ့ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးမရွိပါဘူး..ေနာက္ပိုင္းမွေဆာက္ထားတာ။
ခုေတာ့ႏိုင္ငံျခားသားေတြ sunset view ဆိုၿပီး ၾကည့္ၾကတဲ့ေနရာေပါ့...ေရာက္ေရာက္ခ်င္းအဲ့ေနရာကိုအရင္
ဝင္ရတယ္...

ကဲ..က်မတို႔လည္းၾကည့္ၾကည့္ရေအာင္...ပတ္ခ်ာလည္..ေတာင္ကတုံးေတြရွင့္...

အနီးကပ္ဆဲြလည္း..သစ္ပင္က်ဲတဲေပါ့...ဒါေပမဲ့ တကယ္ကိုလွပတဲ့ေနရာေလးပါရွင္...

က်မတကၠသိုလ္ေက်ာင္းတက္ေနစဥခါမွာ အကို ၂ ဝမ္းကဲြမိသားစုက ဆိုင္ကယ္နဲ႔ က်န္တဲ့က်မတို႔ ဝမ္းကဲြ ၂ ဝမ္းကဲြ ေဆြမ်ဳီးေမာင္ႏွမေတြက စက္ဘီးကိုယ္စီနဲ႔ စုစုေပ္င္း ၂ဝ ေလာက္ တန္းစီၿပီး ဒီကမာၻေအးေစတီ မေရာက္ခင္ ေရွးေဟာင္းေစတီတဆူ ဘုရားဖူးထြက္ခဲ့ၾကတာ အမွတ္ရေနပါေသးတယ္။ေကာက္ညွင္းေပါင္း
ထိုဖူးသုပ္ နန္တုံ ခပ္မူ(ဝက္ေခါက္ေၾကာ္) နမ့္ဖစ္ က်မတို႔အားလုံးေစ်းထဲသြားၿပီး ဝယ္ၾကတယ္။ ကိုယ္စားခ်င္ တာကိုယ္ဝယ္လာၾကတာ အားလုံးကအတူတူခ်ည္းဘဲ..ဟီး..။အဲ့ဒီတုံးက နံမည္ႀကီးေနတဲ့( ၿမိဳ႔ထဲက တရုပ္
အမ်ဳဳိးသမီး အိမ္မက္အရ သြားၾကည့္ေတာ့ သစ္ပင္ေတြဖုံးေနတဲ့ေရွးေဟာင္းေစတီ) ေနရာေပါ့။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၈၄-၁၉၈၈ ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ကျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အခုေတာ့ သူမ်ားေတြေမးၾကည့္တာ သိပ္
မသိၾကေတာ့ဘူး။ က်မဝမ္းကဲြအကိုလင္မယား၂ေယာက္လုံးလည္းဆုံးသြားၾကၿပီ။ က်န္တဲ့ဝမ္းကဲြေတြလည္း
အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာဆီ သြားကုန္ၾကၿပီေလ...။

အေပၚကပုံေတြ နဲ႔ေအာက္ကရုခင္းပုံေတြက သူတို႔ရဲ႔ sunset view ကေနရိုက္ခဲ့တာပါ..။

ေက်ာင္းေဆာင္ပတ္ခ်ာလည္ ဘုရားဆင္းတုေလးေတြနဲ႔...

ေက်ာင္းေဆာင္ထဲမွာေရာဘဲ...

ဒီလိုအႏုပညာလက္ရာမ်ဳိးကို ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းဦးႏု သေဘာက်တာလည္းမဆန္းပါဘူးေနာ္..ႏွစ္ေပါင္း ရာခ်ီ
ၾကာခဲ့တာေတာင္..လွပခန္႔ညားေနဆဲေပါ့..

ကိုင္း..ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္ႀကိဳက္တဲ့ မယ္ငီး..အမွတ္တရေပါ့..ရွင္..

ဒီဒုတိယ တေခါက္ေတာ့ ၂ဝမ္းကဲြအမက လားရူိးကေနေရာက္လာတာနဲ႔ႀကဳံလို႔၊ သူတို႔နဲ႔အတူတူ သြားၾက တာေပါ့။ သူက ကဲ..ရွမ္းမေတြ ေမာင္းတီးရေအာင္တဲ့...တကယ္တီးခဲ့ၾကတာေနာ္..

အင္း..ပတ္ခ်ာလည္..ေတာင္ကတုံးေလးေတြကိုဘဲ အသည္းယားခဲ့တာအမွန္...

ေစတီသမိုင္းေက်ာက္စာ..ဂုံရွမ္းမလည္း ဂုံစာမတတ္..အေမ့ကိုတကယ္ဘဲေတာင္းပန္မိတယ္။  ေႏြရာသီ
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆရာေခၚၿပီး အိမ္မွာ ဂုံစာသင္ခိုင္းတယ္ေလ..။ ဆရာကအိမ္ေရွ႔ေပါက္ေရာက္ရင္ အိမ္
ေနာက္ေဖးကေနအုတ္တံတိုင္းေက်ာ္ခုန္ထြက္ေျပးၾကတာ...။ ခုေတာ့ တကယ္ဘဲေနာင္မွတတဲ့ေနာင္တရ
ပါတယ္..။ ရွက္စရာေကာင္းလွပါတယ္ ကိုယ့္လူမ်ဳိးစာကိုေတာင္ကိုယ္ကမဖတ္တတ္ဘူး.. း((((

ေစတီ အဝင္ကေလွခါးေစာင္းတန္း...အျပန္ခရီးမွာ ေစတီရဲ႔ေတာင္ေျခနားက "အန္"လူမ်ဳိးရြာကို ဝင္လည္ခဲ့ပါ
တယ္။

သူတို႔လည္း ထူးမျခားနား ထိုင္းေတြေျပာသလို ေတာစားဘီလူးေတြပါဘဲ...သူတို႔ပတ္ဝန္းက်င္ကေတာင္ေတြ
ၾကည့္ေလ...

ထင္းရွာ..ဝမ္းစာရွာ..ေတာ့လည္း..ေျပာရခက္ပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္တဲ့သူေတြ ဖန္တီးေပးဖို႔ တာဝန္ရိွ တယ္လို႔ က်မယုံၾကည္တယ္။ ဒါမွလည္း ေတာျပဳန္းတီးတာေတြ ထိန္းသိမ္းႏိုင္မွာပါ..။

သူတို႔ရဲ႔အိမ္ေလး...စေလာင္းေတြဘာေတြနဲ႔ဗ်...

အဲ့ဒီအန္အဖြားႀကီးက အသက္ ၁ဝဝ ေက်ာ္ၿပီတဲ့...

သူ႔ဆီကို ထပ္စြမ္လဲြ သြားတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ ဝင္လည္တတ္တယ္ေလ..

အရမ္းသေဘာေကာင္းပါတယ္ဆို..က်မကိုအတင္းထမင္းေကၽြးတယ္..အားနာလို႔စားခဲ့တယ္..ပိုက္ဆံေပးတာ
မယူဘူ..အသက္ႀကီးလို႔ကန္ေတာ့ပါရေစဆိုၿပီး အတင္းကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္..က်မယပ္ေတာင္ဦးထုပ္ကို လည္း အမ်တ္တရဆိုၿပီးေပးခဲ့လိုက္တယ္..။

ေတာင္းေတြယက္ေနတာ..က်မတို႔ဖက္က တိုင္းရင္းသားရႊာေတြကို ႏိုင္ငံျခားဧည့္သည္ေတြဆီကေန ပိုက္ဆံ
လုံးဝမေတာင္းရဘူး..ဧည့္သည္ေတြကိုလည္း မွာထားတယ္ ပိုက္ဆံမေပးဖို႔..ပစၥည္းေတြဘဲေပးၾကတယ္။ အက်င့္စာရိတၱပ်က္စီးမွာဆိုးလို႔..တဲ့..။ သူတို႔က မေတာင္းတဲ့အျပင္ ရွိတာေတာင္ အတင္းေပး ခ်ေကၽြးနဲ႔..
တကယ္ဘဲ ေျပာစရာစကားေတာင္မရွိဘူး..ရိုးသားၾကတာေလ..။

ဒီအဖြားႀကီးက က်မနဲ႔သက္တူရြယ္တူရွင့္... ^_^ ၅ဝေက်ာ္...

သူတို႔ေဆးရြက္တမ်ဳိးငုံထားတတ္ၾကတယ္..။ သူတို႔ရဲ႔ကြမ္းအစ္ေပ့ါ..

သစ္ပင္အေခါက္တမ်ဳိးပါ...ဘာအပင္လည္းေတာ့မသိဘူး..

အန္ရြာကေနလွမ္းျမင္ရတဲ့ ကိုရင္ေလးေက်ာင္း...

ဒီေက်ာင္းစတည္တဲ့ ဆရာေတာ္က သူကိုရင္ဘဝကတည္းကေန တည္ခဲ့လို႔ ကုိရင္ေလးေက်ာင္းဆိုၿပီး လူသိ
မ်ားတယ္။ ဒါကာ ဒါကာမေတြက ထိုင္းလူမ်ဳဳိးတြမ်ားတယ္..။ ရႊာနီးနားက ကေလးေတြ မိဘမဲ့ေတြ ကိုရင္ဝတ္
ေပးၿပီး စာသင္ေပးေနတာပါ..။ကိုရင္ေလးေတြ ဆိုင္ကယ္စီးလို႔...

ဘုရားေက်ာင္းအတြင္းပိုင္း

မဂၤလာေမာင္း...ဂုံရွမ္းဘာသာနဲ႔ေရးထားတာပါ...

ဒါကေတာ့ ဗမာျပည္ကလူေတြသိပ္ေတြ႔ဖူးမွာဟုတ္ဘူး..ေရအားလွ်ပ္စစ္ေပါ့..တႏိုင္ေလ..

အဲန္ရႊာတခုလုံးနဲ႔ ဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ ဒီလိုစမ္းေခ်ာင္းေလးမွာ ၃ခု ေလာက္ တည္ထားရင္ ညည မီးေလး
ေတြထိန္လင္းလို႔ေပါ့...

အဲန္ အဖြားႀကီးေကၽြးလိုက္တဲ့ စေကာထမင္းဝိုင္းႀကီးေပါ့..လက္ကတုန္ေတာ့ မူန္ေနတာဘဲ.. အဟဲ.. စားခါနီးေလ ငရုပ္သီးေထာင္း အပြင့္တမ်ဳဳိးဘဲ(က်မမေခၚတတ္ဘူး) ခ်က္နဲ႔ ေခါက္ဆဲြထုပ္ျပဳတ္..တို႔စရာ.. နိုင္ငံျခားသားေတြလည္း အဲ့လိုခ်ေကၽြးရင္ အရမ္းစားၾကတာဘဲတဲ့။

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး