နယူးေယာက္ၿမိဳ ့၏ေႏြရာသီကာလအခါ..

မဂၤလာပါရွင္~~~
ရာသီေတြ ဥတုေတြေျပာင္း၊ ေႏြကုန္လို ့ေဆာင္းဦးရာသီထဲေရာက္ေတာ့မယ္...။
က်မေတာ့ ေဆာင္းတြင္းခ်ိန္ဘဲ၊ နယူးေယာက္ၿမိဳ ့ထဲေရာက္ရတာ။
ဒီေႏြတုံးကသြားခဲ့တာ၊ ျပန္ေျပာျပမလို ့...။
နယူးေယာက္မွာေနတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ အရင္ေနခဲ့တဲ့ Longisland ကေနလာဖို ့ဆိုတာ၊ အခ်ိန္ေပးရတယ္။
ကားနဲ ့သိပ္မေရာက္ျဖစ္ဘူး။ ရထားဘူတာရုံမွာ ကားထားၿပီး ရထားကို ၄၅ မိနစ္ေလာက္စီးရေသးတယ္။

ေဟာ..ခု နယူးဂ်ာစီေျပာင္းသြားေတာ့၊အိမ္ေရွ ့မွာ ဘတ္စ္ကားဂိတ္ရွိတယ္။
ဒါနဲ ့၂ေယာက္သားေျမပုံေလး ကိုင္ၿပီး ဘတ္စ္ေပၚတက္လိုက္လာတာ ၁၅မိနစ္နဲ ့ နယူးေယာက္ၿမိဳ ့လည္ေခါင္ကိုေရာက္လာၾကတယ္ ဆရာ...မိုက္ထွာ။ေနာက္မၾကာမၾကာသြားေပးရမယ္။
ဘေရာ့ေဝးျပဇာတ္ ဆိုတာလည္းၾကည့္ဖူးေသးဘူး။ ဒိုင္ႏိုေဆာရုပ္ၾကြင္းႀကီး ဆိုတာလည္းသြားခ်င္သား..။

က်မအိမ္ေရွ ့ဘတ္စ္ကားက Post Authority Bus Terminal ၄၁ လမ္းမွာဂိတ္ဆုံးပါတယ္။
ဒီBus Terminalမွာ တေန ့ေန ့ဘတ္စ္ကားနဲ ့ခရီးသြားလာတဲ့သူေပါင္း ၂သိန္းေက်ာ္ပါတယ္တဲ့..။ 
ဒီအေမရိကားမွာတခါမွ ဘတ္စ္ကားမစီးျဖစ္ဘူး။ က်မတို ့၂ေယာက္က ဒီလိုေျခဦးတည့္ရာသြားေနရတာ၊
အေတာ္ဝါသနာပါတယ္ေလ..။ ဒီတခါေတာ့တခ်က္ခုတ္ ၂ခ်က္ျပတ္ဘဲ..။
သူ ့ကိစၥကတနလၤာေန ့ေစာေစာရွိေတာ့ တနဂၤေႏြေန ့ကို ေက်ာပိုးအိတ္ေလးနဲ ့ထြက္လာၾကတယ္။
တေနကုန္ေလ်ာက္သြားၾကမယ္။ ညသူ ့အလုပ္နဲ ့နီးတဲ့ေဟာ္တယ္မွာတည္းမယ္။ ဒါဘဲေလ...။
ကဲ...ၿမိဳ ့ထဲသြားရေအာင္...။

ကားေပၚကဆင္းဆင္းခ်င္း bus Terminal အေဆာက္အဦထဲမွာဘဲ သမုဒၵရာဝမ္းတထြာအတြက္၊
ျဖည့္ရေသးတယ္ေလ..။ ၾကက္သားကင္ဆလတ္နဲ ့စပါကက္တီ...။
ကဲ..ဒီတခါရာသီဥတုလည္း အိုေကတယ္ဆုိေတာ့ လမ္းဘဲေလ်ာက္ၾကရေအာင္ဆိုၿပီး၊
ခ်ီတက္ခဲ့ၾကတာေပါ့။

 အျပန္အတြက္ လက္မွတ္ဘယ္ေနရာကေနဝယ္ရသလဲဆိုတာကို သြားၾကည့္ထားတာ။
အလာတုံးက လမ္းေဘးကားမွတ္တိုင္ကေနတက္ရင္ ကားဆရာဆီကေနဝယ္လို ့ရေပမဲ့၊
ကားဂိတ္စကေနစီးရင္ေတာ့ လက္မွတ္ပါမွေပးတက္ပါတယ္။ 
အဲဒီ ရုပ္ထုျဖဴျဖဴႀကီး အေနာက္ဖက္နားတဝိုက္မွာ လက္မွတ္ေရာင္းေကာင္တာေတြ ရွိပါတယ္။

 

 ကဲ..အေဆာက္အဦကေန ထြက္တာနဲ ့ သတင္းစာတိုက္ကိုျမင္ရတယ္..။
အဲဒီကသတင္းစာကို ေဟာ္တယ္မွာေနရင္ေတာ့ အလကားရလို ့ဖတ္တယ္။
ႏို ့မို ့ရင္ အြန္လိုင္းေပၚမွာဘဲ ဖတ္ႏိုင္တယ္..ဟီး( ကပ္စီးကုပ္ေလ)။

ဒီလမ္းတည့္တည့္သြား ညာဖက္ခ်ိဳးရင္ တိုင္းစကဲြယားႀကီးဆိုတာေရာက္ၿပီတဲ့..။

ဘတ္စ္ကားႀကီးကလည္း အူေၾကာင္ၾကားႀကီး...;P

 ေနပူပူ မွာ လူျဖဴျဖဴေတြ ဘာေတြၾကည့္ေနၾကသလဲ...

 

  ေအာ္..လမ္းပိ္တ္ေဘာကန္ ဆိုတာ၊ တုိ ့ဆီမွာလည္းရွိတာေပါ့ေနာ့္...:)))

 ေဘာလုံးကန္တာလား..လူလည္းနဲနဲေလး ကြင္းလည္းေသးေသးေလး...။

 

 ဒီဓါတ္ပုံထဲမွာပါတဲ့ ဟိုးအလယ္က အေဆာက္အဦ ေထာင့္ခြ်န္ထိပ္ မွာအဝိုင္းအလုံးေလးရွိတယ္။
သူတို ့ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ရက္ေန ့ည အဲဒီအလုံးေလးကိုေမ်ာ္ၾကည့္ေနၾကတာေလ..ည ၁၂ထိုးရင္အလုံး၊
ေလးျပဳတ္က်လာတာေလ..။ျမင္ဘူးၾကမွာပါ။ လူေပါင္းသိန္းေသာင္းခ်ီၿပီး ဒီေနရာမွာစုၾကတာေပါ့..။

 

 ထိုင္းမမေလးတေယာက္ ဖက္ရွင္အတြက္လာရုိက္တာေတြ ့လို ့ ျပန္ရုိက္ပါတယ္ဆို ဒီလူႀကီး၊ ဖင္ထိုင္ခ်တဲ့၊
အခိုက္နဲ ့ႀကဳံသြားတာေလ...ဟိ။

ေတြ ့လား...ႏွဳတ္ဆက္ေနပါတယ္ေလ...:P
ေၾကာ္ျငာဆုိင္းဘုတ္က အျပင္လမ္းေပၚကလူေတြျပန္ရုိက္ထားတာ.။လူေတြအဲ့နားေနၿပီးလက္ျပေနၾကတာ။

 

ဟဟ..ေက်ာပိုးအိတ္၊ဦးထုတ္၊ထီးေဂါက္ႀကီးနဲ ့ ေတာသားကေတာ့ က်မေပါ့..:P

 

ေျပာင္ေျပာင္ႀကီး..:))သူ့ ့တင္ပါးကို ဂန္ဒူးအဖိုးႀကီးတေယာက္အတင္းလိုက္ပြတ္လို ့၊
သူ ့ချမာထြက္ေျပးလိုက္ရတာ...ဟားဟား..တကယ္ရီရတယ္။

ဒီလူ၂ေယာက္ေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္လာလာ ေတြ ့တယ္။

စိန္တန္း ၄ရလမ္းဖက္ကိုျဖတ္ၿပီး သြားခဲ့တယ္။ တနဂၤေႏြလည္း တခ်ိဳ ့ဆိုင္ေတြဖြင့္ေနတာ ေတြ ့တယ္။

ဟား..ဒီတခါပိုမိုက္သြားတယ္။ လမ္းေဘးေစ်းတန္းတေမ်ာ္ေခၚနဲ ့တိုးတယ္။
ဒီညစာေတာ့ ဒီမွာဘဲႀကံဖန္လို ့ရၿပီေလ..။

 

Subway ေတာ့ဟုတ္ဘူး။ အီဂ်စ္way လား၊တူရကီway လား..မသိ။

 

 ဘာေတြဝယ္ရမလဲမသိဘူး..သြားပတ္ၾကည့္ရေအာင္..။

 အကင္ကလည္းမ်ားမ်ားစားရင္ ကင္ဆာျဖစ္ႏိုင္ေခ်မ်ားတယ္တဲ့။ ေရွာင္အုံးမွ..။

 ထိုင္းဆုိင္...။

ေအာ္..တခုတက်ပ္ဆိုတာ ေကာ္ျပန္ ့လိပ္ကိုေျပာတာပါတဲ့..။
 
 တန္းစီရမွာႀကီးဟယ္..။ တန္းကလည္းရွည္ပါ့။

ေႏြရာသီ အဝတ္အစားေလးေတြလွလိုက္တာ..။

ဆုိင္ေတြၿခဳံၾကည့္ရင္ အာဖိန္၊အာခ်ိန္တို ့ပစၥည္းကို၊မူတူးတို ့တသိုက္က အန္ကယ္ဆာမ္ ေနရာကေန
လာတီးႏီုတေတြကိုေရာင္းေပးေနၾကတာဘဲ :))) (ျပင္ညာရွင္ဂ်ီးေဒၚမီးသုံးသပ္ခ်က္..ဌဲဌဲဌဲ)

မၿပီးေတာ့ဘူး..ရွည္လိုက္တာ..ေညာင္းလာၿပီေလ..။

ဖတ္ထိုင္းနဲ ့ထမင္းေၾကာ္ဝယ္ၿပီး ျပန္ခဲ့တယ္ေလ။

ကိုင္း...ေဟာ္တယ္ေရာက္ၿပီေလ။

အခန္းထဲကေန ႀကီးေဒၚႀကီးတိုက္ :P ကိုျမင္ရတာ..။

ညဖက္ျမင္ရတာ..။

ညအိပ္ယာဝင္ေတာ့ အိပ္ယာကလည္းနံပါတ္ႏွိပ္ၿပီး အေပ်ာ့အမာလုပ္လို ့ရတယ္ဆိုလို ့။
တညလုံးဘဲ အလုပ္ရွဳပ္ေနတာ၊ပက္လက္ေလးအိပ္လိုက္၊ႏွိပ္လိုက္နဲ့ ကစားစရာအသစ္တခု ရတဲ့၊ ခေလးလိုေပါ့:P က်မရဲ ့ေမႊ ့ယာနံပါတ္က ၄ဝ ...တဲ့...အဟဲ...။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ ့ၾကပါေစရွင္...
မီးမီး


ps..ဒီနယူးေယာက္၊နယူးဂ်ာစီမွာေနတဲ့သူမ်ားေတြကေတာ့ ေန ့တိုင္းသြားလာေနၾကေတာ့
     မထူးဆန္းေပမဲ့ တခါမွမသြားဘူးတဲ့ ကိုယ္တို ့အတြက္ေတာ့ အသစ္အဆန္းေပါ့ေလ။
     စေနေန ့က်ရင္အေရွ ့ဖက္ကမ္းေျခက ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြအမ်ားေမ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနတဲ့ေန ့၊
     က်မလည္း စိတ္လွဳပ္ရွားတယ္။ သြားခ်င္၊ဝတ္ခ်င္လြန္းလို ့ထမီေလးကို  ျပင္ခ်ဳပ္ေနတာ တပတ္
     ေလာက္ရွိၿပီ။ တိုးေခြ ့ၿပီး ဓါတ္ပုံေလးေတြရုိက္မယ္။ အရမ္းႀကီးေတြ ့ဖူးခ်င္တဲ့၊ ေလးစားခ်စ္ခင္တဲ့၊
     တဲ့သူနဲ ့ေတြ ့ရမွာ...ၿပီးျပန္ေျပာျပအုံးမယ္ေနာ္..။