ၾကက္ေပါင္ ၂ေခ်ာင္း..

မဂၤလာပါရွင္~~~
က်မတို႔ၿမိဳ႔မွာက ၾကက္သားေရာင္းရင္ တျခားေဒသနဲ႔ ျပည္မကလို အေလးခ်ိန္နဲ႔ခ်ိန္တြယ္ၿပီး ေရာင္းတဲ့ ဓေလ့
မရွိခဲ့ပါဘူး။ ၾကက္သားကို အထဲက ကလီစာေတြ ထုတ္ၿပီး သပ္သပ္ပုံ ေရာင္းတတ္ပါတယ္။ ၿပီးမွ ကလီစာ မပါတဲ့ ၾကက္တေကာင္လုံးကို အႀကီးအေသးအလိုက္ ေစ်းျဖတ္ၿပီး ေရာင္းတာေပါ့။ အရင္တုံးက ေမြးျမဴေရး
ၾကက္မွမရွိတာ အားလုံးက အိမ္ၾကက္ေတြေနမွာေပါ့..။ တျခားသီးႏွံေတြေရာဘဲ တပုံစီပုံထားၿပီး တပုံကို ဘယ္ေလာက္ဆိုတာမ်ဴ ိး ေျပာၿပီးေရာင္းခ်ၾကပါတယ္။ ေစ်းတည့္သြားလို႔ ဝယ္ခါမွ ကိုယ္ယူတဲ့ ပစၥည္းေတြကို ပိန္းရႊက္၊ ဌက္ေပ်ာ္ရႊက္၊ အင္ဖက္ရႊက္တို႔ေတြနဲ႔ ထုပ္ေပးလိုက္တာေပါ့ရွင္..။

credit to who up loader :)

ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္တို႔ငယ္ငယ္က အေလးခိုးတာတို႔ ဘာတို႔ဆိုတာ သိပ္နားမလည္ဘူး။ ပုံေရာင္းတာေတြနဲ႔ဘဲ
ဝယ္စားခဲ့ၾကတာဘဲ..။ အဲ..ဝက္သားေတြဘာေတြေတာ့ အသားရုံထဲမွာအေလးခ်ိန္နဲ႔ေရာင္းတာပါ.. အျပင္
ေနရာမွာေတာ့ ထုံးစံ..ပုံေရာင္းတာပါဘဲ..။ အခုေတာ့လည္း ဒီလိုမဟုတ္ေတာ့ပါဘူးေလ။ ပိသာခ်ိန္ေတြ အ
ေလးခ်ိန္ေတြနဲ႔ ေရာင္းဝယ္ေဖါက္ကားေနၾကတာေတြ႔ခဲ့ရတယ္ေလ..။ လာတဲ့ပစၥည္းေတြဆိုတာလည္း မ်ဳဴ ိး
စုံပါ ၾကက္သားေတြဆိုလည္းထိုင္းကေရခဲရိုက္ယူလာေရာင္းတယ္ေလ..။ ျပည္မကေျပာင္းေရႊ႔လာေနတဲ့
သူေတြမ်ားလာလို႔ ငါးပိ ငါးေျခာက္ဆိုင္တန္းေတြလည္းအရွည္ႀကီးေပါ့။ အရင္ကၾကက္သားဆိုတာ က်မတို႔
တိုင္းျပည္မွာ သူေ႒းစားတဲ့ဟင္းတခြက္ အျဖစ္သတ္မွတ္ျခင္းခံရေလာက္ေအာင္ သူ႔ရဲ့ေစ်းက တျခားအသား ငါးထက္ပိုႀကီးခဲ့တယ္ေလ။

ကဲ..က်မၾကက္ေပါင္ဇာတ္လမ္းအတြက္ အစျပန္ေကာက္ရမယ္ဆိုရင္ အေမ့ညီမက က်မတု႔ိရဲ႔အဖြားအိမ္မွာ
အဖြားနဲ႔အတူေနတယ္။ သူတို႔မိသားစုက အစအစအရာရာ အဖြားကိုလုပ္ေပးရတယ္။ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ ေဆး
ဝါး..ကုန္က်စရိတ္ေတြကေတာ့ အေမကတာဝန္ယူတယ္ေလ။ အဖြားကဝက္သားမစားဘူး။ ငါးနဲ႔ ၾကက္သား
ဘဲစားတယ္။ ၅ရက္တခါေလာက္ၾကက္သားဝယ္ပို႔ေပးရတယ္။ က်မတို႔အိမ္က မိသားစုသိပ္အမ်ားႀကီးမ ဟုတ္ေပမဲ့ စည္းကမ္းႀကီးတဲ့အေမ ဟင္းစီမံရင္ တိတိက်က်နဲ႔ ေခၽြတာတတ္တယ္ေလ။ဘာတခုမွဘုန္းေဘာ
လေအာ သုံးတယ္လို႔မရွိဘူး။ ၾကက္သားဝယ္လာရင္ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ေပါင္ကိုခုတ္ထစ္ၿပီး အဖြားအိမ္ တန္းပို႔ရတာပါဘဲ။ က်န္တဲ့ၾကက္ကိုမွ ေတာင္ပံနဲ႔ လည္ေခ်ာင္းအရိုးကို ဟင္းရည္အတြက္ျပဳတ္၊ ေနာက္ဆုံး
က်န္တဲ့ အသားေတြကိုမွ အာလူး ေဂၚရခါးသီး ဘူးသီး တခုခုေပါ ေရာေႏွာခ်က္ျပဳတ္ရတာ။

အရင္က ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳးၾကက္ဆိုတာ ဓါတ္ရွင္ထဲမွာ လူဆိုးေတြ ၾကက္ေပါင္ႀကီးေတြ ကိုက္ကိုက္စားျပတာဘဲ
ျမင္ဘူးခဲ့တာ။ အရမ္းအဲလိုစားခ်င္လိုက္တာ..မေျပာေတာ့နဲ႔..။ က်မတို႔ဆီမွာေတာ့ sexyၾကက္ဘဲရွိတယ္ေလ
ပိန္ပိန္ေသးေသးသြယ္ေလး အဲဒါကိုမွ ဟိုကခုတ္ဒီကထစ္နဲ႔ဆိုေတာ့ ဘာက်န္ေတာ့မလဲ..။ ဒီေတာ့ က်မတို႔
ရဲ့အာလူးၾကက္သားဟင္းခြက္ပုံစံေလးက အာလူးခင္းထဲ ေျခေပါင္က်ဴ ိးၾကက္တေကာင္ျဖတ္ေျပးသလိုပါ့..။
အာလူးပင္လယ္ထဲမွာ ၾကက္သားေလးတဖတ္ေတြ႔ဖို ဒိုင္ဗင္ထိုးရွာရတယ္။ ေအာ္..အဲဒီတုံးက ခေလးဆို
ေတာ့ငတ္ႀကီးက်ဖို႔ကလဲြလို႔ ဘာမွမသိဘူးေလ..။ မီးဖိုေခ်ာင္ကိစၥနားမလည္ေတာ့ ၾကက္ေပါင္ကိုအဖြားဆီပို႔ ထားမွန္းမသိခဲ့ဘူးေလ။ ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုၾကက္ေပါင္ဘဲ လိုက္ရွာခဲ့တာေပါ့။ ေနာက္သိလာေတာ့ စိတ္ထဲမွာ
မေက်နပ္ေပမဲ့မေျပာရဲဘူးေလ။ မၾကာခဏေတာ့ အေမ့ကိုေမးတတ္တယ္တဲ့..။ "အေမၾကက္ေပါင္သားဆို
တာစားလို႔ေကာင္းလား ဘယ္လိုအရသာေလးလဲဟင္" စသည္ျဖင့္ေပါ့..ခင္လွ်ာရွည္ပါဆို.... ^_^
အေမကေတာ့ အတူတူပါဘဲလို႔ေျပာပါတယ္။ အလူပဲြေတြသြားလို႔ ၾကက္သားဟင္းနဲ႔ေကၽြးတာမ်ားတိုးလို႔
ေတာ့ အနားမွာရွိတဲ့ လူႀကီးကိုလက္ဆဲြၿပီး ေျပာေတာ့တာဘဲ သမီးပန္းကန္ထဲ ၾကက္ေပါင္သားေလးထဲ့
ေပးပါလို႔..။ အဟီး..ေပၚတင္ဘဲ ကိုယ္တို႔ကေတာ့.. က်မတို႔ေမာင္ႏွမ ၄ေယာက္လုံး လူႀကီးေတြနဲ႔ထမင္းစား ရင္ ဟင္းခြက္မႏိူက္တတ္ဘူး။ သူမ်ားထဲ့ေပးမွ စားတတ္တယ္။ အေမအက်င့္လုပ္ထားတာေလ.. :P

ေနာက္ေတာ့ အဖြားစားဖို႔ခ်က္ျပဳတ္ေပးရတဲ့ အမ (၂ဝမ္းကဲြေတာ္စပ္ပါတယ္ သူတို႔မိသားစုကမ်ားလို႔အေဒၚ
တို႔နဲ႔လာေနတာ၊ သူ႔နံမည္က နန္းပိန္းဆိုေတာ့ က်မတို႔က ပီပိန္းလို႔ေခၚရတာေပါ့) ပီပိန္းနားကပ္ေမးရတယ္။
အဖြားအတြက္ၾကက္ေပါင္ ၂ေခ်ာင္း ဘယ္လိုခ်က္ၿပဳတ္သလဲေပါ့။ အဖြားကတေန႔ကိုထမင္းတနပ္ဘဲစားတာ
ညေနဆို လက္ဖက္ရည္ မုန္႔တခုခု..ဒီေလာက္ဘဲစားတတ္တယ္။ ဒီေတာ့ ၾကက္သား ၂ေပါင္ကို ၂ရက္ ၃ရက္ ေလာက္စားရတာတဲ့။ ပီပိန္းကို ေျပာထားရတယ္ ေနာက္ဆုံးအဖြားစားမကုန္တဲ့ ၾကက္သားကို က်မ လာစားမယ္။ ခ်န္ထားပါ အေဒၚ သားသမီး ဝမ္းကဲြေမာင္ႏွမေတြ မသိေအာင္ အေၾကာင္းၾကားပါလို႔ေပါ့..ဟီး
အဲဒီေလာက္ ငတ္ႀကီးက်ခဲ့ဖူးပါတယ္ဆို..။ ေနာက္အေမသိေတာ့ အဆူခံထိတာေပါ့။

က်မအိမ္နဲ႔ ကပ္ရပ္တရုတ္အိမ္မွာ သူငယ္ခ်င္းရွိတယ္။ ညီအမ၄ ေယာက္ေတာင္ရွိတယ္။ ေပ်ာ္စရာေကာင္း လို႔သူတို႔ဆီၿမဲသြားကစားေလ့ရွိတယ္။ က်မက ငယ္ငယ္တုံးက ပိန္ေညာင္ရုိးေလး သူတို႔အေမကေမးတယ္။
မယ္ငီးဘာျဖစ္လို႔ ပိန္တာလဲတဲ့..ဒီကလည္း မဆိုင္းမတြဘဲေျဖပါတယ္.."ၾကက္ေပါင္သားမစားရလို႔" တဲ့။
ေနာက္ေတာ့ အေမက လွ်ာရွည္တဲ့ ေရႊသမီးေလးရဲ႔ ၾကက္ေပါင္တမ္းျခင္း သိသြားေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာေျပာ
ျပပါတယ္။ သမီးတဲ့..အဖြားကအသက္ႀကီးၿပီ အိုၿပီ အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးနဲ႔ တခ်ဴ ိ႔အစားအစာေတြဘဲစားႏိုင္
ေတာ့တာ၊ သမီးတို႔က ငယ္ေသးတယ္ ဘာစားစားရတာတဲ့ ..။ အိမ္မွာ ဘာစားစား ဦးဦးဖ်ားဖ်ားဆို အဖြား
ရယ္၊ ကမၼ႒ာန္းေက်ာင္းကဆရာေတာ္ရယ္ ဆြမ္းေတာ္တင္ဖို႔ရယ္ ဖယ္ထားေပးရတယ္။ အစားမက္တဲ့ကိုယ္
ေတာ့ ေဝစုနဲသြားမွာစိုးရိမ္လို႔ အေျပာရဲတာဘဲရွိတယ္ ဘယ္ၾကိဳက္ခဲ့မလဲ..ခုေတာ့ နားလည္ပါၿပီ..။

အေမက အိမ္က ဘုရားစင္ရယ္၊အဖြားရဲ႔ဆရာေတာ္ (အဖြားက က်ဴ ိင္းတုံကမၼ႒ာန္းေက်ာင္းစတင္တည္
ေထာင္သူေတြထဲကတေယာက္ေပါ့အဖြားဆုံးခါနီးေတာ့ ဆရာေတာ္ ကိုပင့္ၿပီးတရားလာေဟာေပးေသး တယ္။ဆရာေတာ္ျပန္သြားၿပီး အဖြားမဆုံးေသးဘဲနဲ႔ ဆရာေတာ္ကအရင္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူတယ္။ မီးသၿဂိဳလ္
ေတာ့ ဓါတ္လုံးေတာ္ေတြရလို႔ က်ဴ ိင္းတုံမွာအရမ္းနံမည္ႀကီးခဲ့ပါတယ္) ၊ ၿပီး အဖြားကိုေပါ့..ဒီ ၃ခုကိုအရမ္း
အေလးထားခဲ့တာဘဲ။ အေမလုပ္ပုံကိုင္ပုံေတြကို အရင္ကသေဘာမက်ခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းလူလားေျမာက္
လို႔အရႊယ္ေရာက္ခါမွ နားလည္သေဘာေပါက္လာတယ္..။ က်မတို႔ေမာင္ႏွမေတြအတြက္ အေမက စံျပမိခင္
ပါဘဲ။ လူေတြဟာ ကိုယ္စိုက္ထားတဲ့အသီး ကိုယ္ခူးစားရတယ္ဆိုတာအမွန္ပါဘဲ။ အေမ အခုေတာ့ သူ႔စိုက္ ခဲ့တဲ့အသီးခူးစားၿပီးေအးခ်မ္းသာယာေနပါတယ္။ လူခ်စ္လူခင္ ေပါမ်ားၿပီး လာဘ္လာဘ တကယ္ရႊင္တာပါ။
ဟိုက ဒီက လာကန္ေတာ့ၾကတယ္။ ဘုန္းႀကီးေတြၾကြလာတတ္ၿပီး အေမ့ကိုေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲၾကတယ္။ အေမေလျဖတ္ခါစ လူနာေမးလာၾကတာ ႏုိ႔ဆီ အိုဗာတင္း အခ်ဴ ိရည္ပုလင္းေတြ တမ်ဳဴ ိးကို ၃ဝ-၄ဝ ေလာက္
ကိုရတာတဲ့။ စတိုးဆိုင္မွာ လိုခ်င္တဲ့ပစၥည္းေတြနဲ႔ သူတို႔သြားလဲၾကတယ္ဆိုဘဲ..။ 

အဖြားနဲ႔ အေမ့ေမာင္ေလး(ၿပီးခဲ့တဲ့လကဆုံးသြားၿပီ)

အေမ့သမီးလည္း အေမ့အတုယူရတယ္။ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ကိုးကြယ္ရာလို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေန
ရာေလးတခုကို ေသေသခ်ာခ်ာစိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ ေရခ်မ္းဆီမီးကပ္လွဴတယ္။ လူႀကီးမိဘေတြကို ရိုေသစြာနဲ႔
ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္တယ္။ အဖိုး၊အဖြား အရႊယ္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး သနားကရုဏာစိတ္ထားမိတယ္။ ကိုယ္အိုလာ ရင္လည္းဒီလိုဘဲ ကုန္းကုန္းႀကီး ျဖစ္မွာဘဲ..မ်က္စိမေကာင္း နားမၾကား ျပဳစုမဲ့သူ မရွိခဲ့ရင္...ဘုရားဘုရား..
ဆက္မေတြးရဲဘူး..။

ခုေတာ့ ၾကက္ေပါင္ကိုက္တိုင္း ငယ္ငယ္က မစားခဲ့ရတဲ့ ၾကက္ေပါင္ပိန္ပိန္ေလးကို ျပန္စဥ္းစားေနမိပါ တယ္ေလ..။

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး