သူတို ့ဖက္ကၾကည့္ေတာ့လက္ဖဝါးေပါ့..

မဂၤလာပါရွင္~~~

၂ဝ၁၂ စက္တင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန ့ နယူးေယာက္နဲ ့အနီးအနားတဝိုက္မွာေနၾကတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဖြား၊
တိုင္းရင္သားေတြ ဗမာလူမ်ဳိးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဒီပဲြကိုလာၾကပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ ့နယူးေယာက္ျမန္မာျပည္သူေတြနဲ ့ေတြ ့ဆုံတဲ့ပဲြေပါ့ရွင္။ 
သူမ်ားေတာ့မေျပာတတ္ပါဘူး၊က်မတုိ ့၂ ေယာက္ေတာ့ ယူအက္စ္လာမယ္လို ့ ၾကားကတဲက၊
သြားကိုသြားေတြ ့မယ္ ဘယ္လိုနည္းနဲ ့ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ လို ့တိုင္ပင္ထားၾကပါတယ္။
အဲဒီေန ့မေရာက္မွီ ေသာၾကာေန ့ကတဲ့ကသူကဖ်ားပါတယ္။ နီးနီးနားနားဟိုတယ္မွာ သြားတည္းမယ္ဆိုတဲ့၊
အစဥ္အစဥ္ဖ်က္ၿပီး မနက္ ၅နာရီမွာ တက္စီနဲ ့သြားခဲ့ၾကပါတယ္။

၅နာရီ ၄၅ မိနစ္ေလာက္မွာေရာက္သြားခဲ့တယ္။ကားေပၚကဆင္းဆင္းခ်င္းေပါ့၊ ကိုယ့္ထက္ဝိရိယရွိတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးပါဘဲ...။

ေက်းဇူးရွင္က အဖ်ားတက္ေနလို ့ ခပ္တုန္တုန္နဲ ့ရုိက္ေပးေတာ့လည္း မွဳံရီဝိုးတဝါးေလး မနက္ခင္းက၊
ပိုေတာင္ပီျပင္ေသးတယ္။(ေအာ္.ဒီလိုဘဲ.ေျဖသိမ့္ရတယ္ေလ)
အပ္နဲ ့အပ္ခ်ည္ဘဲရွိတဲ့ က်မရဲ ့လက္ျဖစ္ ခ်ိတ္နဲ ့ပတ္ထမီေလးကလည္း မီးပုံးပ်ံလား၊စည္ပိုင္းျပတ္ကို အဝတ္ပတ္ထားတဲ့အတိုင္း..အဟိ။ လူကလည္းပု ..။ အိုး..စူပါမိုက္စ္စိန္ :)))

နဲနဲလင္းလာေတာ့ က်မတို ့ရဲ ့အေနာက္မွာတန္းလည္း တေျဖးေျဖးရွည္လာပါတယ္။

ကဲ..ဒီေနရာမွာ အျမင္အမ်ဳိးမ်ဳိး ရူေဒါင့္ အဖက္ဖက္ကေနၾကည့္လို ့ရပါတယ္။
ဒီတခါေတာ့ က်မေတာင္ေပၚေတာသား တေယာက္အျမင္နဲ ့က်မေျပာျပမယ္ေနာ္။

က်မတို ့၂ေယာက္အတြက္ေတာ့ ဒီလိုျမန္မာျပည္ရဲ ့ျပင္ပ မွာ၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားေတြကို တစုတေပါင္းတည္း၊
ဒီလိုတခါမွ အမ်ားႀကီးမေတြ ့ဖူးဘူးေလ။ ပုဆိုးေတြ ထမိန္ေတြနဲ ့ဗမာစကားအက်ယ္ႀကီးေခၚၾကေျပာၾက၊
တကယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာဘဲ။ က်မအေနာက္မွာထမိန္ဝတ္ထားတဲ ့အမ်ဳိးသမီးေတြနဲ ့ ေတြ ့လား။
သူတို ့နဲ ့ဓါတ္ပုံရုိက္ခ်င္တာမေျပာရဲလို ့။ ငါးခူၿပဳံးေလးနဲ ့အလယ္ကေနရုိက္ေတာ့၊ အားလုံးပါသြားတယ္ေလ:P

သူတို ့ထမိန္အဆင္ေတြ လိုက္ၾကည့္ရေအာင္..။က်မေလ ခ်ည္သားထည္ေတြအရမ္းႀကိဳက္တယ္ ေအးလို ့။
ပိုးထည္ေတာ့မႀကိဳက္ပါ တရြမ္းရြမ္းထလို ့။ 

အရမ္းႀကီးကို လွတာဘဲ၊အေရာင္ေရာ အဆင္ေရာ..။
အေရးထဲ သူကေယာက္က်ားပုဆိုးေတြကို လိုက္လက္ညိွးထိုးေနတယ္ေလ။
အဲလို အေရာင္ႀကိဳက္တယ္၊ ဝယ္ေပးပါ...တဲ့။ လူေတြၾကားထဲမွာ က်မတို ့၂ေယာက္က ဂနာမၿငိမ္ဆုံးပါဘဲ။
ေယာက္က်ားေလးေတြကိုေတာ့ ဓါတ္ပုံလိုက္မရုိက္ရဲပါဘူးေလ။

ျဖတ္ကနဲ လွမ္းလွမ္းၿပီးရုိက္ယူေတာ့ တခ်ဳိ ့ပုံေတြက ဝါးေနတာ..ထမိန္ဆင္ေတြ အားလုံးနီးပါး သာေရယိုခဲ့ရတယ္။ ဒါကေတာ့ မယ္မီးရဲ ့မိန္းမဆန္တဲ့ ရူေဒါင့္ကအျမင္ေပါ့..။

ေဟာ..ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့တိုင္းရင္းသားဝတ္စုံေတြနဲ ့၊ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုပန္းစည္းဆက္သဖို ့တဲ့။
က်မအေဝးကေနဘဲ လွမ္းရုိက္လိုက္တာပါ။ တခ်ဳိ ့လူေတြသူတို ့အုပ္စုနဲ ့တဲြၿပီးဓါတ္ပုံေတြရုိက္ေနတာေတြ ့ရတယ္။
တိုင္းရင္းသားဝတ္စုံေတြ လွပၿပီးခ်စ္စရာေကာင္းသလို၊ သူတို ့စကားေျပာရင္လည္းဝဲေနတာက၊ ခ်စ္စရာ ပိုေကာင္းမေနဘူးလား....(အဟဲ..ကိုယ့္လိုေလ....:P )
ရွမ္းလိုမမွဳတ္ရတာၾကာလို ့၊ ရွမ္းလိုဝတ္ထားတာေတြ ့လို ့၊
သြားၿဖီးျပၿပီး စကားသြားေျပာေတာ့ ရွမ္းျပည္မွာအေနၾကာလို ့ဝတ္တာပါတဲ ့။
အဲ...ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ဦးေလးႀကီး..ကလည္း ရွမ္းဟုတ္ဘူးတဲ့..။

က်မနဲ ့ကပ္ရပ္တန္းစီေနတဲ့ အကိုေလး၂ေယာက္ကလည္း တိုင္းရင္းသားအေၾကာင္းေတြေျပာ ေနတယ္။
သူတို ့ေျပာတာနားေထာင္ၾကည့္ေတာ့..ေဟာ က်ဳိင္းတုံအေၾကာင္းဆိုပါလား...။
ဇင္းမယ္က ယြန္းရွမ္းနဲ ့တူတာေတြ၊ က်ဳိင္းတုံကရွမ္းေတြက တျခားရွမ္းေတြနဲ ့စာအေရးအသားမွာကဲြျပား၊
ေနတာေတြ ၾကားေတာ့ ခပ္တည္တည္နဲ ့အနားမွာ မေယာင္မလည္ရပ္ၿပီး နားေထာင္ခဲ့တယ္ေလ။ 
ေျပာေနရင္းနဲ ့ ဒြတ္တို ့ရႊတ္တို ့အိုင္တို ့ယူတို ့ ထဲ့ေျပာၿပီး ေနာက္ဘိုလို ေတာ့ခ္ေနၾကတာေပါ့။
တခါခါ ဘိရုမာနဲ ့လည္း ေတာ့ခ္ၾကပါေသးတယ္။ ၿပီး အီးလိုမွဳတ္ေနၾကတာ...။ေျပာေတာ့ တိုင္းရင္းသား၊
သမိုင္းအေၾကာင္း....။အကိုေလးတို ့ေရ..က်မအကိုေလးတို ့စကားဝိုင္းကိုနားေထာင္ရတာ အရမ္းႏွစ္သက္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ မုန္ ့ဟင္းခါးထဲ ခ်ိစ္ျဖဴးစားရသလိုျဖစ္ေနလို ့။
ျမန္မာ အခ်င္းခ်င္းေတြ ့တုံး၊ အားရပါးရေျပာခြင့္ႀကဳံတုံး၊ ဘာလို ့တျခားဘာသာက ၾကားညွပ္လာရတာလဲဗ်ာ။ တေန ့၈ နာရီလုပ္ငန္းခြင္မွာ၊ တျခားေနရာေဒသမွာ ဒီကသူတို ့စကားကို ေျပာကိုေျပာေနရတာဘဲဟာ..။ အိမ္ျပန္ မိသားစုနဲ ့ေတြ ့မွ ဒီစကားေလးဘဲေျပာရတာ။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနလာလို ့ ေမ့သလိုျဖစ္ေနရင္လည္း အခုအခြင့္အေရးရတုံး ေျပာေပါ့..ေနာ္..။
အင္းးမိဘျဖစ္သူေတြကေတာင္ ဒီလိုျဖစ္ေနရင္ သူတို ့သားသမီးေတြ ျမန္မာလိုမတတ္တာ မထူးဆန္းပါဘူး။

ဒီအကိုေလးေတြလို ့မဆိုလိုဘူးေနာ္..ဂိတ္တံခါးဖြင့္ၿပီဆိုေတာ့ အမွတ္တရလွမ္းရုိက္လိုက္တာ..:P

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေမးတဲ ့ေမးခြန္းမွာေတာင္ ဒီလိုခပ္ဆင္ဆင္မ်ဳိးပါေသးတယ္။
က်မတို ့ေဆြမ်ဳိးတသိုက္ေတာ့ အခ်င္းခ်င္းေတြ ့ရင္ ရွမ္းလိုဘဲေျပာတာ။
ျမန္မာလို ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာေလ့မရွိဘူး။ တျခားရွမ္းစကားမတတ္တဲ့သူရွိမွ ျမန္မာလိုေျပာၾကတယ္။
ကိုယ့္မိခင္ဘာသာ စကားကလဲြလို ့တျခားဘာသာစကားကို ပီသေအာင္မေျပာႏိုင္တာကိုလည္း မရွက္ပါဘူး။ သူတို ့စကားကိုသူတို ့လိုေျပာတတ္ေအာင္ က်င့္ႏိုင္သလို၊ကိုယ့္ဘာသာစကားကိုလည္း၊
သားသမီးေတြမေမ့ေအာင္ အၿမဲဘဲ ေျပာေပးရမယ္ေလ...ေနာ့္။
အင္းးးလ်ွာရွည္ေနတာ..ေခ်ာင္းရိုက္ခံရေတာ့မယ္...ဟီး..။
ဒါကေတာ့ ရုိးရာဓေလ့ထုံးစံအေပၚ က်မရဲ ့ရူေဒါင့္အျမင္ေပါ့..။

တန္းႀကီး..ဟိုးေနာက္ဖက္အထိေတာင္ေရာက္သြားၿပီ။

လုပ္အားေပးတဲ ့ေမာင္ငယ္ေလးေတြက လိုက္ေျပာပါတယ္။ အသက္ ရဝေက်ာ္နဲ ့ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္သည္၊
ေတြအေရွ ့ဖက္ကိုၾကြပါတဲ့။ က်မတို ့နားမွာ ၆၈ ႏွစ္အန္တီနဲ ့အန္ကယ္ႀကီးက ရဝေက်ာ္ပါၿပီ ။
မိသားတစုရွိတယ္။ ၆၈ႏွစ္ေကာ သြားလို ့မရဘူးလားလို ့ဝိုင္းေမးၾက၊ ခပ္ဝဝ ဗုိက္ပူပူအကိုေလးတေယာက္ကိုလည္း ကိုယ္ဝန္ႀကီးနဲ ့ဆိုၿပီးလက္ညိွးထိုးျပ၊ သူတို ့ျပန္ေျဖပါတယ္။
ေအာင္ထရာေဆာင္းလက္မွတ္ေထာက္ခံစာလိုတယ္တဲ့...။
ႏွာေခါင္းတရူံ ့ရူံ ့နဲ ့လူတေယာက္က ထေအာ္လိုက္ေသးတယ္၊
မုန္ ့ဟင္းခါးနံရတယ္။ ေကြ်းမလားမသိဘူး..တဲ့။ဆူညံေအာ္ဟစ္ေနၾကတာ တကယ္ေပ်ာ္ဖို ့ေကာင္းတယ္။

ကိုင္း အထဲေရာက္ၿပီ။ထိုင္ၾက ေျပာၾကဆိုၾကနဲ ့ေပါ့။ ဒီေလာက္လူေတြအမ်ားႀကီးထဲ က်မတို ့၂ေယာက္၊
သိတဲ့သူတေယာက္မွမပါပါလားလို ့ေျပာေနတုံးမွာဘဲ၊ က်မႏွေဘးထိုင္ခုံမွာ က်မရန္ကုန္မွာေနတုံးက ၊
က်မအိမ္မွာလာေနဖူးခဲ့တဲ့ ညီမေလးတေယာက္လာထိုင္တာ။ ဝမ္းသာအားရျဖစ္ၿပီး စကားေတြေျပာေနလိုက္တာ က်မပတ္ဝန္းက်င္ကိုေတာင္ေမ့သြားတယ္။

စစခ်င္း ဒီဆရာေလးစကားေျပာတာ လူမ်ားေတာ့ သူလန္ ့ေနတာလားသိဘူး။
ေန ့ရက္ေၾကျငာေတာ့မွားသြားတယ္။ လူေတြ ေဟးဟား..ဆုိၿပီးေအာ္ၾကတယ္။

ေရာက္လာၿပီ..။ အျပင္မွာလည္း ရုပ္သံေတြ ဓါတ္ပုံေတြထဲကတိုင္းပါဘဲ၊ ပိန္ပိန္ပါးပါးနဲ ့၊
အားလုံးမတ္တပ္ရပ္ၿပီး လက္ခုပ္တီးၾကပါတယ္။

ကဲ...ဘယ္ေလာက္က်က္သေရရွိသလဲ...။ သူ ့ကိုႀကိဳက္တာ မ်က္စိကန္းလို ့ဟုတ္ဘူး။
ရုပ္ဆင္းအဂၤါႏူးညံတယ္၊ က်က္သေရမဂၤလာရွိတယ္။ အမ်ဴိးေကာင္းသားသမီးျဖစ္တယ္။ပညာတတ္တယ္။
သူႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ႀကီးျဖစ္လို ့အာဏာရလာရင္လည္း မတရားေခါင္းပုံျဖတ္ အျမတ္ထုတ္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ အကြ်မ္းမဲ့ ယုံၾကည္တယ္။ နူးညံတဲ့သေဘာထားေတြနဲ ့တိုင္းျပည္ကို၊
အုပ္ခ်ဳပ္နိုင္တယ္...ဒါက သာမာန္ျပည္သူ ဘာမွ ႏိုင္ငံေရးနားမလည္တဲ့ က်မတို ့ရဲ ့ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚမွာထားတဲ့ မေျပာင္းလဲတဲ့ သေဘာထားပါ။

 

ကဗ်ာဆရာ ေမာင္စြမ္းရည္ ...။

ၿပီးခါနီးေလးမွာ...။

 အခန္းအနားၿပီးဆုံးသြားပါၿပီ..။

 ဘယ္အသံလႊင့္ဌာနလည္းေတာ့မသိဘူး...။

ဟိုး..ေအာက္ေဒါင့္နားမွာ ေအာ္ၾကဟစ္ၾကနဲ ့။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံကိုး... မႀကိဳက္တာလည္းေျပာ၊
ႀကိဳက္တာလည္းေျပာ။ ေသေသခ်ာခ်ာသိၿပီးမွ ေျပာၾကေအာ္ၾကတာေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့ေနာ္..။
အားလုံးႀကိဳက္ရမယ္လို ့မဆိုလိုပါဘူးေလ...။ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းေတြထဲမွာေတာင္ ေျပာၾကဆိုၾကေသးတာဘဲ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ ့မိန္ ့ခြန္းေတြကိုေတာ့ အြန္လိုင္းေပၚမွာပလူပ်ံေအာင္ေတြ ့ရမွာပါ။
နားေထာင္ၿပီးေလာက္ၿပီလို ့ထင္ပါတယ္။ နားမေထာင္ေသးရင္လည္း နားေထာင္ျဖစ္ေအာင္လို ့၊ နားေထာင္ၾကပါလို ့တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ က်မတို ့ဘယ္ႏိုင္ငံကလာသလဲ ဆိုတာ၊တခ်ဳိ ့ကမသိေပမဲ့၊
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို ့ေျပာရင္ အားလုံးဘဲ သိၾကပါတယ္။
ဒီလိုကမာၻေက်ာ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးက က်မတို ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဂုဏ္ယူတယ္။

အျပန္မွာ ကြင္းစ္ဖက္က ရထားဘူတာအထိ ဘတ္စ္ကားစီးသြားပါတယ္။
အဲနားတဝိုက္က တရုတ္ဆိုင္မွာ စားေသာက္ၿပီး ျပန္ခဲ့တာေပါ့။

တရုတ္မုန္ညွင္း မွဳိေမႊး ေပါင္း...

ဘဲသားၾကြပ္ၾကြပ္တဲ့...။

ဟင္းရည္ေကာင္းေပမဲ့ ေယာက္ခ်ဳိႀကီးကပဲ့ေနပါလား.....။

ဆိုင္ကထြက္ေတာ့ လက္ကိုေထာင္ ေနကိုကာၿပီး ၾကည့္ရတယ္...။အျပင္မွာေနႀကဲႀကဲေတာက္ပူလို ့။
ဒီကြင္းစ္ႀကီးက လူလည္းမ်ားလိုက္တာ..။
အဲ...အေပၚေမာ့ၾကည့္မိေတာ့  က်မလက္ဖမိုးကိုဘဲျမင္ရတယ္ေလ။

အားလုံးဘဲ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ ့ၾကပါေစရွင္...
မီးမီး