အမွိဳက္ပုံ၊လူတေယာက္၊FBI နဲ ့ေလေၾကာရွည္သူ..

မဂၤလာပါရွင္~~~
ခုတေလာေတာ့ အမိွဳက္ပုံထဲကေနေတာ္ေတာ္နဲ ့ခြါေသးမွာဟုတ္ဘူးေနာ္။ ျမန္မာျပည္က အမွိဳက္ပစ္ပုံအ
ေၾကာင္းေလးနဲ ့စၿပီး သူမ်ားေတြဆီကိုအသြားမွာ ဓါတ္ရွင္ကားေတြထဲက စုံေထာက္ဇာတ္လမ္းလိုလိုေပါ့
(ဒီလိုဘဲထင္ေပးလိုက္ပါရွင္:)) က်မနဲ ့အမိွဳက္ပုံဇာတ္လမ္းေလးအေၾကာင္းကို ေက်ာ္ခြသြားလို ့မျဖစ္ေခ်ဘူး
အတင္းဆဲြေစ့ၿပီး ႀကဳံႀကိဳက္တုံး ေျပာျပခ်င္ေနတာေလ.... :))))

ဒီလိုရွင့္...မင္းသမီးေတာ့ အီေဖကိုယ္ကလဲြလို ့ဘယ္သူရွိမလဲ..ေနာ့္..။မႏွစ္က ေႏြမကုန္တကုန္အခ်ိန္ က်မ
ေရႊျပည္ႀကီးမျပန္ခင္ကာလေပါ့...။August ကုန္ September လဆန္းပိုင္းေလာက္ေနမွာ..အိမ္ကေက်းဇူး ရွင္ ႀကီးဂ်ာမဏီကို ၁ဝ ရက္ေလာက္ခရီးထြက္ရတယ္။ မသြားခင္ကတဲက အတန္တန္မွာပါတယ္။ လွ်ာမရွည္
နဲ ့မလိုအပ္ရင္အျပင္သိပ္မထြက္နဲ ့..ဘလားဘလား..ေပါ့..။ က်မတို ့ကလည္း နယူးေယာက္ ေလာင္းအိုင္း လိုင္းကေနေျပာင္းလာခါစဆုိေတာ့ နယ္ေျမသစ္နဲ ့အထာမက်ေသးဘူး။

ကႀကီးနယ္ေျမဆိုေပမဲ့လည္း အမည္းေတြလည္းေတြ ့ရတယ္။ Apartment ဝင္းႀကီးကလည္း ၿခံခတ္ထား တာမ်ဳိးလည္းမရွိဘူး၊ အိမ္ကလည္းလမ္းမတန္းနဲ ့နီးတယ္ေလ..။ အရင္ေနခဲ့တဲ့ေနရာနဲ ့ အရမ္းကြာျခားေတာ့
ေနရတာ တမ်ဳိးႀကီးပါဘဲ..။ က်မကလည္းသတၱိခဲဆိုေတာ့ သူကစိုးရိမ္ေပးတာပါ။ ၁ဝ ရက္လုံးတေယာက္
ထဲေနရမွာေလ...။

က်မတို ့အိမ္ရာဝင္းထဲကအမွိဳက္ပုံးေတြပါ..
၅ပုံးကရိုးရိုးအမိွဳက္ေတြအတြက္ျဖစ္ၿပီး
တျခမ္းေစာင္းလွည့္ထားတာကစကၠဴနဲ ့ကဒ္ထူေတြပစ္ဖို ့
အနီေရာင္က အသုံးမလိုတဲ့ပစၥည္းေတြဘာညာေတြပစ္ၾကတာ...

က်မလည္း အမိွဳက္ပစ္သြား၊ အဝတ္ေလွ်ာ္ထြက္( ဒီNJမွာက အဝတ္ေလွ်ာ္စက္လည္း အခန္းထဲမွာ မရွိဘူးေလ)ဒီေလာက္ဘဲ တေယာက္ထဲသြားလုပ္တာပါ။ သူခရီးထြက္တဲ့ ညေနမွာ အမိွဳက္သြားပစ္တယ္။

အမွိဳက္ပစ္ၿပီးလွည့္အထြက္ ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့ လူတေယာက္က်မကို အတင္းဆဲြၿပီး

ေမးတယ္ လူကလည္းနံ ့ေစာ္ေနတာဘဲ Where is my sister? တဲ့ ဒီကလည္းထြက္ေျပးတာတန္းေနတာဘဲ။

အဲနားမွာကားေတြရပ္ထားတဲ့ေနရာနဲ ့နီးတာကိုး..အနီးကအမည္းတေယာက္က ေအာ္ေဟာက္ေပးတယ္။ 
Who is your sister? တဲ့။ကိုယ္ေတာ့ အိမ္ထဲေရာက္ေအာင္ေျပးတာဘဲ။အေပၚထပ္ေရာက္ေတာ့ ေမာလို ့၊
ေျပာျပဖို ့ေက်းဇူးရွင္လည္း ေလယဥ္ကြင္းေရာက္ေနၿပီေလ..။

အေပၚေရာက္ၿပီး သူ ့ကိုယိင္းလိပ္ၾကားထဲက ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသးတာ Apartment ဝင္းကိုပတ္ပတ္
ၿပီးေျပးေနေလရဲ ့။ ေနာက္၃ ရက္ေလာက္ၾကာမွ အမွိဳက္ေနာက္ထပ္သြားပစ္တယ္။ ေတာင္ၾကည့္ေျမာက္
ၾကည့္ေဘးၾကည့္ က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ေပါ့..ဟီး..ကိုကိုႀကီး ဘြားကနဲေပၚလာမွာေၾကာက္လို ့ေလ..။
ကမန္းကတန္းပစ္ၿပီးလစ္တာဘဲ။ ဘာမွမေတြ ့ပါဘူး..။

တခုေတာ့ရွိတယ္ အမွိဳက္ပုံထုံးစံေပါ့။ တခ်ဳိ ့လူေတြက အမွိဳက္ကိုထုတ္ပိုးၿပီးမပစ္ တတ္ၾကပါဘူး..။ က်မတို ့ေရႊျပည္ႀကီးကလိုပါဘဲ၊ႏိုင္ငံႀကီးသားတိုင္းစည္းကမ္းရွိတယ္မထင္ပါနဲ ့။ အနံ ့ေတြကေဟာင္ေန တတ္ပါတယ္။ ကႀကီးေတြကမ်ားေတာ့ သူတို ့စားတဲ့ခ်ဥ္ဖတ္ေတြလာပစ္တာ ေသေသခ်ာခ်ာမထုတ္လို ့
ဆိုၿပီးက်မက ေမတၱာေတြပို ့လို ့။ က်မက ငါးႀကိဳက္ေတာ့ အမွိဳက္ကိုေန ့တိုင္းပစ္ရတာေပါ့။ အခန္းထဲမွာနံ  မွာစိုးလို ့ေလ။ ေနာက္ပိုင္းပိုပို အနံ ့ျပင္းလာတယ္..။ အမွိဳက္ကိုေတာင္ အေဝးကေန ရႊီးကနဲဝဲၿပီး ပုံးထဲထည့္
ရတာ..။အသက္ေအာင့္ၿပီးထြက္ေျပးေပါ့...။

ေနာက္ အမ်ဳိးသားသြားၿပီး တပတ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိတဲ့အခ်ိန္ က်မလည္း ေဆးရုံခ်ိန္းရွိတာနဲ ့ မနက္
ကတဲကေနသြားတာ ေန ့လည္မွျပန္ေရာက္တယ္(ေနရာေဒသအသစ္ေရာက္လို ့ေဆးခန္းအသစ္သြားျပရင္
သူတို ့ကတကိုယ္လုံးစစ္လိုက္တာဘဲ ေနာက္လူကိုေဆးရုံမွာဟိုဟာစစ္ခိုင္း ဒီဟာစစ္ခိုင္းနဲ ့သိပ္ရူပ္တာေနာ္
ဒါကစကားခ်ပ္ေပါ့...ဒါနဲ ့ ၄ဝ ေက်ာ္လို ့ ရင္သားကင္ဆာ အက်ိတ္ရွိမရွိမစစ္ဖူးတာကို မရဘူး စစ္ကိုစစ္ရတယ္ အဲဒါေၾကာင့္ေဆးရုံသြားရတာ) အိမ္နားေရာက္ေတာ့..အိုး..အို ..ဓါတ္ရွင္ထဲကအတိုင္းေပါ့
ႀကိဳးဝါေတြတန္း၊ရဲကားေတြ ေဆးရုံကားေတြ အမ်ားႀကီး လူေတြလည္း အမ်ားႀကီး...။ကားေတြထားတဲ့ေနရာ
မွာသူတို ့ကားေတြနဲ ့ျပည့္ေနတာဘဲ။ဒီမွာကရိုးရိုးလူေသရင္လည္း ေဆးရုံကားေရာ ရဲေရာလာရတယ္။
က်မေတာ့ အိမ္ေပၚကေနေန ့လည္စာ စားလိုက္ ျပဴတင္းေပါက္ၾကားထဲကေနေခ်ာင္းလိုက္လုပ္ေနတာ စပ္စုစိန္ပါဆို... ဟီး..။

ေနာက္၂နာရီၾကာထိလည္းမၿပီးေသးဘူး..ဘာလာလုပ္မွန္းလဲသိဘူးေလ..။ ေနာက္မွ တံခါးတဝုန္းဝုန္းထုသံ
ၾကားရေတာ့ ေျပးဆင္းသြားတာ။ လားလား...အိမ္ေရွ ့မွာ FBI ဆိုတဲ ့တံဆိပ္အကၤ် ီနဲ ့ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ လူ၂ေယာက္ ဆရာေရ ့..။သူတို ့တံဆိပ္ထုတ္ျပၿပီးမွ ေျပာတာ။ သူ ့ဖုံးထဲက ဓါတ္ပုံတပုံကိုျပတာျမင္ဖူး
လား..တဲ့။ေအာ္..ခင္ေၾကာင္ေၾကာင္မယ္မီးဘဲဟာ..moment..ဆိုၿပီးဒုန္းဒုန္း အေပၚေျပးတက္
အူယားဖားယားနဲ ့ေရႊမ်က္မွန္ေျပးယူရေသးတယ္..ကဲ..သူ ့ဖုံးကိုလည္းလက္ကကိုင္ၿပီးေသေသခ်ာခ်ာ
ၾကည့္တာေပါ့..တေယာက္ကေမးတယ္၊တေယာက္ကစာအုပ္ထဲမွာေသေသခ်ာခ်ာမွတ္မလို ့ဟန္ျပင္
ေနတာ ဘာလူမ်ဳိး နံမည္ ကီြကြကစ ေမးတာ..ေလ။

ကိုင္း...တပတ္ဆယ္ရက္ေလာက္စကားေျပာေဖာ္မရွိ ပ်င္းေနတဲ့ ေဒၚမီးအတြက္ေတာ့မင္းတို ့ကသားေကာင္ ပါဘဲကြယ္။Yes, I have seen him...အန္မတန္တိက်ေသာအခ်ိန္ကာလေဒသ နဲ ့ဒင္း.အက်ီ ၤမပါတာက  
စလို ့၊အနံ ့ေတြနံ တာေရာ ေဘာင္းဘီအေရာင္ေရာ..အမည္းလူႀကီးကူညီေျပာဆိုတာေရာ အိမ္ရာဝင္းထဲ
ပတ္ေျပးေနတာေရာ ဘလားဘလား...နဲ ့အမူအရာလက္ဟန္ေျခဟန္ေျပာလိုက္တာ ကိုကိုႀကီး FBI 
ပါးစပ္ေလးေဟာင္းေလာင္းထလို ့...ဟီး...ေဘးအခန္းကအမ်ဳိးသမီးကိုေမးေတာ့ ဘယ္သူမွ သိတယ္ေျပာ ၾကဘူး။

က်မတေယာက္ထဲလွ်ာရွည္တာေလ...။ ကိုႀကီး FBI ဆက္ကေျပာပါတယ္။လိုရင္ဖုံးဆက္ေခၚမယ္။
ေမးမယ္တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွသိေတာ့တယ္..အရွည္လြန္သြားေလျခင္း...^_^ အဲလူကဘာျဖစ္လို ့လဲေမးေတာ့
ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးတဲ့..သူမ်ားေတြကိုသာေမးတာ။ သူတို ့က်ေတာ့တိတိက်က်အေျဖမေပးခ်င္ၾကဘူး။
(တူလိုက္တာေနာ္..ကိုယ္တို ့ဖက္ကလူႀကီးမင္းမ်ားနဲ ့..ဟုတ္လား..ဟီး) 

သူတုိ ျပန္သြားေတာ့က်မဂဏမၿငိမ္ျဖစ္ၿပီေပါ့...ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ..ဘယ္သူ ့ကိုေမးရမွန္းလဲသိဘူး..။
ထုံးစံ..ျပဴတင္းေပါက္နားကပ္ေခ်ာင္းေနရတယ္..ေနာက္မွ ဝင္းထဲမွာအလုပ္လုပ္တဲ့အလုပ္သမားအမည္း
တေယာက္ကိုေတြ ့ေတာ့ မေယာင္မလည္ အနားကပ္ၿပီးသြားေမးတာ...။

လူႀကီးက အဲဒီအကာအျဖဴေရာင္အေနာက္ဖက္ၾကားထဲမွာေသေနတာ ၄-၅ရက္ေလာက္ေတာင္ရွိတာတဲ့

က်မလက္ကိုဆဲြတဲ့ လူႀကီးက အမွိဳက္ပုံးေနာက္မွာေသေနတာတဲ့။ မ်က္နွာကိုရွဥ္ ့ေတြကိုက္ထားလို ့ပ်က္စီး၊
အေလာင္းလဲပုပ္ပြလို ့ဆိုဘဲ..ေအာင္မငီး.....မ်က္စိထဲကထြက္ကိုမထြက္ဘူး...ဆိုတာမ်ဳိးပါဘဲ...။
အဲ့..လူကိုဘဲျမင္ေနတာ..နဲနဲက်ပ္မျပည့္လို ့၊သူ ့ဖာသာသူမူးၿပီးသြားအိပ္ေနတုံးေလျဖတ္ေသသြားတယ္
လို ့ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္ေပလို ့သာေပါ့...ႏို ့မို ့ရင္ ေဒၚလွ်ာရွည္ ဘယ္အထိျမန္းေနရအုံးမလဲမသိပါဘူး။
ခ်စ္ခ်စ္လည္းျပန္လာခါနီးၿပီ။..ဘယ္လိုဆင္ေျခေပးရပါ့....@_@

ေတြ ့လား..သူတို ့လည္းစည္းကမ္းမရွိပါဘူးဆို..ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ပုံးႀကီးထားေပးတာေတာင္ဝင္ေအာင္
မထဲ့သြားတတ္ၾကပါဘူးေလ..။ခေလးမွန္တင္ခုံတခုလာပစ္ထားတာေတြ ့ရေသးတယ္..။
ေနာက္ႏိုင္ငံ၊ဒီႏိုင္ငံက အမွိဳက္ကိစၥေတြလာပါအုံးမယ္ေလ...။

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ ့ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး