ခေလးမ်ားနဲ႔ဥယ်ာဥ္မူးေဖေဖေမေမတို႔တေတြ...

မဂၤလာပါရွင္~~~
ခေလးမရွိလို႔ ခေလးမခ်စ္တတ္ဘူးလို႔မထင္ပါနဲ႔ ခေလးဆိုတာ က်မအတြက္ေတာ့ ကမာၻေပၚမွာ အသည္း ယားစရာ ခ်စ္စရာအေကာင္းဆုံးအရာပါဘဲရွင္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့လည္း ခုတေလာ အလုပ္လုပ္ရတာ ခေလး
ဖိနပ္ေလးေတြ ကစားစရာ အသုံးအေဆာင္ေတြဖက္မွာ ေယာင္ဆစ္တင္း ဟိုပစၥည္းဒီေရႊ႔ ဒီကဟာဟိုေရႊ႔
နဲ႔ ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္လုပ္ေနရတဲ့ကာလေလ။ ဒီအခ်ိန္က ဒီဖက္မွာ အေမရိကားမွာေပါ့ Back to
school လို႔ေခၚတဲ့ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ကုန္ဆုံးခါနီး ေက်ာင္းေတြျပန္ဖြင့္ေတာ့မယ္ေလ..။ ဒီေတာ့
သူတို႔လိုအပ္တဲ့ ဖိနပ္ေဘာင္းဘီ အက်ၤ ီေက်ာပိုးအိတ္ေတြ စာအုပ္ခဲတံ ဘာညာကြိကြ မ်ားျပားလွတဲ့ အသုံးအေဆာင္ေတြကို မိဘေတြက လိုက္ဝယ္ေပးတဲ့ကာလျဖစ္ပါတယ္။

credit to Google

ကုန္တိုက္ေတြ စတိုးဆိုင္ႀကီးေတြက ခုလိုကာလဆိုရင္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အျပင္အဆင္

ေတြက်က်နနလုပ္ၿပီး ခေလးေတြကိုျမဴတာေပါ့ရွင္။ လူႀကီးမိဘ လက္တဲြၿပီးဝင္လာတဲ့ ေသးေသးေကြးေကြး မႀကီးတႀကီး မလတ္တလတ္ေတြေရာ.." mom!!! Can I take it, I want it ...mom..here...Oh...mom
so cool!!! " ဒီလို တမန္ထဲမန္ၿပီးေအာ္ၾကဟစ္ၾကနဲ႔ေလ..။ဟိုဟာေလးကိုင္လိုက္ ေအာ္လိုက္ ဒီဟာေလး ကိုင္ၾကည့္ ေအာက္ပစ္ခ် ဘာကိုစဝယ္ရမွန္းေတာင္မသိ မိဘမ်ားကိုေအာ္ဟစ္ျပသေတာ့တာပါဘဲ။ျဖဴျဖဴ မည္းမည္း ဝါဝါ နီနီ ျပာျပာ ဘာအသားအေရာင္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ပါဗ်ာ..မိဘအားလုံးရဲ႔တူညီတဲ့ဆႏၵကေတာ့ကိုယ့္ သားသမီးေတြကို အေကာင္းဆုံးေပးခ်င္ၾက တာပါဘဲေလ..။

ဒီရက္ပိုင္းတြင္းႀကဳံေတြ႔ရတဲ့ ခေလးမ်ားနဲ႔ သူတို႔ဥယ်ဥ္မူးတသိုက္ အေၾကာင္းနဲနဲေဖါက္သည္ခ်အုံးမယ္..ဟီး
စကားလွလွေလးေျပာတာပါ..တကယ္ဆိုရင္ အတင္းတုတ္တယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ...။ လူေတြနဲ႔ဆက္ဆံ တဲ့အခါမွာ ကိုယ္လိုတာေလးေတြ ခဲြျခမ္းၾကည့္ စူးစမ္းေလ့လာရတာကလည္း ေပ်ာ္စရာတမ်ဳိးပါဘဲ။ ဒီတခါ
က်မအျမင္ကိုေျပာပါရေစ..။ ပထမဦးဆုံးကေတာ့ လူမ်ဳိးအလိုက္လို႔ေျပာရမွာဘဲ...။ လူ႔စရုိက္ဆိုတာ ကလည္းေျပာရခက္သား ဒီလူမ်ဴ ိးေတြကဒီလိုပါဘဲေလလို႔ သိမ္းႀကဳံးမေျပာခ်င္ေပမဲ့ တခါခါေတာ့ တကယ္ပါ
လူမ်ဴ ိးအလိုက္စရိုက္ေတြရွိၾကပါတယ္ အနဲအမ်ားဘဲကြာတယ္။

ကိုအားခ်ားဟဲတုိ႔တသိုက္ ဘာဇာေၾကာင့္မ်ား ဒီ Brand name နံမည္ႀကီးတံဆိပ္ကို အရမ္းမက္ေမာလဲမသိ၊
ဖိနပ္ဝယ္ဖို႔လာရင္Sketchers တျပားမွမေလွ်ာ့ပါ ႏို႔မို႔ရင္လည္း Adidas , ကိုယ္တို႔ဆီမွာမရွိတဲ့ Puma ကို ခဏခဏေမးလို႔ရွင္းျပရတာလည္း အာေပါက္မတတ္။ သိတဲ့အတိုင္း Sketcher ကလည္းေစ်းႀကီးတာ ကိုးပုံကလည္းသိပ္အဆန္းမဟုတ္ပါ။ ဒီေနရာမွာ ေျခဖဝါးျဗက္ႀကီး သူေတြအတြက္ ေရႊးခ်ယ္စရာသိပ္မရွိ တတ္။သူတို႔ေျခေထာက္နဲ႔မေတာ္ မတန္၊ မရပါ အရမ္းကိုလိုခ်င္ပါသည္။ Adidas ေလာက္ဆိုရင္နဲနဲစိတ္ဝင္
စားေပမဲ့တျခားBrand ဆိုရင္ ႏိုးတူးပါဘဲ..။ က်မစကားေျပာရင္း ခင္မင္သြားရတဲ့ အာခ်ားဟဲကေတာ္တ
ေယာက္ကေျပာျပလို႔သိတာပါ...။ ငါတို႔အားလုံးက Sketchers ဘဲစီးတာ တျခားတံဆိပ္စီးသြားရင္မျဖစ္ဘူး တဲ့။ ကားဆိုလည္း Mercedes BMW ကေနခုဆိုလည္း Lincoln Cadillac တို႔ဘာတို႔ဗ်.. ။ မတတ္ႏိုင္ရင္ ႀကိတ္စုတယ္။ အငတ္ခံၿပီးမ်ားစုၾကလားေတာင္မသိပါဘူး...။ ဒီ Brandေရာဂါနဲ႔ခက္တာဘဲ..။ ဟဟ..ေျပာ ရင္းေဘးေခ်ာ္ခ်င္ေနပါေရာ့လား..ကဲကဲ..အႏွီအေကာင္းစားလို႔ထင္မွတ္ထားတာႀကီးကို ရင္ေသြးေတာ္မ်ား အတြက္ လည္းဆင္ယင္ေပးရအုံးမယ္ေလ..။

ဒီမိသားစုက အေဖနဲ႔လာတာ သားေတာ္ေမာင္ကေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းႀကီးပါ။ Sketchers နဲ႔ေက်နပ္
ေသးဘူးတဲ့။ ေနာက္တခုတဲ့... သူ႔အေခၚ ..တက္!!!! Daddy ..dad  ေပါ့ (အားခ်ားဟဲေတြက သိပ္ၿပီး အေမ
ရိကန္ဆန္ခ်င္ၾကတာ လုပ္ရင္သာေသာက္တလဲြ...) ဒီတခါ Sneakers ဟုတ္ဘူး Dress Shoe တဲ့။ က်မ
ေကာင္းေကာင္းေတြ႔လိုက္တယ္ ဖခမည္းေတာ္ႀကီး ေစ်းႏူန္းေတြလိုက္ဖတ္ၿပီး ေစ်းနဲနဲပိုႀကီးတဲ့ Docker တံဆိပ္ယူပါတယ္။ သားေတာ္ေမာင္က တစ္စခန္းထလာပါတယ္..ေျခအိပ္နဲ႔ဝတ္ၿပီးစမ္းခ်င္ပါတယ္တဲ့။
ဆိုင္ကထားေပးတဲ့အသားကပ္တခါသုံး ေျခအိတ္ကိုမႀကိဳက္ဘူး။ ေျခအိပ္သြားဝယ္ေပးပါလို႔ ေျပာသံၾကား
တယ္။ က်မကိုဘယ္ေနရာမွာေရာင္းလဲလို႔ေမးပါတယ္။ ေအာက္ထပ္က ေယာက္က်ားေတြပစၥည္းတန္းမွာ
လို႔ေျပာျပလိုက္ၿပီး က်မလည္း အထဲဖက္ကိုခဏဝင္သြားလိုက္တယ္။ ျပန္ထြက္လာေတာ့ သူ႔အေဖက အဲနားမွာေရာင္းဖို႔ခ်ိတ္ထားတဲ့ မိန္းခေလးေျခအိတ္တထုတ္ယူၿပီး သားကိုေပးလိုက္တယ္။ အထုတ္ကို ဆဲြေဖါက္ၿပီး သားေတာ္ေမာင္ကို ဝတ္ခိုင္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖိနပ္ကိုယူသြားၿပီး ေဖါက္ထားတဲ့ေျခအိတ္ ၃စုံတထုတ္ကေအာက္မွာျပန္႔ႀကဲလို႔ေပါ့...။ မဝယ္ဘူး ေဖါက္ၿပီးသုံးသြားလည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဂရုစိုက္စရာ မလိုဘူးဆိုတဲ့အေမရိကန္ေတြရဲ႔အက်င့္ေလ။

ဒီလို ဥယ်ာဥ္မူးဖခင္ daddyႀကီး သင္ေပးလိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာကို သားေတာ္ေမာင္ ဒီေန႔ေကာင္းေကာင္း ယူတတ္သြားပါတယ္။ႀကီးလာလို႔လူလားေျမာက္အရြယ္ၾကရင္ လူကိုလူလို မျမင္တတ္ ကိုယ္ခ်င္းစာနာ တရားမရွိ သူမ်ားကိုဂရုစိုက္စရာမလိုဘူး ကိုယ္က်ဳဳိးဘဲသိတဲ့ လူသားတေယာက္ျဖစ္ဖို႔အလြန္လြယ္ကူသြား
ၿပီ ဖခင္ႀကီးျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေပးလိုက္တာေလ..။

ေနာက္ အာခ်ားဟဲကေတာ္ေလးတေယာက္က အေဖာ္တေယာက္ ၿမီးေကာင္ေပါက္မသမီးေလးနဲ႔လာ ပါတယ္။ က်မနဲ႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ၃ေယာက္ပစၥည္းေတြ ေနရာေရႊ႔ေနၾကတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ ေႏြဦး ရာသီက ပစၥည္းေဟာင္းေတြကို Clearance တန္းကထုတ္ၿပီး ဒီရာသီအတြက္အသစ္ေရာက္တဲ့ ပစၥည္းခင္းတာပါ။
အေပၚမွာရွိတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ကိုပါေရႊ႔ရတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မမေလးက အသစ္ပစၥည္းခင္းလက္စေတြထဲက
တခုကိုကိုင္ၿပီးေစ်းေမးပါတယ္။ ေစ်းႏူန္းကအျပည့္ေပါ့။ ခုမွေရာက္လာတဲ့ပစၥည္းအသစ္ကိုး...။ သူကမျဖဳတ္
ရေသးတဲ့ဆိုင္းဘုတ္ကို လက္ညိဳးထိုးၿပီးေျပာပါတယ္။ ဒီမွာ Clearance လို႔ေရးထားတယ္ ေစ်းကအျပည့္နဲ႔
တခုခုမွားေနၿပီတဲ့။ က်မကမမွားပါဘူး အရင္ကေနရာက ေစ်းခ်ပစၥည္းေရာင္းတာဟုတ္ပါတယ္။ အခုေျပာင္း လိုက္တာ..လို႔ေျပာေတာ့၊ သူကေလးဘာေျပာတယ္မွတ္လဲ..ရွင္တို႔မွားတာ ဒါေၾကာင့္သူ႔ကို ေစ်းခ်ထားတဲ့
ေစ်းႏူန္းနဲ႔တရံေရာင္းေပးရမယ္..တဲ့..ကဲ..ဇြတ္ႀကီးအတင္းလိုက္ေျပာေနတယ္။ မန္ေနဂ်ာကိုေျပာေပးပါ..တဲ့။
"အလုပ္လုပ္ေနတာ မၿပီးေသးဘူးတန္းလန္းႀကီး ခင္ဗ်ားလည္းျမင္တာဘဲ ဘာေၾကာင့္ေစ်းခ်ၿပီးေရာင္းေပး ရေအာင္ ငါတို႔မွားတယ္လို႔ေျပာရမွာလဲ.."မယ္ငီး ေဒါပြၿပီး အျပတ္ျပန္ေျပာတာ သူငယ္ခ်င္းက အတင္းဆဲြ
ေခၚၿပီးေရွာင္ထြက္သြားရေအာင္လို႔ေျပာတာနဲ႔ လွည့္ထြက္လာလိုက္တယ္..သူ႔သမီးက မ်က္လုံးေလးက လယ္ကလယ္နဲ႔ ျပဴ းၾကည့္ေနေလရဲ႔။ တကယ္လူပါးဝတယ္လို႔ဘဲ ေျပာခ်င္တယ္။ သူ႔သမီးေရွ႔မွာဆိုေတာ့ ကေလးက အေမ့အတိုင္းတေန႔ေတာ့ လိုက္တုပမိမွာအမွန္ဘဲ...။

ေနာက္..အားခ်ားဟဲမမတေယာက္ေတာ့ မ်က္စိထဲကထြက္ကိုမထြက္ဘူး..ဆိုတာမ်ဳိးပါဘဲ..။ ကိုယ္တို႔ဆီ
မွာလည္း recall လို႔ေခၚတဲ့ ပစၥည္းထုတ္တဲ့ကုမၼဏီ ႏို႔မို႔ရင္လည္း buyerက ျပန္သိမ္းခိုင္းတဲ့ပစၥည္းေတြရွိ
တတ္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔က မယ္ငီး recall စာရင္းစာရႊက္နဲ႔ ထိုင္လိုက္ထလိုက္ ပစၥည္းေတြလိုက္ရွာရတာေပါ့။
ေအာက္ဆုံးတန္းက ပစၥည္းကို ကုန္းဖတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မဆလာနံျပင္းတဲ့ဘိုသံနဲ႔(အျမင္ကပ္လို႔ေလ..ဟီး)
သူ႔ေျခေထာက္နဲ႔ ပစၥည္းကိုထိုးၿပီးေမးတာ..အဲဒါ ဘယ္ေလာက္လဲတဲ့..အဟဲ..ကပ္ရပ္ဘဲၾကားတာေပါ့ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္ၿပီး လြင့္ေနတဲ့ သီခ်င္းကို လိုက္ညည္းရင္း လွည့္ထြက္လာတယ္.. မွတ္ကေရာ..မယ္ငီးကြ။ လက္တြန္းလွည္းေပၚမွာခေလးႀကီးတြန္းလို႔ လက္တဖက္နဲ႔ဖုံးေျပာလည္းမပ်က္ ပါဘူး..။ ေနာက္ကေန လိုက္လာၿပီးေမးတယ္ ေနာက္ထပ္ပစၥည္းတခုကိုင္လို႔ လူသားအင္မတန္ဆန္လွတဲ့ စိတ္ေကာက္စိတ္ဆိုး စိတ္ခုတတ္တဲ့ မယ္ငီးလည္း ရွင့္လိုခ်င္တဲ့အေရာင္ အရႊယ္အစားမရွိပါဘူး..လို႔ဘဲ
ေျဖလိုက္ပါတယ္။(ဟီး..သူကရုိင္းတာကိုး..အေနာက္ႏိုင္ငံကလူဆိုရင္ နားလည္ေပးႏိုင္ေပမဲ့ အေရွ႔တိုင္း သူေတြ လုပ္ၿပီးဒီလိုေျခေထာက္နဲ႔ သုံးတာကိုေတာ့ လုံးဝခႊင့္မလႊတ္ႏိုင္ပါဘူးရွင္) ကေလးေလးကနားလည္
တယ္နဲ႔တူတယ္။မ်က္ႏွာေပးေျပာပုံကသိသာတာႀကီးကို စိတ္လည္းမေကာင္းပါဘူး..ကေလးႀကီးလာရင္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔မူ႔ဆိုတာ ဘာလဲဟင္..လို႔သူ႔အေမကိုျပန္ေမးရမယ္နဲ႔တူတယ္..။

ေနာက္ထပ္အေတြ႔အႀကဳံထဲမွာေတာ့ လာတီးႏို လို႔ေခၚတဲ့ စပိန္စကားေျပာလက္တင္အေမရိကႏိုင္ငံကလူ
ေတြေပါ့။ ခေလးမေလးကို လက္တြန္းလွန္းေပၚတင္ၿပီးတြန္းလာေပမဲ့၊ သူကသိပ္အငယ္ႀကီးမဟုတ္ပါဘူး..။
မူလတန္းေက်ာင္းသူႀကီးအဆင့္ေလာက္ေတာ့ ရွိေလာက္တယ္။ ေမ့ေမ့အသည္းေလးက စင္ဒရဲလားဖိနပ္
ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္လိုးလိုးလက္လက္ေလးရခ်င္တာတဲ့..။ မီးေလးေတြလင္းေနရမယ္ စီးကြင့္လည္းပါရမယ္ တဲ့။
ေစ်းဝယ္လက္တြန္းလွည္းေပၚကလည္းမဆင္းခ်င္ဘူး။ ရွိသမွ်ဗူးေတြ ဖြင့္ၿပီး ေဆြမ်ဳိးတသိုက္လုံး ရြာလုံး ကၽြတ္ အေဖအေမသာမက ဦးဦးေဒၚေဒၚကိုကိုမမ ေရွာ့ပင္းထြက္လာၾကတယ္ဆိုေတာ့။ တေယာက္ကို တမ်ဳိးစီသြားေရႊးၾကၿပီး ဝိုင္းစြပ္ေပးၾကတာေပါ့..သူတို႔စကားေတြေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနလိုက္တာ ကွၽြတ္ကၽြတ္
ညံလို႔ေပါ့။ ၿပီး ၄၅ မိနစ္ေလာက္အခ်ိန္ကုန္ၿပီးသကာလမွာေတာ့ ေစ်းခ်ထားတဲ့ ခပ္ေပါေပါရိုးရိုးေလးတရံပိုက္
လို႔ေအာင္ျမင္စြာထြက္ခြါသြားၾကပါတယ္။ သူတို႔ဖြထားတဲ့ ၾကမ္းျပင္မွာေတာ့ အရံေပါင္း ၁ဝ ထက္မနည္းျပန္႔
ႀကဲေနတာေပါ့..ဘယ္ဗူးက ဘာဖိနပ္ေတြျပန္ထဲ့ရမွန္းေတာင္မသိပါဘူး ငါေတာ့ သူတို႔ကို အရမ္းစိတ္ပ်က္ တာဘဲတဲ့..ျပန္သိမ္းရတဲ့ က်မလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ကေျပာပါတယ္။ သူကအၿမဲဓါတ္ပုံေတြ ရိုက္ထားေလ့ရွိ တယ္။ စည္းကမ္းမရွိတဲ့ေနရာမွာေတာ့ လာတီးႏိုေတြတကယ္ဘဲ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းပါတယ္။

ဒီလို အားလုံးမဟုတ္ပါဘူးေလ။ တခ်ဳိ႔ေတြၾကေတာ့ ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ...။ ၿဗိတိသွ်အသံဝဲဝဲေလးနဲ႔
ေကာင္ေလးတေယာက္က သူ႔အမေဒါက္ျမင့္ဝယ္လို႔ သူလည္းေဒါက္ျမင့္ဘဲ စီးခ်င္လို႔ ငိုေနတာ..အရမ္းရီ
ရတာဘဲ။ အမႊာေကာင္ေလး ၂ေယာက္ ၄ႏွစ္ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္။ ကေလးကစားစရာ
တခုစီကိုင္ၿပီး ကိုယ့္နားကပ္လို႔ စကားလာေျပာတယ္။ ေျပာတာလည္း." ရွိရွိ ရွရွ"ဒီလို အသံထြက္တာေလ
Hebrew ဘာသာ Arabic စကား ဂ်ဴ းဘာသာဆိုပါေတာ့ က်မကဒီလိုဘဲနားလည္ထားတယ္။ သူတို႔ပတ္ဝန္း
က်င္ၾကည့္ေတာ့လည္း ဘယ္လူႀကီးမွမရွိဘူး။ အၾကာႀကီး အေမအေဖေပ်ာက္ေနတာေလ..။ က်မခေလး ၂ေယာက္နဲ႔ ဒုကၡေရာက္သြားတယ္။ သူတို႔ေျပာတာလည္း ကိုယ္ကမသိ အဂၤလိတ္စကားလည္း သူတို႔နား
မလည္။ အနားက အလုပ္ထဲက ဖီလစ္ပိုင္မေလးကလည္းတေမွာင့္ စပိန္စကားေျပာတတ္တဲ့သူသြားရွာမယ္
ဆိုဘဲ..ရုပ္ရည္ၾကည့္ၿပီးမခဲြျခားတတ္ၾကဘူး..။ ေနာက္ Security ေခၚၿပီး ဟိုရွာဒီရွာနဲ႔ ၁၅မိနစ္ေလာက္မွ သူ
တို႔အေမ အိမ္သာထဲကေနထြက္လာတယ္..အမေလး...ေခါင္းေပါင္းထားတဲ့ အာရပ္အဖြားႀကီး..က်မေတာ့
ေျပာလိုက္တယ္ ဘာျဖစ္လို႔ခေလးကို အထဲေခၚမသြားတာလဲ..ဒီအေမရိကားမွာ ခေလးေပ်ာက္တာက ထိပ္ဆုံးဘဲ အရမ္းေၾကာက္စရာေကာင္းတာ..ဘာညာေပါ့..။ တခ်ဳိ႔လည္းတအားယဥ္ေက်းၾကတယ္။

အေဖတေယာက္ကိုျမင္ဖူးတယ္။ သားကိုဆုံးမေနတာ ခေလးကအရုပ္လိုခ်င္လို႔ေအာ္ငိုတာ။ သူက က်က်နန
ထိုင္ခိုင္းၿပီးေသေသခ်ာခ်ာေျပာတာ အခုလာတာ အရုပ္ဝယ္ဖို႔မဟုတ္ဘူး ဖိနပ္နဲ႔ လြယ္အိပ္ ဝယ္ဖို႔လာတာ။
သိတယ္မဟုတ္လား နားလည္လား..။ ဘလားဘလားေပါ့..။လိုအပ္တာဘဲဝယ္ရမယ္ေလ..ဆိုဘဲ။ခေလးကို
ေျပာေနတာ သူနားလည္လာၿပီး သားအရုပ္မလိုခ်င္ေတာ့ပါဘူး..ဆိုတဲ့အထိ ေျပာေနတာ..။တကယ္စံပါဘဲ။
ေတာ္တယ္။ အေမ့ကို ပူဆာၿပီးမရလို႔ ေအာ္ငိုတဲ့သမီးငယ္ေလးကို အေမက relax..deep breath.. ok..
တဲ့..next time..တဲ့။ ဟိုကလည္း..ဟုတ္ကဲ့..တဲ့။ သားသမီးကိုေသေသခ်ာခ်ာျပန္ေျပာဆိုဆုံးမတာေတြက
မ်ားေသာအားျဖင့္ အျဖဴေတြမ်ားတယ္။ ခုတေလာ ေစ်းဝယ္လာတဲ့ မိသားစုေတြထဲမွာ ပုံစံေဆာင့္ ၾကြားၾကြား နဲ႔ေထာင့္မက်ဳိးအခ်ဳိးမေျပတဲ့ မိသားစုေတြကိုၾကည့္လိုက္ရင္ အေမရိကန္ဆန္ခ်င္ေနတဲ့ ကိုယ္တို႔အာရွေတြ လာတီးႏိုေတြျဖစ္ေနတာ ထူးဆန္းစြာနဲ႔သတိထားမိတယ္..။ 

ဥယ်ာဥ္မူးျဖစ္လာရင္ ေကာင္းေကာင္းျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေပးမွ ကိုယ့္ၿခံထဲက ပန္းေတြအစြမ္းကုန္ဖူးပြင့္ေဝဆာၿပီး
ကိုယ္လည္းဝမ္းသာၾကည္ႏူးပီတိျဖာႏိုင္မွာေလ..။က်မေတာ့ ဥယ်ာဥ္မူးေကာင္းေတြလက္ထဲက လွပတဲ့
ပန္းပြင့္ေလးေတြဘဲျမင္ခ်င္ပါတယ္။

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး
(ဓါတ္ပုံေတြက က်မလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သူစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔မွတ္တမ္းတင္ထားတာပါတဲ့)