ခ်ဥ္ငံစပ္လို ့ေခၚတဲ့ေခါက္လန္ဖိန္း

မဂၤလာပါရွင္~~~

ခရီးသြားတဲ့ကိစၥမၿပီးဆုံးခင္မွာဘဲ၊တခါကFBေပၚ က ဂိန္းကစားမိတ္ေဆြ  ေမးထားတာကို၊

ရုတ္တရက္ႀကီးသတိရလာတယ္။(ကိုယ္ကလည္းစားခ်င္ေနတာကိုး....)

အဲဒါကေတာ့ သူမ်ားေတြကေတာ့ခ်ဥ္ငံစပ္လို ့အမည္ေပးထားတာကိုေတာင္ႀကီးကေနစၾကားဘူးတယ္။

က်မတို ့အေခၚေတာ့ေခါက္လန္ဖိန္းေပါ့၊။ဆန္မွဳန္ ့နဲ ့လုပ္တဲ့ဆန္ထိုဖူးပါ။

က်မစားရင္ေတာ့အရည္မ်ားမ်ားထဲ့စားတာႀကိဳက္တယ္။

က်မတို ့က်ဳိင္းတုံရွမ္းတင္မကပါဘူး။တျခားေဒသကရွမ္းအႏြယ္ေတြအားလုံးဘဲစားၾကပါတယ္။

ေနရာေဒသလိုက္ၿပီးျပဳလုပ္ပုံေတြ၊စားတာေတြေတာ့၊နဲနဲစီကဲြျပားၾကမယ္နဲ ့တူတယ္။

က်ဳိင္းတုံမွာေတာင္၊နဲနဲၿမိဳ ့ျပင္က်တဲ့ရြာေတြဖက္ကဆိုရင္ ၿမိဳ ့ေပၚနဲ ့ပုံစံကမတူပါဘူး။

ထဲ့စားတဲ့အစာပလာေတြကြာတာပါ။

ဆန္မွဳန္ ့ကိုေတာ့က်မတို ့ဆီမွာႀကိတ္ဆုံေခၚမလားဘဲ။ေက်ာက္ျပားေတြနဲ ့ႀကိတ္ၾကတာပါ။

ဆန္ေတာင္မွ မေနာ္ဟရီမွေကာင္းတာတို ့ဘာတို ့ရွိေသးပါတယ္။

phto creadit

ခုေခတ္မွာေတာ့အစစအရာရယ္ဒီမိတ္ဆိုေတာ့ ဆန္ေရစိမ္၊ႀကိတ္ဆုံရွိတဲ့ေနရာသြား၊ႀကိတ္၊

ေက်ာက္တုံးနဲ ့ဖိ..ဆိုတဲ့ဒုကၡေတြကိုသိစရာမလိုေတာ့ဘူးေလ။

ကဲေလ..ေျပာျပမယ္ေနာ္၊ခပ္လြယ္လြယ္ေလးနည္း(က်မေတာ့တခါမွမစမ္းပါ။ညီမေလးေတြ၊အေဒၚေတြ၊

လုပ္တာၾကည့္ၿပီး၊ေခြ်းျပန္ပါတယ္)။ကိုင္း...သူတို ့နည္းျပန္ေျပာျပတာေပါ့ေနာ္...။

Skype ကေနျပတာကို က်မျပန္ရႊီးရတာေပါ့:))))

ဆန္မွဳန္ ့(ဘာဆန္ျဖစ္ျဖစ္တဲ့) တခြက္(ဘယ္ပုံစံခြက္နဲ ့ထဲ့ထဲ့၊ေရကို၂ခြက္ခဲြထည့္ရပါတယ္)။

သူတို ့ကေတာ့ ဆန္မွဳန္ ့တခြက္ခဲြ၊ေျပာင္းဖူးမွဳန္ ့ခြက္ဝက္ထဲ့ပါတယ္။(ပိုေစးၿပီးအိတယ္တဲ့)

ဆီနဲနဲေလးထဲ့ပါ(အိုးဖင္မကပ္ေအာင္..တဲ့)

အဲ..က်ဳိတဲ့အထဲမွာေတာ့ဆားတို ့ဘာတို ့မထဲ့ပါနဲ ့။

ထုံး... မက်ဥ္းေစ့ တဝက္တဲ့။အင္း..သူတို ့ေျပာတို ့အတိုင္းဘဲ..ဆရာ...။

ထုံးကိုေရေဖ်ာ္ပါ။ထုံးမ်ားရင္ခါးတတ္ပါတယ္။

က်မေခါက္ဖိန္းဆရာမေတြက ဂ်ပန္မွာတေယာက္၊စင္ကာပူမွာတေယာက္။

(ကြမ္းယာဆိုင္ကထုံးတထုပ္ဝယ္ၿပီး၊ထမိန္ၾကားထဲခိုးထဲ့ယူသြားၾကတယ္တဲ့...:P )

က်မမွာထုံးမရွိလို ့မထဲ့ဘဲနဲ ့ႀကိဳမယ္ဆိုေတာ့၊ကိုယ့္လူေတြကမရဘူးတဲ့ဆရာ...။

အိုးစဗြက္တာနဲ ့ေမႊေပေတာ့..တလစပ္။ႏို ့မို ့ရင္အခဲအခဲလိုက္ျဖစ္ေနတတ္တယ္။စားလို ့ေကာင္းဘူး။

ေမႊတံကိုပါ သူကညႊန္လိုက္ပါေသးတယ္။အလုံးေလးကပိုေကာင္းတယ္တဲ့။ေယာင္းမနဲ ့ဆိုေကာင္းဘူးတဲ့။

ၿပီး..၂၀ မိနစ္ေလာက္ရွိမွ ေရေဖ်ာ္ထားတဲ့ထုံးကိုထဲ့ပါ။ေနာက္ထပ္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ေစးပိုင္လာၿပီဆိုမွ၊

ေၾကြဇလုံရွိရင္ေၾကြဇလုံထဲထဲ့။သံဇလုံရွိရင္သံဇလုံထဲေလာင္းထဲ့တာေပါ့။

(ပလပ္စတိတ္ေတာ့ရဘူးေနာ္..) စကေနဆုံးအထိ ေတာက္ေရွာက္ေမႊေနခဲ့ဖို ့လည္းမေမ့နဲ ့ေနာ္။

အားလုံးၿပီးရင္..ဒီလိုေလးေလသလပ္ အေအးခံရုံပါဘဲ။

တေယာက္နဲ ့တေယာက္လုပ္ပုံေလးေတြနဲနဲကြာၾကပါတယ္။

photo credit 

လာအိုကရွမ္းေတြလည္းစားၾကတာပါဘဲ။သူတို ့လုပ္တာကေတာ့ က်မတို ့ဆီကလိုပါဘဲ။

စားတာဘဲကြာတာ။က်မတို ့ဆီကရြာေတြဖက္ကစားသလိုပါဘဲ။ရုိးရုိးေလးဘဲထဲ့ၾကတယ္။

တခ်ဳိ ့ရြာေတြဖက္မွာစားဖူးတာ၊ခရမ္းခ်ဥ္သီးျပဳတ္ရည္နဲ ့ဂ်င္းငရုပ္သီးေထာင္းဘဲပါတယ္။

ပဲပုပ္ေတာင္ေပးဘူး..:((((

photo credit 

အဓိကေတာ့ ပဲပုပ္ပါဘဲ။က်မတို ့ဆီကဂ်င္းမ်ားမ်ားနဲ ့စပ္စပ္ပဲပုပ္ေတြသုံးၾကတယ္။

ၿပီး..ဂ်င္းနဲ ့ငရုတ္သီးခ်ဥ္လည္းပါေသးတယ္။ေနာက္ငရုပ္သီးေၾကာ္ကသပ္သပ္။ေကာ္ဖီထုပ္ပါးပါးေလး၊

နံနံပင္ရိတ္ရိတ္ေလးလွီးထားတာလည္းထဲ့။အခ်ဥ္ရည္က ခရမ္းခ်ည္သီးျပဳတ္ရည္၊မုန္ညင္းခ်ည္ရည္

(ဆန္ေဆးရည္၊ထမင္းရည္နဲ ့ခ်ည္တဲ့ဟာ)၊ႀကံသကာကိုအခ်ည္ေဖါက္ထားတဲ့အရည္ႀကံသကာအခ်ဳိရည္

ဒီ ၄ မ်ဳိးလုံးဆိုင္မွာသြားစားရင္ေတြ ့ရမယ္။

ဒါလည္းဒီကေနေက်းဇူးျပဳၿပီးယူခဲ့တာပါဘဲ

ဒီလိုေလးေပါ့...။က်မေတာ့အခ်ဳိရည္ပါနဲနဲထဲ့တတ္တယ္။ခ်ဳိခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလးစပ္စပ္ေလးနဲ ့..ေလ။

ဂ်င္းနံေမႊးေမႊးေလးနဲ ့..ေအာင္မငီး...ခုဘဲစားခ်င္လာၿပီ။

photo credit 

အရည္နဲ ့မစားခ်င္ရင္ ေခါက္ဖိန္းကိုအံစာတုံးပုံေလးလွီးပါတယ္။

တို ့စရာက ကိုယ့္ဖာသာစိတ္ႀကိဳက္ထဲ့တာေပါ့။ပဲပုပ္ခ်ဥ္၊ငရုပ္သီးေၾကာ္ဆီခ်က္၊ဂ်င္းငရုပ္သီးခ်ဥ္၊ဆား...

အိုး....ေကာင္းမွေကာင္း...။

အားလုံးၿပီးသြားရင္၊ေခါက္ဖိန္းဇလုံအေပၚကမာမာအေခါက္ေလးကိုတလႊာေလာက္၊အဆစ္ေပးပါတယ္။

စပ္ေနတာကိုး..ဆားေလးနဲနဲတို ့ၿပီး၊ပါးစပ္ထဲကမန္းကတန္းသာဝါးလိုက္ၾကတာဘဲ...။

တခ်ဳိ ့ဆိုင္ကဆို ေခါက္ဆိန္ ့ဝွစ္(မုန္ ့ဟင္းခါးဖတ္၊အခ်ဥ္ေဖာက္ထားတာ)ပါတဲြေရာင္းတယ္။

ဒီေတာ့ ၂ပဲြေလာက္စားရတာေပါ့။ တပဲြက ေခါက္ဆိန္ ့နဲ ့။အစာပလာထဲ့တာေတာ့အတူတူပါဘဲ။

ဒီမွာေခါက္ဖိန္းမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ ေခါက္ဆိန္ ့ေလးနဲ ့ဘဲေျဖသိမ့္လိုက္ေတာ့မယ္ေလ။

ခ်ဥ္ခ်ဥ္ငံငံစပ္စပ္ေလးေနာ္..:P

ကိုင္း....စပ္လြန္းလို ့ပြင့္ကုန္ၿပီလား...။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ ့ၾကပါေစ။

မီးမီး