ကြုံဖူးခဲ့တဲ့ဂျပန်များ(၃)

မင်္ဂလာပါရှင်~~~

တကယ်ဆိုရင်ဂျပန်များနဲ့ခင်ဗျာယာ..လို့ဘဲနံမည်တပ်ပစ်လိုက်ချင်တာ..ဒါပေမဲ့ရေးလက်စနဲ့လိုက်လျောညီ

ထွေအောင် နံပါတ်သုံးကြီးဖက်ကူးရလေတာပေါ့။ ဂျပန်ဆိုတာ ငယ်ငယ်ကကြည့်ဖူးခဲ့တဲ့ဓါတ်ရှင်တွေထဲက

လက်သည်းခွံခွာတယ်ဆိုတဲ့ စစ်သားကြီးနဲ့ ကင်းကောင် ဂေါ်ဇီလာကောင်တွေထဲက ပြေးလွှားနေရတဲ့ ဂျပန်

ဓါတ်ပုံဆရာနဲ့ အနောက်နိုင်ငံကရွှေမင်းသမီးဇာတ်လမ်း( Princess and photographer) ထဲက  ဂျပန်တွေ

လောက်ဘဲမြင်ဘူးတော့ စိတ်ထဲမယ်..အံမယ်..ဒီဂျပန်ဆိုတာ ပုပုကွကွ ပုံဆိုးပန်းဆိုးနဲ့ သူတို့ရဲ့လှပခြင်းကို ရှာမတွေ့မိပါဘူး။ အဟီး.. မယ်ငီး လူကသာယောက်ကျားလိုလို ဂန်ကြီးလိုလို အလှတော့ကြိုက်တတ်သား။

ထိုင်းရောက်တော့လည်း ဂျပန်ဆရာက ပိန်ပိန်ရှည်ရှည် မျက်မှန်ထူထူနဲ့ သာမာန်ရုပ်ရည်ဘဲ။ အလုပ်လုပ်တုံး

ခဏခဏလာလည်းတဲ့ ဂျပန်အဖိုးကြီးလည်း မျက်မှန်ထူကြီးနဲ့ ခပ်ရိုးရိုးလေးပါဘဲ..ဆိုလိုချင်တာ...သူတို့ကို

စိတ်မဝင်စားခဲ့မိတာကို ပြောပြချင်တာပါ...😛

ထိုင်းမှာဘဲ မနက်အလုပ်သွား ညကျောင်းတက်နဲ့ ရူပ်နေတဲ့ အချိန်မှာ သြဇီကနေ ကျောင်းတက်ပြီး အပြန် ထိုင်းလာလည်တဲ့ ဂျပန်ကောင်လေးတယောက်က ကိုယ်တို့ ဆိုင်လာလည်ပါတယ်။ ညညသင် ထားတဲ့

ဂျပန်စာတွေကို လက်တည့်စမ်းချင်တာနဲ့ သူ့ကို ဂျပန်စကားရေပက်မဝင် မယ်ငီးတို့တသိုက် ဝိုင်းပြောကြ

တာပေါ့..။ ဆရာသမားကလည်း အီးလိုဘဲမူတ်ချင်တာ..။ ဘာရမလဲ ကိုယ်တို့ broken ဂျပန်စကားကြားထဲ

သူတော်တော်စိတ်နောက်သွားရှာတယ်။ ထုံးစံ အနူတောထဲက မယ်ငီးအာအကျယ်ဆုံးပေါ့..။ နောက်တော့ သူ ခဏခဏလာတယ်။ ထူးဆန်းစွာနဲ့ မယ်ငီးကိုထမင်းစားဖိတ်ပါတယ်..။ဒီကလည်း ကျောင်းတဖက်နဲ့ဆို

မသွားပါဘူး..မအားဘူးလို့ပြောလိုက်ပါတယ်။ တကယ်ဆိုရင် တယောက်ထဲလာခေါ်ရင် ကိုယ်တို့က ဘယ်

တော့မှမသွားကြဘူး..အဲ..အုပ်စုလိုက်လာလို့ရတယ်ဆိုရင်တော့ သားဖြဲနားဖြဲ သွားအုပ်ကြတာပေါ့..ဟီး။

နောက်နေ့လည်း ထပ်လာတယ်..ထပ်ဖိတ်ပြန်တယ်။ မသွားဘူးလို့ပြောတာ ဘာပြန်ပြောတယ်မှတ်လဲ..။

မီးမီး..ငါ့ကို ဘယ်သူ့မှ ဒီလိုထမင်းစားဖိတ်ရင် မငြင်းဖူးဘူးတဲ့..မင်းကဘာမို့လဲတဲ့...ဖယားဖယား...လူကို

ပါးတက်မချတာကံကောင်း..သူ့ထမင်းစားမလိုက်လို့တဲ့..။ ကြည့်ရတာသူဋ္ဌေးသားနဲ့တူတယ်...။ တကမ္ဘာလုံး

လျောက်လည်တယ်။ နိုင်ငံခြားမှာကျောင်းတက်တယ်..။ ဒါကြောင့်..ဒီလို မြောက်ကြွကြွစကားပြောတာနေ

မယ်။ နို့မို့ရင် သူတို့နိုင်ငံထုံးစံလားမသိ..။ ထားပါလေ...😁

မြန်မာပြည်ပြန်တော့ သူငယ်ချင်းတယောက်( ဂိုက်သင်တန်းကနေသိပြီးခင်ကြတာပါ )က ဂျပန်ပြန်။ အဲ့

ခေတ်ကာလက ဂျပန်ပြန်ဆိုရင် အိုဂေပဂေးဆန်ဖြစ်ဖြစ် ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ပိုက်ဆံများ သိန်းထောင်ချီပိုက်ပြန်

လာကြတာဆိုတော့ ကြီးကျယ်တယ်ဗျ..။ ကျမသူငယ်ချင်းကိုပြောတာပါ..။ အဟီး.သူများကိုမဆိုလိုပါ..😉

(စကားမစပ် အဲ့ဒီသူငယ်ချင်းကြီး ထူးဆန်းစွာနဲ့ ပျောက်သွားပါတယ်...၊ဂျပန်သွားချင်တဲ့သူတွေကို ဆက် သွယ်ပေးရင်း ပိုက်ဆံသိန်းထောင်ချီပိုက်ပြီးလစ်သွားတယ်လို့ တခြားမိတ်ဆွေတယောက်ပြောပြလို့ သိရ တယ်)😧 ကိုယ်တော့ ခုထိသူ့သတင်းကို နားစွင့်နေတုံးပါ တွေ့ရင်လည်း မေးချင်ပြောချင်ပါတယ်..။သူငယ်ချင်းရယ်..ပြန်လာပါ..ပြသာနာတွေကိုရင်ဆိုင်ပါလို့...။ ဘဝမှာ ပြသာနာရှိတယ်ဆိုတာ မဆန်းပါဘူး။
သတ္တိရှိရှိဖြေရှင်းတတ်ဖို့ဘဲ လိုပါတယ်...။ လောကမှာ ပိုက်ဆံထက်အရေးကြီးတာတွေ
အများကြီးရှိပါတယ်..😶

ကကြီးအကင်ဆိုင်တခုမှာသစ်ကိုင်းလေးတွေကာပြီးမီးသွေးတွေတန်းစီပြီးချထားတယ်ရိုးရီုးမီးသွေးမူန့်ကိုအတုံးပုံစံပုံသွင်းထားတဲ့မီးသွေး

ကဲလေ...ဆက်ရအောင် ကိုယ်က ပစ္စည်းတွေထုပ် ကိုးရီးယားကို export ပို့နေတဲ့အချိန်၊ သူက သူ့မိတ်ဆွေ
ဂျပန်ကြီးသားအဖခေါ်လာမိတ်ဆက်ပေးပါတယ်။ အဖေကြီးကအမြဲ ပုဆိုးဝတ်လို့ ယဉ်ကျေးတဲ့အမူအရာ ရှိတယ်။ သူတို့ကိုပစ္စည်းတခု လုပ်ပေးနိုင်လား..။ သူတို့ဝယ်မယ်။ export လုပ်ပေးပါလို့ လာပြောတာ..။
ချက်ချင်းမလုပ်ပေးပါဘူး..။ ကျမငြင်းပါတယ်..ဂတီးဂတီးလာပြီး အော်ဒါပေးတယ်..။ သူတို့ပြောတာ
နားထောင်ပြီး ဗဟုသုတရတာနဲ့ ကဲပါလေ..စမ်းလုပ်ပေးမယ်ဆိုပြီ..စခဲ့တယ်။ အဟဲ..ဂျပန်ကိုဘာပစ္စည်းတွေ

များတင်ပို့တယ်ထင်ကြသလဲ မိတ်ဆွေများ...ကြားဖူးကြရဲ့လား.ဝါးမီးသွေးတဲ့ဗျား....။ အဲ့အချိန်အထိ ဝါးမီး

သွေးကို မယ်ငီးကြားတောင်မကြားဖူးပါဘူး...။ ဘယ်နေရာမှာသုံးမှန်းလဲမသိဘူး..။ မယ်ငီး မိတ်ဆွေများ

ဗဟုသုတရအောင် ပြောပြအုံးမယ်...။ အားလုံးနားလည်တာက မီးသွေးကို မီးဆိုက်မယ်ပေ့ါလေ.။ အဲ့တာ

တခုထဲမဟုတ်ဘူးဗျ...။ ရိုးရိုးလေးကျမနားလည်သလိုပြောပြမယ်လေ..။

အဲ့ဝါးဗူးတဗူးကို ၄၅$တဲ့ဗ်

ဝါးမီးသွေးက ရိုးရီုးမီးသွေးထက် ၃ဆပိုပြီး အနံ့စုပ်ယူနိုင်စွမ်း(Odor absorption)ရှိတယ်တဲ့။ ဒီတော့အသား

ကင်၊ ငါးကင် စားတတ်တဲ့ ဂျပန်၊ကိုးရီးယားတွေ သူတို့စားသောက်ဆိုင်ထဲမှာ တန်းစီပြီးထားလေ့ရှိ တာမြင် ဖူးကြမှာပါ။ အနံ့ပြင်းတာတွေစုပ်ယူဖို့ပါ။ ရေခဲသေတ္တာထဲထဲ့ဖို့ဗူးလေးအထုပ်လေးတွေနဲ့ရောင်းတာဒီအမေရိ

ကားက ကိုးရီးယားဆိုင်မှာရှိတယ်..။ နောက်ပြီးဂျပန်က အားလုံးသိတဲ့အတိုင်း မီးတောင်တွေ ချော်တွေများ

တယ်။ဒီတော့သူတို့မြေတွေက ဓါတ်ငွေ့တွေဘာတွေရှိတယ်ပေါ့။ တောဖက်က လူတွေ အိမ်ဆောက်ရင် မြေ

တူးပြီး အဲ့ဝါးမီးသွေးကို အရင်ခင်းတယ်တဲ့။ မြေကြီးကထွက်တဲ့ အပူငွေ့တွေ ကိုစုပ်ယူဖို့ပေါ့။ ပြီးအပေါ်မှာမှ

မြေကြီးတို့ဘာတို့ ပြန်ခင်းပြီး အိမ်ဆောက်ကြတယ်တဲ့..။ ဂျပန်က ဘာလုပ်လုပ်သဘာဝကိုသေချာစွာလေ့ လာပြီးလုပ်တာ၊ တကယ်ဘဲချီးကြူးဖို့ကောင်းတယ်..။ မီးဖုတ်ဖို့ အပူချိန်လယ်လောက် ဘယ်နှစ်ရက်ဘာညာ

ရှိသေးတယ်။ အဲ့လောက်အသေးစိတ်ကိုတော့ ကိုယ်တို့ဆီက ဘယ်လိုလိုက်နာမလဲ..။ မယ်ငီးလည်း လှည်း ကူး ပဲခူးဖက်မှာ သွားလုပ်ခိုင်းရတယ်..။ ဒေသခံတွေကို အဲ့လိုလုပ်ဖို့ပြော..သူတို့ကိုခေါ်သွားကြည့် မဟုတ် ရင်ပြန်ပြင်နဲ့၊ ဂျပန်စိတ်ဓါတ်အကျင့်စရိုက်နဲ့ မြန်မာနိုင်ငံသားအကျင့်တွေကြားထဲမှာ ဒေါ်ကြီးမယ်ငီး ကိုယ်အ

လေးချိန် ပေါင် ၁ဝဝ ကတက်ကိုမလာတော့ဘူး...။ အရမ်းစိတ်ဖိစီးမူ့တွေဖြစ်တာပေါ့ရှင်...။

တဖက်ကလည်း export ပို့ဖို့ စဆုံးကိုယ်တိုင်လုပ်ရတာ...ပြောရရင်ဖြင့် တထောင့်တညပုံပြင်ပေါ့....။ သေ ချာတာတခုက ကံကြမ္မာက ရှမ်းမမယ်ငီးကို သိပ်မျက်နှာသာမပေးပါဘူး..။ ဂျပန်တွေက အထုပ်အပိုး ထုပ် တာကအစ ဘယ်ဟာကို ဘယ်လိုလုပ်လို့မှာတာ၊ ကိုယ်လက်ခံတယ်..။ ဝယ်သူပြောတာ ရောင်းသူက အဲ့ အတိုင်းလုပ်ပေးရမှာလေ...။ ကတ်ထူစက္ကူကအစ ကျမတို့ဆီမှာ အဲ့လောက်အဆင့်မမြင့်ဘူး။အရမ်းကောင်း ရင် အရမ်းဈေးမြောက်ဘဲလေ...။ သူတို့လာတိုင်း သူတို့နဲ့ဂျပန်အစားအစာသွားသွားစားဖြစ်တယ်။ အဲ့အချိန် ကဘယ်အပေါက်ကနေ ဘယ်လိုဝင်မှန်းတောင်မသိပါဘူး။ အရသာရှိမရှိလည်းမသိဘူး..။ သူတို့မေးသမျှ

ဖြေဖို့ကိုယ့်မှာတာဝန်ကြီးတခုကရှိနေတာကိုး...။ သူများတွေအလုပ်လုပ်ရင် ခဏလေးနဲ့ ပိုက်ဆံတွေအများ

ကြီးရတယ်..မယ်ငီးတော့ အသေပင်ပန်း..ပြီး..ဘာမှမကျန်ခဲ့..ဟီးဟီး..။

တခုတော့ရှိတယ်.. ဘယ်အလုပ်မဆို စေ့စေ့စပ်စပ် သေသေချာချာလုပ်တတ်တဲ့ သူတို့ရဲ့အကျင့်ကို အတုခိုး

မိတယ်။ စကားမစပ် ထိုင်းမှာနေတုံးက ကျမဖေါက်သည် တယောက်က ဂျာမာန်၊ သူလာရင် ယွန်းထည်

ကြေးထည်တွေကို ကွန်တိန်နာလိုက်ဝယ်တာ။ သူရောက်လာရင် ကျမထမင်းငတ်ဘဲ။ အလုပ်မပြီးမချင်း

လုံးဝမနားဘူး..ဘေးကနေတောက်လျောက်လိုက်နေတာ..။ invoice ရေးတာကအစ သူ့ပစ္စည်းတခုချင်းရဲ့

အတိုင်းအတာတိတိကျကျ ပြန်တိုင်းပြရတယ်..။ ပစ္စည်းအမယ်ပေါင်း ၁ဝဝဝ ရှိလို့ ကိုယ်က ရောသောဖော

သောချလို့မရ.. 😬 မယ်ငီးအတွေ့အကြုံအရ ဂျပန်နဲ့ဂျာမာန် ဘာလို့ ထိပ်တန်းစက်မူ့နိုင်ငံဖြစ်သလဲဆိုတာ

သူတို့အကျင့်စရိုက်ပါဘဲ...။ တိတိကျကျ အမှားဆိုတာ လုံးဝလက်မခံဘူး...။လူကမှားတယ်ဆိုတာ လုံးဝမရ ဘူး။ မမှားအောင်လုပ်ရမယ်ဆိုတာချည့်ဘဲ...။ check လုပ်ရင် ကိုယ်တို့တွေက အလွန်ဆုံး ၂ခါပေါ့..။သူတို့

က check 1,ပြီးရင် check 10 အထိရှိတယ်ပြောရင် ယုံကြမလားဘဲ...။

ကိုးရီးယားကိုလည်း ပစ္စည်းတင်ဖူးတယ်။ သူတို့နဲ့အလုပ်လုပ်ဖူးတယ်။ သူတို့စိတ်ဓါတ်နဲ့ ဂျပန်၊ဂျာမာန်စိတ် ဓါတ် မိုးနဲ့မြေလိုကွာခြားတယ်။ အတော် အတင်းပြောတတ်တဲ့သူတွေ၊ ယောက်ကျားရောမိန်းမရော.ဘဲ။

နောက်ပြီး သူများကိုနှိမ်တတ်တယ်..။ ဟိုကလူတွေ တန်းတူဆက်ဆံတယ်..။ အလုပ်လုပ်ရင် အလုပ်ကိုဘဲ

အာရုံထားတယ်..။ ကကြီးတွေက သူတို့ရဲ့ကိုယ်ပိုင် ခံစားချက်နဲ့ရောချတတ်တယ်..။ ကိုယ်နူတ်အမူအယာ

ရိုင်းစိုင်းတယ်..။ ရုပ်ရှင်ထဲကနဲ့တခြားစီဆိုတာ ယုံကြမလားမသိ..။ အဟဲ..ခုပြောချင်တာ ဂျပန်ဆိုတော့ က

ကြီးခဏခေါက်ထားအုံးမှ...။ ဂျပန်တွေ မြန်မာနိုင်ငံကိုစိတ်ဝင်စားတာ သမိုင်းကြောင်းတွေနဲ့လည်း ဆိုင်ပါ တယ်လေ..။ မယ်ငီးဝါးမီးသွေးဆက်မတင်ဖြစ်တာ ဂျပန်ကြောင့်မဟုတ် ကိုယ့်နိုင်ငံသား ဝါးမီးသွေးဖုတ် သမားကြောင့်ပါဘဲ..။ ကျမ ကွန်တိန်နာ တလုံးအပြည့်ဖုတ်ထားပြီးသား စာရင်းရူပ် ခေါင်းနောက်လို့ သွားမ

ယူဘဲပစ်ထားလိုက်တယ်..မှတ်ကရော...ပိုက်ဆံရူံးတာအရေးမကြီးဘူး..ဟိုလိုလိုဒီလိုလိုနဲ့ (အလုပ်ကိုတိတိ

ကျကျတော့မလုပ်တတ် ပိုက်ဆံတခုဘဲမြင်တတ်တဲ့)ကိုယ်တို့နိုင်ငံသားစိတ်ဓါတ်တွေနဲ့ ဒီလိုနိုင်ငံတကာ ဆက်ဆံရေး စီးပွားရေးလုပ်ရင် ခက်ခဲတာ ဟိုးထိပ်ကလူလည်း မသိသလို၊ အောက်ဆုံးကလူတွေလည်း

သိနားလည်မယ်မထင်ဘူး..။ သူများတွေတော့ နိုင်ငံခြားကနေပစ္စည်းသွင်းရောင်း အဆင်ပြေနေကြတယ်။

ကိုယ်ကျတော့တမျိုး ကိုယ့်ပစ္စည်းဘဲ ဟိုကိုပို့ချင်နေတာ...။ ကိုးရီးယားကိုပို့တာ..ဘာပို့တယ်များထင်ပါသလဲ

😏 ကျောက်စိမ်းပန်းပုလေးတွေ ဂမုန်းပန်းတွေ တံမြက်စည်းတွေ..ဟီး..အထင်ကြီးစရာတချက်မရှိ...ဒါပေမဲ့

လုပ်ချင်လို့လုပ်ခဲ့တာ..ခုထိတွေးရင်တောင် ပျော်နေသေး..

ဂျပန်တွေမြန်မာကိုကူညီချင်တဲ့စိတ်ကတော့ အံသြတယ်။ တနေ့က NHK မှာကြည့်မိတယ်။ မြန်မာပြည်က

အသံလွှင့်ဋ္ဌာနတခုက လူတွေဖိတ်ပြီး သူတို့နိုင်ငံအနှံ့ပို့ပြီး Documentary ရိုက်ခိုင်းတယ်။ ရိုက်ပုံအယူအဆ သင်ပေးနေတာ အသံကြားရတယ်။ အဲ့ဒီအကြာင်းကို ဒီလ ၁၇ရက်နေ့မှ မြန်မာပြည်မှာအသံလွှင့်မယ်တဲ့။

သူတို့လည်းတည်းဖြတ်နေတုံးပေါ့...။ ကဲ...နှိုင်ငံတကာနဲ့ရင်ဘောင်တန်းနိုင်အောင် ကိုယ်တို့ရဲ့ အပျင်းကြော

တွေဖြတ်လို့ တိတိကျကျလုပ်တဲ့အကျင့်မွေးကြပါစို့လေ...။

နှစ်သစ်မှာအားလုံးဘဲရွှင်လန်းချမ်းမြေ့ကြပါစေ...

#meemeenage