ႀကဳံဖူးခဲ့တဲ့ဂ်ပန္မ်ား...

မဂၤလာပါရွင္~~~
ေခတ္မွီခ်င္ရင္ေခတ္နဲ႔အညီလိုက္ေလ်ာညီေထြစြာေနတတ္ရမယ္တဲ့...အရင္ကေတာ့ ကမာၻႀကီးထဲ ဘာလုပ္
လုပ္ ေနသာသပါ့ၿခဳံထဲက လုပ္ေနတာအက်င့္ႀကီးကိုျဖစ္လို႔..။ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ ေဟာ္လဝင္ေန႔ အေမေန႔ အေဖ
ေန႔ အကိုေန႔ အဘေန႔....ဘာညာကြိကြက်င္းပေနတာ fb မွာျမင္ေပမဲ့ လိုက္မလုပ္တတ္ဘူး..အဟီး..ကိုယ့္
ယူဆခ်က္နဲ႔ကိုယ္ေပါ့ေလ....။

အေနာက္ကမာၻရဲ႔ အမူအက်င့္ ဓေလ့ထုံးစံေတြကိုေတာ့ တေသြမတိမ္း ပုံတူကူးခ်တဲ့ေနရာမွာျမန္ဆန္လက္ သြက္ၾကေပမဲ့ သူတို႔ရဲ႔ စည္းကမ္းရွိတတ္ပုံ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ပုံ က်မ္းမာေရးအတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္ အတြက္ ႀကိဳးစားေနၾကပုံကို ဘာလို႔မ်ားအတုမယူၾကဘဲ ေက်ာ္သြားၾကလဲမသိ..ေနာ္..တခါခါအေတြးေပါက္
ၾကည္႔မိတာပါ..။ ဒီမွာလူငယ္ေတြေတြ႔ၾကရင္ ဘာအားကစားလိုက္စားလဲလို႔ အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၿပီး စကား
လက္ဆုံၾကတယ္..။ ေကာင္မေလးေတြ ေကာင္ေလးေတြၾကည္႔လိုက္ရင္ fit ျဖစ္ေနတဲ့ က်စ္လစ္တဲ့ ခႏၶာ ကိုယ္နဲ႔။ ဝတုတ္ပုံပ်က္ေနတဲ့ လူတန္းစားကိုေတာ့ သူတို႔က လူတန္းစားတရပ္ လို႔သတ္မွတ္တယ္။ ေျပာ
ခ်င္တာက ေန႔စဥ္လူေနမူ႔ဘဝမွာ က်မ္းမာေရးလိုက္စားတာကအေရးပါတဲ့ အေျခခံအေၾကာင္းတရပ္ဆိုတာ
လူတိုင္းနီးပါးနားလည္သေဘာေပါက္ၾကတာပါ။ ျမန္မာျပည္ႀကီးမွာ တခ်ိန္လုံး ဖုံးကို ပြတ္ဘဲပြတ္ေနၾကတာ တေန႔မွာေတာ့မ်က္စိဆရာဝန္ေစ်းအေကာင္းဆုံးျဖစ္လာမွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလဲြပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ပြတ္မယ္ fb မွာ ဆဲၾကမယ္...ေမြးရာပါ ပစၥည္းေလးေတြ တတၿပီးၾကြားၾကမယ္...ဒါဘဲ...။ ေနာက္ၿပီး မတိုး
တက္ဘူး မေျပာင္းလဲဘူး..ေအာ္ၾကမယ္..။ အဟဲ...မယ္ငီးလည္း ေခတ္မွီတိုးတက္လာၿပီေနာ္...။ လက္ရွိ
အေျခအေနကို လိုက္ၿပီး အာတတ္လာၿပီဗ်ဳ႔ိ...

ကဲ..ခုတေလာေတာ့ ဂ်ပန္အေၾကာင္းဘဲၾကားေနရတယ္ရွင္႔...။ ဂ်ပန္ေပးတဲ့ေရႊရည္စိမ္ ဘာညာေပါ့ေလ..။
ခုလည္းေပးျပန္ၿပီ..ေနာက္ကြယ္ကလက္မဲႀကီးေပါ့..ေလ။ လူတိုင္း ကိုယ့္အထင္ကိုယ့္အျမင္ ေျပာခြင့္ရွိၾက
ပါတယ္။ မယ္ငီးလည္းေျပာပါရေစ..။ႀကဳံခဲ့ဖူးတဲ့ဂ်ပန္အေၾကာင္းေလး ေဖါက္သည္ခ်ပါရေစ...။

တကယ္လို႔ အခုစာဖတ္ေနတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားဟာ မယ္ငီးစာေတြကို အရင္တုံးကတည္းက ဖတ္ဖူးခဲ့ရင္ေတာ့
သိၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီကလည္း တခါေရး ၂ ေရးအိပ္ဆိုတဲ့ အဆင့္ပါဘဲဆိုေတာ့လည္း၊ ျပန္မိတ္ဆက္ပါရေစ
က်မ ၁၉၈၉-၁၉၉၉ ထိုင္းႏိုင္ငံ က်ဳိင္းမိုင္(ဇင္းမယ္)ဆိုတဲ့ၿမိဳ႔မွာေနခဲ့ဖူးပါတယ္။ အလုပ္လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ က်မ
လုပ္တာက ႏိုင္ငံျခားသား ခရီးသြားေတြကိုအဓိကထားေရာင္းတဲ့ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ ေၾကးထည္ ေရာင္း
တဲ့ကုမၼဏီတခုမွာပါ။ တေန႔ေန႔ ႏိုင္ငံျခားသားခရီးသည္ေတြ ရာနဲ႔ခ်ီလာၾကတဲ့ အဲ့ေခတ္ကာလကနံမည္ႀကီး
ေနရာတခုဆိုပါေတာ့။ အဓိက အေရာင္းစာေရးေတြက ႏိုင္ငံျခားဘာသာစကားအမ်ဳိးမ်ဳိးတတ္ရပါတယ္။
လာတဲ့လူမ်ဳိးေတြကလည္း ေပါင္းစုံေလ။ (ဘာသာစကား၂မ်ဳိးအထက္တတ္ရင္ လခကပိုမ်ားတယ္၊ လူလည္
မယ္ငီး ညာတာပါေတးနဲ႔ ၄မ်ဳိးတတ္တယ္ဆိုၿပီး လခပိုရေအာင္ေလ့က်င့္ထားပါတယ္ ေသခ်ာတာ တမ်ဳိးကို ၁ဝ ခြန္းထက္မပို) အဲ့ဒီထဲမွာ မယ္ငီးက ဂ်ပန္စကားတတ္တယ္ဆိုၿပီး အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ဂ်ပန္ဧည္႔သည္
လက္ခံရပါတယ္။

စေနေန႔တိုင္း ဂ်ပန္ႀကီးတေယာက္ အၿမဲလာတတ္တယ္။ အစကလာလည္တာ ဘာမွလည္းမဝယ္ပါဘူး။
စကားေျပာရင္းနဲ႔ ဘာကိုသေဘာက်မသိ အပတ္တိုင္းလာတယ္။ ထိုင္ခုံမွာအသာထိုင္ၿပီးက်မနဲ႔စကား
ေျပာေတာ့တာဘဲ။ ဆိုင္ကိုလည္း ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္မလည္ေတာ့ဘူး။ ဒီကလည္း သူ႔ကိုဧည္႔ခံေနရင္
ေစ်းမေရာင္းရ၊ ေကာ္မရွင္မရမွာကစိုးတာသူ႔ကို သိပ္လည္း ဂရုမစိုက္မိဘူး။ သူကလည္း ဘာမွမေျပာဘူး၊
ဧည္႔သည္ေတြလာရင္ေစ်းေရာင္း၊ အားရင္သူ႔အာလူးေတြဖုတ္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သူေျပာတာျပန္ေျပာၿပီး
တဟီးဟီးတဟားဟားရီနဲ႔..။ေတာ္ေတာ္အဖြ႔ဲက်တာေပါ့။ သူက သူ႔ဂ်ပန္အဖိုးႀကီးေတြ တေယာက္ၿပီး တေယာက္ေခၚလာမိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ သူတို႔က အင္ဂ်င္နီယာေတြပါ။ က်ဳိင္းမယ္နားမွာ ေဆာက္ေနတဲ့
လွ်ပ္စစ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ စီမံကိန္းတခုက ဂ်ပန္ေတြပါ။ ေနာက္မိတ္ဆက္ေပးတဲ့ အထဲမွာ တေယာက္က ရွမး္
စကၠဴစက္ရုံပိုင္ရွင္ဗ်...။ အဲ့ရွမ္းစကၠဴေတြကို တခုမွ ထိုင္းမွာမေရာင္းဘူး။ ဂ်ပန္ျပန္ပို႔တာ၊ အေရာင္ေလးေတြ
စပ္ၿပီး လက္ေဆာင္ထုပ္တာေတြ ဗူးေတြခြက္ေတြ စာအုပ္အဖုံးေတြလုပ္တာ အရမ္းလွတာဘဲ။ အဓိက
က်မကိုျမန္မာျပည္ကရွမ္းလို႔သိတဲ့အတြက္ ခင္တာလည္းပါပါတယ္။

တေန႔က်ေတာ့ သူတို႔လာတာ ညေနေလာက္မွာပါ။ ေဂါက္ရိုက္ၿပီးဝင္လာႏူတ္ဆက္တာတဲ့။တခါခါစိတ္ရူပ္
တာ။ အဲ့လိုဘာမွန္းမသိ၊ သူငယ္ခ်င္း ေတြကလည္း ဝိုင္းေလွာင္ၾကတယ္ မီးမီး အေဖဂ်ပန္ႀကီးလာၿပီ..တဲ့။ အဲ့တာနဲ႔ စကားေျပာေတာ့ သူတို႔ ဘီယာေသာက္လာၾကတယ္နဲ႔တူတယ္..အန႔ံကေဟာင္ေနတာဘဲ..။ မယ္ငီးလည္း စိတ္တိုတိုနဲ႔ ပိတ္ေျပာ လိုက္တယ္။ က်မငယ္ငယ္ကတဲက ဂ်ပန္ေတြ ျမန္မာျပည္မွာလူေတြကို
ဘယ္လိုႏွိပ္စက္သလဲဆိုတာဖတ္ခဲ့လို႔ ဂ်ပန္အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္..ဆိုၿပီး။ သူတို႔ခဏ
ေလာက္အံ့သြားၾကတယ္။ ၿပီး တန္းစီထၿပီး က်မကို ခါးညြတ္လို႔ ေတာင္းပန္ၾကတယ္။ သူတို႔အတိတ္က ဂ်ပန္ကိုယ္စား အမ်ားႀကီးေတာင္းပန္ပါတယ္တဲ့။ အတိတ္ဆိုတာ ျပန္ျပင္မရပါဘူး။ အနာဂါတ္ကို သာဖန္ တီးလို႔ရပါတယ္တဲ့။ က်မနဲ႔သူတို႔ရဲ႔ အနာ ဂါတ္ဆက္ဆံေရးကို အၿမဲစိမ္းလန္းစိုေျပခ်င္ပါတယ္ဆိုၿပီး စာအိပ္ ဖြင္႔တဲ့ဓါး(ေၾကးထည္) တေယာက္တခုစီ ဝယ္ၿပီး၊က်မကို ဘတ္ ၁ဝဝ စီေဘာက္ဆူးေပးၾကတယ္။ က်မ လည္းအားလည္းနာ ဘာေျပာရမွန္းမသိ..။သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အံံၾသေနၾကတာ အဖိုးႀကီး ၅ေယာက္လုံး ခါးကုံးၿပီး နဲနဲေနာ္ေနာ္ကုန္းတာဟုတ္ဘူးေအာက္စိုက္မတတ္ႀကီး ေသေသခ်ာခ်ာ ေတာင္းပန္တာ။

အစမေကာင္း ခဲ့တဲ့ သူတို႔လူမ်ဳိးေတြရဲ႔အက်င့္စရိုက္အားလုံးကိုခုလိုေျပာင္းျပန္လွန္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳး စားတာ
ေခါင္းေဆာင္တဦးတေယာက္ေၾကာင္႔မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းသူျပည္သားအားလုံးရဲ႔ စိတ္ေစသနာက အရင္း ခံတာဆိုတာ...နားလည္သေဘာေပါက္မိတယ္။ ကိုယ္တို႔ဆီမွာ အတိတ္ကျပဳခဲ့တဲ့ အျပစ္ေတြျပန္ေတာင္း
ပန္ၾကေၾကးဆိုရင္ လူမ်ဳိးစုေတြေရာ ျပည္မကလူေတြေရာ ခါးရိုးေတြက်ဳိးမဲ့ကိန္း...။

ဘိန္းစိုက္ မူးယစ္ေဆးျပားထုတ္လို႔ တိုင္းျပည္လူငယ္ေလးေတြ ဘိန္းစားဂ်ပိုးသူခိုးျဖစ္ကုန္ၾကတာ၊သစ္ေတာ
ေတြ မဆင္မခ်င္ခုတ္လို႔ ရာသီဥတုေတြပူျပင္းေရခမ္း၊မုန္တိုင္းျဖစ္ရင္ ေရလွဳိင္းေတြႀကီးျမင္႔လာတာကို သဘာဝ အဆီးအတားျဖစ္တဲ့ ဒီေရာေရာက္သစ္တာေတြခုတ္လို႔ (နာဂစ္) လူေတြေသေၾကပ်က္စီး၊ ကိုယ္႔ စီးပြားျဖစ္ဖို႔စားေသာက္ကုန္ေတြထဲ အႏၱရယ္ရွိတဲ့ပိုးသတ္ေဆးေတြထဲ့တာကအစ...ေျပာရရင္ျဖင္႔.. မေကာင္းေနာက္ဆုံးေတာ့ ေရာဂါမ်ဳိးစုံျဖစ္ေစာေစာစီးစီးေသေၾကပ်က္စီးၾကတာ...ဒါေတြအားလုံးဘယ္သူ႔
ေၾကာင္႔လဲ!!!!!!!ၿပီးတာေတြလည္း ၿပီးပါၿပီေလ...။အတိတ္ကျပန္ျပင္မရဘူးတဲ့။ လာမဲ့အနာဂါတ္ေကာင္း
ေလးေတြဖန္တီးၾကရေအာင္ေလ...။

ေနာက္ဂ်ပန္ဇတ္လမ္းေတြရွိပါေသးတယ္....ထုံးစံအတိုင္း ႀကဳံရင္ေဖါက္သည္လာခ်ပါအုံးမယ္ေလ..။ဂ်ပန္
လိုယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔တာေတာ့သူသူငါငါအားလုံးႀကိဳက္ၾကတာပါ။က်မလည္းႀကိဳက္တယ္။သူတို႔မေကာင္း
တဲ့ အက်င့္ေတြရွိရင္ အတုမခိုးပါနဲ႔ ေကာင္းတာေလးဘဲ ကြက္ယူရေအာင္ေလ..။

ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဗမာလူမ်ဳိးနဲ႔တကြ တိုင္းရင္းသားအေပါင္းတုိ႔ရဲ႔ ရိုးရာယဥ္ေက်းမူ႔ေတြနဲ႔ ကမာၻကိုျပၾကရေအာင္ေလ..ေနာ္...

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္
မီးမီး