အေမနဲ ့သူ ့ရဲ ့ေဆြမ်ဳိးေမာင္ႏွမတသိုက္

မဂၤလာပါရွင္~~~

အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ အေမ့အတြက္ေဆြမ်ဳိးတသိုက္အတြက္က အထုပ္ႀကီးငယ္နဲ ့။

ငယ္ငယ္ကတဲက ေတာင္ႀကီးမွာေက်ာင္းတက္ကတဲကဆိုပါေတာ့..၊

က်မတို ့ထုံးစံအေမ့ အမ ညီမ ေမာင္ျဖစ္တဲ့ ၾကီးေတာ္ ဦးေလး ေဒၚေလးေတြကို၊

လွည့္ပတ္ ကန္ေတာ့ ႏွဳတ္ဆက္ရတယ္(မုန္ ့ဖိုးေတြအမ်ားႀကီးရတယ္ေလ..)။

ျပန္လာရင္လည္း မုန္ ့ေလးလက္ေဆာင္ေလးနဲ ့သြားၿပီး say Hi!!ေပါ့..။

ရွမ္းထုံးစံလားလို ့ေမးရင္ တိဘူး..အဟဲ..။

က်မတို ့ေဆြမ်ဳိးတသိုက္ေတာ့ ဒီလိုဘဲ..ေကာင္းကြက္က ပိုက္ပိုက္ေတြ။

ဟိုခုန္..ဒီခုန္ေပါ့ေနာ္..။(ကေလးေတြေတာ့ဇိမ္ဘဲေလ..)

ခုေတာ့..သူတို ့ေတြလည္းအသက္ႀကီးလာၿပီ။

က်မတို ့ကသြား ကန္ေတာ့ မွမ်က္ရည္စမ္းစမ္းနဲ ့ကေတာ့တဲ့ ပစၥည္းေလးေတြ ေဆးေတြ၊

ပိုက္ဆံေတြကို တျမတ္တႏိုးေလးပြတ္ၾကည့္ကိုင္ၾကည့္ေနရတယ္။

တပတ္ေလးျပန္တာကို ၃ ခါသြားရပါတယ္။

ျပန္ျပန္ခ်င္းကအားေဆး လက္ေဆာင္..။

ေနာက္ေန ့ကက်ေတာ့က်မရဲ ့ထုံးစံ ထမင္းဟင္းခ်က္ၿပီးလိုက္ပို ့တာ။

(ဒီတခါအင္းသားဟင္းနဲ ့ေနာ္.. :))

ျပန္ခါနီးက်ေတာ့ ပိုက္ဆံသြားကန္ေတာ့ပါတယ္။

ကိုင္း..က်မရဲ ့ႀကီးႀကီး ဦးေလး အေဒၚေတြကိုၾကြားမယ္ေနာ္..။

အငယ္ဆုံးက ရ၀ ေက်ာ္ကေန ၉၂ ႏွစ္အထိရွိတယ္။

အေမ့ရဲ ့အမအႀကီးဆုံး ၈၂ ႏွစ္(က်မရဲ ့တူေလးလြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လေလာက္ကဆုံးသြားတဲ ့အကိုႀကီးရဲ ့သားကို၊

ၾကည့္ၿပီးမ်က္ရည္ေလးလည္ေနတာ)။

မႏွစ္က သႀကၤန္မွာ အကိုႀကီးလည္းက်မနဲ ့သြားကန္ေတာ့တယ္ေလ။

ေနာက္ေန ့က်ေတာ့ ၀က္သားဆီျပန္(သူတို ့ေတာင္းဆိုတဲ့အတိုင္းေပါ့...)နဲ ့ပဲလြန္းေဆးခါးဟင္း၊

ကုန္းရုန္းၿပီး ကေတာ့ေနတာက်မနဲ ့အမ၀မ္းကဲြရဲ ့သားသမီးကိုရင္လူထြက္ေလးေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ေပါ့..။

ဒီႀကီးႀကီးက ငယ္ငယ္က အလြန္အသန္ ့အျပန္ ့ႀကိဳက္ေတာ့ ဗီဇာေၾကာင္တယ္ဆိုၿပီး၊

တူတူမေတြၾကားထဲမွာေတာ့ ေရွာင္ၾကပါတယ္..အဲေလ..နံမည္ႀကီးေပါ့..။

ထမင္းကို ခုခ်ိန္ထိကိုယ္တိုင္ခ်က္ေနေသးပါတယ္။ဟင္းဘဲသြားပို ့ရတာ။

ဆြမ္းေတာ္တင္မဲ့ထမင္းက္ိုမ်က္ႏွာမသစ္ဘဲခ်က္လို ့တဲ့...။

ဟင္းေတြကိုလည္း ၉နာရီခဲြအေရာက္ပို ့ေပးရပါတယ္။

က်မမွာ၀က္သားအိုးကတဖက္၊ပဲလြန္းျပဳတ္ကတအိုး၊အိမ္ေရွ ့ကမုန္းခ်မုန္းနဲ ့အလွဳလွည့္တာကိုလည္း၊

ၾကည့္ခ်င္ ဒါတ္ဒါတ္ကလည္းရုိက္...။(အင္း..လူႀကီးေတြေျပာတဲ့ ဆပ္ျပာသည္ဆိုတာမ်ားလား...ေနာ္)

ေနာက္ဆုံး ကင္မရာလႊတ္က်ၿပီး ဘန္ေကာက္မွာျပင္ထားခဲ့ရတယ္..။

ဒီခရီးေတာ့ ဖုံးကင္မရာနဲ ့ဘဲစခန္းသြား ခဲ့ရပါတယ္။(မမိုက္ေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္..)

၉၂ ႏွစ္ အေမ့အမ၀မ္းကဲြ...။သူကခ်စ္စရာအေကာင္းဆုံးဘဲ အၿမဲတမ္းရီေနတတ္တယ္။

သူ ၁၉ ႏွစ္သမီးအရြယ္ မဂၤလာေဆာင္တဲ့ေန ့ကတဲ့..။

က်မကိုဆုေပးေနတာ....ေလ..။

အေမ့ရဲ ့တ၀မ္းကဲြေယာင္းမ ၉၂ ႏွစ္(ဗမာစကားမတတ္ဘူး)။

သူ ့ရဲ ့ငယ္စဥ္ကာလ အခ်ိန္...။

 သူက်ေတာ့ေနာက္ရွမ္းတမ်ဳိး..။သူရဲ ့ထမင္း၀ိုင္းေလး...။

ႀကီးႀကီးကလွေနေသးတယ္အသက္ဘယ္ေလာက္ရၿပီလဲလို ့စၾကည့္တာ..။

နင္ေနာ္....ဟင္းးးေနာ္..နဲ ့၁၀၀ေလာက္ရွိၿပီလားမသိဘူးလို ့ေျပာတယ္။

သူ ့သမီးေတြ ေအာ္လိုက္ၾကတာ...။

၉၂ ႏွစ္ေလ..ဆိုေတာ့..ေဟ..ဟုတ္လားတဲ့..။

အေမ့ရဲ ့ေမာင္ ၇၇ ႏွစ္ (လမ္း၀န္ေထာက္အၿငိမ္းစား)၊သူ ့အမ်ဳိးသမီးကို က်မတို ့က ေထာက္ကေတာ္လို ့ေခၚရင္၊

တအားခ်ိတ္ခ်ိဳးတာဗ်...ဟီး။(ခႊင့္လႊတ္ပါ အေဒၚရာခ်စ္လို ့စတာေနာ္..)

အနားမွာရွိတဲ့ခေလးေတြကိုရုိက္ခိုင္းတာ တုန္ကာမွဳန္ပါဧ။္..။

(လူႀကီးပုံေတြကိုရုိက္ပါဆိုတာ မယ္မီး ကုန္းေနတဲ့ပုံေတြဘဲပါလာတယ္ေလ..)။

အေမ ၇၉ ႏွစ္နဲ ့သူ ့ညီမ ၇၄ႏွစ္...။အေမကေလျဖတ္ေနတာ။

က်မရဲ ့အဖိုးနဲ အဖြား...။

အဖြားက ေျမာက္ပိုင္း သီေပါမိုင္းေနာင္ဆိုတဲ့ေဒသကေနလာေတာ့  ဂုံရွမ္း မဟုတ္ဘူး။

အဖိုးက က်ိဳင္းရုိင္း(အခု Chaingrai ေဒသဖက္ကလာပါတယ္ )

သူတို ့၂ ေယာက္လုံးက်ိဳင္းတုံေစာ္ဘြားေဟာ္နန္းမွာႀကီးၿပီး။(ဟိုဖက္ကအဆက္ဒီဖက္ကအဆက္တဲ့)

(စရင္းခ်ဳပ္ရင္ေတာ့ ေစာ္ဘြားမ်ဳိးမဟုတ္တာ အမွန္ပါဘဲ..ဟီး..)

အဖိုးတို ့ရဲ ့မူလမိရုိးဖလာလုပ္ငန္းေရႊဆိုင္းခပ္တဲ့ေက်ာက္တုံး၊
ေက်ာက္တုံးကိုေရႊခ်ၿပီးကိုးကြယ္ထားတာ

အဲတာမ်ဳိးေတြနဲ ့မကင္းေတာ့ ေဟာ္နန္းတခုရဲ ့ေရွ ့ေပါက္၀က ေျမကြက္ကိုေပးသနားျခင္းခံရပါတယ္။

အဲဒီေျမကြက္မွာ တုိ ့ဖ(အင္းသားလို အေဖလို ့ေခၚတာေလ)က အိမ္ေဆာက္လိုက္ေတာ့။

မယ္မီးတို ့ေပါက္ဖြားလာတဲ့ေနရာေလးေပါ့..။

မႏွစ္ ကကလ်င္လွဳပ္ေတာ့ အိမ္အိုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပ်က္စီးၾကတယ္ေလ။

ဒီႏွစ္ တၿမိဳ ့လုံးအိမ္သစ္ေဆာက္ၾကတယ္။

မယ္မီးအိမ္လည္းျပင္ရမဲ့ကိန္းဆိုက္ေနေတာ့ ေမးျမန္းၾကည့္တာ..။

အိုးးးး...။

ဒင္းတို ့ေတြ တယ္ ဘတ္ စကားေျပာပါလား(ရန္ကုန္ဘတ္စ္ကားကိုဆိုလိုတာမဟုတ္ပါေနာ္)

ထိုင္းပိုက္ဆံ Baht ေငြကိုေျပာတာပါ..။

သန္းကေန စၿပီး ေျပာတာ ၁၀ သန္း၊ ၅သန္း...ဒီလို ဒီလို..။

ကိုယ့္မွာလည္းတြက္ခ်က္ၿပီး အားတင္းၿပီးဘတ္တသန္း ဆိုၿပီးေျပာလိုက္တာ...။

အင္းးးးးအီးေတာင္လွည့္မေပါက္ဘူးဆိုတာမ်ဳိးပါဘဲ...။

အိမ္ေတြေရာင္း၀ယ္ေနၾကတာ သိန္းဆိုလည္းေထာင္ခ်ီေနတာဗ်ဳိ ့..။

အိမ္မွာလည္းေထာင္ထားတာဆိုလို ့တံမ်က္စည္းဘဲရွိတာေလ..။

အိမ္ေတြေဆာက္ဖို ့တူးေဖာ္ၾကေတာ့ တခ်ိဳ ့ေနရာေတြမွာေငြအိုးေရႊအိုးေတြေတြ ့ၾကတယ္တဲ့။

ကဲ....ေဒၚမီးအတြက္ဆုေတာင္းေပးၾကပါ။

အရင္ဆုံးေျမတူးမယ္..တူးရင္း ေရႊအိုးေငြအိုးေတြအမ်ားႀကီးေတြ ့ပါေစလို ့...ေနာ္..။

(ဘယ္သူေျပာႏိုင္လဲ..မေတြ ့ႏိုင္ဘူးဆိုတာ...ေဟာ္နန္းအ၀င္၀ေနာ္...ဟင္းဟင္း)

ေတြ ့လို ့ကေတာ့.... တကိုယ္လုံးစိန္စီပစ္လိုက္မယ္..အဲ...။

ဟုတ္ပါဘူးေလ...၊အေမ့ကိုနန္းေတာ္တမွ်ခန္းနားလွတဲ့အိမ္ေလးေဆာက္ေပးမွာေပါ့။

အစားအေသာက္အေၾကာင္းကေတာ့ ေနာက္မွ အာလူးဖုတ္မယ္ေလ..။

ဒီေန ့ညေနကမွျပန္ေရာက္လာတာ...။

ခု မနက္ ၃နာရီခဲြၿပီ မ်က္လုံးေၾကာင္ၿပီး ငုတ္တုတ္ထိုင္လို ့ေကာင္းတုံး..။

အားလုံးဘဲ...ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေနာ့္

မီးမီး