ကျိုင်းမိုင်@ဇင်းမယ်မှမနက်စာများ..

မဂၤလာပါရွင္~~~

ဟိုဟိုဒီဒီစဉ်းစားရင်လည်းတနေ့နေ့ ဘာချက်စားရင်ကောင်းမလဲ ဆိုတာဘဲစဉ်းစားမိပါတယ်။
တနေ့ ၃ နပ် စားဖို့ကကျမတို့မှာ တာဝန်ရှိတယ်လေ မဟုတ်ဘူးလား။ မနက်စာကို
တော်တော်များများက ကော်ဖီ ပေါင် မုန့်တို့နဲ့ပြီးတတ်ပေမဲ့ ကိုယ်တို့ရှမ်းတွေကျတော့ အငွေ့တထောင်းထောင်းထနေတဲ့ ခေါက်ဆွဲတို့ ကောက် ညှင်းပေါင်း နန်တုန်(အသားခဲ) ဝက်ခေါက်ကြော် ထိုဖူးသုပ် ဒါမျိုးတွေစားမှဝမ်းမီးကငြိမ်းတယ်လို့ထင်တာ ကိုး..။ ဒီမှာလည်းမနက်ဆိုရင် ကော်ဖီခွက်တွေကိုင်ပြီးအလုပ်ကိုအပြေးအလွှားသွားကြရင်းလမ်းမှာသောက်ကြတာများတယ်။သူတို့ အခေါ် Cereal ပြောင်းဖူးတို့ ကွေကာအုပ်လို့ ကျမတို့သိတဲ့အစာတွေနဲ့နို့သောက် ကြတာဘဲ။ အိမ်မှာနေတဲ့အချိန်ဆိုရင် သူတို့လည်း မနက်စာကို ကျကျနနစားကြတာ။ ပရိုတိန်းဓါတ်ကအ

ရေးကြီးတယ်ဆိုပြီး ကြက်ဥ ဝက်ပေါင်ခြောက် ချိစ်တွေ အသီးအနှံတွေ ပန်ကိတ်တွေ စားကြတယ်။ ကိုယ် ကသိပ်မကြိုက်တော့ စားစရာမရှိသလိုခံစားရတယ်လေ။

ရန်ကုန်မှာဆိုရင် မုန့်ဟင်းခါး အုန်းနို့ခေါက်ဆွဲ ပဲပြုတ်ထမင်းကြော် အကြော်စုံ..ရွှေးစရာတွေအများကြီး..။ကျိုင်းတုံမှာတော့ ထိုဖူးနွေး ခေါက်ဆိန့်  ကောက်ညှင်းပေါင်း..အိုး...အများကြီးပါဘဲ။ ဒီမှာတော့ နောက်ဆုံးခုလောလောဆယ် ဒိန်ချဉ်ဗူးလေးနဲ့ နှစ်ပါးသွားလေးကနေရတာပေါ့ အရင်ကခေါက်ဆွဲထုတ်တွေပြုတ်စားတတ်တယ်။ ဓါတုပစ္စည်းတွေပါတာများလို့ ခုရပ်လိုက်တယ်။ ဟိုး..တလောက တီဗီထဲမှာ ကျိုင်းးမယ်ကစားသောက်အကြောင်းတွေကြည့်ရင်း သတိရလာလို့..ပြောပြအုံးမယ်။

ကျမဟိုမှာ ၉ နှစ်နေခဲ့တဲ့ကာလတလျောက်လုံး မနက်မနက်ဆိုရင် ကော်ဖီတို့ဘာတို့ဆိုတာ ဝေးဝေးရှောင် တယ်။ အဟဲ..ရှောင်လို့လည်းရတယ်လေ..စားစရာမှအများကြီး..။ မနက် ၈ နာရီအလုပ်ထဲဝင်ရတာကို  ၇ နာရီထိုး နာရီနိုးစက်ကအော်မှ ပိတ်ပြီး ပြန်နှပ်နေတတ်သေးတယ်။ အိပ်ယာကထ ရေချိုးခန်းဝင် အဝတ် အစားလှဲပြီး အလုပ်ကို အပြေးအလွှားသွားရတယ်။ အိမ်နဲ့ အလုပ်က ၁ဝ မိနစ်တိတိ လမ်းလျောက်ရတယ်လေ။ မနက်စာကိုအလုပ်ရောက်ပြီး Time-card လုပ်၊ အလှပြင်..ဟီး..အိမ်မှာကအဝတ်လောက်ဘဲလှဲဖို့အ ချိန်ရှိတာလေ။ အားလုံးအဆင်သင့်ပြီးသွားမှ မနက်စာကို မော်တော်ဆိုင်ကယ်ဘေးတွဲယာဉ်တွေလာရောင်းတာကို ဒူးလေးနန့်လို့စောင့်နေရုံပါဘဲ။ 

credit to google

လမ်းဘေးတနေရာကမော်တော်ယာဉ်

ခေါက်ဆွဲဆိုင် 

ခေါက်ဆွဲသည်နဲ့ ထမင်းသည် မနက် ၉နာရီမထိုးခင်လောက်ဆိုလာတယ်။ထမင်းသည်က မနက်ဆိုရင်ကောက်ညှင်းနဲ့ အသားကင်တွေ အမယ်စုံလှသော ငရုတ်သီးထောင်းအမျိုးမျိုးတွေ ရိုးရာဟင်းတွေ ပါလာတတ်တယ်။ ပိန္နဲသီးပြုတ်သုပ် နဲ့ ဟင်းပေါင်းတွေ မျှစ်ချဉ်စင်းအစပ်ချက်ကတော့ အမြဲပါတတ်တယ် ဇင်းမယ်သူတွေတော့ ကောက်ညှင်းပေါင်းတွေစားတတ်ကြတယ်။ ဟင်း၂ထုပ် နဲ့ ကောက်ညှင်းပေါင်း ၁ ထုပ်ဝယ်မှ ၁ဝ ဘတ်တောင်မကျဘူး။ တမျိုးမှ ၂ ဘတ် ၃ဘတ်လောက်ဘဲပေးရတာ..။ အဲဒီတုံးကငွေဈေးကလည်း ၂၅ ဘတ်ကို ၁ဒေါ်လာဈေးလေ..။

အမဲသားေခါက္ဆဲြ
credit to google

အမဲသားလုံး ဝက္သားလုံး အမဲသားအေၾကာေတြပါတဲ့အသားတုံးႀကီးကိုႏူးေနေအာင္ျပဳတ္ထားၿပီးဟင္း
ရည္အိုးထဲစိမ္ထားတာ၊ မွာစားမွ ဆယ္ၿပီးလွီးခၽြတ္ေပးတာ..ေဘးကေန အေၾကာပိုင္းေတြ နဲနဲပိုထည့္ပါ
ေခါက္ဆဲြနဲနဲဘဲထည့္ပါ ပဲပင္ေပါက္မ်ားမ်ား အရႊက္မ်ားမ်ား ဒီလိုအမွာစကားအမ်ားႀကီးေျပာတတ္တဲ့ေဖါက္
သည္ႀကီးမယ္ငီးကို သူတို႔တခါမွ မျငဴစူဘူး၊ၿပဳံးၿပဳံးေလးနဲ႔ထည့္ေပးတတ္တယ္။ "နမ့္တုတ္"လို႔မွာရင္ ေသြးအ
စိမ္းကိုပန္းကန္ထဲတဇြန္းေလာက္ခပ္ထည့္ေပးၿပီးဟင္းရည္ပူပူနဲ႔ ေရဆူဆူမွာေဖ်ာ္ထားတဲ့ေခါက္ဆဲြပူပူကို
ေလာင္းထည့္ေပးလိုက္ရင္ ဟင္းရည္ကခပ္ညိဳညိဳအေရာင္နဲ႔ ေလ..သူတို႔ေတာ့ အရမ္းစားၾကတာဘဲ။ ကိုယ္
ေတာ့တခါေလာက္စားဖူးသြားရင္ၿပီးတာဘဲ။ အၿမဲတမ္းစားေလ့မရွိဘူး။ သူတို႔အသားက အရမ္းႏူးေတာ့
ေတာ္ရုံသူ႔ဆီမွာစားရင္ အမဲသားလုံးဝက္သားလုံးမွာစားဖို႔ သတိမရၾကဘူး..။ ႏူးအိေနတဲ့ အသားနဲ႔ စားၾက
တယ္ေလ။ေခါက္ဆဲြသည္လင္မယားမွာ ခေလးေလးတေယာက္ ေက်ာင္းပိတ္ရင္လိုက္လာတတ္တယ္။ သူကအရုပ္ေတြကို တန္းစီခ်ထားၿပီးေပါင္ခ်ိန္တရားစီရင္ခန္းကြ..ဆိုၿပီး..ဓါးနဲ႔အားပါးတရ ေခါင္းေတြျဖတ္
ေနလို႔..ေတာ္ေတာ္လန္႔သြားဖူးတာ အမွတ္ရေနေသးတယ္။ (အဲ..ေခတ္ကေပါင္ခ်ိန္ေခတ္ေလ...) ခုံေတြပါေတြလည္းမပါပါဘူး။ ဒီလိုမိုးတိုးမတ္တပ္ နဲ႔ဘဲ ရွလႊတ္ရွလႊတ္လုပ္ခဲ့ရတာဘဲေလ..။

ငါးဆန္ျပဳတ္ credit to google

စိတ္ကူးေပါက္ရင္ (မန္ေနဂ်ာနဲ႔လည္းၾကည္တဲ့သူဆိုေတာ့..ဟီး) အျပင္မထြက္ရဆိုေပမဲ့ မားကတ္တင္း အဖဲြ႔ကသူေတြဆိုင္ကယ္ေနာက္ကကပ္ၿပီး လမ္းထိပ္ကေစ်းထဲမွာ ပဲႏို႔ရည္နဲ႔ အီၾကာေကြး၊ ႏို႔မို႔ရင္လည္း သူတို႔အေခၚ က်ဴတ္ ကိုယ္တို႔ကေတာ့ဆန္ျပဳတ္ေပါ့ ဒါေပမဲ့ ထိုင္းမွာ ဆန္ျပဳတ္ ၃မ်ဴ ိးရွိတာဗ်..။ သူတို႔မနက္ မနက္စားတတ္တဲ့ဆန္ျပဳတ္ဆိုတာက ထမင္းကိုအသားျပဳတ္ရည္ေလးနဲ႔ျပန္က်ဴ ိၿပီး အသားလုံးေတြ တရုတ္နံနံပင္ေတြထည့္တာ။ ငါးေတြ ပုဇြန္ေတြနဲ႔လည္းစားတတ္တယ္ေလ။ ဒါကိုသူတို႔က ဆန္ျပဳတ္လို႔ေခၚ ၾကတယ္။ ေခါက္တုမ္..ေပါ့..ရွမ္းလိုအေခၚျခင္းတူၾကပါတယ္။

ေခါက္တုမ္ကြီး credit to google

ေနာက္ဆန္ျပဳတ္တခုက ဆန္ျပဳတ္အျဖဴထည္ကို ဟင္းေတြနဲ႔စားတာ၊ ဟင္းကလည္း ခပ္ေျခာက္ေျခာက္ေပါ့ ဝက္အူေခ်ာင္းေၾကာ္ ဆားငံဘဲဥ မုန္ညွင္းရွလကာရည္စိမ္ ကန္စြန္းရႊက္ေၾကာ္ ပုဇြန္ေျခာက္သုတ္တို႔ဘာတို႔
ေပါ့..။ ညလည္စာတို႔ ညစာခပ္ေပါ့ေပါ့စားခ်င္ရင္ အဲလိုစားတတ္ၾကတယ္။ ဒါကိုေတာ့ ေခါက္တုမ္ကြီး..တဲ့

က်ဴ တ္ credit to google

ေနာက္တခုကက်မႀကိဳက္တဲ့ "က်ဴတ္"ဆိုတာေပါ့။ ဆန္ကိုအေစ့ေပ်ာက္ေအာင္က်ဴ ိထားတာေလ။ဂ်င္းမ်ားမ်ား
နဲ႔ဆိုရင္ ဂြတ္မွဂြတ္ဘဲ စပယ္ရွယ္ဆိုရင္ ၾကက္ဥတလုံးေဖာက္ထည့္ေပးပါတယ္။

 

က်ဴ ိင္းမယ္မုန္႔ဟင္းခါး(က်ဴ ိင္းတုံမုန္႔တီနဲ႔အတူတူဘဲ)
 credit to google

ေစ်းသည္ဆီကေန သူတို႔မုန္႔ဟင္းခါး (က်မတို႔က်ဴ ိင္းတုံမုန္႔တီလိုဘဲေလ ဝက္ေသြးနဲ႔ခ်က္တာ၊သူတို႔ ကေတာ့ မုန္႔တီဖတ္ေသးေသးမွ်င္မွ်င္နဲ႔စားတယ္ေလ။ျမန္မာမုန္႔ဟင္းခါးလိုေပါ့) လည္း ၃မ်ဴ ိးေလာက္ပါတတ္ပါတယ္။
က်ဴိင္းမယ္မုန္႔ဟင္းခါးက ဝက္သားနဲ႔ခ်က္ၿပီး ထိုင္းမုန္႔ဟင္းခါးက ငါးနဲ႔အုန္းႏို႔ပါတယ္။ ေနာက္..ေအာက္ျပည္
နယ္ဖက္ကဆိုရင္ တကယ္စပ္တယ္။ ေနာက္ ၾကက္သားနဲ႔ခ်က္တဲ့ အစိမ္းေရာင္ဟင္း( ကိုင္ေခဝ္ဝမ္)၊ အနီ
ေရာင္ဟင္း(ကိုင္ဖစ္) တို႔ဆိုတာက ထမင္းနဲ႔စားသလိုမုန္႔တီဖတ္နဲ႔လည္းစားတတ္ၾကတယ္။ က်မတို႔လို ဟင္း
ရည္အမ်ားႀကီးဆမ္းစားတာမ်ဴ ိးမဟုတ္ဘဲ အသုပ္သေဘာမ်ဴ ိး အရည္နဲနဲေလာက္ဘဲစားတယ္ေလ။ေမာ္
ေတာ္ဆိုင္ကယ္သမားလာေရာင္းရင္ ဟင္းရည္ေတြကနဲနဲေႏြးေႏြးလာက္ဘဲရွိေတာ့တာ။ သိပ္မပူေတာ့
က်မေတာ္ရုံမဝယ္စားျဖစ္ဘူး။ မုန္႔ဟင္းခါးဆိုတာ ပူပူေလးမွ ရွလႊတ္လို႔ေကာင္းတာေလေနာ့္ ^_^

ငါးနဲ႔ခ်က္တဲ့မုန္႔ဟင္းခါး(ခနုမ္ဂ်င္းနမ့္ယာ..လိုေခၚတယ္)
 credit to google

"ခႏုမ္ဆိန္႔" "ခႏုမ္ဂ်င္း" ဆိုတာမုန္႔တီဖတ္ကိုေခၚတာ။ ဒီေတာ့ က်ဴ ိင္းမယ္ကမုန္႔တီကို "ခႏုမ္ဂ်င္းနမ့္ေနအိုဝ္" လို႔ေခၚၿပီး ငါး၊အုန္းႏို႔နဲ႔ ခ်က္တာကိုေတာ့ "ခနုမ္ဂ်င္းနမ့္ယာ" လို႔ေခၚပါတယ္။ "ခႏုမ္" တလုံးထဲက်ေတာ့ မုန္႔လို႔အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ အင္း..ျမန္လိုအသံထြက္ကိုအနီးစပ္ဆုံးေရးၾကည့္တာပါဘဲ..နမ့္ယာဆိုတဲ့ ငါးနဲ႔ ခ်က္တာ ခုေနာက္ပိုင္းသြားေတာ့ ငါးအသားလုံးေတြထည့္ေပးတတ္တာေတြ႔ရတယ္။ စားလို႔အရမ္းေကာင္း
ဘဲ။ အားလုံးတူတာတခုက ကပ္စားရတဲ့အရႊက္ေတြ အမယ္အမ်ားႀကီးရွိတာပါဘဲ။ က်မေတာ့တကယ္ႀကိဳက္
တယ္။ 

သြားရင္းလာရင္းနဲ႔ ဘန္ေကာက္တေနရာမွာ မုန္႔တီဘူေဖးေတြ႔ဖူးတယ္။ ဟင္းရည္မ်ဴ ိးစုံနဲ႔ေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္တုံး
ကဗိုက္ျပည့္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ မဝင္လိုက္ရဘူး..။ ကဲ..ေနာက္တခါက်ရင္ က်ဳ ိင္းမယ္က နံမည္ႀကီးဆိုင္
ကနံမည္ေက်ာ္တဲ့ ေခါက္ဆဲြေတြအေၾကာင္းေျပာျပအာလူးဖုတ္မယ္ေနာ္...ဒီေန႔ေတာ့ မနက္စာ ဒိန္ခ်ဥ္ေလး
စားလိုက္အုံးမယ္... း))))

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး