ႏွင္းေတာတိုးဘြတ္ဖိနပ္(snow boot)..

မဂၤလာပါရွင္~~~
ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္က ႏွင္းမုန္တိုင္း အေမရိကားအေရွ႔ပိုင္းကိုခဏအလည္လာမယ္ဆိုေတာ့ လူေတြအုတ္ေအာ္
ေသာင္းနင္း ျဖစ္လိုက္ၾကရတာ..(ေဒၚျမေလးေလသံအတိုင္းေျပာရရင္ျဖင့္)..ေျပာကို...မေျပာခ်င္ပါဘူး
ဆိုတဲ့အတိုင္း..ဘဲ..အဟီး..နဲနဲေလာက္ ေျပာပါရေစ..အာလူးလာေပးရအုံးမယ္ေလ..

အလုပ္ၿပီးေတာ့ အျပင္ထြက္လိုက္ရင္ ႏွင္းပုံႀကီးက ငြားငြားစြင့္စြင့္

က်မေတာ့ ၃ခါတိတိႀကဳံဖူးသြားၿပီ။ ဒီလိုဘဲ ေလျပင္းမုန္တိုင္း ၂ခါ ႏွင္းမုန္တိုင္း ၁ခါေပါ့..။ နယူးေယာက္ၿမိဳ႔ကို
အသြားအလာပိတ္။ နယူးဂ်ာစီ ဖက္ကေန နယူးေယာက္ကိုသြားတဲ့ ကား၊ရထားလမ္းေတြပိတ္ခ်လိုက္တယ္။ လူေတြကို လမ္းေပၚမထြက္ၾကဖို႔ ေဆာ္ေၾသာ။ ယာယီကယ္ဆယ္ေရးစခန္းေတြဘာေတြဖြင့္ ။ ေရနဲ႔စား
ေသာက္စရာေတြဝယ္ေလွာင္ဖို႔ေျပာၾကနဲ႔။ တေလာကလုံးကို ေယာက္ယက္ခတ္လို႔၊ကုန္စုံဆိုင္အေရာင္း
ဆိုင္မွာ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး ေရေတြဝယ္လိုက္ၾကရတာ..ဟြင့္ ^_^ေျပာကိုး.....မေျပာခ်င္ေပါင္...ေတာ္..
(ကိုယ္တို႔ေနတဲ့ေနရာနဲ႔ နယူးေယာက္ကလည္း ရန္ကုန္နဲ႔ ဒလ လိုဆိုပါေတာ့ ျမစ္ေခ်ာင္းေလးတခုျခားေန
တာပါ။ အိမ္ကလည္း အဲ့..ျမစ္ေခ်ာင္းထိပ္ မေရာက္တေရာက္ေနရာဆိုပါေတာ့)

အီေဖငယ္..မယ္ငီး..ကံမေကာင္းခ်က္ကလည္း အဲ့ဒီ တနလၤာနဲ႔ အဂၤါ ၂ရက္လုံးအလုပ္ကမပိတ္ဘူးေလ။
တနလၤာေန႔ အလုပ္ဝင္ေတာ့ မနက္ ၉နာရီ။ လူမရွိေလာက္ဘူးမွတ္တာ..။ လားလား..ဆိုင္ေရွ႔မွာေစ်းဝယ္
သူမ်ား ၇ေယာက္ေလာက္ေတြ႔ခဲ့တယ္။ ေစာင့္ေနၾကတာေလ။ကိုယ္တို႔က နဲနဲေစာေရာက္ရသကိုး..။ဆိုင္က
၉နာရီမွဖြင့္တာပါ။ တံခါးလည္းဖြင့္လိုက္ေရာ ကေသာကေမ်ာေျပးဝင္လာၿပီး ႏွင္းကာေဘာင္းဘီ၊ ႏွင္းကာ
ဘြတ္ဖိနပ္၊ မိုးေရစိုခံ ဘြတ္ဖိနပ္ေတြ ေတြ႔သမွ် ဆဲြၾကတာပါဘဲဆရာေရ႔။ ခေလးဖိနပ္ေတြထဲမွာ boy girl
ခဲြထားေသးတာကို..ပစၥည္းေတြကလည္း သိပ္မ်ားမ်ားမက်န္ေတာ့ပါဘူး။အဲ့ဒါ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ လိုခ်င္တဲ့ ဆိုက္
ရရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီး ယူၾကတယ္။ လူႀကီးထဲမွာလည္းေယာက္က်ား မိန္းမ မခဲြေတာ့ဘူး။ ရရာကို လုဝယ္ၾက တယ္။ အခ်င္းခ်င္း လုၿပီး ရန္ေတြျဖစ္လို႔၊ လူႀကီးတေယာက္ကဆို သူက ဆိုက္ ၉.၅ တဲ့။ ေနာက္ဆုံးက်န္
တရံေလးက ဆိုက္ ၁၂..အဲ့ဒါကို ေျခအိပ္ထူထူနဲ႔ဆိုေတာ္ပါတယ္..ဆိုၿပီးယူသြားေလရဲ႔။ အျပင္ကလည္းနွင္း
ေတြက်ေနၿပီေလ။ ေအာ္..ေရငတ္မွ ေရတြင္းတူးၾကတယ္ဆိုတာ..ဒါေတြပါဘဲ..။ မနက္ ၁ဝနာရီမထိုးေသး
ဘူး snow boot နဲ႔တကြ ႏွင္းကာ အဝတ္အစား အထူးသျဖင့္ ခေလးအကၤ် ီအားလုံး အနိစၥသေဘာနဲ႔
ေျပာင္သလင္းခါ ေရာင္းခ်စရာမက်န္ေတာ့ပါ။

ႏွင္းေတာတိုးဘြတ္ဖိနပ္ေတြ..

ေနာက္ပိုင္းလာတဲ့လူေတြကို ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး လို႔ေျပာတာကို မယုံဘူးတဲ့။ လူကိုရန္လုပ္သြားပါတယ္ဆို..။
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီမွာ မရွိရင္ ဘယ္နားဝယ္ရမွလဲဟင္..တဲ့။ ကိုယ္လည္းမသိ။ ကိုယ္တို႔နယူးဂ်ာစီဖက္ ကဆို Garden state plaza ေရာ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကညေန ၃နာရီ နဲ႔ ၅နာရီၾကားထဲမွာဘဲ အားလုံး ပိတ္လိုက္တယ္ေလ။ အီေဖကိုယ္တို႔ဆိုင္ကေတာ့ ပိတ္ဘူးတဲ့။ ဘာဘဲျဖစ္ေန ဆိုင္ပိတ္ရျခင္းဆိုတဲ့ သမိုင္း
ေၾကာင္းေတာင္မရွိခဲ့ဖူးဘူး ဆိုဘဲ..။ (ေအာ္..သူတို႔ေတြ..က်ဳပ္တို႔အလုပ္သမားေတြေတာ့ တီဗီေရွ႔ေျပးေျပး
ေမာ့ေနရတယ္ေလ ရာသီဥတု update သတင္းေတြကိုေပါ့)။

snow boot ဆိုလို႔ေျပာရအုံးမယ္။ သိလား..မယ္ငီးတို႔က Boot ဆိုတာဘြတ္ဖိနပ္ေလာက္ဘဲသိတာေလ။
သူ႔မွာလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးပါဘဲ။ ဒီအတိုင္းအလွဝတ္တာ ႏွင္းစိုခံတာ မိုးေရထဲသြားဖို႔..ဒီလိုမ်ဳိးအမယ္ေပါင္းစုံက
လည္းရွိေသးဗ်ား..။ သူ႔ေနရာနဲ႔နဲ႔သူ မဝတ္တ္မစားတတ္ရင္လည္း ေျပာစရာစကားေတြအမ်ားႀကီးရွိလာရ
တာေပါ့။ ဘြတ္ႀကီးေရာင္းစရာမက်န္ေတာ့ အျပင္ကပတ္စရာအကာေကာရွိလားတဲ့။ အဟဲ..မွန္တာေျပာ
မယ္ငီးမ်ား ျမင္ေတာင္မျမင္ဖူးပါဘူး။ ေမးခံရလြန္းလို႔ေနာက္မွ google တန္ခိုးနဲ႔ရွာၾကည့္လိုက္ေတာ့..

ဒီလိုပုံစံေလးေပါ့။ ေနာက္ဆုံးမရရင္ ရတာေလးလိုခ်င္ၾကတာ သဘာဝက်ပါတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္ေနရာ

ေရာင္းမွန္းမယ္ငီးမသိတာက အျပစ္ႀကီးတခုလိုျဖစ္ေနတာ။ သူတို႔ စိတ္ေတြတိုေနၾကတာ။ ဒီကလည္း

ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ရွင္တို႔ စမတ္ဖုံးထဲမွာ google လုပ္ၿပီးရွာပါ့လား..လို႔..ေနာ့္..။ သိပ္ၿဗိန္းတာဘဲ..ၿမိဳ႔ႀကီး

သားေတြလုပ္ေနၿပီး။ ကိုယ္တို႔ေတာသားေတြေတာင္သိတယ္။ ဘာဘဲလိုလို google လိုက္တာဘဲ။

ႏွင္းထုႀကီးက ၃ေပအထိက်မယ္တို႔ဘာတို႔ျဖစ္ေနေတာ့လည္း လူေတြစိုးရိမ္ၾကတာေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့တကယ္
တမ္းက်ေတာ့ ကိုယ္တို႔ဖက္မွာ တေပေတာင္မရွိေလာက္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႔ေနရာေတြမွာေတာ့ ၃ေပေရာက္ပါ တယ္။ မိုးေလဝါသသတင္းဌာနက ျပည္သူေတြကို ျပန္ေတာင္းပန္တယ္တဲ့။ သတင္းက နဲနဲပိုသြားလို႔ေလ။
အဟဲ..ကိုယ္တို႔ဆီကနဲ႔ေတာ့ ဆိုၿပီးမႏိူင္းယွဥ္လိုက္ပါနဲ႔။ မယ္ငီးသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ဘုတ္အုပ္ႀကီးမွာ
ေရးထားတာဖတ္မိတယ္။ေရႊျပည္ႀကီးမွာ ေနတဲ့သူေတြက(သူအပါအဝင္ေပါ့ေလ) အျပင္ဖက္ေရာက္လာၾက
တဲ့လူေတြေျပာေလ့ရွိတဲ့ ေျပာေနၾကတဲ့စကားတခုရွိပါတယ္တဲ့။ (သူ႔စာထဲမွာေရးထားတာပါ) ဟိုဖက္က
ဆိုရင္ေလ..ဟိုဖက္မွာေတာ့..ဆိုၿပီး တျခားတိုင္းျပည္ကို အားက်အထင္ႀကီးစြာ ခံယူေနတဲ့ သူေတြကို သိပ္
ရီခ်င္တယ္တဲ့။ ေရႊျပည္ႀကီးမွာလည္း ေကာင္းမြန္တဲ့ဓေလ့ထုံးစံ ယဥ္ေက်းမူ႔ေတြရွိေနပါတယ္။ မလိုက္နာ
မက်င့္သုံးၾကလို႔ပါတဲ့။ ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ။က်မေတာ့ လူေတြ ၂မ်ဳိးကဲြေနတယ္လို႔ျမင္တယ္။ အျပင္
ေရာက္ေနတဲ့လူေတြကို ေရႊျပည္မွာေနတဲ့လူေတြက အျပစ္ျမင္သလို၊ အျပင္ကလူေတြလည္း အထဲက လူ
ေတြကို အျမင္တမ်ဳိးရွိေနတတ္ပါတယ္။

အိမ္ေရွ႔မနက္တံခါးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့လည္း ပါးပါးေလးပါ
မႏွစ္ကဆို ဒီ့ထက္ ၃ဆေလာက္ရွိတာ
ႏွင္းျခစ္တဲ့ကားလည္းတစီးထဲ
လမ္းမတန္းေတြမွာဆို ႏွင္းျခစ္တဲ့ကားက၄စီးေလာက္တန္းစီၿပီးျခစ္ၾကတာ

အဲ..ဘြတ္ဖိနပ္ကေန..ဘယ္ေရာက္သြားျပန္ၿပီေၾကာင္း...။ ကဲ..ျပန္လာခဲ့..ဘြတ္ဖိနပ္ေလးေရ႔.. @_@

ေအာ္..ဖုံးကလည္းတဂြမ္ဂြမ္ျမည္ပါတယ္။ တခ်ိန္လုံးေျဖေနရတာက ဆိုင္ပိတ္ပါသလားရွင္!! တဲ့။ ေနာက္တ ခုကအဖိုးႀကီးတေယာက္ပါ.ေတာ္ေတာ္ အသက္ႀကီးတဲ့ပုံလို႔ထင္ရတယ္။ အသံတုန္တုန္ေလးနဲ႔။ လြန္ခဲ့တဲ့
၄ လေလာက္က ဘြတ္ဖိနပ္တရံဝယ္သြားတာ အခု ေရွ႔ဖက္က ကဲြလာလို႔။ ျပန္လာလွဲရင္ ရပါမလား..တဲ့။
ငါ့ကိုကူညီပါ..လို႔ေျပာေနတုံးမွာဘဲ..သူ႔ေနာက္ကဆူဆူညံညံနဲ႔ေအာ္သံၾကားရတယ္။ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္
စူးစူးဝါးဝါးေအာ္ၿပီး... ဖုံးကိုခ်ခိုင္းတယ္။ သူ႔မိန္းမျဖစ္ပုံရတယ္။သူကဆက္ၿပီးေျပာေနေသးတာ..ေနာက္ေတာ့
ဟိုကဖုံးကိုႏွိပ္ခ်လိုက္တယ္နဲ႔တူတယ္။ အဟဲ...က်မအဖြားကို ျပန္သတိရတယ္။ ေတာင္ႀကီးက အင္းသား အဖြားပါ။ သူနဲ႔ေစ်းသြားရင္သိပ္ရီရတာဘဲ။ နဲနဲသူငယ္ျပန္ခ်င္ေနတာေလအင္းမုန္႔ဟင္းခါးတပဲြဘယ္ေလာက္
လဲတဲ့။ ဟိုက တပဲြတစ္က်ပ္လို႔ေျပာတာ ၂ပဲြစားမယ္ ၁က်ပ္ခဲြထား..တဲ့..။ ဟီးဟီး....ခေလးျဖစ္ေပမဲ့ က်မ
ရွက္လိုက္တာ..အဖြားကိုအတင္းအိမ္ျပန္ဆဲြေခၚလာခဲ့တယ္။ ေနာက္အဖြားနဲ႔ေစ်းမလိုက္သြားေတာ့ဘူး..။

ကဲ..ဒီမွာနွင္းေတြလည္းခုထိက်ေနတုံးပါ။ ခပ္ပါးပါးေလးပါ။ ခ်မ္းေနပါေသးတယ္။ ခုတေလာ ႏွာေစးလြန္း
လို႔ေဆးေသာက္ေတာ့ ေခါင္းကသိပ္မၾကည္ခ်င္ဘူး..။ ေတာေရာက္ေတာင္ေရာက္ ဘာမွန္းကိုမသိတဲ့ စာ
တပုဒ္ေတာ့ေရးမိျပန္ၿပီ.. :P

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး