ခမာတို ့ရဲ ့အစားအစာမ်ား

မဂၤလာပါရွင္~~~~
ခမာအစားအစာေတြဆိုတာလည္း...ထိုင္းအစားအစာလိုလို၊ရွမ္းအစားအစာနဲ ့ဆင္သလိုလို..။
အားလုံးခပ္ဆင္ဆင္ဟင္းေတြပါဘဲ...။

အဲဒီထဲမွာမွ..က်မေရာက္တဲ့ညက ေဟာ္တယ္မွာစားပဲြထိုးေကာင္ေလးကိုေမးၿပီး မွာစားတဲ့၊
ငါးအုန္းႏို ့ဟင္းကိုေတာ့အရမ္းကိုႀကိဳက္ႏွစ္သက္ခဲ့ပါတယ္။

ဆိမ့္ၿပီးေမႊးေနတာပါဘဲ...။အနီးကပ္ရုိက္တာကလည္း..လက္ရာမေျမာက္ခဲ့ပါဘူး..။

ေကာ္ျပန္ ့စိမ္းကလည္း၊ အထဲကအသီးအရႊက္ေတြကိုခပ္ႀကီးႀကီးထဲ့ထားေတာ့၊ကိုက္စားရတာ..၊
နဲနဲခက္တယ္ေနာ္...။က်မလုပ္စားရင္ ခပ္ေသးေသးအန္စာတုံးပုံစံလွီးခ်လိုက္တာဘဲ..။

 

ေနာက္ေန ့အန္ေကာဝပ္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ထမင္းစားေတာ့  ငါးအုန္းႏို ့ဟင္းကိုဘဲမွာလိုက္တာ..၊

သူ ့ပုံစံက ပိုၿပီးစားခ်င္စရာေလးဗ်...။

 ေနာက္ပင္လယ္စာအစပ္...။

 

ၾကက္သားခ်ဥ္စပ္ဟင္းရည္..ဆိုလား...။

ေနာက္တမ်ဳိးက ဓါတ္ပုံဘယ္ေရာက္ေနလည္းမသိဘူး၊ အရႊက္စုံကို ငါးေျခာက္ရိုးနဲ ့ ဟင္းရည္လုပ္ထားတာ။

ပင္စိမ္းရႊက္ေလးခပ္လို ့..တကဲ့ရွမ္းဟင္းအတိုင္းဘဲ...။

 

စားၿပီးေသာက္ၿပီး ဒီလို ဇိမ္ၾကခဲ့ၾကေသးတယ္...။

က်မတူေလးစကားလုံးအတိုင္းေျပာမယ္ဆိုရင္...တုံးလုံးလဲတယ္...ဆိုလား...။ထမင္းလုံးစီတယ္ဆိုလား...။

က်မတင္မဟုတ္ပါဘူးေလ...ကားသမားေတြလည္းဂလိုေလးနဲ ့ ဧည့္သည္ေစာင့္ၾကတာ...

ေနာက္ေန ့လည္စာၾကေတာ့ သူတို ့ရုိးရာဟင္းေတြနံမည္ႀကီးတယ္၊ဆိုတဲ့ဆိုင္ကို ကားသမားေခၚသြားပါတယ္။ ၾကက္သားကန္စြန္းရြက္ခ်ဥ္ရည္ဟင္းတဲ့...။

ပဲပင္ေပါက္ပဲျပားေၾကာ္..။ရုိးရုိးေလးပါ..။ပုဇြန္ပါတာတခုပါဘဲ..။

ငါးရံ ့ေကာင္လုံးၾကြတ္ၾကြတ္ေႀကာ္...တကယ္လတ္ဆတ္တယ္...။

ဒါလည္းငါးရံ  ့ပါဘဲ..။ ခ်ဥ္စပ္ဟင္း...။

ေဟာ္တယ္ရဲ ့မနက္စာက ၃ မ်ဳိးေရႊးစရာရွိတယ္။ ၾကက္ဥထမင္းေၾကာ္...။

ဘိုစာေတြ...က်မေတာ့ခပ္တုံးတုံး မစားတတ္ဘူး....။

ထုံးစံ ေခါက္ဆဲြျပဳတ္လည္းရွိတယ္တဲ့...။ဒါဘဲစားခဲ့တယ္။
အန္ေကာဝပ္ကိုမနက္၄ နာရီထသြားမယ္ဆိုေတာ့ က်တို ့ကို ည ကတဲက မနက္စာေပါင္မုန္ ့ၾကက္ဥ၊
အသားျပားေတြ အမ်ားႀကီး ဗူးနဲ ့ထဲ့ေပးထားတယ္...။ဗူးကလည္းအႀကီးႀကီးဘဲ...။
ေစတနာေကာင္းလိုက္တာ...။

ဒီဘူေဖးဒင္းနာကေတာ့ မမိုက္ဘူး...လူမ်ားလြန္းလို ့မတိုးႏိုင္ဘူး..။
သူတို ့ရဲ ့ရိုးရာအက ယဥ္ေက်းမွဳ ့ေတြၾကည့္ခ်င္လို ့တာသြားတာပါ။
ရွိတာဘဲႀကံဖန္စားလိုက္ရတယ္...။

လူေတြ ဘူေဖးဆိုေတာ့ မတန္တဆေတြထည့္လာၾက ယူလာၾကၿပီး..။ျပန္သြားေတာ့...။
တပုံတပင္ႀကီးခ်န္ထားႀကတယ္...ေအာ္...လူေတြလူေတြ..။စည္းကမ္းမရွိဘူး...ဘဲ။

ေရွးေဟာင္းဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းတခုရဲ ့ဝင္းထဲမွာ၊ ထန္းရည္သည္ေလးေတြ ့လို ့..။

တခြက္မွ ၁ ေဒၚလာထဲရယ္...။သူဝါးဆစ္ဗူးထဲမွာထဲ့ထားတာ..။အဝကိုထန္းလက္ေလးခ်ိဳးၿပီးပိတ္ထားတယ္။

လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္နဲ ့ခ်ဳိၿပီးေမႊးေနတာဘဲ...။

က်မက်ားက်ားႀကီးက ရွည္ၿပီးေမးတယ္၊အရမ္းခ်ိဳတယ္ သၾကားထဲ့တာလားတဲ့။
သူကေျပာတယ္သၾကားထဲ့ရင္အဆိပ္ျဖစ္သြားတယ္။ေသာက္ၿပီးအန္မယ္၊ေသမယ္..တဲ့..။
သူထန္းပင္တက္လာတာ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝ ရွိၿပီတဲ့၊ လက္ေလးျပရွာတယ္..။သနားပါတယ္။
ကို ့ရုိကားယားအဖဲြ ့(အဲေလ..ကိုးရီးယားေတြေပါ့) တဖဲြ ့လုံးသူ ့နားဝိုင္းအုံေနတာ..။
တေယာက္မွမဝယ္ေသာက္ၾကဘူး...။
က်မတို ့ေသာက္တာကိုဘဲ..ျပဴးၾကည့္ေၾကာင္ၾကည့္လုပ္ေနၾကတယ္..ဟင္း :(

ျပန္ခါနီး သူတို ့ရဲ ့နံမည္ႀကီး old market ဆိုတာဝင္လိုက္ေသးတယ္...။
လက္ေဆာင္ေတြ အိမ္ျပန္ဘယ္ခ်င္စရာေတြအျပည့္ဘဲ...။
ေေေေေေ ေတာေရွာက္ရႊက္လို ့ဗမာလိုေခၚတာလား..မသိဘူး...၊အဲဒီစိမ္းစိမ္းေလးကို...။
က်မတို ့ရွမ္းေတြအရမ္းသုံးသလို ထိုင္းေတြလည္းေတာ္ေတာ္သုံးၾကတယ္ေလ...။

ငါးေျခာက္ဆိုင္ေတာ့ ရွယ္ဘဲ...။အေရာင္ၾကည့္ရတာ ယမ္းမွဳန္ ့ေတြမပါသလိုဘဲ...။
အေရာင္ကသဘာဝေလး..သိပ္ႀကီးနီရဲေနတာဟုတ္ဘူးေနာ္...။
(ျမန္မာျပည္မွာက်မနဲ ့သိတဲ့ငါးေျခာက္လုပ္တဲ့ေကာင္မေလးတေယာက္ေျပာဖူးတယ္။
သူတို ့ယမ္းနဲ ့ဟင္းခ်ဳိမုန္ ့ကိုအဓိကထဲ့တယ္တဲ့...:((((

ငါးပိေတြလားမသိဘူးးး။

ေက်းဇူးရွင္ႀကီး သြားရင္းနဲ ့ထုံးစံ ေရအိမ္ေတြလိုက္ရွာရတယ္...။
ေစ်းထဲမွာဆိုေတာ့ ေရာင္းေနတဲ့ဆိုင္ေတြကို ေျပးလႊားျဖတ္သန္းၿပီးရွာရတယ္ေလ...။

ဓါတ္ပုံလည္း တၿဖိဳက္ၿဖိဳက္ႏွိပ္လိုက္တာဘဲ...။ဘာမွေကာင္းေကာင္းမရလိုက္ဘူး....အဟီး..:P

အခ်ဥ္ေပါင္းသည္...

ေကာက္ညွင္းနဲ ့ဌက္ေပ်ာ္သီးကင္...

ၾကည့္လို ့ေတာ့ လွေပမဲ့ လုံးဝလုံးဝမစားရဲပါဘူး...။

 

ေလယာဥ္ကြင္းေရာက္ေတာင္ေက်းဇူးရွင္က သြားမွာစားေနေသးတယ္...။

ပုံကသာလွတာ ..လုံးဝစားမေကာင္းပါဘူး...။

 

ေလယာဥ္ပ်ံေပၚက အစားအစာ...အရင္လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ဝႏွစ္ပတ္ဝန္းက်င္ကဆို...၊ေလယာဥ္ေပၚက အစားေတြ
လႊတ္ေကာင္းဘဲ..ပုဂံခြက္ေတြလည္းေႀကြနဲ ့လွမွလွ...။

ခိုးႀကလြန္းလို ့လား တြက္ေခ်မကိုက္တာလား...ခုေတာ့ စကၠဴ၊ပလပ္စတိတ္ျဖစ္ကုန္ၿပီ...။

အထူးတန္းႀကီးေတြမွာမွ သားသားနားနားေတြ ့ရတတ္တယ္..ေနာ္...

ကဲ..ေခတ္ႀကီးေျပာင္းလဲသလို ...မယ္မီးလည္းအင္မတန္ေျပာင္းလဲေနပါတယ္။

အပ်င္းထူၿပီး လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ကုန္ခမ္းေနတာပါ..။

ဟီး....ဒီပိတ္ရက္မွာလည္း ဘယ္မွမသြားရဘူး...။

ေအးပါေလ...ခရီးေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာအေၾကာင္းေတာင္ ေရးလို ့မွမၿပီးေသးတာေနာ့္...။

ဒီေန ့သိသိတာတာပူလာလိုက္တာဗ်ာ...အဲယားကြန္းႀကီးဖုန္ျပန္သုတ္အုံးမွ...^_^

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ ့ၾကပါေစရွင္~~~~

မီးမီး

ပိႏၷဲသီးဒံေပါက္

မဂၤလာပါရွင္~~~~
ဟင္းေတြမခ်က္ျပရတာအေတာ္ၾကာေပါ့ေနာ္။
လုပ္လိုက္ရင္လည္း ထူးဆန္းေပါက္ကရ ေပါ့ရွင္...။

ဒီေနာက္ပိုင္း အသားငါးေတြ သိပ္စားခ်င္စိတ္မရွိဘူး..။
သတ္သက္လႊတ္ သမားလည္းမဟုတ္ပါဘူး..။သူ ့ဖာသာသူၿငီးေငြ ့လာတာ ။
အေၾကာင္းရင္းက အံသြား ၃ေခ်ာင္းလုံးမရွိဘူး၊ေနာက္ဆုံးတခုကို ခဲြထုတ္ဖို ့၊ဆရာဝန္ခ်ိန္းထားတာကိုလည္း 
ေရွာင္ေျပးေနတယ္ေလ။ တတိယတေခ်ာင္းထုတ္တုံးက ၃ခ်က္ခ်ဳပ္ရတယ္။
ပါးစပ္ထဲမွာ ခ်ဳပ္ထားၿပီး ေနထိုင္ရတဲ့ဘဝဟာ အန္မတန္မွ နာၿပီး၊ေနရထိုင္ရခက္တာ၊
ကိုယ္တိုင္ခံစားႀကည့္မွဘဲ သိေတာ့တယ္။ သြားဖုံးေတြကလည္း မေကာင္း။
စာရင္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ မဝါးႏိုင္ဘူး..။ဒါေၾကာင့္ေပ်ာ့တဲ့အစာေတြဘဲစားတတ္လာတယ္ေလ..။

ဟိုဟာနဲ ့မတည့္၊ဒီဟာနဲ ့မရ..။ေခါင္းစားတယ္။
ေန ့တိုင္း အရႊက္သုတ္၊အရႊက္ျပဳတ္။ ဒါဘဲစားတယ္..။
food blog သြားရင္း နဲ ့ဒီအိႏၵယက ေကာင္မေလးတေယာက္ခ်က္တာျမင္ၿပီး၊ စမ္းၾကည့္တာ...။
ေကာင္းထွာေနာ္...။

ကဲ....လူပ်င္းခ်က္နည္းဆိုလည္း မမွားပါဘူး..။

ရွိသမွ် အားလုံးဗူးထဲက ဟာနဲ ့ဘဲသုံးပါတယ္..။သိပ္အခ်ိန္ေပးၿပီးေၾကာ္ေလွာ္စရာေတာင္လိုဘူး..:P
သူခ်က္တာကေတာ့ဒီလိုဟုတ္ပါဘူး။ရွယ္ေပးမလို ့ျပန္ရွာတာဘယ္ေရာက္ေနလဲမသိ..:)

ဆီလည္း မာဂ်ရင္း ဘဲဗ်ဳိ ့...။

ၾကက္သြန္ျဖဴ၊နီ၊ဂ်င္း၊ငရုတ္၊ဆႏြင္း၊မဆလာ...တၿပိဳက္နက္ထဲဘဲ...ထည့္ေလာင္းလိုက္တာဘဲ..။

ဒိန္ခ်ဥ္ေတာင္ ပဲႏုိ ့ရည္ ဒန္ခ်ဥ္ေလးနဲ ့...။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးထဲ့ဘူး..။

စခ်က္တုံးကတဲက ဘာစမာတီဆန္ေရစိမ္...၂ဝ မိနစ္ဆိုရပါၿပီ...။

ေဟာ..လုံးၿပီးခဏေလာက္ထား၊ေမႊးလာရင္၊ ေရထဲ့တာေပါ့...။

ေရခန္းလာတဲ့အထိမီးနဲနဲနဲ ့အဖုံးအုပ္တည္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ ့မႏူးတာနဲ ့ေရ ၃ ခါေလာက္ထဲ့တည္ရပါတယ္။
(အဟီး....က်မခ်က္တာက တတ္ကၽြမ္းလို ့ဟုတ္ပါဘူး၊ရမ္းတုတ္တာမ်ားပါတယ္)

ၿပီး တဝက္ေလာက္က်က္တဲ့အထိတည္ထားထမင္းကို ၊ အိုးနဲ ့ေျပာင္းတလႊာစီထည့္ဆိုတဲ့အဆင့္ၿပီးရင္၊
အိုဝင္ထဲမွာ ၃ဝ မိနစ္ေလာက္ ထဲ့လိုက္တာေပါ့...။(အိမ္ေအာက္က ကုလားမေလးရဲ ့အိမ္ေရွ  ့ ပူစီနံ သြားခူးမလို ့ဟာ၊သူ ့ကိုလည္းမေျပာထားေတာ့ခိုးသလိုျဖစ္ေနမွာေၾကာက္လို ့၊ႏို ့မို ့ရင္ နဲနဲ စိမ္းတာျမင္ရမွာ)

ေတြ ့လား....ဒီေန ့ဥပုဥ္ေန ့ကဆုန္လျပည့္ေန ့၊ ပိႏၷဲသီး ဒံေပါက္နဲ ့တရားလည္းနာ၊ စာလည္းေရး...။
ပါးစပ္ကလည္းဝါး...အာရုံေတြမ်ားေနလိုက္တာ.....မယ္မီး........................................။
စားလို ့လည္းေကာင္းလိုက္တာ ႏူးညံ ့ေနတာဘဲ...၊ ဒီေန ့လာလည္ရင္ေကၽြးမယ္ေနာ္..။

မေန ့ကမွ ပို ့စ္တခုတင္ထားတာ...။ဒီေန ့တခုထပ္တင္လိုက္ျပန္ၿပီ...။
အားနာလိုက္ထွာ မအားတဲ့ၾကားက မ်က္စိေညွာင္းေအာင္ၾကည့္ပါအုံးရွင္...:D
စာေရးတာနဲနဲ၊ ဒါတ္ေလးေတြမ်ားေနတယ္...။
ေနာက္မွ အာလူးမ်ားမ်ားလာဖုတ္မယ္ေနာ္...။

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ ့ၾကပါေစရွင္~~~~
မီးမီး

သၽွမ္းႏွစ္ကူးပဲြ က်င္းပတုံးက(အခန္းအနားနဲ ့ပဲြေစ်းတန္း)

မဂၤလာပါရွင္~~~
အစၿပိဳးထားတာေလးကရွိထားေတာ့ ၾကားထဲမွာ နဲနဲစီဝင္ၿပီး၊ေျပာျပရေတာ့မွာေပါ့ေလ..။
ဒီတခါက ဟိုအခန္းအနားခ်ီတက္ပဲြရဲ ့အဆက္၊ ပဲြက်င္းပတဲ့အားကစားကြင္းထဲမွာ ဖြင့္ပဲြအခန္းအနားနဲ ့ျပခန္း၊ေနာက္ဆုံးေတာ့၊ပဲြေစ်းတန္းမွာစားေသာက္တာနဲ ့အဆုံးသတ္ရတာေပါ့ေနာ့္။

ကဲ..စတာနဲ ့အိုးစည္ဗုံေမာင္းေတြက အရင္ဝင္ရတာေပါ့။

ဓါတ္ပုံေတြဘဲရုိက္ေနတာနဲ ့ထိုင္ခုံကိုမနဲလုရတယ္။ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္း ေဝ့ၾကည့္၊ေခ်ာင္းၾကည့္၊
ထိုင္ရုိက္ထရုိက္နဲ ့၊အဲေနရာေလးမွာဘဲ ပတ္ရုိက္ေနတယ္ေလ.။
စိမ္းျပာေရာင္ဝတ္စုံနဲ ့က တရုတ္ျပည္ယူနန္နယ္က လိရွမ္း..ဆိုလား...။

 

            

သမိုင္းအေၾကာင္းေတာ့ေျပာေတာ့ဘူးေနာ္....။ေျပာရင္းေရးရင္းနဲ ့တျခားဖီလင္ေတြဝင္လာလို ့ျပန္ဖ်က္၊

လုိက္ပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာအခ်ိန္ေတြကို ေပ်ာ္စရာေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးနဲ ့ဘဲသြားရေအာင္...။    

လူႀကီးဆိုတာ အခ်ိန္တိက်စရာမလိုဘူးတဲ့...သိလား...။
က်င္းပမဲ့အခ်ိန္ကလည္းမေရာက္ေသးေတာ့၊ ေစာင့္ရင္းေစာင့္ထဲကပါဘဲ။
ေရာက္လာေတာ့လည္းဦးႀကိဳျပဳေပါ့..:P
(ဖဲႀကိဳးျဖတ္ဖြင့္တာ ၉နာရီနဲ ့၉မိနစ္မွာဆိုလား..ေမ့ေတာင္ေမ့ေနခ်င္ၿပီ။ ၉ ဂဏန္းေတြပါ
တာေတာ့မွတ္မိတယ္)...။အယူအဆ ထုံးတမ္းစဥ္လာေတြေပါ့...။

ဖဲႀကိဳးျဖတ္ၿပီးတာနဲ ့ ကိႏၷရီအက၊တိုးနယားအက မုန္းခ်မုန္း ဆိုတဲ့လကြင္းသံနဲ ့တကြင္းလုံး
ဆူညံေနတာဘဲ၊ေပ်ာ္စရာႀကီး..။ အစီအစဥ္ေၾကာျငာတဲ့အမ်ဳိးသမီးကလည္း ေျပာေနတာဘဲ..။

ေဘာလုံးေတြေကာင္းကင္ေပၚတက္သြားတာ က်မခပ္တည္တည္နဲ ့ဗီဒီယိုရုိက္ထားတယ္။

ျပန္ႀကည့္ေတာ့ ေကာင္းကင္ျပာျပာဘဲရွိတာ.။ဘာေဘာလုံးမွမမိလိုက္ဘူး..။
မဲြတယ္..မ်က္စိ..:P

တိုင္းမူးကလည္းမိန္ ့ခြန္းေျပာပါတယ္။ ရွမ္းလို တခြန္းေျပာသြားပါတယ္။
အားလုံးဘဲသေဘာေတြက်လို ့..။

ဂုံစာကိုလွမ္းရုိက္တာ ေလတုိက္ေတာ့ေျပာင္းျပန္ေပၚေနတာေပါ့...။

တခုမမိုက္တာက..ခ်ီတက္လာတဲ့လူေတြကိုေရဗူး မုန္ ့ေတြေဝပါတယ္။ အႀကီးအက်ယ္က်င္းပတဲ့သွ်မ္းပဲြမွာ၊
ေဝတဲ့ေရသန္ ့က တရုတ္ကလာတဲ့ေသာက္ေရသန္ ့တဲ့ဗ်ားးး။

                   

ၿမိဳ ့မိၿမိဳ ့ဖေတြနဲ ့မိန္ ့ခြန္းေျပာတဲ့ ဦးစိုင္းရႊက္(လိရွမ္း)....။ သူ ့ေခါင္းေပါင္းက ျမင္ဖူးေနၾကရုိးရိုးရွမ္းေခါင္းေပါင္းနဲ ့မတူဘူးေတြ ့လား..။

ၿပီးစင္ေပၚတက္သြားၾကတယ္..။

ဝိုင္းၿပီး လမ္းမုံး အက ကၾကတယ္ေလ...။

ဒီ ခႏၱီးရွမ္းေကာင္ေလးေတြက ထူးျခားတယ္။
ရွမ္းေဘာင္းဘီဟုတ္ဘူးတဲ့...။ပုဆိုးေလးေတြနဲ ့။

    

        

                     
ဓါတ္ပုံဆရာမ်ားစြာကိုသနားလို ့ကိုယ္ခ်င္းစာလို ့၊သူတို ့ကိုျပန္ရုိက္ထားေပးတာ...။
က်မကင္မရာလည္းကိုင္၊ Note တခုကလည္းကိုင္၊ေက်ာပိုးအိတ္တဖက္နဲ ့လွည့္ပတ္ရုိက္ေနတာ၊
အနားမွာထိုင္ေနတဲ့ ေတာဖက္က အမ်ဳိးသမီးတသိုက္က ဓါတ္ပုံဆရာမွတ္လို ့က်သေလာက္ေပးပါ့မယ္၊
ရုိက္ေပးပါဆိုတာနဲ ့၊မယ္မီး ဒါတ္ဆရာလုပ္ခဲ့ရတယ္ေလ..ဟီး

    

ေတာဖက္ကေနဖုံးဆက္ၿပီး ဓါတ္ပုံေတြလာေရႊးၾကတယ္။
ကူးခတပုံ ၁ဝဝဘဲက်လို ့မယူလိုက္ေတာ့ပါဘူး..။
(ဟင္းဟင္း..ကူးခဘဲ ၄ေထာင္ ၅ေထာင္ေလာက္၊အလွဳလုပ္လိုက္ရပါတယ္ :))))
ေနာက္လာလည္ဖို ့ေခၚၾကတယ္ေလ။ မိတ္ေဆြတိုးလာတာေပါ့..။

ကိုယ့္ပုံေလးတခု၂ ခုေလာက္ကိုမနဲျပန္ရွာရတယ္။
ဝမ္းကဲြညီမ၊အမနဲ ့နမ့္စမ္ ဖက္ကရွမ္းမေလးေတြ...။
ျမင္ဖူးစရာမလို၊သိစရာမလို၊ ရွမ္းလိုဘဲ မိုင္စြန္ခါ့ လို ့ႏွဳတ္ဆက္၊ေျပာၾကဆိုၾက၊
အရမ္းရမ္းကိုေပ်ာ္စရာေကာင္းလွပါတယ္။

လမ္းမုံးဝိုင္းက ၾကတုံးကေပါ့...က်မလည္းကို ့ယိုးကားယားနဲ ့ဘယ္ရမလဲဝင္ႏဲြခဲ့ပါတယ္။

ဗိုက္ဆာလြန္းလို ့ထြက္လာၾကတာ...။

ကဲ...ဒို ့ဗမာေတြစည္းကမ္းေဖါက္လို ့ထီးနန္းေပ်ာက္တယ္..ဆုိတဲ့၊ စာသားေတြငယ္ငယ္ကက်က္မွတ္ဖူးခဲ့သလိုဘဲ...:)
အဟဲ...ဒို ့ရွမ္းလည္းအတူတူပါဘဲ....ျပန္ ့ၾကဲေနတဲ့အမွဳိက္ေတြနဲ ့အမိွဳက္ပုံးလိုက္ရွာလည္းမရွိပါဘူး။

ျပခန္းကို ဒုံးျပန္ပစ္နွဳန္းထားနဲ ့ဝင္ေရာက္ေလ့လာခဲ့တယ္..။
ႀကိမ္ထည္ယက္...

အိုး....တျဖတ္ျဖတ္ရုိက္ခ်င္ေသးတယ္ေလ...။
ပ်ားဖေယာင္း လိမ့္တယ္..။

ေျမအိုးေရတေဂါင္းလုပ္တယ္..။

ေရွး ခမ္းတီးရွမ္းစာေတြတဲ့...။

ခပ္တည္တည္နဲ ့လူေယာက္ၾကည့္ေနတာကို ကိုင္ထားစမ္းပါ မွတ္တမ္းတင္ျခင္လို ့ဆိုၿပီး...လူဗိုလ္လုပ္ခဲ့ေသး..^_^

ရွမ္းေတြလြယ္အိတ္လြယ္ရင္ ဒီလိုစလြယ္သိုင္းဘဲ...။
က်မဆိုခုထိစလင္းဘက္စလြယ္သိုင္းတုံး...။

ျပန္ၾကမယ္ကြယ္...

ေဟာ..သိလား...ဘာလဲဆိုတာ...။
၃၆ ေကာင္ဆိုလား...ငယ္ငယ္က အေသကစားခဲ့တာေပါ့..။

ေဟး...ေတြ ့ၿပီ၊ အနီးဆုံးဆိုင္ဘဲထိုင္မယ္။
                         
                             
ေတာင္ၾကည့္ေျမာက္အားလုံးအတူတူဘဲ..လယ္ကြင္းထဲမွာ တဲထိုးၿပီးေရာင္းတာ...။

ေခါက္ဆိန္ ့ဟင္းရည္ဗြက္ၿပီလား..အမေလးေရ..ဆိုေတာ့..ရၿပီတဲ့..။

အရႊက္မ်ားမ်ား က်ဳိင္းတုံေခါက္ဆိန္ ့တပဲြ။ တပဲြမွ ၅ဝဝ ထဲရယ္...။

ေမႊလိုက္ေတာ့ ေမႊးမွေမႊး..။ဘာနဲ ့ကပ္စားရမွာလဲ..ဟုတ္လား...။
ဝက္ေခါက္အျပင္ရွိေသးတာေပါ့ရွင္..။

ၾကက္ဥကင္နဲ ့ၾကက္ဥေပါင္းတဲ့။ ၾကက္ဥအစိမ္းကိုအေပါက္ေသးေသးေလးေဖါက္ၿပီး၊ အပ္နဲ ့စုပ္ထုတ္၊
အျပင္မွာ ဆားငရုတ္ေကာင္းနဲ ့အရသာသမ၊ေခါက္ၿပီးမွ ျပန္ထဲ့၊ ၿပီးမွေပါင္းထားတာတဲ့...။

အဲဒါကို နမ့္ဖစ္မာခိုင္လို ့ေခၚတဲ့ ငရုတ္သီးေထာင္းတမ်ဳိးနဲ ့တို ့စားတာ..။

ျပန္ၿပီးကင္တာလည္းရွိတယ္။က်မက ဖုန္တက္ေနတာေၾကာက္လို ့၊ဒီလိုဥထဲကဟာစားခဲ့တယ္..။
လႊတ္ေကာင္းဗ်ား...။(ကေမၼာဒီးယား ခမာအစားအစာကေနလာတယ္လို ့ေျပာတယ္)။

ကဲ..ကားေပၚေရာက္ၿပီ၊ ၿမိဳ ့ထဲကိုလွမ္းေမ်ာ္ၾကည့္ၿပီး တပုံယူလိုက္ေသးတယ္..။
ျမင္ရတဲ့ပူေဖါင္းေတြက ခရစ္ယာန္ေတြရဲ ့ႏွစ္တရာျပည့္ပဲြတုံးက ...။

ေတြ ့လားစားၾကေသာက္ၾက...နဲ ့။လမ္းရဲ ့ဟိုဖက္က အားကစားကြင္း။
လမ္းရဲ ့ဒီဖက္က စားစရာေရာင္းတာ...။

ကဲ..က်မရဲ ့တူမေလးျပန္ပို ့ေပးလို ့ရွားရွားပါးပါး ဒီတပုံဘဲ အမွတ္တရ ရွိထားတယ္။

ဒီထဲမွာဝိုင္းကေနလို ့ ေနာက္မွဘဲကမန္းတန္းနဲ ့ရိုက္ရတယ္..:P 
ေနာက္ ဗီဒီယိုေတြကို စုေပါင္း တည္းျဖတ္ၿပီးမွ ဝါးလုံးေခါင္း ထဲကုန္းေအာ္ထားခဲ့မယ္ေနာ္...။ 

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ ့ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး
အရင္တေခါက္က ပို့စ္ (အခန္းအနားခ်ီတက္ၾကပုံ)