မင်္ဂလာပါရှင်~~~
တက်စီကားပေါ်တက်ပြီးထိုင်လိုက်တာနဲ့ ပါးစပ်ပိတ်လို့ ငြိမ်ငြိမ်လေးကလေးထိုင်မလိုက်ချင်တာက ခင်စပ် စုစိန်ရဲ့ ဗီဇခေါ်ရမလားဝါသနာပြောရမလား ပါဘဲရှင် 😂ဒီတော့ မင်္ဂလာပါ Hello สวัสดี သူ့ဒေသဆိုင်ရာ
စကားနဲ့နူတ်ဆက်ပြီး ကားသမားတွေရဲ့ ဘဝအကြောင်း ကန့်လန့်ကာလေး အသာမလို့ ချောင်းကြည့်ဖို့
ကြိုးစားတတ်ပါတယ်။ လူတဦးတယောက်ရဲ့ သူ့ရင်ထဲ အမြင်ဘယ်လိုရှိတယ်ဆိုတာ သိနားလည်နိုင်ဖို့က
သူ့ဆီကို ပီယဝါစာစကားတံတားခင်းပြီး ချဉ်းကပ်တာကအကောင်းဆုံးနည်းလမ်းတခု မဟုတ်ပါလားရှင်။
လောကကြီးရဲ့စာမျက်နှာတွေကို သွားရင်းလာရင်း ကြားရမှတ်ရ အထူးအဆန်းလေးတွေ လေ့လာမှတ်သား
အံသြစရာလေးတွေ သိမြင်ခွင့်ရတာက လောကမှာနေတတ်ရင်ကျေနပ်စရာ လို့ပြောပါရစေ။
ကဲ..အဲ့ဒီ မတတောင်ဘွားလူသားများစွာနဲ့နေ့စဉ်ဆက်ဆံနေရတဲ့ သူတို့ရဲ့အတွေးတွေထဲက ထိုင်းနိုင်ငံက
တက်စီသမားစကားလေးတွေ ကြားခဲ့တာလေးတွေ ဖေါက်သည်ချ ပြောပြရအုံးမယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၇-၈ နှစ် အ
ချိန်တုံးကဆို နွေရာသီ March April လောက်ဆို ကျမတို့ထိုင်းကိုပြန်တတ်ပါတယ်။ ရောက်တဲ့နေရာဋ္ဌာနက
နေပေါ့။ ပြီးရင် နောက်ဋ္ဌာနတခု ဆက်သွားဖို့ မြို့ထဲက သံရုံးတွေ ထိုင်းမှာနေတဲ့ဗီဇာသက်တမ်းတိုးတာတွေ
တခြားကိစ္စတွေနဲ့ မြို့ထဲကို ဂတီးဂတီးရောက်ရတယ်။ ရထားတွေစီးရင် ပိုမြန်ပေမဲ့ သွားချင်တဲ့နေရာရှေ့
တည့်တည့်အထိ(စိတ်ထဲကလည်း ငြိမ့်ငြိမ့်လေးလိုက်သွားရုံဘဲ လို့ထင်တာကိုး) ပို့ပေးပြီး အဆင်ပြေတဲ့
တက်ကစီကြီးဘဲ အားကိုးသွားကြတာပေါ့။ တခါတလေလည်း ဘတ်စ်ကားစီးပါတယ်။ မြန်မာသံရုံးကို တမေ့တမောကြီးဘဲစီးယူရတယ်။ အရင်တုံးက Ramkhamheang ကနေသံရုံးအထိ ရောက်တဲ့ ဘစ်ကား ခပ်သေးသေးပြေးသေးတယ်။ စပယ်ရှယ်ဘဲ အဲယားကွန်းအေးစက်လို့တမြို့လုံးပတ်သွားတယ်။ ကားထဲမှာ
လည်း ကိုယ်တို့ ၂ယောက်ကလွဲလို့ ဘယ်သူမှမရှိဘူး..ဟီး။ နာရီနဲ့ချီမောင်းရတယ် ။ ကားသမားလည်း
စကားတွေပြောလို့ နောက်တနှစ်ပြန်သွားပြီး အဲ့ကားကိုစောင့်စီးတာ မရှိတော့ဘူး ပြုတ်သွားပြီတဲ့။ (၂ဝ၁ဝ နောက်ပိုင်း ရောက်မှသာကျမတို့ ရထားတွေစီးဖြစ်တော့တယ်)
တက်စီစီးရင်တော့ဖြင့် ကျားကျားကစကားတခွန်းမှမပြောဘူး..။ပါးစပ်ပိတ် အိပ်လိုက်လာတာဘဲ။ ကားဆရာ
တွေမေးတတ်တာက အမြန်လမ်းကသွားမလား..သွားရင် အမြန်လမ်းတက်ခ ကိုယ်ကသပ်သပ်ပေးရတာ
လေ။ ကားပေါ်တက်ကတဲက သွားမဲ့နေရာပြောပြီး ကားဆရာမျက်ခွက်လည်း လှမ်းကြည့်ပြီး အကဲခပ်ရ
သေး။ တချို့က မျက်နှာမာကြီးနဲ့ ဒီလိုဆိုရင် ကိုယ်တွေကလည်း အလိုက်သိပါတယ်။ ပါးစပ်လေးပိတ်လို့
ဘုရားဘုရား..တရားလေးမှတ်လို့ လိုက်ရတယ်။ သူတို့မျက်နှာကြီးက လူကိုတောင် အစိမ်းလိုက်ဝါးစားချင်
နေတာလေ။ ဘန်ကောက်ကားကြပ်တာကတော့ခဏခဏကြုံဖူးတာပါဘဲ။ အထူးပြောစရာမလိုကမ္ဘာကျော်
ပါ။ ဒါနဲ့စကားမစပ် ရန်ကုန်ကားကြပ်တာက သိပ်မကြုံဖူးလို့ မခံစားတတ်သေးဘူးဆိုပါတော့။
တခါစီးရင် ၂ဝဝဘတ်ကနေ ၃ဝဝနီးပါးရှင်းရတယ်ဆိုတော့ စဉ်းစားသာကြည့်ပါတော့။ အကြာကြီးပေါ့..။
ခရီးကရှည် ကားတန်းကြီးကမရွှေ့ ငုပ်တုတ်ကြီးထိုင်နေရာတာထက်စာရင် ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်းတွေ
ပြောပေးရတယ်။ ကားဆရာစိတ်ကြဉ်းကျပ်တာတွေလျော့စေချင်တာလည်းပါ ပါတယ်။ ထိုင်းမှာ သူတို့လည်း ကိုယ်တို့လိုပါဘဲ စကားတခွန်းဘဲပြောထွက်လာရင်ကို ဘယ်နေရာဘယ်ဒေသကလည်းဆိုတာ ခန့်မှန်းရ လွယ်ပါတယ်။ များသောအားဖြင့် အီစန်ဆိုတဲ့ သူတို့အညာဒေသကများပါတယ်။ အသားမဲမဲ ပိန်ကပ်ကပ်
သီချင်းဖွင့်ရင် တောသီချင်း မြန်မာပြည်က ထိုင်းစကားဘယ်လောက်ဘဲတတ်တယ်ပြောကြပါစေ သူတို့ အချင်းချင်းပြောကြသံကြားရင်ဖြင့် မျက်စိလည်ကြမှာအမှန်။ ဖုံးသံလာလို့ သူတို့စကားပြောသံနားထောင်ပြီး
တခါခါရီလည်းရီချင်တယ်။ အိမ်သူသက်ထားက စစ်ဆေးရေးဝင်တာတွေရောကြားနေရတာလေ။ သူတို့တွေ
နဲ့တိုးရင် ရေပက်မဝင်။ စကားလေးသာ နဲနဲဟပေးလိုက်။ ကိုယ်တွေက သူတို့ ဒေသအမျိုးသမီးတွေ များ
သောအားဖြင့် ဥရောပမှာ အိမ်ထောင်ကျတာများတယ်။ နောက်ပြီး ကြက်တန်းရောက်တာလည်းများတယ်။
ကဲ..အဲ့ဒီ မတတောင်ဘွားလူသားများစွာနဲ့နေ့စဉ်ဆက်ဆံနေရတဲ့ သူတို့ရဲ့အတွေးတွေထဲက ထိုင်းနိုင်ငံက
တက်စီသမားစကားလေးတွေ ကြားခဲ့တာလေးတွေ ဖေါက်သည်ချ ပြောပြရအုံးမယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၇-၈ နှစ် အ
ချိန်တုံးကဆို နွေရာသီ March April လောက်ဆို ကျမတို့ထိုင်းကိုပြန်တတ်ပါတယ်။ ရောက်တဲ့နေရာဋ္ဌာနက
နေပေါ့။ ပြီးရင် နောက်ဋ္ဌာနတခု ဆက်သွားဖို့ မြို့ထဲက သံရုံးတွေ ထိုင်းမှာနေတဲ့ဗီဇာသက်တမ်းတိုးတာတွေ
တခြားကိစ္စတွေနဲ့ မြို့ထဲကို ဂတီးဂတီးရောက်ရတယ်။ ရထားတွေစီးရင် ပိုမြန်ပေမဲ့ သွားချင်တဲ့နေရာရှေ့
တည့်တည့်အထိ(စိတ်ထဲကလည်း ငြိမ့်ငြိမ့်လေးလိုက်သွားရုံဘဲ လို့ထင်တာကိုး) ပို့ပေးပြီး အဆင်ပြေတဲ့
တက်ကစီကြီးဘဲ အားကိုးသွားကြတာပေါ့။ တခါတလေလည်း ဘတ်စ်ကားစီးပါတယ်။ မြန်မာသံရုံးကို တမေ့တမောကြီးဘဲစီးယူရတယ်။ အရင်တုံးက Ramkhamheang ကနေသံရုံးအထိ ရောက်တဲ့ ဘစ်ကား ခပ်သေးသေးပြေးသေးတယ်။ စပယ်ရှယ်ဘဲ အဲယားကွန်းအေးစက်လို့တမြို့လုံးပတ်သွားတယ်။ ကားထဲမှာ
လည်း ကိုယ်တို့ ၂ယောက်ကလွဲလို့ ဘယ်သူမှမရှိဘူး..ဟီး။ နာရီနဲ့ချီမောင်းရတယ် ။ ကားသမားလည်း
စကားတွေပြောလို့ နောက်တနှစ်ပြန်သွားပြီး အဲ့ကားကိုစောင့်စီးတာ မရှိတော့ဘူး ပြုတ်သွားပြီတဲ့။ (၂ဝ၁ဝ နောက်ပိုင်း ရောက်မှသာကျမတို့ ရထားတွေစီးဖြစ်တော့တယ်)
တက်စီစီးရင်တော့ဖြင့် ကျားကျားကစကားတခွန်းမှမပြောဘူး..။ပါးစပ်ပိတ် အိပ်လိုက်လာတာဘဲ။ ကားဆရာ
တွေမေးတတ်တာက အမြန်လမ်းကသွားမလား..သွားရင် အမြန်လမ်းတက်ခ ကိုယ်ကသပ်သပ်ပေးရတာ
လေ။ ကားပေါ်တက်ကတဲက သွားမဲ့နေရာပြောပြီး ကားဆရာမျက်ခွက်လည်း လှမ်းကြည့်ပြီး အကဲခပ်ရ
သေး။ တချို့က မျက်နှာမာကြီးနဲ့ ဒီလိုဆိုရင် ကိုယ်တွေကလည်း အလိုက်သိပါတယ်။ ပါးစပ်လေးပိတ်လို့
ဘုရားဘုရား..တရားလေးမှတ်လို့ လိုက်ရတယ်။ သူတို့မျက်နှာကြီးက လူကိုတောင် အစိမ်းလိုက်ဝါးစားချင်
နေတာလေ။ ဘန်ကောက်ကားကြပ်တာကတော့ခဏခဏကြုံဖူးတာပါဘဲ။ အထူးပြောစရာမလိုကမ္ဘာကျော်
ပါ။ ဒါနဲ့စကားမစပ် ရန်ကုန်ကားကြပ်တာက သိပ်မကြုံဖူးလို့ မခံစားတတ်သေးဘူးဆိုပါတော့။
တခါစီးရင် ၂ဝဝဘတ်ကနေ ၃ဝဝနီးပါးရှင်းရတယ်ဆိုတော့ စဉ်းစားသာကြည့်ပါတော့။ အကြာကြီးပေါ့..။
ခရီးကရှည် ကားတန်းကြီးကမရွှေ့ ငုပ်တုတ်ကြီးထိုင်နေရာတာထက်စာရင် ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်းတွေ
ပြောပေးရတယ်။ ကားဆရာစိတ်ကြဉ်းကျပ်တာတွေလျော့စေချင်တာလည်းပါ ပါတယ်။ ထိုင်းမှာ သူတို့လည်း ကိုယ်တို့လိုပါဘဲ စကားတခွန်းဘဲပြောထွက်လာရင်ကို ဘယ်နေရာဘယ်ဒေသကလည်းဆိုတာ ခန့်မှန်းရ လွယ်ပါတယ်။ များသောအားဖြင့် အီစန်ဆိုတဲ့ သူတို့အညာဒေသကများပါတယ်။ အသားမဲမဲ ပိန်ကပ်ကပ်
သီချင်းဖွင့်ရင် တောသီချင်း မြန်မာပြည်က ထိုင်းစကားဘယ်လောက်ဘဲတတ်တယ်ပြောကြပါစေ သူတို့ အချင်းချင်းပြောကြသံကြားရင်ဖြင့် မျက်စိလည်ကြမှာအမှန်။ ဖုံးသံလာလို့ သူတို့စကားပြောသံနားထောင်ပြီး
တခါခါရီလည်းရီချင်တယ်။ အိမ်သူသက်ထားက စစ်ဆေးရေးဝင်တာတွေရောကြားနေရတာလေ။ သူတို့တွေ
နဲ့တိုးရင် ရေပက်မဝင်။ စကားလေးသာ နဲနဲဟပေးလိုက်။ ကိုယ်တွေက သူတို့ ဒေသအမျိုးသမီးတွေ များ
သောအားဖြင့် ဥရောပမှာ အိမ်ထောင်ကျတာများတယ်။ နောက်ပြီး ကြက်တန်းရောက်တာလည်းများတယ်။
အိမ်ထောင်ကျတာတောင် ကြက်တန်းမှာတွေ့လို့ စားသောက်ဆိုင်မှာတွေ့လို့နဲ့ ဒီလိုဘဲယူကြတာလည်း များတယ်။ အိုး..အထင်မစောမောနဲ့ဗျ...တကဲ့ သူဋ္ဌေးသူကြွယ်တွေနဲ့ အရင်ကသူတို့အိမ်ထောင်ကျထားတဲ့
ထိုင်းကလေးတွေအစ ဟိုကတာဝန်ယူခေါ်သွားပေးကျောင်းထားပေးတာ။ သူတို့တွေကို လှတပတဖြူဖြူ
ချောချောလေးလို့ထင်ရင်လည်းမှားမယ်..မျက်နှာဗြဲဗြဲ ခွက်ခွက် နှာခေါင်းပိပိ တကဲ့ထိုင်းရုပ် (ရုပ်ရှင်မင်းသမီး
မင်းသားတွေလှနေတာ ကပြားက ၈ဝ%လောက်ရှိတာလေ) အဲ့ဒါကို ဥရောပကလူတွေကို ခင်စပ်စုမေးဖူး
တာပေါ့။ သူတို့ပြောတာက အဲ့တာမှတကဲ့အလှတဲ့..အသားလေး..မဲတာက ချောကလက်လေးလို..နှာခေါင်း
လေးပိပြားနေတာက ချစ်စရာ မျက်မှေးလေးက perfect တဲ့။ ကဲ..မှတ်စရာတခုက အလှဆိုတာ ကြည့်တတ်
မြင်တတ်ခံစားတတ်သူတို့ရဲ့မျက်စိမှာဘဲရှိပါတယ်ဆို...ဆက်ပြောတာကအသည်းနာစရာ နင်တို့လို နှာတံ
ပေါ်ပေါ်အသားဖြူဖြူ မျက်လုံးဝိုင်းပြူးကြီးက ငါတို့ဆီနဲ့အတူတူ ဘယ်နေရာကြည့်ကြည့် မကွာဘူး မလှဘူးတဲ့။ @#$%&* စိတ်ထဲကျိတ်ဆဲပေါ့ရှင် (ရှည်ပြီးမေးတာကိုး)
အီစန်ဒေသက သူတို့ဆီမှာအဆင်းရဲဆုံး မိုခေါင်ရေရှား ။ အလုပ်အကိုင်သိပ်မှရှိဘူး။ ဒီတော့ မြို့တက်လာ ကြတာများပါတယ်။ အစားအသောက်လည်း စူပါအစပ်နဲ့ ငါးပိရည်မပါတဲ့ဟင်းမရှိသလောက်။ အနံ့ပြင်း တယ်။ အီစန်အစားအစာကလည်း ဘန်ကောက်မှာ နံမည်ကြီးဆုံးပေါ့။ကားဆရာပြောပြတာ သူ့အမေလည်း ဂျာမဏီမှာ နောက်အိမ်ထောင်နဲ့ အိမ်က အငယ်ဆုံးလေးကိုသာခေါ်သွားတာ အကြီးဖြစ်တဲ့ သူတို့၂ယောက်
သူ့ညီမနဲ့က ဘန်ကောက်မှာဘဲ ကျန်ခဲ့ပြီး လုပ်ကိုင်စားသောက်နေတာတဲ့။ သူလည်းအိမ်ထောင်ကျနေပြီ။ ခပ်ငယ်ငယ်လေးဘဲရှိသေးတာ။ သူ့ခလေးက သူ့အမေခလေးနဲ့ရွယ်တူတဲ့..ဗျ..။ သူ့ညီမကလည်း သူ့အ
ပြော fan ရှိနေပြီ။ တခြားဆွီဒင်..ဆိုလားမသိ။ စာရွက်စာတမ်းတွေ ပြည့်စုံရင် သူလည်းလိုက်သွားေတာ့
မယ်..ဆိုဘဲ။ တော်သေးတယ်..သူတို့ဆီမှာ မျိုးညစ်အဖွဲ့မရှိလို့(အဲလေ..စလုံးပေါင်းမွှားထွားပါဒယ် 😂
ကျမကျိုင်းမယ်မှာနေတုံးက သူငယ်ချင်း အခြောက်တယောက်ဆိုရင် (အီစန်ကပါဘဲ) ယောက်ကျားပုံနဲ့ဘဲ
ခပ်ချောချောဖြူဖြူလေး..သူကျတော့ Siwss ကသူဋ္ဌေးထီးနဲ့အိမ်ထောင်ကျတယ်။ ဟီး..တကယ်ချမ်းသာတာ
ခရီးထွက်ရင် ဖတ်စကလတ် @_@ First class လေကြာင်းလိုင်းနဲ့ အရမ်းမိုက် နွေရာသီစံအိမ်နဲ့ဘာနဲ့ နေ တဲ့အိမ်ကလည်း နန်းတော်တပိုင်း...။ သူကအလှပြင်တာနံမည်ကြီး မိတ်ကပ်ဆရာပေါ့။ သူ့လက်ထောက် လည်း အိမ်ထောက်ကျပြီတဲ့ အဲ့တယောက်က ကျမတို့အခေါ် အီကိုင်( ကြက်မ) တကဲ့သူ့အိမ်နံမည်က လည်းကြက်မလေ..။ သူကျတော့ အောက်ပိုင်းဖျက်ပြီး..ဟီး..လှလွန်းလို့မယ်ငီးတို့တောင်မနှာလိုဖြစ်နေရ သူ။ သူ့ယောက်ကျားက ကျိုင်းမယ်မှာ ဘတ်သန်းချီတန်တဲ့ တောင်စောင်းနားက ကွန်ဒိုဝယ်ထားပေးတာတဲ့။
အီစန်ကကားဆရာလူကြီးပြောပြပါတယ်။ ဘဝပေးကံအရ နေတဲ့ရေမြေမကောင်းလို့ လူတွေ ပြောင်းထွက် လာကြရတော့ တခြားကောင်းတဲ့ကံက ဖေးမတာပါတဲ့..ဟင်းချက်ကောင်းလို့ စားသောက်ဆိုင်ဖွင့်တယ်။
အနောက်နိုင်ငံသားတွေ လာစားရင်း ကြိုက်သွားလို့ တသက်လုံးစားချင်တာနဲ့ သူတို့တွေကိုမိန်းမအဖြစ်ယူ
ကြတာ ဘဝရဲ့ရှေးရေစက်တွေပါတဲ့..။ ပြောလည်းပြောတတ်ပါ့..။ ကျမတို့ ဂျာမဏီသွားဖို့ သံရုံးရောက်တော့
တကယ်ကို မျက်စိနဲ့တွေ့မှဘဲ ယုံလိုက်ရတော့တယ်။ ဗီဇာကောင်တာက လေယာဉ်လက်မှတ်ရောင်းကောင် တာလိုအတန်းလိုက် ၈ ခုလောက်ရှိမယ်။ လူတွေတန်းစီပြီးမေးကြတာ မေးတဲ့ဂျာမာန်ကိုယ်တိုင်ထိုင်းစကား
ပြောလိုက် ဂျာမန်စကားပြောလိုက်နဲ့၊ စောင့်နေတဲ့လူအုပ်တန်းကြီးကလည်း ဂျာမန်အဖိုးကြီးတွေ ထိုင်းမတွေ
ထိုင်းခလေးတွေ လက်တွန်းလှည်းပေါ်က ကပြားလေးတွေ ဗိုက်ကြီးသည်တွေ ဂျာမာန်ကောင်ကြီးကောင်
လတ် ကောင်ငယ် များစွာသောကိုနာဇီများ ထိုင်းမမလက်လေးတွေတွဲလို့ ဗီဇာလာလျောက်တာများပါးစပ်
ဟောင်းလောင်းထလို့ ငေးမောခဲ့ရဖူးပါတယ်။
တကယ်ဆိုရင် နိုင်ငံခြားသားတွေနဲ့ အိမ်ထောင်ကျတာ အများဆုံးကတော့ ထိုင်းတွေလို့ဘဲပြောရမှာဘဲ။ ဂျာမဏီမှ မဟုတ်ပါ။ တခြားနေရာနိုင်ငံအားလုံး မှာပါဘဲ။ သူတို့တွေဆီကပေါက်ပွားလာတဲ့ကပြားခလေး
တွေကမ္ဘာမှာနံမည်ကြီးတွေလည်း အများကြီးပါဘဲ။
Tiger wood, ChrissyTeigen (John_Legend Glory သီချင်းနဲ့ အော်စကာရဖူးတာရဲ့မိန်းမ) ။
ခုလောလောဆယ် ဒီ ၂ယောက်ကတော့ ကမ္ဘာကျော်ပါတယ်။တခြားလည်း အများကြီးရှိပါသေးတယ်။အရင်
ကတဲက ကျမစိတ်ထဲမှာ မတင်မကျဖြစ်နေတာတခုက ဒီလို နိုင်ငံခြားသားတွေနဲ့ အိမ်ထောင်ကျတာ များ
တော့ သူတို့တွေဘယ်လိုများ တုံပြန်ကြတာလဲဆိုတာကြီးကို သိချင်နေတာ။စကားကြုံရင် ကြုံသလို
မေးလေ့ရှိပါတယ်။ ထိုင်းမှာလည်း လူတန်းစားခွဲခြားတာရှိပါတယ်။ ဘုရင်စနစ်ကရှိနေတာကိုး။ ဆိုရှယ်မမ
တွေကတော့ သူတို့အခေါ် ဟိုက်စိုး(High social) သူတို့တွေကရီစရာတော့အကောင်းသား လမ်းမှာ ထိုင်း
မတယောက်နဲ့ ဘိုထီးတယောက်တွဲခုတ်လာတာမြင်ရင် အောက်တန်းစား ဘာညာနဲ့နှာခေါင်းရှုံ အထင်
သေးတတ်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း သူတို့အသိုင်းအဝိုင်းမှာတင် ဘိုတွေနဲ့ညားတော့လည်း ဘာမှမဖြစ်ပါ။ ကြည်ဖြူစွာလက်ခံပါတယ်။ တော်ရုံသာမာန်လူတန်းစားတွေကတော့ ဘာမှပြသာနာမရှိပါဘူး သူတို့တနိုင်ငံ
လုံးကပြားတွေကများတာ တရုတ်ကပြား များမှများ ထိုင်းစစ်စစ်ဆိုတာ တော်တော့်ကိုရှားပါးနေပါပြီ။ ဘာမှမဟုတ်တဲ့ မယ်ငီး ရှမ်း(၃မျိုးရော)နဲ့အင်းသား စပ်တာတောင် အနှောင့်အသွားမလွတ် အပြောအဆိုခံရ
တာ ငယ်ငယ်ကတဲက သွားလေရာ ကပြားခလေးတွေ အိမ်ထောင်စုတွေ တွေ့ရင် စပ်စုချင်နေတာဗျ။ ကမ္ဘာ
ကြီးဆိုတာ ကျဉ်းကျဉ်းလေးပါဗျာ..တနေရာရာမှာ အကြောင်းတခုတခုကြောင့် ခလုပ်တိုက်မိပြီး အကြောင်း
စုံလို့ပေါင်းဖက်ဖြစ်သွားကြတာကို လူတွေက ဘာမို့ ဘာမို့ လူမျိုး ဘာသာ ဘာသညာလာတိုင်းပြီး ပြောသံ ကြားရင် အသည်းယားတာအမှန်ဘဲ။ အားလုံးကသတ်မှတ်ချက် ပညာတ်ချက်တခုပါဘဲမဟုတ်လား။
အဲ့ဒီမှာ ကားဆရာက ကျမကိုပြောပြတာပါ...။ဘဝမှာ ကိုယ်ဖြစ်ချင်တာတွေ ဖြစ်မလာရင် ဖြစ်လာသလိုဘဲ
ဖြစ်အောင်နေတတ်သွားရင်..ဘဝဆိုတာကျေနပ်စရာကြီးပါ..တဲ့
အင်း..စရေးတာကကားဆရာတွေ မြန်မာလုပ်သားအကြာင်းပြောတာရေးမလို့..ရေးရင်းနဲ့..ဘာလို့ဒီ
အကြောင်းထွက်လာရပါလိမ့်!!!!!
အော်..တော်တော်ကို စိတ်များနေတဲ့မယ်ငီးပါလား...ဟိ..ကဲ..နောက်တခါတွေ့မှဘဲဆက်ကြတာပေါ့ရှင်..
အားလုံးဘဲရွှင်လန်းချမ်းမြေ့ကြပါစေရှင်~~~
မီးမီး