လိုက္လံတုပျခင္း အတုခိုးျခင္း မွီျငမ္းျခင္း

မဂၤလာပါရွင္~~~
က်မတို႔လူသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဆိုပါေတာ့ ေန႔စဥ္ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ေနထိုင္ၾကတာေတြဟာ ကိုယ္က်င္ လည္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္အသိုင္းအဝိုင္းကေန အတုျမင္အတတ္သင္ ဆိုသလိုပါဘဲ၊ တုပမွီျငမ္းလက္ဆင့္ကမ္း
ႀကီးျပင္းလာၾကတာခ်ည့္ပါဘဲ..ကဲ...ဒါေတာ့စစ္တမ္းေကာက္စရာမလိုဘဲ မယ္ငီးသိတဲ့ အေၾကာင္းတခုဆိုပါ
ေတာ့။(ဟီး..လူတိုင္းသိတာကို အေရးလုပ္လို႔ ေျပာေနေသး) အဲဒါကို မွီျငမ္းလို႔ ကိုယ္လည္း အာလူးေတြ ဖုတ္ၾကည့္ပါရေစရွင္ း)))

ေကာင္းတာေရာ မေကာင္းတာေရာ ဒြန္တဲြေနတာက သဘာဝရဲ႔ နိယာမေလ။ ဟင္း..ဟင္း..ခေလးငယ္
ေလးေတြခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့အမူအက်င့္ရွိရင္ မိဘႏွစ္ပါး ပီတိေတြပြားၿပီး..အဲ့တာ..အေဖနဲ႔တူလို႔၊(ဖခင္
ျဖစ္သူအေျပာေပါ့)၊ အေမလုပ္သူကလည္း..အဲ့တာ က်ဳပ္နဲ႔တူလို႔ရွင့္..တဲ့။ ဒီလိုပါဘဲ..ခေလးေလးႀကီးျပင္း
လာတယ္။ ကဲ..ကုိယ္တို႔ ႏိုင္ငံကခေလးလို႔ဘဲ ဥပမာထားလို႔ အရင္ဆုံးေျပာၾကည့္ရေအာင္လား..။ ေက်ာင္း
ေနတယ္ မူလတန္းအထိ အလယ္တန္းမေရာက္ခင္ အထက္တန္းမၿပီးဘဲ တကၠသိုလ္အထိေနခဲ့ဖူးတယ္..
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အားလုံးနီးပါးေပါ့ ေကာ်င္းစာသင္ခဲ့ဖူးၾကတယ္ ေသစာရွင္စာေလးေတြ ဖတ္တတ္လာၾက တယ္။ (အဲ..ေက်ာင္းမေနဖူးတဲ့သူက အခုမယ္ငီးေရးတဲ့စာကို ဘယ္လိုလုပ္ဖတ္မလဲ..ေနာ့္) လူလားေျမာက္
လာၾကေတာ့ အိမ္ေထာင္ျပဳဳ ၾကတယ္။ စီးပြားေရးေတြ ေမြးျမဴေရးေတြလုပ္ၾကတယ္ေပါ့ေလ..။

စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ရုန္းကန္လူပ္ရွားတဲ့ေနရာမွာ အစိုးရလခစားဝန္ထမ္း ကုမၼဏီဝန္ထမ္း စက္ရုံအ လုပ္ရုံဝန္ထမ္းေရာ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးအေရာင္းအဝယ္ ..ကိုယ့္နဲ႔သင့္ရာေတာ္ရာလုပ္ကိုင္ၾကတာဘဲေလ။
ေဟာ..ဒီမွာ..မယ္ငီးေျပာစရာကစလာပါၿပီ... ေစ်းေရာင္းတာကစရေအာင္...။ အစားအေသာက္ေရာင္းတယ္
ကုန္စုံဆိုင္ဖြင့္တယ္။ စားေသာက္ကုန္ထုတ္လုပ္တယ္။ စၿပီး လုပ္ကိုင္ကတည္းက နံပါတ္တစ္ ထိပ္တန္းဦး
စားေပး အျမတ္ထြက္ဖို႔၊ အဟဲ..ေသခ်ာတယ္ေလ..အျမတ္မရွိဘဲ ဘာနဲ႔သြားရပ္တည္မလဲေနာ္..အိုေက..
အျမတ္ရမွျဖစ္မယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေရာင္းၿပီးရင္ ၿပီးေရာ..ပစၥည္းကုန္ တံခါးပိတ္ တိတ္၊ ဒီလိုျဖစ္ေနၾက တယ္ရွင့္။ ကိုယ္ေရာင္းခ်တဲ့ ဒီစားစရာေတြကို ဝယ္ယူစားသုံးတဲ့သူေတြရဲ႔ ရင္ထဲ ဘဝထဲနဲနဲေလးမွ ဝင္ၾကည့္
ေပးဖို႔သတိမရတာလား မသိသလိုေနတာလား မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလား တသက္လုံးဒီလိုဘဲလုပ္
ခဲ့တာေဟ့..ဆိုၿပီး သူတို႔ဘိုးဘြားမိဘ ဆီကအေမြယူခ်လာတာလား ဒင္းတို႔စားၿပီးေရာဂါျဖစ္ေသလည္း ငါ့နဲ႔
မဆိုင္( လူဆိုတာေသမ်ဳိးခ်ည့္ဘဲလို႔ေတာင္ ကိုယ္တို႔ရဲ႔အဓိကက်တဲ့ ေခါင္းေရွာင္ႀကီး..အဲေလ ေခါင္းေဆာင္
ႀကီးေတာင္ေျပာမွ..ဘာဆန္းလဲေန္ာ့ း)))လို႔မ်ားဆိုေလေရာ့လားရွင္~~~

အဲ...အစားအေသာက္ဖက္မွာလည္း ၂မ်ုိးရွိတယ္ဗ်ဳိ႔။ တခုက အေျခခံစားေသာက္ကုန္ထုတ္လုပ္တယ္ဆိုပါ
ေတာ့ ေနာက္တခုက ခ်က္ျပဳတ္ေရာင္းခ်တဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ အသင့္စား ရယ္ဒီမိတ္ထုတ္လုပ္သူႀကီးေတြ
ေပါ့ရွင္..။ ကိုယ္တို႔လို အိမ္ေဝးေနတဲ့သူေတြ အၿမဲဝယ္ယူအားေပးၾကရတာေပါ့။ ဝယ္ၿပီးတိုင္း စိတ္ပ်က္ရ တာကခပ္မ်ားမ်ားရွင့္..။ ခ်က္ျပဳတ္ေရာင္းခ်တဲ့သူေတြလည္း အၿမဲေျပာၾကတတ္တာကေတာ့ "က်မတို႔က
ဆီသန္႔ ပစၥည္းသန္႔ဘဲဝယ္ၿပီးသုံးတာပါ"..တဲ့။ ခက္တာကသူတို႔သုံးတဲ့ဆီသန္႔ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ဆီသည္ကို
ကိုႀကီးေတြ ဦးဦးႀကီးေတြက က်က်နနေရာေႏွာထားၿပီးျဖစ္ေနေလရဲ႔။ ပဲဆီသန္႔သန္႔ထုတ္တဲ့စက္ရုံကလည္း စားအုံးဆီ မသန္႔ရွင္းတဲ့ဆီေတြ ဝယ္ၿပီးလုပ္တာ ဘဘတို႔ဆီက ေထာက္ခံခ်က္အျပည့္အဝရတယ္ တဲ့။
(ဝယ္ယူတင္သြင္းခြင့္ေလ..အဓိပၸါယ္မရွိတာက ဆီစက္ရုံရွိတဲ့သူ အုန္းဆီတင္သြင္းတယ္) ဆိုတဲ့အခ်က္ပါ။
ထားပါေလ..ဒါက ဆီျပသာနာပါးပါးေလးတခုပါ...။ အဲ့ဒီဆီနဲ႔စိမ္ထားတဲ့ လက္ဘက္ေတြ တပုံတေခါင္းႀကီး
မယ္ငီးဝယ္လာတယ္ေလ..အားလုံးကို ေရခဲေသတၱာထဲထည့္သိပ္မွ ေရရွည္အတြက္စိတ္ခ်ရတယ္ဆိုလို႔၊
ထားလိုက္ခါမွ ဆီေတြခဲၿပီး ဝဲထုတ္ပစ္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ဆုံးတံဆိပ္တခုဘဲ ဆီမခဲတာ။ ဒါေပမဲ့ ဟင္းခ်ဳိ
မူန္႔ကိုက္စားရသလိုျဖစ္ေနတာက ခက္တယ္ရွင့္... း((

အေရာင္လွမွ လူေတြကဝယ္ၾကတယ္..ဆိုၿပီးစားေသာက္ကုန္ဆိုးေဆးမဟုတ္တဲ့ ေပါက္ကရရွစ္ဆယ္ဓါတု
ဆိုးေဆးေတြနဲ႔တန္ဆာဆင္ထားတဲ့ အစားအေသာက္ေတြျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ေရႊျပည္ႀကီးကို ဖန္ဆင္းသူ အေပါင္း ဘယ္ေနရာေဒသက အတုျမင္အတတ္သင္လာၾကတာလည္းမသိ အားလုံးလုပ္တတ္ ကိုင္တတ္ ၾကပါေပတယ္..။ ငရုတ္ေကာင္းေတာင္ သေဘာၤသီးေစ့နဲ႔ ေရာေႏွာေရာင္းခ်တယ္တဲ့..ၾသခ်ေလာက္ပါေပ တယ္ ညာဏ္ႀကီးရွင္အေပါင္းရယ္.. ေက်ာင္းသင္ခန္းစာကရလာတဲ့ အေတြ႔အႀကဳံလား ဘဝပတ္ဝန္းက်င္ ကေနသင္ယူလာၾကတာလား..။ ဘိုးဘြားမိဘအေမြေတြလား..မယ္ငီး ခါးေထာင္းက်ဳိက္လို႔ေမးစမ္းပါရေစ။
မိဘမ်ဳိးရိုးကလည္းမဟုတ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း အဲလိုမလုပ္တတ္ဘူးဆိုရင္ ေသခ်ာတာကပေထြးဆီက တတ္ခဲ့တာျဖစ္မယ္ဗ်ဳိ႔...။

အစကေတာ့ ကိုယ္တို႔ဘာမွမသိခဲ့ဖူးဘူး။ ခုေတာ့ ဟိုကေျပာဒီကေျပာ ကိုယ္တိုင္လည္းခံရဖန္မ်ားေတာ့
နဲနဲပါးပါးေလ့လာတီးေခါက္ၾကည့္တာ..အိုး....ေျပာရရင္ျဖင့္ ေစ်းကြက္မွာေရာင္းခ်ေနတာေတြ အားလုံးယုံ
ၾကည္စိတ္ခ်ဖို႔ ခဲယဥ္းတာေတာ့ အမွန္ဘဲ။ အေျခခံသုံး ဆန္ဆီငရုတ္ဆႏြန္း ငပိ ငံျပာရည္ဒါေတြကအစ မေတာ္တေရာ္ေတြနဲ႔ေပါင္းစပ္ေရာင္းခ်ေတာ့ ဝယ္ၿပီးခ်က္ျပဳတ္ျပန္ေရာင္းတာကို ခ်က္ျပဳတ္သူမ်ားကေစတ
နာသန္႔သန္႔နဲ႔ခ်က္ပါတယ္အာမခံေပမဲ့လည္း..စားရတဲ့သူကေတာ့ အဆိပ္ေတြ မသန္႔ရွင္းလို႔ ေရာဂါျဖစ္ဖို႔ဝါး
ေနရသလိုဘဲ မဟုတ္လား..။ က်မတို႔စာသင္ေက်ာင္းမွာ က်မ္းမာေရး ဗဟုသုတ ေနထိုင္စားေသာက္ပုံကို
ေခတ္နဲ႔လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္တဲ့ သင္ခန္းစာေတြ သင္ေပးသင့္တယ္။ စာအုပ္ေနာက္ေက်ာဖုံးက မဟုတ္တဲ့ စာတမ္းေနရာမွာ အစားထိုးၿပီး ထည့္သြင္းပုံႏွိပ္ရင္ေတာင္ အေတာ္ဟုတ္အုံးမွာ။

ကဲ..တဖက္က ခ်က္ျပဳတ္ေရးကိုၾကည့္မလား..အင္း..ဘယ္လိုေျပာရပါ့ ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာအထိ သန္႔ရွင္းေအာင္ ေဆးေၾကာသန္႔စင္သလဲဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာမသိႏိုင္ပါဘူး။ ခုေခတ္ကလည္းဓါတ္ေျမၾသ
ဇာေတြ တန္ခ်ီၿပီးသုံးထားတဲ့သီးႏွံေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ ဟင္းသီးဟင္းရႊက္ေတြကို အနဲဆုံး ေရမ်ားမ်ားနဲ႔ တစ္နာရီ
ေလာက္စိမ္ထားမွ ဓါတ္ေတြကအားလုံးမဟုတ္ေတာင္ နဲနဲျပယ္သြားမွာေလဗ်ာ..။ အသုပ္ေတြထဲမွာထည့္တဲ့
ေကာ္ဖီထုပ္ေတြ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြ ေရဇလုံထဲ ပက္ကနဲထည့္ ဆပ္ကနဲဆဲြယူယုံနဲ႔ေတာ့..အိုး..လား..လား..
ဓါတ္ေျမၾသဇာအေပါင္းကိုယ္တို႔ဗိုက္ထဲ ဗိန္းေမာင္းတီးၿပီးကဝင္လာၾကတာေပါ့ရွင္..။ ေနာက္ေတာ့ကင္ဆာ
အမ်ဳိးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ဆရာဝန္ေတြဆီမွာ တန္းစီလို႔ေစ်းကုၾကတာေပါ့.။ ဒါေၾကာင့္လည္း ႏိုင္ငံျခားမွာ( ျမန္မာ
ျပည္မွာလည္းရပါၿပီ ေအာ္ဂဲနစ္ဟင္းသီးဟင္းရႊက္ေတြ) ဓါတုေျမၾသဇာလႊတ္အစားအေသာက္သီးႏွံကို ေစ်း
ႀကီးေပးၿပီးဝယ္စားၾကတာ ေနာက္ကေနလိုက္ရမဲ့ေဆးဝါးခကပိုႀကီးတယ္ဆိုတဲ့ တြက္ကိန္းနဲ႔ေပါ့။ ကိုယ္တို႔
ကေတာ့တသက္လုံးစားသုံးလာၿပီးခုမွဇီဇာလာခ်ဲ႔တယ္ဆိုၿပီး မထင္ပါနဲ႔။ ကင္ဆာအမ်ဳိးေပါင္းေသာင္းေျခာက္
ေထာင္ေရာဂါကလည္း ခုေနာက္ပိုင္းမွာ အျဖစ္မ်ားလာၾကတာက အမ်ားအသိပါရွင္။

ဆိုးေဆးေတြ တျခားပစၥည္းေတြနဲ႔ ဒီစားစရာေတြကို ထုတ္လုပ္တဲ့အေပၚမွာဘဲ မယ္ငီး အျမင္ေစာင္းတာမ
ဟုတ္ပါဘူး..။ ခ်က္ျပဳတ္ တည္ခင္းေရာင္းခ်ျခင္း ဆိုတဲ့အပိုင္းမွာလည္း လည္ပင္းယားက်ိက်ိေျပာျပခ်င္ပါ၏။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ထဲက ေစ်းေတြ သားငါးေတြေရာင္းခ်တဲ့ေနရာ ျမင္ဖူးၾကမွာပါ။ လမ္းမေပၚ စဥ္းနီတုံးခ် ခုတ္ထစ္ေပး
လိုက္တာပါဘဲ..။ငါးအေၾကးခြံေတြခၽႊတ္လည္း လမ္းမေပၚမွာပါဘဲ..ေစ်းကဲြမွ အေပၚယံေၾကာ သိမ္းဆည္း
အိမ္ျပန္ ။ ေစ်းေကာက္သူမ်ားလည္းေကာက္ တံမ်က္လွည္းသူကလည္းလွည္းတာေပါ့။ လမ္းကိုေတာ့ ေရနဲ႔
က်က်နန ဆပ္ျပာနဲ႔ လမ္းကိုတိုက္ခၽြတ္ေဆးေၾကာျခင္းမရွိေလေတာ့ ေစ်းမေရာက္ခင္ကတည္းက ညီွစို႔စို႔အ
နံ႔ႀကီးကခရီးဦးႀကိဳေလ့ရွိတယ္ မဟုတ္လား..။ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ လူႀကီးမ်ား ႏုိင္ငံျခားေလ့လာေရးသြားရင္ အ ရမ္းလွ်ာရွည္ခ်င္တာေတာ့..အထူးသျဖင့္ စည္ပင္႒ာနေပါ့။စနစ္တက်အမိူက္ပစ္နည္း တခုဘဲ ေလ့လာေစ ခ်င္တာပါ။ သူတို႔ကေတာ့ မအားၾကရွာပါဘူး..ဘယ္႒ာနက အပိုဝင္ေငြရသလဲ..ဆိုတာဘဲေခ်ာင္းေနၾကတာ
ကိုး..။ ဒါေတြ ဘယ္သူသင္ေပးလိုက္ေၾကာင္းး ေျပာစမ္းေျပာစမ္း.. း)))

အရင္ေခတ္တုံးက ကာလာမရွိ အျဖဴအမည္းဇတ္ကားထဲမွာျမင္ဖူးခဲ့တဲ့ ရန္ကုန္ေတာ့ အန္မတန္ လွပတယ္ဗ်ဴိ႔ မယုံမရွိနဲ႔။  ေနာက္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားဇတ္လမ္းတဲြ အထူးသျဖင့္ ကိုးရီးယားဇတ္ကားကိုၾကည့္ၿပီး ဟိုက သန္႔ရွင္း
သပ္ရပ္လွပတာမ်ဳိးေတာ့ အတုမခိုးၾကဘူး..မဟုတ္တာေတြဘဲ လိုက္တုပၾကတာေနာ့္..။ မယ္ငီးႏွစ္ဆန္းပိုင္း
တုံးက ဘန္ေကာက္ေရာက္ေတာ့ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႔ျပင္ ဆင္ေျခဖုံးေနရာတဝိုက္ေစ်းတခုကိုေရာက္ခဲ့တယ္။
ေစ်းကလည္း ညေနပိုင္းမွစၿပီးစည္တာပါ။ မနက္ပိုင္းဆို အားလုံးကေဟာင္းေလာင္း..ဒါေပမဲ့ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းပါ။ အဲ့ဒီမွာ ေစ်းဝယ္ၾကတာက စက္ရုံလိုေနရာမ်ဳိးမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့သူမ်ားပါတယ္။ စက္မူ႔ဇုံ
ေနရာေလ..။ က်မသူတို႔ဟင္းေတြခ်က္ေရာင္းေနတာ သားငါးအစိမ္းေရာင္းတာၾကည့္ၿပီး တကယ္ဘဲ က်မတို႔
ဆီကနဲ႔ႏိူင္းယဥ္မိပါတယ္..။ ယဥ္ေက်းမူ႔လည္းသိပ္မကြာ ဘာသာေရးလည္း အတူတူေလာက္ျဖစ္ၿပီး ဘာလို႔ အိမ္နီးနားခ်င္းထိုင္းေတြရဲ႔ အေျခခံ လူေနမူ႔အဆင့္အတန္းထက္ကို နိမ့္က်ေနရတာလည္း မသိ။ ဝမ္းနဲစရာ
ေကာင္းလွပါတယ္။

က်မေစ်းထဲဝင္တာနဲ႔ ငါးကိုင္ေနတဲ့လူႀကီးတေယာက္ကို တကယ္သေဘာက်မိပါတယ္။
သူ႔ငါးဗန္းေလးလည္း လတ္ဆတ္သပ္ရပ္ေနတာဘဲ..။

ဇလုံအႀကီးထဲမွာ စဥ္းနီတုံးထည့္ၿပီးခုတ္ထစ္တာပါ
ေအာက္စင္သြားရင္ေပမွာစိုးလို႔ ပလက္စတိတ္ေလးပါခံထားတယ္။
ငါးကိုင္ၿပီးရင္ ေဘးက်သြားတဲ့ေၾကးခြံေတြကို
ေဖာ့ျပားေလးနဲ႔ လိုက္ပြတ္သုတ္သင္ပါတယ္။

ေကာင္ေလးခပ္ငယ္ငယ္တေယာက္က ဝက္သားေၾကာ္ေရာင္းတာပါ..။ လက္နဲ႔တခုမွမကိုင္ဘူး..ေဘးက
ဒယ္ျပားနဲ႔ေၾကာ္လိုက္ ဆယ္ၿပီးညွပ္နဲ႔ကိုင္ ခုတ္ထစ္ၿပီးေရာင္းတာပါ..ေမႊးႀကိဳင္ေနတာဘဲ.
ေစ်းၾကမ္းျပင္တမံတလင္းဆိုရင္ ေျပာင္ေနတာဘဲ..အနံအသက္လည္းမရွိဘူး

ငါးေၾကာ္စစ္တဲ့စကာၾကားလည္း သန္႔ရွင္းေနပါတယ္

အစားအေသာက္တန္းနဲ႔ ငါးတန္းအသားတန္းက တတန္းထဲဘဲဘာမွ အနံ့အသက္ေတြနဲ႔စိတ္ပ်က္စရာမရွိ

ေျပာစရာမလိုတဲ့ အားလုံးသိၾကတဲ့ေန႔တိုင္းက်မတို႔ဝယ္ယူအားေပးေနရတဲ့ပုံစံေလးေတြမဟုတ္လား

အနီးဆုံး ကလူေတြဆီမွာ အတုယူစရာ အကြက္ေကာင္းေတြကို ယူၾကည့္ရေအာင္။ဘာလို႔မေကာင္းတာ လုပ္တဲ့ လူေတြဆီက အတုမ်ဳိးစုံလုပ္နည္းပညာခိုးၾကမွာလဲ။ အားလုံးကိုကိုယ့္ေသြးသားေဆြမ်ဳိးရင္းခ်ာမိတ္
ေဆြလို သေဘာထားၿပီး ေရာင္းဝယ္ေဖါက္ကားလို႔မရဘူးလားရွင္။ အားလုံးက မိုးေကာင္းကင္တခုထဲ
ေအာက္မွာေနၾကတဲ့ လူသားေတြခ်ည္းပါဘဲ။ က်မ္းမာေရးအသိၾကြယ္ဝလာဖို႔ကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ပညာေပး
လုပ္ၾကရမွာပါ။
ေနာက္ဆုံး မိတ္ေဆြကိုထြန္းထြန္းဝင္း ေပးတဲ့လင့္အတိုင္းေတြ႔တဲ့ ေပါက္ေဖၚတိုင္းျပည္က အားပါးတရ
ျပဳလုပ္ေရာင္းခ်ေနၾကတဲ့ ဆားအတုလုပ္ ဆန္အတု  ၾကက္ဥအတု  ေပါက္ဆီအတု ေခါက္ဆဲြအတု စတဲ့
စားစာရာအတုေပါင္းစုံကိုဗီဒီယိုနဲ႔တကြ အားေပးၾကပါအုံးလို႔...ေနာက္ဆုံးဗီဒီယိုကေတာ့ အစားအစာ ၅မ်ဳိးအေၾကာင္းပါတယ္။

မေကာင္းတဲ့စနစ္ကို အျပစ္တင္ရင္ ကိုယ္ကလည္းေကာင္းေအာင္ေတာ့ အရင္ျပင္ရမွာေပါ့။ ကမာၻေက်ာ္
ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတေယာက္လုံး ကိုယ္တို႔အနားမွာရွိေနတာ ဘာမွ စိတ္ဓါတ္က်စရာမရွိပါဘူး။ က်မတို႔ အားလုံးကိုင္တိုင္ျပဳဳဳျပင္ေျပာင္းလဲရင္း ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေခၚရာေနာက္လိုက္ၾကပါစို႔..။

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး