Taxi ဆရာမ်ားရဲ႔စကား..

မဂၤလာပါရွင္~~~
တက္စီကားေပၚတက္ၿပီးထိုင္လိုက္တာနဲ႔ ပါးစပ္ပိတ္လို႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးကေလးထိုင္မလိုက္ခ်င္တာက ခင္စပ္ စုစိန္ရဲ႔ ဗီဇေခၚရမလားဝါသနာေျပာရမလား ပါဘဲရွင္ း)) ဒီေတာ့ မဂၤလာပါ Hello สวัสดี သူ႔ေဒသဆိုင္ရာ
စကားနဲ႔ႏူတ္ဆက္ၿပီး ကားသမားေတြရဲ႔ ဘဝအေၾကာင္း ကန္႔လန္႔ကာေလး အသာမလို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္ဖို႔
ႀကိဳးစားတတ္ပါတယ္။ လူတဦးတေယာက္ရဲ႔ သူ႔ရင္ထဲ အျမင္ဘယ္လိုရွိတယ္ဆိုတာ သိနားလည္ႏိုင္ဖို႔က
သူ႔ဆီကို ပီယဝါစာစကားတံတားခင္းၿပီး ခ်ဥ္းကပ္တာကအေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းတခု မဟုတ္ပါလားရွင္။
ေလာကႀကီးရဲ႔စာမ်က္ႏွာေတြကို သြားရင္းလာရင္း ၾကားရမွတ္ရ အထူးအဆန္းေလးေတြ ေလ့လာမွတ္သား
အံၾသစရာေလးေတြ သိျမင္ခြင့္ရတာက ေလာကမွာေနတတ္ရင္ေက်နပ္စရာ လို႔ေျပာပါရေစ။

ကဲ..အဲ့ဒီ မတေတာင္ဘြားလူသားမ်ားစြာနဲ႔ေန႔စဥ္ဆက္ဆံေနရတဲ့ သူတို႔ရဲ႔အေတြးေတြထဲက ထိုင္းႏိုင္ငံက
တက္စီသမားစကားေလးေတြ ၾကားခဲ့တာေလးေတြ ေဖါက္သည္ခ် ေျပာျပရအုံးမယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၇-၈ ႏွစ္ အ
ခ်ိန္တုံးကဆို ေႏြရာသီ March April ေလာက္ဆို က်မတို႔ထိုင္းကိုျပန္တတ္ပါတယ္။ ေရာက္တဲ့ေနရာ႒ာနက
ေနေပါ့။ ၿပီးရင္ ေနာက္႒ာနတခု ဆက္သြားဖို႔ ၿမိဳ႔ထဲက သံရုံးေတြ ထိုင္းမွာေနတဲ့ဗီဇာသက္တမ္းတိုးတာေတြ
တျခားကိစၥေတြနဲ႔ ၿမိဳ႔ထဲကို ဂတီးဂတီးေရာက္ရတယ္။ ရထားေတြစီးရင္ ပိုျမန္ေပမဲ့ သြားခ်င္တဲ့ေနရာေရွ႔
တည့္တည့္အထိ(စိတ္ထဲကလည္း ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးလိုက္သြားရုံဘဲ လို႔ထင္တာကိုး) ပို႔ေပးၿပီး အဆင္ေျပတဲ့
တက္ကစီႀကီးဘဲ အားကိုးသြားၾကတာေပါ့။ တခါတေလလည္း ဘတ္စ္ကားစီးပါတယ္။ ျမန္မာသံရုံးကို တေမ့တေမာႀကီးဘဲစီးယူရတယ္။ အရင္တုံးက Ramkhamheang ကေနသံရုံးအထိ ေရာက္တဲ့ ဘစ္ကား ခပ္ေသးေသးေျပးေသးတယ္။ စပယ္ရွယ္ဘဲ အဲယားကြန္းေအးစက္လို႔တၿမိဳ႔လုံးပတ္သြားတယ္။ ကားထဲမွာ
လည္း ကိုယ္တို႔ ၂ေယာက္ကလဲြလို႔ ဘယ္သူမွမရွိဘူး..ဟီး။ နာရီနဲ႔ခ်ီေမာင္းရတယ္ ။ ကားသမားလည္း
စကားေတြေျပာလို႔ ေနာက္တႏွစ္ျပန္သြားၿပီး အဲ့ကားကိုေစာင့္စီးတာ မရွိေတာ့ဘူး ျပဳတ္သြားၿပီတဲ့။ (၂ဝ၁ဝ ေနာက္ပိုင္း ေရာက္မွသာက်မတို႔ ရထားေတြစီးျဖစ္ေတာ့တယ္)

တက္စီစီးရင္ေတာ့ျဖင့္ က်ားက်ားကစကားတခြန္းမွမေျပာဘူး..။ပါးစပ္ပိတ္ အိပ္လိုက္လာတာဘဲ။ ကားဆရာ
ေတြေမးတတ္တာက အျမန္လမ္းကသြားမလား..သြားရင္ အျမန္လမ္းတက္ခ ကိုယ္ကသပ္သပ္ေပးရတာ
ေလ။ ကားေပၚတက္ကတဲက သြားမဲ့ေနရာေျပာၿပီး ကားဆရာမ်က္ခြက္လည္း လွမ္းၾကည့္ၿပီး အကဲခပ္ရ
ေသး။ တခ်ဳိ႔က မ်က္ႏွာမာႀကီးနဲ႔ ဒီလိုဆိုရင္ ကိုယ္ေတြကလည္း အလိုက္သိပါတယ္။ ပါးစပ္ေလးပိတ္လို႔
ဘုရားဘုရား..တရားေလးမွတ္လို႔ လိုက္ရတယ္။ သူတို႔မ်က္ႏွာႀကီးက လူကိုေတာင္ အစိမ္းလိုက္ဝါးစားခ်င္
ေနတာေလ။ ဘန္ေကာက္ကားၾကပ္တာကေတာ့ခဏခဏႀကဳံဖူးတာပါဘဲ။ အထူးေျပာစရာမလိုကမာၻေက်ာ္
ပါ။ ဒါနဲ႔စကားမစပ္ ရန္ကုန္ကားၾကပ္တာက သိပ္မႀကဳံဖူးလို႔ မခံစားတတ္ေသးဘူးဆိုပါေတာ့။

တခါစီးရင္ ၂ဝဝဘတ္ကေန ၃ဝဝနီးပါးရွင္းရတယ္ဆိုေတာ့ စဥ္းစားသာၾကည့္ပါေတာ့။ အၾကာႀကီးေပါ့..။
ခရီးကရွည္ ကားတန္းႀကီးကမေရႊ႔ ငုပ္တုတ္ႀကီးထိုင္ေနရာတာထက္စာရင္ ဟိုအေၾကာင္းဒီအေၾကာင္းေတြ
ေျပာေပးရတယ္။ ကားဆရာစိတ္ၾကဥ္းက်ပ္တာေတြေလ်ာ့ေစခ်င္တာလည္းပါ ပါတယ္။ ထိုင္းမွာ သူတုိ႔လည္း ကိုယ္တို႔လိုပါဘဲ စကားတခြန္းဘဲေျပာထြက္လာရင္ကို ဘယ္ေနရာဘယ္ေဒသကလည္းဆိုတာ ခန္႔မွန္းရ လြယ္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အီစန္ဆိုတဲ့ သူတို႔အညာေဒသကမ်ားပါတယ္။ အသားမဲမဲ ပိန္ကပ္ကပ္
သီခ်င္းဖြင့္ရင္ ေတာသီခ်င္း ျမန္မာျပည္က ထိုင္းစကားဘယ္ေလာက္ဘဲတတ္တယ္ေျပာၾကပါေစ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္းေျပာၾကသံၾကားရင္ျဖင့္ မ်က္စိလည္ၾကမွာအမွန္။ ဖုံးသံလာလို႔ သူတို႔စကားေျပာသံနားေထာင္ၿပီး
တခါခါရီလည္းရီခ်င္တယ္။ အိမ္သူသက္ထားက စစ္ေဆးေရးဝင္တာေတြေရာၾကားေနရတာေလ။ သူတို႔ေတြ
နဲ႔တိုးရင္ ေရပက္မဝင္။ စကားေလးသာ နဲနဲဟေပးလိုက္။ ကိုယ္ေတြက သူတို႔ ေဒသအမ်ဳိးသမီးေတြ မ်ား
ေသာအားျဖင့္ ဥေရာပမွာ အိမ္ေထာင္က်တာမ်ားတယ္။ ေနာက္ၿပီး ၾကက္တန္းေရာက္တာလည္းမ်ားတယ္။
အိမ္ေထာင္က်တာေတာင္ ၾကက္တန္းမွာေတြ႔လို႔ စားေသာက္ဆိုင္မွာေတြ႔လို႔နဲ႔ ဒီလိုဘဲယူၾကတာလည္း မ်ားတယ္။ အိုး..အထင္မေစာေမာနဲ႔ဗ်...တကဲ့ သူေ႒းသူၾကြယ္ေတြနဲ႔ အရင္ကသူတို႔အိမ္ေထာင္က်ထားတဲ့
ထိုင္းကေလးေတြအစ ဟိုကတာဝန္ယူေခၚသြားေပးေက်ာင္းထားေပးတာ။ သူတို႔ေတြကို လွတပတျဖဴျဖဴ
ေခ်ာေခ်ာေလးလို႔ထင္ရင္လည္းမွားမယ္..မ်က္ႏွာၿဗဲၿဗဲ ခြက္ခြက္ ႏွာေခါင္းပိပိ တကဲ့ထိုင္းရုပ္ (ရုပ္ရွင္မင္းသမီး
မင္းသားေတြလွေနတာ ကျပားက ၈ဝ%ေလာက္ရွိတာေလ) အဲ့ဒါကို ဥေရာပကလူေတြကို ခင္စပ္စုေမးဖူး
တာေပါ့။ သူတို႔ေျပာတာက အဲ့တာမွတကဲ့အလွတဲ့..အသားေလး..မဲတာက ေခ်ာကလက္ေလးလို..ႏွာေခါင္း
ေလးပိျပားေနတာက ခ်စ္စရာ မ်က္ေမွးေလးက perfect တဲ့။ ကဲ..မွတ္စရာတခုက အလွဆိုတာ ၾကည့္တတ္
ျမင္တတ္ခံစားတတ္သူတို႔ရဲ႔မ်က္စိမွာဘဲရွိပါတယ္ဆို...ဆက္ေျပာတာကအသည္းနာစရာ နင္တို႔လို ႏွာတံ
ေပၚေပၚ အသားျဖဴျဖဴ မ်က္လုံးဝိုင္းျပဴးႀကီးက ငါတို႔ဆီနဲ႔အတူတူ ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ မကြာဘူး မလွဘူးတဲ့။ @#$%&* စိတ္ထဲက်ိတ္ဆဲေပါ့ရွင္ (ရွည္ၿပီးေမးတာကိုး)

အီစန္ေဒသက သူတို႔ဆီမွာအဆင္းရဲဆုံး မိုေခါင္ေရရွား ။ အလုပ္အကိုင္သိပ္မွရိွဘူး။ ဒီေတာ့ ၿမိဳ႔တက္လာ ၾကတာမ်ားပါတယ္။ အစားအေသာက္လည္း စူပါအစပ္နဲ႔ ငါးပိရည္မပါတဲ့ဟင္းမရွိသေလာက္။ အနံ႔ျပင္း တယ္။ အီစန္အစားအစာကလည္း ဘန္ေကာက္မွာ နံမည္ႀကီးဆုံးေပါ့။ကားဆရာေျပာျပတာ သူ႔အေမလည္း ဂ်ာမဏီမွာ ေနာက္အိမ္ေထာင္နဲ႔ အိမ္က အငယ္ဆုံးေလးကိုသာေခၚသြားတာ အႀကီးျဖစ္တဲ့ သူတို႔၂ေယာက္
သူ႔ညီမနဲ႔က ဘန္ေကာက္မွာဘဲ က်န္ခဲ့ၿပီး လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနတာတဲ့။ သူလည္းအိမ္ေထာင္က်ေနၿပီ။ ခပ္ငယ္ငယ္ေလးဘဲရွိေသးတာ။ သူ႔ခေလးက သူ႔အေမခေလးနဲ႔ရြယ္တူတဲ့..ဗ်..။ သူ႔ညီမကလည္း သူ႔အ
ေျပာ fan ရွိေနၿပီ။ တျခားဆီြဒင္..ဆိုလားမသိ။ စာရြက္စာတမ္းေတြ ျပည္႔စုံရင္ သူလည္းလိုက္သြားေတာ့
မယ္..ဆိုဘဲ။ ေတာ္ေသးတယ္..သူတို႔ဆီမွာ မ်ိဳးညစ္အဖဲြ႔မရွိလို႔(အဲေလ..စလုံးေပါင္းမႊားထြားပါဒယ္ း))))
က်မက်ဳိင္းမယ္မွာေနတုံးက သူငယ္ခ်င္း အေျခာက္တေယာက္ဆိုရင္ (အီစန္ကပါဘဲ) ေယာက္က်ားပုံနဲ႔ဘဲ
ခပ္ေခ်ာေခာ်ျဖဴျဖဴေလး..သူက်ေတာ့ Siwss ကသူေ႒းထီးနဲ႔အိမ္ေထာင္က်တယ္။ ဟီး..တကယ္ခ်မ္းသာတာ
ခရီးထြက္ရင္ ဖတ္စကလတ္ @_@ First class ေလၾကာင္းလိုင္းနဲ႔ အရမ္းမိုက္ ေႏြရာသီစံအိမ္နဲ႔ဘာနဲ႔ ေန တဲ့အိမ္ကလည္း နန္းေတာ္တပိုင္း...။ သူကအလွျပင္တာနံမည္ႀကီး မိတ္ကပ္ဆရာေပါ့။ သူ႔လက္ေထာက္ လည္း အိမ္ေထာက္က်ၿပီတဲ့ အဲ့တေယာက္က က်မတို႔အေခၚ အီကိုင္( ၾကက္မ) တကဲ့သူ႔အိမ္နံမည္က လည္းၾကက္မေလ..။ သူက်ေတာ့ ေအာက္ပိုင္းဖ်က္ၿပီး..ဟီး..လွလြန္းလို႔မယ္ငီးတို႔ေတာင္မႏွာလိုျဖစ္ေနရ သူ။ သူ႔ေယာက္က်ားက က်ုိင္းမယ္မွာ ဘတ္သန္းခ်ီတန္တဲ့ ေတာင္ေစာင္းနားက ကြန္ဒိုဝယ္ထားေပးတာတဲ့။

အီစန္ကကားဆရာလူႀကီးေျပာျပပါတယ္။ ဘဝေပးကံအရ ေနတဲ့ေရေျမမေကာင္းလို႔ လူေတြ ေျပာင္းထြက္ လာၾကရေတာ့ တျခားေကာင္းတဲ့ကံက ေဖးမတာပါတဲ့..ဟင္းခ်က္ေကာင္းလို႔ စားေသာက္ဆိုင္ဖြင့္တယ္။
အေနာက္ႏိုင္ငံသားေတြ လာစားရင္း ႀကိဳက္သြားလို႔ တသက္လုံးစားခ်င္တာနဲ႔ သူတို႔ေတြကိုမိန္းမအျဖစ္ယူ
ၾကတာ ဘဝရဲ႔ေရွးေရစက္ေတြပါတဲ့..။ ေျပာလည္းေျပာတတ္ပါ့..။ က်မတို႔ ဂ်ာမဏီသြားဖို႔ သံရုံးေရာက္ေတာ့
တကယ္ကို မ်က္စိနဲ႔ေတြ႔မွဘဲ ယုံလိုက္ရေတာ့တယ္။ ဗီဇာေကာင္တာက ေလယာဥ္လက္မွတ္ေရာင္းေကာင္ တာလိုအတန္းလိုက္ ၈ ခုေလာက္ရွိမယ္။ လူေတြတန္းစီၿပီးေမးၾကတာ ေမးတဲ့ဂ်ာမာန္ကိုယ္တိုင္ထိုင္းစကား
ေျပာလိုက္ ဂ်ာမန္စကားေျပာလိုက္နဲ႔၊ ေစာင့္ေနတဲ့လူအုပ္တန္းႀကီးကလည္း ဂ်ာမန္အဖိုးႀကီးေတြ ထိုင္းမေတြ
ထိုင္းခေလးေတြ လက္တြန္းလွည္းေပၚက ကျပားေလးေတြ ဗိုက္ႀကီးသည္ေတြ ဂ်ာမာန္ေကာင္ႀကီးေကာင္
လတ္ ေကာင္ငယ္ မ်ားစြာေသာကိုနာဇီမ်ား ထိုင္းမမလက္ေလးေတြတဲြလို႔ ဗီဇာလာေလ်ာက္တာမ်ားပါးစပ္
ေဟာင္းေလာင္းထလို႔ ေငးေမာခဲ့ရဖူးပါတယ္။

တကယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံျခားသားေတြနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်တာ အမ်ားဆုံးကေတာ့ ထိုင္းေတြလို႔ဘဲေျပာရမွာဘဲ။ ဂ်ာမဏီမွ မဟုတ္ပါ။ တျခားေနရာႏိုင္ငံအားလုံး မွာပါဘဲ။ သူတို႔ေတြဆီကေပါက္ပြားလာတဲ့ကျပားခေလး 
ေတြကမာၻမွာနံမည္ႀကီးေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါဘဲ။
Tiger wood,Chrissy_Teigen (John_LegendGlory သီခ်င္းနဲ႔ ေအာ္စကာရဖူးတာရဲ႔မိန္းမ) ။
ခုေလာေလာဆယ္ ဒီ ၂ေယာက္ကေတာ့ ကမာၻေက်ာ္ပါတယ္။တျခားလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။အရင္
ကတဲက က်မစိတ္ထဲမွာ မတင္မက်ျဖစ္ေနတာတခုက ဒီလို ႏိုင္ငံျခားသားေတြနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်တာ မ်ား
ေတာ့ သူတို႔ေတြဘယ္လိုမ်ား တုံျ႔ပန္ၾကတာလဲဆိုတာႀကီးကို သိခ်င္ေနတာ။စကားႀကဳံရင္ ႀကဳံသလို
ေမးေလ့ရွိပါတယ္။ ထိုင္းမွာလည္း လူတန္းစားခဲြျခားတာရွိပါတယ္။ ဘုရင္စနစ္ကရွိေနတာကိုး။ ဆိုရွယ္မမ
ေတြကေတာ့ သူတို႔အေခၚ ဟိုက္စိုး(High social) သူတို႔ေတြကရီစရာေတာ့အေကာင္းသား လမ္းမွာ ထိုင္း
မတေယာက္နဲ႔ ဘိုထီးတေယာက္တဲြခုတ္လာတာျမင္ရင္ ေအာက္တန္းစား ဘာညာနဲ႔ႏွာေခါင္းရွဳံ အထင္
ေသးတတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း သူတို႔အသိုင္းအဝိုင္းမွာတင္ ဘိုေတြနဲ႔ညားေတာ့လည္း ဘာမွမျဖစ္ပါ။ ၾကည္ျဖဴစြာလက္ခံပါတယ္။ ေတာ္ရုံသာမာန္လူတန္းစားေတြကေတာ့ ဘာမွျပသာနာမရွိပါဘူး သူတို႔တနိုင္ငံ
လုံးကျပားေတြကမ်ားတာ တရုတ္ကျပား မ်ားမွမ်ား ထိုင္းစစ္စစ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ့္ကိုရွားပါးေနပါၿပီ။ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ မယ္ငီး ရွမ္း(၃မ်ဳိးေရာ)နဲ႔အင္းသား စပ္တာေတာင္ အေနွာင့္အသြားမလြတ္ အေျပာအဆိုခံရ
တာ ငယ္ငယ္ကတဲက သြားေလရာ ကျပားခေလးေတြ အိမ္ေထာင္စုေတြ ေတြ႔ရင္ စပ္စုခ်င္ေနတာဗ်။ ကမာၻ
ႀကီးဆိုတာ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးပါဗ်ာ..တေနရာရာမွာ အေၾကာင္းတခုတခုေၾကာင့္ ခလုပ္တိုက္မိၿပီး အေၾကာင္း
စုံလို႔ေပါင္းဖက္ျဖစ္သြားၾကတာကို လူေတြက ဘာမို႔ ဘာမို႔ လူမ်ိဳး ဘာသာ ဘာသညာလာတိုင္းၿပီး ေျပာသံ ၾကားရင္ အသည္းယားတာအမွန္ဘဲ။ အားလုံးကသတ္မွတ္ခ်က္ ပညာတ္ခ်က္တခုပါဘဲမဟုတ္လား။

အဲ့ဒီမွာ ကားဆရာက က်မကိုေျပာျပတာပါ...။ဘဝမွာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္မလာရင္ ျဖစ္လာသလိုဘဲ
ျဖစ္ေအာင္ေနတတ္သြားရင္..ဘဝဆိုတာေက်နပ္စရာႀကီးပါ..တဲ့

အင္း..စေရးတာကကားဆရာေတြ ျမန္မာလုပ္သားအၾကာင္းေျပာတာေရးမလို႔..ေရးရင္းနဲ႔..ဘာလို႔ဒီ
အေၾကာင္းထြက္လာရပါလိမ့္!!!!!

ေအာ္..ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္မ်ားေနတဲ့မယ္ငီးပါလား...ဟိ..ကဲ..ေနာက္တခါေတြ႔မွဘဲဆက္ၾကတာေပါ့ရွင္..
အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး