အိမ္ေျပာင္းရအုံးမယ္..

မဂၤလာပါရွင္~~~

အိမ္ေျပာင္းတယ္ဆိုလို ့တခ်ဳိ ့ဘေလာ့မွာဖတ္ရတာ၊
ဘေလာ့လိပ္စာေျပာင္းတာလည္း အိမ္ေျပာင္းတယ္လို ့ဆိုပါတယ္။
က်မကေတာ့ေနတဲ့အိမ္ကိုဆိုလိုတာပါ။

ခုေနတဲ့အခန္းေလးက သူတို ့အေခၚ studio room type ပါ။
အိပ္လည္းဒီေနရာ၊စားလည္းဒီေနရာ။ခ်က္လည္းဒီေနရာ၊
ဘုရားစင္ကဟိုဖက္ေဒါင့္၊အိမ္သာေရခ်ိဳးခန္းကဒီဖက္ေဒါင့္၊
ဆိုဖာဆက္တီကအလယ္မွာငုတ္တုတ္ ဆိုတာမ်ဳိးပါ။
ခ်က္တာကလည္း အႏွစ္ပါတဲ့ဟင္းမ်ဳိးေတြကို(သူ ့အႀကိဳက္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ..)
ေႀကာ္ေလွာ္ခ်က္ျပဳတ္ရတယ္ဆိုေတာ့။
အင္မတန္မွ အနံ ့ေတြသင္းထုံေနပါတယ္။

က်မေနတဲ့အခန္းဟုတ္ပါဘူး..ဟီး၊ဒီပုံစံေလးလို ့ဆိုလိုတာပါ။

ေဆာင္းခ်မ္းခ်မ္းမွာျပဴတင္းေပါက္လည္းဖြင့္ခ်င္ဘူးေလ။ခ်မ္းတယ္။
က်မတို ့ေနတာ apartmentမွာ။
အမ်ဳိးသားက  apartment ဘဲႀကိဳက္တယ္ေလ။
အိမ္ထဲကတခုခုျဖစ္ရင္လည္းရုံးခန္းကိုအေႀကာင္းၾကားလိုက္ရုံဘဲေလ။
ႏွင္းက်ရင္လည္းလူေလ်ာက္လမ္းေတြ၊
ကားထြက္ဖို ့လမ္းေတြကိုသူတို ့ကရွင္းေပးတယ္။
ေရာက္ခါစက အခန္းမရလို ့ေဟာ္တယ္မွာ၊
ရက္ေပါင္း၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ၾကာတယ္။
ရွိတဲ့အခန္းယူလိုက္ရတာေလ။
အိပ္ခန္းပါတဲ့အခန္းရေတာ့ (အရင္၃ႏွစ္ကေနခဲ့ဖူးတဲ့ေနရာပါ)၊
အဲဒီကိုေျပာင္းဖို ့ျဖစ္လာရၿပီေလ။
ကုမၼဏီတခုထဲကပိုင္တာေနရာမတူတာ။
တႏွစ္မျပည့္ခင္ေျပာင္းလို ့ထုံးစံကစေဘာ္အရွံဳးပါ။
ဒါေပမဲ့ခုတခါေတာ့ ၅၀၀ ျဖတ္ပါတယ္။

ခုေျပာင္းမဲ့အခန္းက တခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္သေဘာေပါ့ဗ်ာ။
က်မအလုပ္နဲ ့နီးနီးေလး လမ္းေလ်ာက္ရင္ ၁၀မိနစ္ေလာက္ေပါ့။
အခန္းေတြလည္းပါတယ္ေလ။
ကဲ.....done....:P

သူကခဏခဏခရီးထြက္ရတယ္ေလ။
က်မကေတာ့ တက္စီသမားေတြနဲ ့ရန္ျဖစ္ေနရတာ။
ေစ်းႀကီးၿပီးတႀကိမ္နဲ ့တႀကိမ္ေစ်းေခၚတာမတူလို ့။
က်မကလည္း old fashion lady :))ကားမေမာင္းတတ္ပါ။
ဆိုင္ကယ္ေမာင္းတာ ၃ ခါတိတိ အက္စီးဒင့္ျဖစ္တယ္။
ကားတခါေမာင္းတာ အိမ္တိုင္ကိုတိုက္ပစ္လိုက္တယ္ေလ။
စက္ဘီးစီးသင္တာ ၂ ႏွစ္ၾကာပါတယ္။

အင္း...ဒီအသက္အရြယ္အထိေပါ့ေလ..။
(အသက္ကိုအတိအက်မေျပာေသးပါ)...ဟဲ။
စုစုေပါင္း အိမ္ ၁၉ ခါတိတိေျပာင္းဖူးၿပီးၿပီ။
ဒီတေခါက္ကအခါ ၂၀ ေျမာက္ဆိုပါေတာ့။
ႏုိင္ငံေပါင္း ၅ ႏုိင္ငံ၊ၿမိဳ ့ေပါင္း ၈ ၿမိဳ ့၊
ဟား..ဘာရမွာလဲကြာ..နဲနဲမ်ားေအာင္ကိုယ့္ႏုိင္ငံကိုထည့္တြက္တာေနာ္။
(ေလထြားၾကည့္တာပါ  :)))   )
အလုပ္လုပ္တာေတာင္ အလုပ္ကရုံးခန္းေျပာင္းတာရယ္၊
show room ေျပာင္းတာရယ္၀င္ႏဲြလိုက္ရေသးတယ္။

ဒုတိယႏွစ္ေကာလိပ္တက္တုံးကလည္း၊
 တခ်ိန္ၿပီးရင္ အခန္းေျပာင္းရေသးတယ္။
ခုံနံပါတ္နဲ ့အတန္းေတြကို ေက်ာင္းသားဦးေရ သတ္မွတ္တယ္ဆိုလားဘဲ။
ယူတဲ့မိုင္နာေတြ၊ေမဂ်ာေတြအလိုက္ ခဲြ၊နံမည္အလိုက္ခဲြ။
ႏိုင္ငံေရးသိပၸံက်ေတာ့အားလုံးကသင္ရတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ဆိုရင္လူမ်ားမ်ား ေနာက္အေဆာင္ေျပာင္း၊
ေမဂ်ာခ်ိန္က်ရင္ ေနာက္တေနရာေျပး။
အားလုံးမဟုတ္ဘူး လူေလး ၅ေယာက္၆ ေယာက္ေလာက္မွာ၊
မယ္မီးပါေနတာေလ။
(နံမည္အစက အ အကၡရာ)။
ေနာက္ဆုံးမွာ၊ဘိတ္ဆုံးမွာ။
တခါခါ ကိုယ့္ခုံနံပါတ္မေရာက္ခင္ ကပ္ျဖတ္လိုက္တယ္။
ကဲ..ေနာက္တခန္းေျပာင္းဘဲ...။
တေန ့ကို ၃ ခါေလာက္ေျပးေနရတယ္..။

အေျပာင္း expert ေပါ့။ဘာေတြဘယ္လို၀ဲထုတ္ရမယ္။
ဘယ္လိုထုတ္ပိုးရမယ္ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းေက်ေနၿပီ။
ရန္ကုန္မွာေနတုံးက ၊
(အလုံသီရိရိပ္သာကေန လမ္း၅၀ ၅လႊာဆိုတာႀကီးကိုေျပာင္းတာ)
ကိုကိုအလုပ္သမားတသိုက္ ေရခဲေသတၱာကိုေျပာင္းျပန္ႀကီးဘယ္ေပးရွာတယ္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ဒင္းကိုလည္း၀ဲတဲ့အဆင့္ထဲထားလိုက္ရတယ္ေလ:((

အိမ္ေျပာင္းမဲ့သူေတြရွိရင္လည္းေျပာေပါ့။
ကူညီထုတ္ပိုး(ၿပီးအားလုံး၀ဲပစ္လိုက္မယ္ေလ) ေပးမွာေပါ့။
ဒီခရစ္မတ္မွာ ေတာ့ေဒၚမီးလည္း ထုတ္ပိုးျပင္ဆင္တာနဲ ့ဘဲ။
အခ်ိန္ကုန္ရပါေတာ့မယ္ေလ။

အားလုံးဘဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေပါ့။
(ဒီစကားကိုငယ္ငယ္ကဘီဘီစီနားေထာင္ရင္အၿမဲၾကားဖူးတာ)။
ခင္မင္တတ္တဲ့
မီးမီး
ဓါတ္ပုံေတြအားလုံး အင္တာနက္ကေန(ရွာေဖြေလေတြ ့ရွိေလ) ...ယူသုံးထားတာ။
ဆိုင္ရာလူႀကီးမင္းမ်ားအားလုံးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။