Tuesday, May 24, 2016

လွိုင်မွှေတောင်စခန်းမြို့လေး...

မင်္ဂလာပါရှင်~~~
ဒီတခါတော့ ကျိုင်းတုံနားက လွိုင်မွေဆိုတဲ့ တောင်ပေါ်သွားကြရအောင်..။
ကျမတော့ ကျိုင်းတုံသူဖြစ်ပြီး ဒီ
နေရာကို ၂ခါဘဲရောက်ဘူးပါတယ်။ ကျိုင်းတုံမြို့ဆိုတာလည်း တောင်ပတ်ချာလည်ဝန်းရံနေတဲ့ လွင်ပြင်ထဲက ကုန်းကမူလေးပေါ်မှာတည်ရှိတယ်ဆိုပါတော့..။  ကျိုင်းတုံပတ်ဝန်းကျင်တောင်ပေါ်ရောက်လို့ မြို့ဖက်ကိုလှမ်းမျှော်ကြည့်လိုက်ရင် မူန်ပြပြလေး မြင်ရပါတယ်။
ဒါကတော့ လျွိင်မွေတောင်ပေါ်တက်လမ်းကနေ မြို့ကိုမြင်ရတာပါ။ ရှမ်းလိုတိုက်ရိုက်ဘာသာပြန်ရမယ်ဆိုရင်မြူနှင်းတောင်လို့ခေါ်ရမယ်နဲ့တူတယ်။
မနက်ဖက်ဆိုရင် မြူတွေပိတ်နေတတ်ပြီး ၁၂ ရာသီပတ်လုံးအေးတဲ့
ရာသီဥတုရှိလို့ ဗြိတိသျှတွေရဲ့ ရုံးစိုက်ရာဒေသဖြစ်ခဲ့ဖူးတာပါ။ အမြင့်ပေ ၅၅ဝဝ ကျော်ကနေ ၆ဝဝဝကျော် အထိမြင့်တဲ့ တောင်ထိပ်ပေါ်က တောင်စခန်းမြို့လေးပေါ့..
သမိုင်းကြောင်းအရ အရင်ကတော့ ရှမ်းတွေအများစုနေခဲ့ပေမဲ့ ၁၇ ရာစုနောက်ပိုင်း ုင်၊အာခါ၊ရှမ်းတရုတ်၊ဝ၊လီရှော တို့က တရုတ်အနောက်ပိုင်း
ဒေသကနေ မိုင်းလား မိုင်းယန်းဖြတ်ပြီး ရောက်လာကြတယ်တဲ့။
နောက်ပိုင်း ရှမ်းတွေထက် တခြားလူမျိုးစုကပိုများပါတယ်။ သူတို့က လူမျိုးစု
အလိုက်ရွှာဖွဲ့နေထိုင်ကြပါ။ အ
သီးမျိုးစုံထွက်တော့ ဝိုင်မျိုးစုံရတယ်။
ကိုယ်တို့တောင်  တခွက်တဖလားလောက်ဟဲလိုက်သေးတယ်...
နေ့လည်လောက်မှစိတ်ကူးပေါက်ပြီး ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်လာကြတာပါ။ စားစရာလည်း ဂျုံ ခေါက်ဆွဲအသုပ်ရှိတယ်ဆိုလို့ စားခဲ့ပါသေးတယ်။
 မြို့လေးကသေးသေးလေးပါ..
စားစရာကို သူတို့ဈေးနားမှာဘဲရနိုင်တာပါ.. ဝိုင်မျိုးစုံ ကြိုက်တာယူ နှစ်ချိုု့ဆိုတာ ၂နှစ်ကြာတာတဲ့..အဲ့တာကိုတပုလင်းမှ ၂ဝဝဝ ထဲပေးရတာပါ..။
ပြီးတော့ နှစ်တရာအိမ်ဆိုတာ နံမည်ကြီးပေါ့.. ဘိုကြီးတွေနေခဲ့တဲ့ရုံးအဆောက်အဦပါ..စာတိုက်နဲ့ဆေးရုံ လည်းနှစ်ပေါင်းမနဲတော့ဘူး..
ခုထိအသုံးပြုနေကြပါသေးတယ်။

 ခင်စပ်စုက ပတ်ချာလည် လှည့်ကြည့်ပြီး အထဲဝင်ဖို့ ကြိုးစားပါတယ်..
ပြောလည်းပြောချင်တယ် တခါခါ ခလုပ်တိုက်မိနေတတ်လို့..ကဲပါလေ..အစိမ်းရောင်တယောက်ဆိုပါတော့ရုံးပိတ်ရက်မိသားစုနဲ့လာတာပါ..သူကအစောင့်ကို တံခါးဖွင့်ခိုင်းနေတာ တွေ့တယ် မျက်နှာထန်ထန်နဲ့ပေါ့လေ..ဘယ်နေရာမှာ
ဘယ်ဘာဘဲပြောင်းပြောင်း ကျုပ်တို့နေရာက နေမြဲပါရှင်..ကိုကိုစိမ်းတို့ စိမ်းကိုကိုတို့
နေရာရမြဲပါရှင်..ဒါလည်းထူးဆန်းတဲ့ကိစ္စမဟုတ်ပါဘူး..
နေရာအနှံ တောထဲတောင်ထဲ ရောက်ဖူးတာ သွားနေကြတာလည်း သူတို့ပါဘဲ မဟုတ်လား..ဒီတော့ မဲကိစ္စပြောစရာမလိုဘူး..တောသူတောင်သားတွေက ဘာမှမသိ ထည့်ဆိုထည့်မှာဘဲ..တခြားပါတီတွေလည်း အဲ..ထဲ အထိလိုက်ပြီးမဲဆွယ်စည်းရုံးလည်း နိုင်မှာဟုတ်ဘူး..ရွာတွေကလည်း လူမျိုးပေါင်းစုံ လူနေအိမ် ၇ အိမ် 
လောက်လည်းရွာရှိတာဘဲ။ ပါတီကလည်းလူမျိုိုပေါင်းစုံရဲ့ ပါတီများစွာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အင်အားတောင့် တင်းမှာလဲ..ထုံးစံအတိုင်း နေမြဲအတိုင်းဘဲပေါ့...တခုဘဲဆုတောင်းရမှာက ဘာမှမလုပ်ပေးရင်တောင်မှ အရင်လို သားဖြဲနားသွပ်ခြင်းကနေကင်းဝေးပါစေလို့ ...ကိုင်း..ဆုတောင်းကြရှင့်... ^_^
ကဲပါလေ..လောလောဆယ်တော့ သူ့ကိုကျေးဇူးတင်ရမှာ သူ့ကြောင့်ကိုယ်ကဝင်ကြည့်ခွင့်ရတာ...အခန်းထဲ မှာတော့ ထုံးစံအတိုင်း အားလုံးပြင်ဆင်ထားပါတယ် ပါကေးခင်းဆေးသုတ်တော့ မဝင်ခင်ကမြင်ရတဲ့ ရှေးဟောင်းဆိုတဲ့ စကားလုံးတောင်မေ့နေတာ...အေးလေ..မြန်မာ့နည်းမြန်မာ့ဟန်ဆိုတာ..ပုဂံဘုရားထုံးသုတ်
နံပါတ်တပ်ပြီး ပြုပြင်ထိမ်းသိမ်းလာခဲ့တာဘဲ..ဘာများဆန်းလဲကွာ..အဟဲ..
ရင်နာလို့ အခန်းကို တမင်ဓါတ်ပုံမရိုက်ဘဲ အစောင့်ဦးလေးပြတဲ့ အစကတည်းကရှိနေတယ်ဆိုတဲ့ အဝင် တံခါးနံရံပေါ်က ဒေါင်းရုပ်ကိုဘဲ ရိုက်ခဲ့တယ်..ထူးဆန်းတာနော်...(နောက်ပိုင်း သမိုင်းဆိုပြီး ပြောပြောနေကြားကြားနေတာတွေ ယုံဘူးရှင့် ကျမတော့ပြောတိုင်း ယုံတတ်တဲ့လူတိုင်းစားထဲမပါတော့ပါဘူး..)
ကြည့်ပါလေ..သမိုင်းဝင် အဆောက်အဦရဲ့မှတ်တမ်းတွေဆိုပြီး သူတို့ စိမ်းဘဘတို့တသိုက် ထီးတင်တာတွေကအဓိကပါ ထားပါလေ ဗုဒ္ဓရောင်ဝါထိန်ငြီးပါစေသောဝ်..ပေါ့။တကယ်တော့ အရင်ကရှမ်းတွေနေခဲ့ဖူးပေမဲ့ လည်းနောက်ပိုင်း ရွှေ့ပြောင်းလာတဲ့ လူမျိုးစုတွေထဲမှာ အာခါနဲ့ လားဟူတွေ အများစုက လွိုိုမွေနယ်မှာ အ များဆုံးပေါ့ အာခါက ၆ဝ % တောင်ရှိပါတယ်။ ခရစ်ယာန်ဘာသာကိုးကွယ်ကြတာပေါ့..ကြီးကြီးမားမား ဗုဒ္ဓ ဘာသာစေတီကျောင်းတခုလောက်တော့ ရှိမှဖြစ်မယ်ဆိုပြီး တည်ထားတာဖြစ်ပါလိမ့်မယ်..။ စစ်တပ်
လေတပ် အခြေ စိုက်စခန်းဖြစ်တော့ စစ်ဖက်ကမိသားစုတွေလည်း အများကြီးတွေ့ရတယ်..။

အစောင့်ဦးလေးကြီးကပိန်ကပ်နေတာဘဲ..မေးကြည့်တော့ ပင်စင်ယူပြီး ဒီမှာ အစောင့်လုပ်နေတာတဲ့။ ကျမသူ့ကို ပိုက်ဆံ ၅ဝဝဝ ပေးလိုက်တာ..ချက်ချင်းဘဲ နေ့လည်စာသွားဝယ်ဖို့ဈေးသွားအုံးမယ်ဆိုပြီး ကျမတို့ ထွက်တာနဲ့ တံခါးပိတ်ပြီး ပြေးတော့တာဘဲ..တကယ်ဘဲအပြေးလေးနဲ့လမ်းလျောက်တယ်ဆိုရမှာ..သနား စရာကောင်းတယ်..နေ့လည် ၂နာရီကျော်နေပြီ..သူထမင်းမစားရသေးဘူး..နဲ့တူတယ်..။
၁၉၂၇ လွှိုင်မွေသူကြီးဦးစံသာက ရေကန်ကနေရေစီးဆင်းတဲ့စမ်းချောင်းကို ဆည်ဖို့ပိတ်လိုက်တော့ လွှိုင်မွေကန်ကြီးပေါ်လာတယ်..တဲ့။ နှစ်တရာအိမ်ထဲက ရေးထားတဲ့အတိုင်းပြောပြတာ..အဟဲ
ရေကန်လည်းလှ ရာသီဥတုလည်းကောင်း..လူပေါင်းတို့တကူးတကလာပြီး စားကြသောက်ကြနဲ့ အလှတရားကဘယ်အချိန်အထိခံနိုင်မယ်လို့..ထင်ကြပါသလဲ...(မယ်ငီးတော့ ၁ဝနှစ်အတွင်းပျက်စီးမယ်လို့ဗေဒင်ဟောချင်ထှာနော်...)
ထိုင်းမှာနေတုံးက အငြိမ်းစားဗိုလ်ချုပ်တယောက်နဲ့စကားပြောဖူးတယ်။ သူက
လွှိုင်မွေမှာနေဖူးတယ်တဲ့။ အဲ့
တုံးကတော့ သေသေချာချာမသိလို့..ဟုတ်လားတခွန်းဘဲပြောခဲ့တာပါ။ အရင်က ဗြိတိသျှတို့အုပ်စိုးစဉ်ခါဒီတောင်ပေါ်မြို့လေးကို ဂျပန်နဲ့စစ်ဖြစ်လို့သာဆုတ်ခွါသွားကြရတာ။ မေမြို့ တောင်ကြီးနဲ့ လွှိုင်မွေ ဒီ ၃မြို့ကသူတို့ရာသီဥတုနဲ့တူပြီး အေးချမ်းတာလေ..။ အတော်သဘောကျကြတယ်တဲ့။ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ဦးပိုင်းမှာ ထိုင်းကဂျပန် ကိုထောက်ခံ ဗြိတိသျှနဲ့အမေရိကန်ကိုစစ်ကြေငြာပေးခဲ့လို့၊ ဂျပန်တို့က ဒီလွှိုင်မွေခရိုင်ကို ၁၉၄၃ ဇူလိုင်လ ၄ ရက်နေ့မှာ ထိုင်းကိုလွဲပြောင်းပေးခဲ့တယ်တဲ့။ ခုမှဇာတ်ရည်လည်ပါတော့တယ်..။
ရွာပေါင်း ၃၈ ရွှာတောင်ရှိတယ်တဲ့..မြို့ကတော့ ခပ်ခြောက်ခြောက်လေးပါ...
ကဲပါလေ...မြို့ဦးစေတီရောက်တုံးဖူးကြတာပေါ့..နံမည်ကတော့အရှည်ကြီးပါ..မြို့ထိပ်ရွာထိပ်မှာတွေ့ရင် ရွာဦးစေတီ မြို့ဦးစေတီပေါ့..ဟုတ်လား..
အလှုငွေလေးလည်းထဲ့..ကိုကိုလေးကအသည်းအသန်ဖုံးထဲကစာကိုဖတ်ရူနေလေရဲ့ ..သေချာတယ် နောက်နှစ်မျက်မှန်တပ်ရပြီ..ဟီး..
ဒီဇင်ဘာဆိုရင် လွှိုင်မွေက ချယ်ရီတွေ တောင်လုံးပွင့်တာပေါ့...ခုတော့ ရှားရှားပါးပါး တပွင့်ထဲမြင်ခဲ့တယ်..
ကိုင်း..နူတ်ဆက်ပြီး..ပြန်လိုက်ပါအုံးမယ်လေ..
တောင်တွေလည်း သေသေချာချာကြည့်ရင် မြင်ရတာက သစ်ပင်ကြီးတွေသိပ်မရှိတာပါဘဲ...
ငယ်ငယ်က လေယဉ်ပျံပေါ်ကနေကြည့်ရင် တောအုပ်ထူထပ်နေတာပေါ့...တခုပြောပြမယ်သိလား..အာခါနဲ့လားဟူကို ထိုင်းတွေက တောစားဘီလူးလို့ခေါ်ကြတယ်..တောင်စောင်းမှာ ခုတ်ထွင်ပြီး ၃နှစ်လောက်စိုက်ပြီးနေရာပြောင်း..
အဲ့တာနဲ့ဘဲတောတွေပြောင်ကုန်တာတဲ့..ထိုင်းမိတ်ဆွေပြောပြတာပါ...
ကျိုင်းတုံလွင်ပြင်...
မယ်ငီး..လွမ်းလည်းလွမ်းလောက်ပါတယ်...မွေးရပ်မြေဟာ ဘယ်အချိန်ကြည့်ကြည့် သာယာနေတာ အမှန်ပါဘဲရှင်...

အားလုံးဘဲရွှင်လန်းချမ်းမြေ့ကြပါစေရှင်~~~
#meemeenage

Wednesday, May 11, 2016

ချက်စားဝယ်စား ၈

မင်္ဂလာပါရှင်~~~
လက်ဖက်တောကခဏလောက်ထွက်ပြီး ဟင်းချက်ပါအုံးမယ်ရှင် ဒီတခါတော့ အင်းသားဟင်း ရှမ်းဟင်း(အထူးသဖြင့် မအိုင်အိုရာအတွက်) ချက်ပြုတ်ထားတာတွေ ပြောပြရအုံးမယ်..။

အင်းသားဟင်းဆိုရင် ချင်းကြက်သွန်မြိတ်ပေါများတော့ နိုင်နိုင်သုံးကြတယ်ထင်ပါရဲ့။ ဟင်းတော်တော်များများ ချင်းတွေအရမ်းထဲ့ဘဲ။ ရန်ကုန်မှာနေတုံးက အကို့မိန်းမဖက်က တူမလေးအိမ်မှာလာနေသေးတယ်။ သူကဟင်းချက်ရင် ချင်းမထဲ့ ဆနွမ်းမထဲ့ပါ။ ဘာဖြစ်လဲဆိုတော့ ရင်ပူတယ် ဆံပင်ကျွတ်မယ်တဲ့။ ထူးဆန်းတဲ့ အတွေးအခေါ်။ ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်က ဆေးစာတခုမှာပါတယ် ချင်းအစိမ်းလိုက် တနေ့လက်ဆစ်လောက် ဝါးပေးရင်အသက်ရှည်တယ်..ဆိုဘဲ..။ အခုကျမချက်စားလေ့ရှိတဲ့ဟင်းကလည်း အင်းသားမြေပဲချက်ပါ။
သက်သတ်လွတ်ချက်စားတာများပါတယ်။ ဒီတခါကျမက ငါးကြော်ပြီးထဲ့တာပါ။ နဲနဲလည်း ပြစ်သွားတယ်။အဖေချက်ရင် ခပ်ကျဲကျဲ ရေပြန်ဆီကျန်လေး ဂေါ်ရခါးသီးပြုတ်တို့စား အရမ်းကောင်းပေါ့ဗျား..။ ချက်နည်း လည်းမျက်စိမှိတ်ချက်ရင်တောင်ရတယ်..။ လွှယ်ကူချက်ကတော့ မပြောနဲ့  အဲ..မြေပဲဆံလှော်ကိုတော့ညှက်ညှက်ထောင်းဖို့တော့လိုပါလိမ့်မယ်။ ချင်းပါးပါးရှည်ရှည်လေး၊ ကုလားအော်သီး နံနံပင်တွေကိုနောက် ဆုံးအိုးချခါနီးမှအပေါ်ကနေအုပ်လိုက်ရုံပါဘဲ။ စစချင်းတော့ ထုံးစံအတိုင်း ကြက်သွန်ဖြူနီဆီသပ်ပေါ့။ ခရမ်း ချဉ်သီးတလုံးလောက်ထဲ့ပါ။ အလုံးကြီးရင် တဝက်လောက်ဘဲထဲ့။ ငါးကြော်ထားတာရှိရင် ဖဲ့ပြီးထဲ့ချက်ရင်တခွက်ထဲနဲ့ ပြီးတဲ့ဟင်းဆိုပါတော့။ အနှစ်ကျက်မှမြေပဲဆံထောင်း( အဆီထွက်မတတ်ထောင်းထားတာနော်ဒီမှာတော့ ဘလူလူးနဲ့ ခဏလောက်ဆိုရင်ရပြီ ကျိုုင်းတုံမှာဆိုရင် အဖေတို့ခိုင်းလို့ အသေထောင်းရတာ) ထဲ့ပြီးမီးအေးအေးလေးနဲ့တည်ထား..အော်..ပဲပုပ်မူန့်လေးနဲနဲခပ်ရှင့်..။ စွန်ထန်ဟင်းရည် ထိုဖူးခေါက်ကြော်နဲ့တို့စရာ ကော်ဖီထုပ်ပြုတ် ဂေါ်ရသီးပြုတ် ဆလတ်ရွက် ပါပါစေနော်..ဒါဆိုရင် လက်ဆေးပြီး မယ်ငီးတို့ ကုန်းလွှေးခဲ့ကြတာပေါ့။ အပေ့ါအငံဆိုရင် ကျမတို့က ဆားတမျိုးထဲသုံးတာပါဘဲ။ ကြက်သားမူန့် အရသာမူန့် အချိုမူန့်တွေ အသာခေါက်ထားလို့ ချက်စားကြည့်ပါ။ (ကျမ်းမာရေးအတွက်လျှာရှည်တာပါနော်..ဟီး)
အင်းစကူးမယ်ငီးအတွက် ငါးကလည်းမပါမပြီး။ ငါးနဲ့ ပဲငံပြာရည်ပေါင်းစားတာပြောပြရအုံးမယ်။ ထုံးစံအ တိုင်းကျမက လွှယ်ကူတဲ့နည်းတွေဘဲတတ်တာဆိုတော့..
လွှယ်ကူမြန်ဆန်တဲ့ဟင်းဘဲပြောစရာရှိပါတယ်လေ.. ^_^ ကြက်သွန်မြိတ် ၂ချောင်းလောက် ချင်း ကြက်သွန်ဖြူ  ၁ တက်ဆိုရင် အိုကေပါပြီ..။
ငါးလေးတပိုင်းကို ဆား ငရုပ်ကောင်းနဲ့နှယ်ပြီး ပေါင်းအိုးနဲ့ ၁၅ မိန်စ်လောက်ပေါင်းထား။ ပြီးဆီအိုးထဲမှာ ဆီပါလေရာထဲ့ပြီး ချင်းနဲ့ကြက်သွန်ဖြူဆီသပ်ပေါ့။ ပြီးမှ ပဲငံပြာရည် လောင်းထဲ့ သကြားအညိုရောင်နဲနဲထဲ့။ ချက် ချင်းဘဲ ကျမတော့ ငါးပေါင်းအိုးထဲ ပြန်လောင်းထဲ့လိုက်တယ်။
အပေါ်ကနေ ပါးပါးလေးလှီးထားတဲ့ ကြက်သွန်မြိတ်တွေဖြူးပြီး သံပုရာ၂ကွင်းထဲ့လိုက်တယ်။ ညှီနံ့ပျောက်အောင်ပါ..မချဉ်ဘူး..။ နောက် ၃မိနစ်လောက်ဆိုရင် ချပြီး ပူပူနွေးနွေးစားလို့ရပြီလေ..။ ပဲပြားကိုလည်း ကျမအဲ့အတိုင်းလုပ်စားလေ့ရှိတယ်..။ သက်သတ်လွှတ်သဘောမျိုးပေါ့။
နောက်တခုက ကြာရိုးပါ။ ကြာရိုးက အမျိုးမျိုးလုပ်စားလို့ရတယ်။ ဘူးသီးကြော်လိုလည်းလုပ်စားလို့ရတယ်။ဟင်းချိုရည်လည်း ချက်စားတယ်။ ဒီတခါကျမက ကြော်ချက်သဘောမျိုးလုပ်တာပါ။ကြက်သွန်မြိတ် အရင်းပိုင်းကအဖြူပိုင်းကိုတောက်တောက်စင်းပြီး ဆီနဲနဲနဲ့ကြော် ကြက်အူချောင်းရှိနေတာနဲ့ နဲနဲထဲ့လိုက်သေးတယ်။ဆား ပဲငံပြာရည်နဲနဲ ခရမ်းချဉ်သီးတောက်တော်က်စင်းနဲနဲ စီထဲ့ပြီးကြော်တာ ကောင်းမှကောင်းပေါ့ရှင်..။

နောက်ရှမ်းဟင်းကတော့ မစားခင်ကော စားပြီးကော ပုံတွေရိုက်ထားတာ ဘယ်ရောက်နေမှန်းကိုမသိဘူး..။ကျမတို့ ကျိုင်းတုံ ဂုံရှမ်းဟင်းဖြစ်ပါတယ်။" နေ့ယမ်း "လို့ခေါ်ပါတယ်။ အသားကိုကင်ပြီး ပြန်ပေါင်းတာပါ။ထုံးစံအတိုင်း ဝက်သားပေါ့။ အမေနဲ့ အဖွားတွေ စားကြတာ။ အသားချည်းဘဲ အဆီမပါဘူး။ သူတို့က ကောင်ညှင်းပေါင်းနဲ့စားကြ တာများလို့ ခပ်ခြောက်ခြောက်ပုံစံပေါ့။ ကျမက ဒီမှာ ကြက်သားနဲ့လုပ်တာပါ။ နောက်တခါမှအသေးစိတ်ပုံနဲ့တကွပြောပြပါရစေ..

အားလုံးဘဲရွှင်လန်းချမ်းမြေ့ကြပါစေရှင်~~~
#meemeenage

Friday, May 6, 2016

လက္ဖက္သမိုင္းအေၾကာင္းတေစ့တေစာင္း


မဂၤလာပါရွင္~~~


လက္ဖက္ေစ်းကြက္အေၾကာင္းမေျပာခင္ ကမာၻ႔သမိုင္းမွာ ဒီလက္ဖက္ေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးရသြားတဲ့ အေမရိက၊"ဘိန္း"ဆိုတဲ့မူးယစ္ေဆးေပၚေပါက္လာရတာ၊ ကမာၻဦးအစ ႏွစ္သန္းခ်ီၿပီးရွိလာခဲ့တဲ့အ
ေၾကာင္းနဲ႔ လက္ဖက္ကုန္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းေတြ အထင္ကရျဖစ္ခဲ့တာေတြ ခ်န္ထားလို႔မျဖစ္

ျပန္ဘူး။ ကဲပါေလ..က်မရဲ႔မိတ္ေဆြမ်ားကို အိပ္ယာဝင္ လက္ဖက္ပုံျပင္ေလးေတြနဲ႔ ေခ်ာ့သိပ္ပါရေစ..
ဒီလက္ဖက္တေထာင့္တည ပုံျပင္ေတြကို documentary,web site,wiki နဲ႔တျခားႏိုင္ငံအသီးသီးက tea
specialist ေတြရဲ႔ မွတ္တမ္းစာအုပ္ရုပ္ရွင္ ေလ့လာမွတ္သားၿပီး စိတ္ထဲခံစားရသလို ျပန္ေျပာျပတာပါ။ က်မ
ဘာသာျပန္ၾဆာေရးခ်ာမကီးမဟုတ္ေၾကာင္း၊ မယ္ငီးတီထြင္ဖန္တီးထားတဲ့ပုံျပင္ လည္းမဟုတ္ပါဘူးဆိုတာ
ေလးေတာ့ စကားပလႅင္ခံထားပါရေစ.. း))))

အရင္ပို႔စ္ေတြမွာ ေျပာထားခဲ့သလို လက္ဖက္ပင္ေအာက္မွာတိုင္းခန္းလွည့္လည္ရင္း ေရေႏြးထိုင္က်ဳိ
ေသာက္ ခဲ့တဲ့ဘုရင္ႀကီးမတိုင္မွီ ႏွစ္သန္းခ်ီၿပီးလက္ဖက္ပင္ကမာၻေပၚမွာရွင္သန္ေပါက္ဖြားလာခဲ့ သလို
ေတာင္ေပၚ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႔ အသက္ကယ္ေဆးအျဖစ္နဲ႔လည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာရွိလာခဲ့တာတဲ့။

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝေက်ာ္ေလာက္မွာ  လက္ဖက္ကို တရုပ္ကစတယ္၊ အိႏိၵယကစတယ္နဲ႔ တရုပ္ကုလား
မူပိုင္ႏိုင္ငံအျဖစ္ေၾကျငာခ်င္လို႔ ရန္ျဖစ္ၾကတယ္တဲ့ဗ်ား..။ အာသံျပည္နယ္ကပါလို႔ ဖင္ပိတ္ျငင္းေနတဲ့ အာ
ခ်ားဟဲတသိုက္ကို အိစံကြားေတြက သက္ေသျပမွရမယ္ ပါးစပ္ေျပာလို႔ေတာ့ သူတို႔နဲ႔မျဖစ္( ဒီတခ်က္ေတာ့
အေသေထာက္ခံတယ္..ဟီး) ဆိုၿပီး လက္ဖက္ေတြထြက္တဲ့ ယူနန္ျပည္နယ္ ဆစ္ေဆာင္ပန္းနား ရွမ္းတို႔
ေတာင္တန္းတဝိုက္မွာ လာေလ့လာၾကတယ္တဲ့။

အဲ့ဒီမွာ ရွိတဲ့ ရွမ္းစာေပပရပိုဒ္ေတြေလ့လာ ဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲတဲ့ေတာင္ေပၚရြာေတြေလ့လာရင္းနဲ႔ ႏွစ္
ေပါင္း ၁၇ဝဝ ရွိတဲ့လက္ဖက္ပင္နဲ႔ တျခားေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္းေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔ခဲ့ရတယ္တဲ့။ ရြာတရြာ မွာေတာ့ တရြာလုံးကိုးကြယ္ေနတဲ့လက္ဖက္ပင္အိုႀကီးက ရြာလည္ေခါင္မွာမွာ။ သူတို႔တရုပ္ႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့
ကၽြမ္းက်င္ရုကၡေဗဒပညာရွင္ ေရွးေဟာင္းသုေတသနပညာရွင္ေတြ ဖိတ္ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာစစ္ၾကတယ္တဲ့။
စိုက္ပ်ဳိးထားတဲ့အပင္မ်ဳဳိးမဟုတ္ဘဲ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ေက်ာ္တာ သဘာဝအေလ့က်ေပါက္လာတဲ့အပင္ဆိုတာ သက္ေသျပႏိုင္ခဲ့တယ္။

အဲ့လိုေနရာပတ္ဝန္းက်င္ကဘဲ ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္းတခုထဲက လက္ဖက္ရြက္တခုကိုလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ
သက္ေသျပႏိုင္ခဲ့တယ္ေလ။ ႏွစ္ေပါင္း ၃၅.၄ သန္းတဲ့..ဖယားဖယား...


ေနာက္တခု လက္ဖက္ေျခာက္ အထုပ္ ၂ထုပ္ကိုလည္း ေရွးဘုရင္ေတြရဲ႔ျပတိုက္ေျမေအာက္ခမ္းတခုကေန
ထုတ္ၿပီး စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ ႏွစ္ရာခ်ီၿပီး ထုပ္တဲ့လက္ဖက္က ခုခ်ိန္ထိလုံးဝေကာင္းေနေသးတဲ့ အေျခအေန ရွိေနတာ အရမ္းအံၾသစရာေတြ႔ရေသးတယ္။








လက္ဖက္အထုပ္ထဲကစာအရ ေဒသထြက္လက္ဖက္ကို ဘုရင့္လက္ေဆာင္အျဖစ္ဆက္သတယ္လို႔ဆိုပါ
တယ္။ အဲ့ေခတ္အခါက ပီကင္းဆိုတဲ့ ဘုရင္တို႔ေနထိုင္ရာကို ဒီလက္ဖက္ထြက္တဲ့ေဒသကလူေတြေရာက္
ဖို႔ ၃လၾကာခရီးႏွင္ရတယ္တဲ့။ ခရီးေဝးကို ဘယ္သြားဖို႔က လက္ဖက္ကို( အရင္ပို႔စ္မွာပါတဲ့ puerh tea) ပုံစံ
လုပ္ၿပီးမွ ဘယ္သြားရတာေပါ့။ မွတ္တမ္းအရ ၁၃၀ႏွစ္ေလာက္ရွိတယ္လို႔ေျပာတယ္။ ေသာက္ၾကည့္ရင္ လည္းရမယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ျပတိုက္ပစၥည္းဆိုေတာ့ ဘယ္သူကေသာက္ရဲၾကမွာလဲဗ်...။ 

အဲ့နားက လက္ဖက္ကုန္သည္ တေယာက္ေျပာတယ္။ အဲ့လိုလက္ဖက္နဲ႔ သက္တမ္းမတိမ္းမယိင္း တခု သူ႔မွာ လည္း ရွိတယ္တဲ့။ ခုထိေသာက္လို႔ရတုံးတဲ့။ သိလား..အဲ့လိုမ်ဳိးလက္ဖက္ေျခာက္ေတြကို ေရြလိုခ်ိန္ၿပီး
ေရာင္းတာ ၅ ကရမ္ကို ေဒၚလာနဲ႔တြက္ရင္ ရာေထာင္ခ်ီေပးရတယ္။ တတုံးလုံးဆိုရင္ သိန္းခ်ီေပးရတယ္တဲ့။

သမိုင္းေၾကာင္းျပန္ဆက္ရရင္ တူရကီေတြက လက္ဖက္ကို မြန္ကိုးရီးယား ကေနတဆင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံ ဘယ္သြားၾကတာေပါ့။ ၿပီးမွ ၈်ပန္ကဘုန္းႀကီးက လက္ဖက္နဲ႔အတူ ဗုဒၶဘာသာကိုဂ်ပန္ယူသြားတာ။ ၿပီးမွ
ေဒသခံေတြက လက္ဖက္ကို တိဗက္ဖက္သြားေရာင္းၾကတာ။ အာသံကိုလည္း အဲ့ဒီအခ်ိန္မွေရာက္တာပါ။
သူတို႔အပင္ေတြကိုစစ္ၾကည့္ေတာ့ လူကစိုက္ပ်ဳိးထားတဲ့အေထာက္အထားေတြ ေတြ႔တာတဲ့။ အေနာက္ႏိုင္ငံ
ကို လက္ဖက္ေရာက္သြားေတာ့ ေစ်းႀကီးတာကတေၾကာင္း မင္းေဆြမင္းမ်ဳီးေတြဘဲသုံးႏိုင္ၾကတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ ၁၈၆၆ ခုႏွစ္ျပင္သစ္ေတြ တရုပ္ျပည္ေရာက္ေတာ့ ယူနန္ဖက္လာတယ္ မွတ္တမ္းတင္ဓါတ္ပုံေတြရုိက္ထား
တာရွိတယ္။ ပန္းခ်ီေရးၿပီးမွတ္တမ္းတင္ထားတယ္တဲ့။ လက္ဖက္ကို သူတို႔ "ပူအာ" "puer"လို႔ ဘာေၾကာင့္
ေခၚသလဲဆိုတာ ဘယ္ကေနစသလဲဆိုတာကိုလည္း စိတ္ဝင္စားၾကတယ္ေလ။ အဲ့တာသူ႔ပန္းခ်ီကားမွာပါ
တာအရမ္းစိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလွပါတယ္။
သူေျပာတာက တိုင္းရင္းသားစကားတခုျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး သူျမင္ၿပီးဆဲြထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားက ရွမ္းေတြ..

ေနာက္တခု ဝ လူမ်ဳုိးရဲ႔စကားကလာတာျဖစ္မယ္လို႔လည္းေျပာတယ္။ ဝ ေတြက ပေလာင္ရွမ္းေတြကို ပူလို႔
ေခၚတယ္တဲ့..။
 အဲ့ဒီ documentary ထဲမွာဘဲ လက္ဖက္ကို ပထမဆုံးေဆးျဖစ္ဝါးျဖစ္ အစဥ္အဆက္သုံးဆဲြလာၾကတဲ့ တိုင္း
ရင္းသားလူမ်ဳိးစုတခုဆိုၿပီး "အိုက္"ဆိုတဲ့ လူငယ္အေၾကာင္းပါတယ္။ သူကျမန္မာျပည္မွာလာ အလုပ္လုပ္ဖူး တယ္တဲ့။ သူတို႔ရႊာမွာေတာ့ သူကေခတ္မွီတယ္ေပါ့ေလ..။ သူမဂၤလာေဆာင္တဲ့ပုံေလးပါတယ္။
 ရွမ္းထုံးစံ လက္ဖဲြ႔ခ်ည္မွ်င္စြပ္ေပးတာ ဘုရားစာဆိုတာ ဘုရားရွိခိုးတာ အားလုံးက က်မတို႔ဆီနဲ႔ အတူတူဘဲ။
 သူတို႔က လက္ဖက္နတ္ဘုရားကိုပါရွိခိုးရတယ္တဲ့..။ ဝါးက်ဥ္ေထာက္ထဲက ေရေႏြးၾကမ္း...
သူတို႔လင္မယား၂ေယာက္ ရီၿပီးဓါတ္ပုံရိုက္ခံတာ သေဘာက်တယ္..။

လက္ဖက္ေျခာက္ကို က်မတို႔ႏိုင္ငံက ရိုးရိုးအေျခာက္အေနနဲ႔ဘဲေသာက္တာ။ ျပည္တြင္းမွာဘဲလုံေလာက္
ေအာင္ထြက္ေနေတာ့ မရမွာ မပူရဘူးေလ။ တရုပ္ႏိုင္ငံက က်ယ္ျပန္႔လြန္းေတာ့ တေနရာနဲ႔တေနရာ သြား
ေရး လာေရးခက္ခဲ၊ ဒီေတာ့ ေရွးလူႀကီးေတြ တီထြင္ႀကံဆထားတဲ့ အတုံးအခဲပုံစံမ်ဳိးေတြလုပ္ၿပီး ဘယ္ၾက
တာ ခုေတာ့ အဲ့ပုံစံရွိတဲ့ လက္ဖက္ေျခာက္ကို သိပၸံနည္းက်က်ေလ့လာေတာ့က်မ္းမာေရးအတြက္ အရမ္း

ေကာင္းလြန္းေနတယ္တဲ့..။(အဓိက ကိုလက္စေတာ္အဆီက်တယ္ ကင္ဆာဆဲလ္ကိုဟန္႔တားတယ္တဲ့)

ယူနန္ကေန တိဘက္ အိႏိၵယကေနတဆင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံေရာက္သြားတဲ့လက္ဖက္ကို ပထမဆုံး အေရွ႔ အိႏိၵယကုမၼဏီက အေမရိကားကို သေဘာၤနဲ႔ကုန္ကူးတာေပါ့ေလ..။  အဲ့ေခတ္တုံးကလည္း အေမရိကား
ဆိုတာ အဂၤလန္လက္ေအာက္ကိုလိုနီႏိုင္ငံေလ။ အဂၤလိပ္ေတြက ေခါင္းေကာင္းၾကပါတယ္..။ သူတို႔ဘယ္
ရခက္တဲ့ တရုပ္လက္ဖက္ကို အာသံေတာင္တန္းမွာ ယူလာစိုက္ၿပီး အေမရိကကိုတင္ပို႔ေရာင္းခ်တာေနာ္..။
ေရာင္းေကာင္းေတာ့ လက္ဖက္ကိုအခြန္ေကာက္တာ။ အေမရိကန္ေတြက စိတ္ဆိုးၿပီး( နဂိုထဲက ေစ်းႀကီး
ေနတာကိုး) ကမ္းကပ္ထားတဲ့ သေဘာၤေပၚက ၿဗိတိသွ်ပိုင္လက္ဖက္ေတြကို အတင္းေရထဲပစ္ခ်လိုက္
တယ္ေလ။ အဲ့ဒီကစၿပီး..အေမရိကန္ေတြ တေျဖးေျဖး ၿဗိတိသွ်ကိုေတာ္လွန္ရင္း ေနာက္ဆုံး လြတ္လပ္
ေရးရသြား တာပါတဲ့..။

လက္ဖက္ေတာႀကီးပိုင္ထားတဲ့ တရုပ္ကလည္း တမာၻလုံးလာဝယ္ေတာ့ ႀကီးက်ယ္တာေပါ့။ ေစ်းေကာင္းရမွ
တို႔..ခင္ရာမင္ရာ နီးစပ္ရာ ( အဲ့အခ်ိန္တိဘက္ကဆို ေငြတုံးအခဲနဲ႔ကို အလုအယက္ဝယ္တာေလ) ဟိုလူ႔ကို

ေရာင္း ဒီလူ႔ကိုမေရာင္းနဲ႔..ဆိုတာေတြ လူ႔ဘေဘာသဘာဝျဖစ္ၾကမွာေပါ့ေလ..။ ဒီေတာ့ ၿဗိတိသွ်ေတြက
"ဘိန္း"ထြင္ၿပီး တရုပ္ေတြကို ျပန္ေရာင္းလို႔...ဘိန္း စစ္ပဲြဆိုၿပီး မယ္ငီးတို႔ငယ္ငယ္က သမိုင္းမွာ က်က္မွတ္ခဲ့
ဖူးၾကပါတယ္...။
လက္ဖက္ၾကားထဲမွာတခုေလာက္ေျပာျပရအုံးမယ္.. "ဝ - Wa "ဆိုတဲ့လူမ်ဳိးအေၾကာင္းပါ...။ က်မတို႔ ငယ္ငယ္က ဇန္နာဝါရီလကုန္ ေဖေဖာ္ဝါရီလဆန္းခ်ိန္ဆိုရင္ အဲ့ဒီဝလူမ်ဳဳိးေတြ ေတာင္ေပၚကဆင္း လာတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ပုံမွာပါတဲ့အတိုင္း..ေယာက္က်ားေလးေတြဟာ ေရွ႔ဆံပင္ကို ေနာက္ဆံပင္နဲ႔တတန္းတည္း အုံး မူတ္ခြက္ပုံစံမ်ဳိးဘဲထားၾကတယ္။ ဆံပင္သားေတြလည္းေျဖာင့္စင္းေနတာဘဲ..။ အရမ္းသန္မာၾကတယ္။ အသားသိပ္ အျဖဴႀကီးမဟုတ္ဘူး။ ေက်ာမွာ သစ္ပင္တပင္လုံးခုတ္ၿပီး အခ်ပ္ျပား ၄ ခ်ပ္ဘယ္လာၾကတယ္။ အေခါင္းလုပ္ေရာင္းတာပါ ခါးမွာႀကိဳးေတြက်စ္ထားတာ ပတ္ထားတတ္ၾကတယ္။ အက်ၤ ီက ပင္နီဓါတ္ပုံ ခပ္တိုတို ဗိုက္ေပၚခါးေပၚ ရွမ္းေဘာင္းဘီအနက္ တိုတိုနဲ႔ သူတို႔ရဲ႔ သစ္သားေခါင္းေရာင္းၿပီး ဆားနဲ႔ဆီဝယ္ ေတာင္ေပၚျပန္တက္ သြားေလ့ရွိၾကတယ္။ အဲတခုရွိတာက...သူတို႔ေတာင္ယာခုတ္ရင္ ခေလးေခါင္းနဲ႔ ယစ္ပူေဇာ္ၾကတယ္တဲ့။

ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔ခေလးအားလုံး ဝေခါင္းျဖတ္ဖို႔လာေနတယ္ေျပာရင္ အီးေတင္က်ယ္က်ယ္မေပါက္ရဲခဲ့ဘူး..
အေသေၾကာက္ခဲ့တာပါဆို..။ က်မတို႔ အေခၚ "ဝ တက္ေခါ "တဲ့။ တက္ဆိုတာ ျဖတ္တာပါ။ ေခါ က ဦးေခါင္း
ေပါ့....သူတို႔ကတရုတ္လုံးဝမဟုတ္ပါဘူး...။ သူတို႔စကားဘဲေျပာတာ..။ အခုမိတ္ေဆြမ်ားျမင္ေတြ႔ၾကတဲ့ ဝ
ဆိုတာက တရုတ္လိုေျပာ မ်က္ႏွာလည္း က်မသိခဲ့တဲ့ ဝမ်က္ႏွာပုံစံမဟုတ္ေတာ့လည္း စိတ္ထဲက်လိက်လိနဲ႔၊
ေျပာခ်င္တာ ခုမွေျပာျဖစ္တယ္။ တေလာက ေဖ့ဘုတ္မွာ ဆရာႀကီးတေယာက္ေရးထားတာ ဖတ္မိတယ္။
ေတာင္ယာ အေၾကာင္းပါ..ကမာၻမွာ ေတာင္ယာစနစ္ကို ပထမဆုံး မိတ္ဆက္ေပးတာ ဝ လူမ်ဳိးေတြျဖစ္ပါ တယ္တဲ့..။ဘိုေတြေရးထားတဲ့မွတ္တမ္းမွာေနာ္....။

ဟီး..မေရးျဖစ္တာနဲနဲၾကာသြားလို႔..ကမန္းကတန္းျဖစ္ညွစ္ေရးခၽြတ္လိုက္ရတာ...ေနာက္မွ ဆက္ၾကတာ
ေပါ့ေနာ္..ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေပါ့...

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး
#meemeenage