Wednesday, June 19, 2013

အိမ္စေဆာက္ၾကမယ္ဆိုရင္....

မဂၤလာပါရွင္~~~~

က်မတို ့ၿမိဳ ့ကေဆာက္ၾကတဲ ့ပုံစံ နဲ ့အေတြ ့အႀကဳံ ့ကိုအာလူးေပးရအုံးမယ္ေလ...:)
ကဲ..အိမ္ေဆာက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ပထမဆုံးလုပ္ရမဲ့အလုပ္က၊ေျမစာရင္းရုံးမွာ ပုံစံ ၅ ဆိုတာထုတ္ရပါတယ္။ ၿပီးအိမ္ကပ္ရပ္ ေတာင္ေျမာက္ေပါ့ဗ်ာ၊သူတို ့ကကန္ ့ကြက္ျခင္းတစုံတရာမရွိပါဘူးဆိုတဲ့
ဆိုင္းထိုးေပးထားတဲ့စာကိုယူ ၿမိဳ ့နယ္စည္ပင္ရုံးမွာ၊အိမ္ဂရန္ရယ္ တျခားစာရႊက္စာတမ္းတပုံတပင္
နဲ ့အိမ္ေဆာက္ဖို ့စာတင္ရပါတယ္။စည္ပင္ရုံးမွာ တင္ထားတာဘယ္ေတာ့က်မလဲဆိုတာ အဓိကမက်ပါဘူး..။တခ်ဳိ ့လည္းစာက်မွေဆာက္တယ္။တခ်ဳိ ့လည္းစာမက်လည္းေဆာက္တယ္။

လာစစ္ရင္ဒဏ္ေဆာင္ရုံပါဘဲ။အိမ္ပုံစံက ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ဘဲ မိုးပ်ံေနေအာင္ဆဲြထား၊
ဘယ္အင္ဂ်င္နီယာနဲ ့ဆဲြဆဲြ၊ စည္ပင္ရုံးက ဆဲြေပးတဲ့ဟာနဲ ့ဘဲတင္ရပါတယ္။
ပုံဆဲြခက ေတာ့ သိန္းဂဏန္းေပးရပါလိမ့္မယ္။စာတင္တဲ့အခ်ိန္မွာပုံစံမၿပီးလည္း ေဆာက္မဲ့၊
အတိုင္းအတာအလ်ားအနံကို ေျပာလိုက္လည္းရပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ့ ခပ္တည္တည္နဲ ့40x80 ၂ထပ္ ပတ္ကား...ဟင္းဟင္း...တျပားမွမေလ်ာ့ခဲ့ပါဘူး။(အဲဒီအတိုင္းတြက္ၿပီး က်မကို စည္ပင္ခြန္လာေတာင္းတာ၊
ႏွာေတာင္ႏွပ္ယူရမေလာက္ပါဘဲ..အဟိ သိန္း ၃ဝနီးပါး...ဆရာေရ ့..)

၃ ထပ္နဲ ့အထက္ကိုေတာ့ ေနျပည္ေတာ္မွာတင္ရၿပီး စာက်မွစေဆာက္ၾကတာမ်ားပါတယ္။
တခ်ဳိ ့က ၂ ႏွစ္နီးပါးေတာင္ေစာင့္ရတယ္လို ့ေျပာပါတယ္။

က်မတို ့အိမ္ဂရံရဲ ့မူရင္းအစ ကေတာ့ ေစာ္ဘြားကအဖိုးကိုေပးတဲ့အတြက္၊ရုံရွမ္းဘာသာစာနဲ ့ေစာ္ဘြားရုံး
တံဆိပ္တုံးနဲ ့ဘာနဲ ့ဒီလိုစာရႊက္ေလးပါ..။ၿပီးမွ ဒီအစိုးရရဲ ့အိမ္ဂရန္ပုံစံျပန္ထုတ္ထားေပးတာပါ။
အိမ္က အရင္ေစာ္ဘြားေဟာ္အေသးတခုရဲ ့အိမ္ေပါက္ဝတည့္တည့္ေနရာေလးေပါ့။
ေရွ ့ေပ ၄၀ နဲ ့အရွည္ ေပ၁ဝဝ ရွိပါတယ္၊ေရွ ့ကေနခပ္ေစာင္းေစာင္းႀကီးက်ယ္သြားလိုက္တာ၊
အေနာက္မွာ ေပ ၅ဝက်ယ္ပါတယ္..။ေပေစာင္းေစာင္းပုံစံ(မယ္ငီးလိုေနမွာေပါ့ဗ်ာ...) အိမ္ေလးပါ။

က်မကေဆာက္မယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး အခန္းေတြဖဲြ ့၊ပုံစံေတြဆဲြ....က်က်နနေပါ့ရွင္..ယူသြားတယ္။
ေျမအလႊတ္ကိုမရွိသေလာက္ စိတ္ကူးနဲ ့ေဆာက္ထားၿပီးသား...။
ဟိုေရာက္ေတာ့ ေတာင္ေမးေျမာက္ေမးနဲ ့စာရႊက္ကို ကမန္းကတန္းေခ်ာင္ထိုးထားလိုက္ရပါတယ္။
ဘတ္ဂ်က္က ရွိေသးတယ္ေလ..။အခ်ိန္ေကာ..အိုး..အမ်ားႀကီးပါ..၊ဒါေပမဲ့ မယ္ငီးဆိုေတာ့
plan A,B,C,D...ဒါေတြအဆင္သင့္ျပင္ထားရတယ္ေလ...။



ဆရာမ်ားစြာေခၚၿပီးသကာလ ေျခတုိလူပန္းေလာက္မွ က်မ  plan C ေလာက္မွာ ကီးကိုက္သြားပါတယ္..။
A ကသိန္းေထာင္ေက်ာ္တယ္..ပယ္..။(က်မအတြက္ရွင္းရွင္းေလးဆိုေပမဲ့ေပါ့) B ကသူတို ့ေခါင္းသိပ္စား
တယ္.ပယ္ေပါ့..။ဒီေတာ့ C တယ္ကြာ...ဘာျဖစ္လည္း..ေနာ့္..။
နည္းေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာရွိတဲ့အထဲက သူေဌးကန္ထရုိက္လို ့လည္းေခၚၾကတဲ ့ပစၥည္းဝယ္ေပး၊
လက္ခကို က်င္းနဲ ့ရွင္း ...ဆိုတဲ ့နည္းကို လက္ကိုင္ထားၿပီး နယ္ခံအလုပ္သမားအမ်ားဆုံးရွိတဲ့၊ အာခါလူမ်ိဳး
ဆရာတေယာက္ကို တာဝန္ေပးလို ့လုပ္ငန္းစလိုက္ပါတယ္။


ဒီေနရာမွာက်မတခုေျပာျပခ်င္ပါတယ္...။
က်မတို ့အေခၚ ဗမာ(ျပည္မကလာတဲ့သူကို က်မတို ့ဒီလိုဘဲေခၚၾကပါတယ္) ကန္ထရိုက္တာေတြ၊
ၿပီးေအာင္မေဆာက္ဘဲနဲ ့ပိုက္ဆံအားလုံးထုတ္ၿပီးလစ္သြားတာ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီကလူေတြ မန္ ့ဆိုတဲ ့ဗမာေတြကိုေၾကာက္ၾကပါတယ္။
ဒီေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းႀကီးဘယ္ေလာက္ေတာင္ႀကီးမားလာသလဲဆိုေတာ့...၊
က်ဳိင္းတုံမွာ အလုပ္သမားရႊာဆိုၿပီးေတာင္ ၿမိဳ ့ျပင္ဖက္မွာ က်ဳးေက်ာ္ရႊာေတြရွိတယ္။
ျပည္မကလာတဲ့သူေတြေပါ့..။ရႊာထိပ္မွာမနက္ဆိုထမင္းထုတ္ေလးေတြကိုင္ၿပီး ထိုင္ေစာင့္ေနၾကတာ၊
ကားတစင္းဝင္လာရင္ အလုပ္သမား ဘယ္ေလာက္လိုတယ္ေအာ္လိုက္ ကားေပၚခုန္တက္ၾကတာေပါ့...။
ၿပီးမွ ၿမိဳ ့ထဲကိုလိုက္လာၾကတယ္ေလ...။ငယ္ငယ္ကၾကည့္ဖူးတဲ့ေဟာင္ေကာင္ဇာတ္ကားေတြလိုပါဘဲ..။
အေျခခံအလုပ္ၾကမ္းသမားတေယာက္ရဲ ့ေန ့တြက္ခ ၅ဝဝဝ ရွိတယ္၊ ခေလးေတြမိန္းခေလးေတြဆိုရင္
၄ဝဝဝ ရတယ္တဲ့။ပန္းရံ၊လက္သမားေတြကေတာ့မ်ားပါတယ္၊တေန ့ကို ၁ဝဝဝဝ နီးပါးရၾကတယ္။

(ဒါက က်မစေဆာက္တဲ့ ၂၀၁၂ ေအာက္တုိဘာလ ေစ်းႏူန္းေနာ္..ခုေတာ့ဘယ္ေလာက္လဲမသိဘူး..)
 
ဒါေၾကာင့္ျပည္မကလူေတြ နယ္စပ္ကိုတအားဆင္းလာၾကတာေပါ့ရွင္...။
လူလာတာ အေရးမႀကီးပါဘူး၊အက်င့္ဆိုးေတြဘယ္လာတာကေတာ့တကယ္စိတ္ပ်က္မိပါတယ္။
သူတို ့ေတြအလုပ္လုပ္ရင္းတေယာက္နဲ ့တေယာက္ေအာ္ေျပာေနၾကတာ၊ပုဆိုးေအာက္စကားကေန၊
မတက္ပါဘူး :(  (မွန္မမွန္ အေဖ့ဘုတ္အုတ္ဆိုတာ ခဏသြားၾကည့္တာနဲ ့ေတြ ့ရပါလိမ့္မယ္ :P )

ေနာက္ပိုင္းက်မဆီမွာအလုပ္လုပ္ၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြေျပာျပတာေတြ သူတို ့ခံစားခ်က္ေတြ၊
ဆက္ေရးပါအုံးမယ္။ က်မက အတန္းပညာထက္အေတြ ့အႀကဳံနဲ ့ေဆာက္ၿပီး ရုိးသားတဲ့ အာခါလူမ်ဳိးဆရာတေယာက္ နဲ ့စကားေျပာေတာ့ သူကတကယ္ရုိးရိုးအတိုင္းပါဘဲ။

သူမသိရင္မသိသလိုသူမတတ္ရင္မတတ္တာဘဲေျပာပါတယ္။ေနာက္ေတာ့က်မသူ ့နဲ ့ေဆာက္တာပါ။
မမနဲ ့တူမေလး အေမ့ကိုေခၚၿပီးေရခ်ဳိးမလို ့သြားတာ
အဲဒီအခ်ိန္ကဒုကၡေရာက္လိုက္တာမေျပာပါနဲ ့

မိုးေလးရႊာလိုက္တာနဲ ့ေနာက္ဖက္တခါသြားရင္ ဒီလို ၿပဲစိ..:P
သူ ့အရင္ ဆရာႀကီးမ်ားေတြနဲ ့စကားေျပာတာ ကိုယ္ေဆာက္ထားတဲ့အိမ္အေၾကာင္းထက္၊
သူမ်ားဆိုရင္ဘယ္လို ဘယ္ဝါေျပာတတ္တဲ့သူေတြခ်ည္းခ်ည္းဘဲတိုးတယ္။က်မက ေဖါက္သည္ေလ..
အဲဒါကို ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္တတ္ႏိုင္လဲ၊ အဲဒီေလာက္ဆုိရင္  မေဆာက္ႏိုင္ပါဘူး..ဆိုၿပီးသူမ်ားကို အထင္ေသးတဲ့ေက်ာင္းၿပီးခါစလူငယ္အုပ္စုနဲ ့လည္းေတြ ့ခဲ့ပါေသးတယ္။သူတို ့ဘယ္လိုေဖါက္သည္
ရွာမလဲဆိုတာ ၊က်မစဥ္းစားေနတာ.. က်မကစိတ္မဆိုးတဲ့အျပင္သနားေနမိေသးတာ။

မန္ ့တေယာက္ကေတာ့ က်မအတိုင္းအတာကိုမွတ္သြားၿပီး ပုံစံၾကမ္းထုတ္လာတယ္။
က်မသူ ့နဲ ့ေဆာက္မယ္လို ့လည္းဘာမွမေျပာရေသးဘူး...။၃၅ဝဝဝ အတင္းေတာင္းတာပါဘဲ...။
ကဲ...မန္ ့ေလ တနပ္စားဥာဏ္နဲ ့ဘယ္လိုႀကီးပြားမလဲ.။

အိမ္၂ ထပ္ေဆာက္တာ ေအာက္ေျခ(Foundation )တူးရင္ အိမ္ရဲ ့အလ်ားအနံအတိုင္း ၁ထပ္တြက္ ယူတယ္တဲ့..။ ကဲ..ထုံးစံတဲ့..က်မဒီထုံးစံကိုမႀကိဳက္လို  ့တာတာ လုပ္ခဲ့တဲ့သူလည္းရွိပါတယ္။
လမ္းမွာေတြ ့ရင္ မ်က္ေစာငိးထိုးတယ္ဗ်ဳိ ့..:P
ကမၼဌာန္းေက်ာင္းကဆရာေတာ္မိတ္ဆက္ေပးတဲ့ လူလည္းေကာင္းပါတယ္၊ ကြမ္းဝါးလြန္းလို ့မႀကိဳက္ဘူး၊
သူက်မအိမ္မွာ တျဖစ္ျဖစ္နဲ ့ေထြးထုတ္မွာေသခ်ာတယ္ေလ...။ 
လူေရႊးတဲ့ေနရာမွာ အက်င့္စရိုက္က လိုေသးတယ္။ကိုယ္က သူတို ့နဲ ့အနဲဆုံး ၆လတႏွစ္ဆက္ဆံရမွာေလ။
 
မီးဖိုခန္းေနရာေဟာင္းေလးေပါ့...

က်မရဲ ့ဆရာလည္း၊ မယ္ငီးလိုဘဲစိတ္ျမန္ပါတယ္။ ညေန အိုေကလို ့အေျဖေပးလိုက္တာနဲ ့မနက္ ရနာရီခဲြ၊
သူ ့လူေတြအိမ္လာၿပီး၊ဖ်က္ပါတယ္။ အိမ္ဖ်က္ခက သပ္သပ္ပါ။ က်မတို ့အိမ္က ၃ ေဆာင္ရွိပါတယ္။
အိမ္ေနာက္ေဖးေဆာင္ဖ်က္ၿပီး ထြက္လာတဲ့သစ္၊သြပ္ နဲ ့မီးဖိုေဆာင္ တခုအရင္ဆုံးလုပ္ခိုင္းပါတယ္။
ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ က်မတို ့အဲဒီေနရာမွာ ၆လေလာက္ေနဖို ့ေလ..အိမ္မဌားေတာ့ဘူးေပါ့..။
တြက္ေရးခ်က္ေရးေနာ္...။ ကိုယ့္အထြာနဲ ့ကိုယ္တြက္ခ်က္ရတာေပါ့ရွင္...။
ေရတြင္းနဲ ့အိမ္သာၾကားထဲမွာမီးဖိုေခ်ာင္ေဆာက္မလို ့ေလ...
ေနရာက်ဥ္းတယ္ထင္လို ့ဟိုလုပ္ဒီလုပ္နဲ ့ဒီလို ပုံႀကီးျဖစ္သြားေရာ...။
ေရတြင္းကိုလည္းငုံၿပီးမိုးလိုက္တယ္။
သြပ္၊သစ္၊အုတ္..အားလုံးနီးပါး..အိမ္ေဟာင္းကဟာေတြနဲ ့ျပန္သုံးထားပါတယ္။
အရင္ကသြပ္ေတြက အရမ္းထူၿပီး လႊတ္ေကာင္းဘဲ...ခုေခတ္နဲ ့တျခားဆီ...။

မီးဖိုေခ်ာင္လည္းေတာ္ေတာ္က်ယ္သြားပါတယ္။
(က်မမိတ္ေဆြမ်ားမေတာ္တဆလာလည္ခဲ့ရင္ က်မက်က်နနခ်က္ေကၽြးလို ့ရတာေပါ့ေနာ့္...:P)
အဲဒီအထဲမွာ က်မတို ့မိသားစု အေမ့ကိုကုတင္ေသးတခုခင္းထားေပးၿပီး၊က်မတို ့ကကြပ္ျပစ္ေပၚမွာ၊
(ဘုရားစဥ္ေရွ ့ကဘုရားရွိခိုးဖို ့အေဖလုပ္ထားတဲ့ဟာ) အရမ္းေလးလြန္းလို ့၂ပိုင္းပိုင္းၿပီးဘယ္ရတယ္ေလ..။

အဲဒီအေပၚမွာ ငါးေသတၱာဗူးထဲက ငါးေတြလို စီတန္းၿပီး တိုးေခြ ့အိပ္ၾကပါတယ္။


အရင္တုံးကေရွးလူႀကီးေတြေျပာဖူးတာ၊ၾကားဖူးခဲ့တယ္။
ငါတို ့ေခတ္က ေရႊတက်ပ္သားဘယ္ေလာက္တုံးက ေပါ့...ဘာညာနဲ ့ေလ..။
ေခတ္ကာလကို ေရႊတန္ဖိုးနဲ ့အခ်ိန္ကိုတိုင္းၾကတာ..။
ဒီမွာအိမ္ေဆာက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေဆာက္တာ ဘိလပ္ေျမ တအိတ္ ဘယ္ေစ်းကေပါ့...ဒီလိုေလး..:P

က်မလည္း ေျပာလို ့ရၿပီ..အဲဒီတုံးက ဘိလပ္ေျမတအိတ္ ၄၃ဝဝ ေစ်း....ေပါ့ရွင္...။
အလုပ္ၾကမ္းသမားတေယာက္ အေတြ ့အႀကံဳမရွိ တေန ့လုပ္ခ ၄ဝဝဝ၊
အေတြ ့အႀကဳံရွိရင္ ၅ဝဝဝ-၆ဝဝဝ၊
လက္သမား ၉ဝဝဝ၊
ပန္းရံ ၇၅ဝဝ-၈ဝဝဝ။
အဲဒါကိုတြက္ခ်က္ၿပီးသကာလ တက်င္းဆိုတဲ့ ၁စတုရမ္းေပကို ၃၅ဝဝ က်ပ္နဲ ့သေဘာတူခဲ့ပါတယ္။
ပစၥည္းဝယ္ေပးေပါ့..လက္ခဘဲေနာ္...။
(တခ်ဳိ ့က ၄ဝဝဝ ေတာင္းပါတယ္။ ပစၥည္းေရာလက္ခအၿပီးေပါ့ အၿပီးအစီးကို တက်င္း ၆၅ဝဝ ကေန ၈ဝဝဝ အထိရွိပါတယ္)။

ကိုင္း....ဒါလည္းအစနိဒါန္းေလးဘဲရွိေသးတယ္ေနာ္..... 
လာပါအုံးမယ္ေလ...။
ခုထိအိမ္က ၿပီးေသးဘူးရွင့္....:P

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ ့ၾကပါေစရွင္~~~~
မီးမီး

8 comments:

  1. မန္ ့တေယာက္ကေတာ့ က်မအတိုင္းအတာကိုမွတ္သြားၿပီး ပုံစံၾကမ္းထုတ္လာတယ္။
    က်မသူ ့နဲ ့ေဆာက္မယ္လို ့လည္းဘာမွမေျပာရေသးဘူး...။၃၅ဝဝဝ အတင္းေတာင္းတာပါဘဲ...။
    ကဲ...မန္ ့ေလ တနပ္စားဥာဏ္နဲ ့ဘယ္လိုႀကီးပြားမလဲ.။

    Gosh.. What did you do to him?

    ReplyDelete
    Replies
    1. ဟြန္ ့...ဘာရမလဲ...
      ေနာက္ဆုံးေတာ့ထုတ္ေပးလိုက္ရတယ္ေလ..ဟီး :P
      ေျပာပါေကာလား...
      ဘာမွမသိတဲ့ အူေၾကာင္ၾကားနဲ ့နယ္ပယ္သစ္တခုထဲဝင္လာရင္..
      they ဖုတ္မယ္ they ကင္တယ္ they ၿပဳတ္ၾကတာေပါ့ကြာ...


      Delete
    2. really? I will call the cop and scare him away. hope this strategy works in Burma.

      Delete
    3. TTW..
      I understand your mind,
      but in our country especially my region
      we are ethic people never ever know that the police can help us :)
      All the people don't want to make connect with police station or army.
      Yes, that is true for us.
      We believe and think until now they all are မန္ ့ :(((
      May be you stay away from HOMELAND for so long,
      So now you think like other people in the world think "cop" are hero and can help us:)))
      Change is only in word,not in my hometown....:P

      Delete
  2. "၊ေရွ ့ကေနခပ္ေစာင္းေစာင္းႀကီးက်ယ္သြားလိုက္တာ၊
    အေနာက္မွာ ေပ ၅ဝက်ယ္ပါတယ္..။ေပေစာင္းေစာင္းပုံစံ(မယ္ငီးလိုေနမွာေပါ့ဗ်ာ...)"

    May Be....(hote mar par lay....) :) .I prefer your posts which said about all of your native town,traditional foods and your earliest life time...(let's say your adventure part 1 & 2)..so funny...Thanks for new post.....

    ReplyDelete
    Replies
    1. I see...
      You like my adventure!!!
      Thank you very much,I have many many experience want to tell.
      But sometime I feel like may be people don't want to know my အူေၾကာင္က်ား story ^_^
      Ha ha..OK..Now I am happy,I really want to share my life in Thailand too.I will try to post 2/3 post per week.
      Instead of one post per week.....:)

      Delete
  3. စာေရးေကာင္းလို႕ တိတ္တိတ္ေလးအျမဲအားေပးေနခဲ႕တာပါ .. ဒီပိုစ္႕ေလးမွာေတာ႕ ေကာ္မန္႕ေလး ေရးခ်င္တယ္ မမီးေရ ... ျပည္မကလူေတြလာလို႕ အက်င္႕ဆိုးေတြသယ္လာတယ္တို႕ .. မန္႕ေတြကို ေၾကာက္ၾကတယ္ဆိုတာေတြကေတာ႕ ၀ါးလံုးရွည္နဲ႕သိမ္းမရိုက္ေစခ်င္ပါဘူးးး ဘယ္ေနရာမွာပဲ ျဖစ္ ျဖစ္ ေကာင္းတဲ႕လူနဲ႕မေကာင္းတဲ႕လူဆိုတာဒြန္တြဲေနတာပါပဲအမရယ္ ... အဲလိုေတြ ျပည္နယ္ ျပည္မ ခြဲျခားပီးစိတ္ထားေနရင္ေတာ႕ ဒီျပည္ေထာင္စုၾကီးလည္း တသက္လံုးဒီလိုပဲျဖစ္ေနမယ္ထင္ပါတယ္

    ReplyDelete
  4. ညီမေလး..ေရ
    ကိုယ္တို ့ဆီက ၉၉.၉၉% က ဘယ္သူလာအုပ္ခ်ဳပ္ဘာမွမေျပာဆိုၾကပါဘူး။
    ကိုယ္တို ့နဲ ့အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြနဲ ့ဘာမွမသက္ဆိုင္သလိုဘဲေနတတ္ၾကတယ္။
    ညီမေလး..သိလား..အဓိက ကဘာသာစကားလည္းနားမလည္ေတာ့။ ဘာေျပာလို ့ဘာေနမွန္းလဲမသိၾကဘူးေလ..။
    လက္ရွိၿမိဳ ့မွာအဓိက ရွမ္းဘာသာဆိုေပမဲ့၊တျခား အာခါ၊လားဟူ..ဘာညာ..
    ဒီလိုတိုင္းရင္းသားအုပ္စုငယ္ေတြနာက္ထပ္ေျမာက္မ်ားစြာရွိေသးတယ္ေလ...။
    (အုပ္ခ်ဳပ္သူ)သူတို ့ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေပးခဲ့တာေတြ၊ ရွိေကာင္းရွိခဲ့ပါလိမ့္မယ္။
    မ်ားေသာအားျဖင့္ညစ္စားခံရေတာ့၊ သူတို ့ေတြရင္ထဲမွာ အစဲြႀကီးစဲြေနတဲ့အယူအဆ၊
    ကိုေတာ့ ေဖ်ာက္ေပးႏိုင္ဖို ့ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားရပါလိမ့္မယ္။
    မန္ ့ မွမဟုတ္ပါဘူး...။ဟိုး..မိုးေကာင္းကင္ထိပ္နီးပါး၊
    ပိုက္ဆံေတြထားစရာမရွိေလာက္ေအာင္...
    ႀကြယ္ဝခ်မ္းသာလာတဲ့ လူေတြလည္းအမ်ားႀကီးပါ...။
    ဘယ္ေနရာကလာတဲ့လူတန္းစားေတြလည္းမသိ၊
    ဗမာစကားလည္းမတတ္၊ရွမ္းလည္းမသိတဲ့လူေတြ၊ကေတာ့
    ၿမိဳ ့လည္ေခါင္ေနရာမွာသိန္းေထာင္ေသာင္းခ်ီၿပီး လုပ္ကိုင္ေနထိုင္ေနၾကတာ...
    ဒါေတြ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး တရားဝင္ေနထိုင္ၾကသလဲ...။
    သူတိုမွာလည္း တရားဝင္လက္မွတ္ေတြနဲ ့ဘာနဲ ့၊
    လုပ္စားသြားတဲ့သူေတြေတာ့ ျပန္သြားၾကၿပီေလ..။
    က်န္ခဲ့တဲ့ၿမိဳ ့ခံနဲ ့မိုးပ်ံပူေပါင္းလိုထိပ္ဖ်ားကလူေတြ၊ဘယ္လိုမွယဥ္လို ့မရဘူး..။
    အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေတာ့ ညီမေလးေရ..ကုန္ေစ်းႏူန္းေတြ ထိုးတက္သြားတယေပါ့..။
    ေနာက္ၿပီး က်မဆိုလိုတဲ့ အက်င့္ဆိုးဆိုတာ..အေျပာအဆိုပက္စက္တာပါ...။
    ေနာက္ၿပီး..ခိုးမွဳ ့အိမ္ေဖာက္ ဓါးျပတိုက္ ရာဇဝတ္မွဳ ့ေတြမ်ားလာတယ္။
    ဖမ္းမိရင္..မန္ ့အလုပ္သမားရႊာက..ဘယ္က..ဘာညာ...။
    လိမ္ခံထိရင္...ဇာစ္ျမစ္ရွာ.ဒါေတြထဲကဆိုေတာ့..
    ဒီလိုေလးေတြရွိတယ္...ညီမေလးေရ...

    ျပည္နယ္ျပည္မ ခဲြျခားတဲ့စိတ္ဆိုတာက က်မတို ့ဆီမွာထက္..၊
    အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားေတြက ပိုခဲြထားတယ္လို ့ဘဲထင္ပါတယ္....။
    အဟဲ..ေရးရင္းနဲ ့လက္ကနဲနဲရွည္သြားပါတယ္...
    အားေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္...
    က်မတို ့ဆီက လွဳပ္ရွားရုန္းကန္ေနထိုင္ၾကတဲ့အေတြ ့အႀကဳံ တစုံတခု၊
    နဲနဲသိသြားတာေပါ့ေနာ္...
    ျပည္မကလာတဲ့အလုပ္သမားေတြနဲ ့က်မ အတူတူလုပ္ကိုင္ရင္း၊
    ရင္းႏွီးသြားေတာ့ သူတို ့ေျပာျပတဲ့ အေတြ ့အႀကဳံကိုနားေထာင္ၿပီး..၊
    က်မမ်က္ရည္လည္ခဲ့တာေတြလည္း..ၾကဳံရင္ေရးပါအုံးမယ္ရွင္...

    ReplyDelete