ႏွစ္ေယာက္ထဲရူးခဲ့ၾကတဲ့နယူးေယာက္မွာေပါ့..

မဂၤလာပါရွင္~~~

ၾသဂုတ္လဆိုတာတခ်ဳ ိ႔လူေတြရဲ႔ဝမ္းနဲေၾကကဲြစရာလျဖစ္သလို တခ်ဳ ိ႔လည္းေပ်ာ္ရႊင္စရာအမွတ္တရ အခ်ိန္
တခ်ိန္ေတာ့ျဖစ္ၾကတာပါဘဲ..။က်မအတြက္က မိုးတဖဲြဖဲြရႊာေနတတ္တဲ့ ဒီလမွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္ဆိုေတာ့
ဒီလေရာက္တိုင္း ငါအသက္တႏွစ္ႀကီးသြားျပန္ၿပီ၊ ဘာမွလည္းျဖစ္မလာေသးပါလား..လို႔အၿမဲစဥ္းစားခဲ့ရ
တဲ့ အခ်ိန္ကာလေပါ့ရွင္..။ ဟီရုိးရွီးမားမွာ အႏူျမဴဗုံးနဲ႔ လူေတြေသေၾကာပ်က္စီးတာလည္း ဒီလပါဘဲ။ က်မ တို႔တိုင္းျပည္ႀကီးရဲ႔ အေရးအခင္းကလည္း ဒီလမွာစခဲ့ၾကတာဘဲေလ။ေပ်ာ္ဖို႔စဥ္းစားလိုက္ရင္ ေသေၾက
ပ်က္စီးၾကတဲ့သူေတြအၿမဲျမင္ေယာင္ေနတတ္တယ္..။( ကိုယ့္ရဲ႔စိတၱဇဆိုပါေတာ့ေလ)

ခုေတာ့ တမ်ဳ ိးျပန္ေတြးတတ္လာၿပီ။ လက္ရွိေရာက္ေနတဲ့ဘဝက အရင္ေလးဖက္ေထာက္တြားသြားေနတဲ့
ခေလးဘဝထက္အမ်ားႀကီးတိုးတက္လာတာ ဘာမ်ားထပ္လိုခ်င္ေတာင့္တေနပါလိမ့္ေပါ့ေနာ္..။ ငယ္ငယ္ ကဆိုသူမ်ားေခၚသြားမွ သြားႏိုင္လာႏိုင္ စားႏိုင္တာေလ..။ေဟာခုေတာ့ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ရပ္ တည္ေနႏိုင္ၿပီ..ကဲ..တိုးတက္လာၿပီေလ.. :P (ေလ်ာက္သြားတာေလးေတြေျပာျပဖို႔ဆင္ေျခဆင္းေလးေပါ့)

အဲ့နားမွာ ကပ္ၿပီးဓါတ္ပုံရိုက္တာ
ရိုက္ေပးတဲ့လူကအျမင့္ႀကီး...
ကိုယ္တို႔ ၂ေယာက္လုံးေျမႀကီးထဲနိမ့္ဝင္ခါနီးရုပ္နဲ႔ ^_^
ဒါေၾကာင့္ဒီပုံေလးနဲ႔အစားထိုးေက်နပ္ေနရတယ္ေလ.. :P

ကဲပါေလ..လိုရင္းကိုမေရာက္ေတာ့ဘူး..အတိုခ်ဳပ္ရရင္ျဖင့္ က်မေမြးေန႔ၿပီး ေနာက္ေန႔မွာ က်မရဲ႔ငယ္သူ ငယ္ခ်င္း အိမ္ခ်င္းကပ္ရပ္ ခဲြေနၾကတာ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝေက်ာ္ သူ႔အေၾကာင္းကို ဒီမွာ     ေရးဖူးခဲ့ပါတယ္။
သူက နယူးေယာက္ကို ၂ညအိပ္က်မနဲ႔လာေတြ႔မယ္တဲ့..။ သူက ထိုင္ဝမ္မွာေလယာဥ္မယ္ ဘဝနဲ႔ေနထိုင္
ၿပီးက်မကိုလည္းရွာေဖြေနခဲ့ပါတယ္တဲ့။

   

သူခရီးထြက္လို႔ေနရာတကာေရာက္တိုင္းအဝတ္ေတြဝယ္
ထားတတ္တယ္တဲ့၊သူ႔နဲ႔နဲနဲေသးေနတဲ့ဟာေတြယူလာေပးတာ
ေသတၱာတလုံးနဲ႔အျပည့္( ပြတာဘဲ း))))

အလုပ္ကေန၂ရက္ခြင့္ယူၿပီး လစ္တာေပါ့။ က်ားက်ားက စိတ္မခ်လို႔ လိုက္ပို႔တယ္(တကယ္ပါ ခုထိၿမိဳ႔ထဲကို
တေယာက္ထဲတခါမွမသြားဖူးဘူး..ဟီး) တည သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အိပ္မလို႔ေလ။

အဲ့ RED BOWLဆိုင္မွာမနက္စာစားခဲ့တယ္
ဘူေဖးပါ$10 ေလာက္ပါဘဲသူငယ္ခ်င္းေကၽြးတာေလ

ေရာက္တာနဲ႔သူကဗိုက္ဆာေနၿပီတဲ့။ က်မလည္းခပ္ေစာေစာထြက္ခဲ့တာဘဲ GW Bridge ကေတာ့ေျပာကို
မေျပာခ်င္ပါဘူး။ မနက္ရနာရီေက်ာ္တာနဲ႔ ၾကပ္ပိတ္သြားတာဘဲ။ သူတည္းတဲ့ေဟာ္တယ္နဲ႔ က်မအိမ္က
၃ဝမိနစ္ေလာက္ဘဲ ကားေမာင္းရင္ေရာက္တယ္တဲ့..။ ဟို ..Google map ႀကီးကေျပာတာပါ။ သူ႔အဘိုးႀကီး
တံတားေပၚမွာၾကပ္ေနတာနဲ႔ ၁နာရီခဲြေလာက္ဘဲၾကာသြားတာပါ..ဟီး။

မနက္စာကိုက်ဳိင္းတုံေခါက္ဆဲြနဲ႔ေတာ္ေတာ္တူတဲ့ Pao လို႔ေခၚတဲ့ ဗီယက္နမ္ဆိုင္ခ်ီတက္သြားၾကတာ အား
လုံးကပိတ္လို႔..။ ရွမ္းမေတြေစာေစာစားတတ္တာ တရုတ္ေတြအိပ္ေနသေလာက္ဘဲရွိေသးတယ္တဲ့..
ဟား..ဘာမွမဆိုင္ဘူးေနာ့္..ဗမာေစာရွမ္းေတာျပန္ဆိုတဲ့စကားပုံေလးၾကားဖူးမွာေပါ့။ တကယ္ပါ ရွမ္းေတြ
မနက္ေစ်းကို မိုးမလင္းခင္သြားဝယ္တတ္ၾကတာေတာ့ အမွန္ဘဲ။ ထားပါေလ..ဒါက က႑တေပါ့ေနာ့္ း)

တရုတ္မနက္စာဘူေဖးဆိုေတာ့ ဆန္ျပဳတ္ကပါတာေပါ့။ ဆန္မွာေတာင္အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိေသးတာ..ကိုယ္ေတာ့ ရုိးရိုး
ဆန္ျပဳတ္ဘဲယူတယ္။ ပဲႏို႔ရည္ရယ္ ဆန္ျပဳတ္ထဲကို ပဲသီးအစပ္ေၾကာ္နဲ႔ဂ်င္း ဝက္သားမြေၾကာ္..ဒါေလာက္
နဲ႔ကိုဗိုက္ကျပည့္ခ်င္ေနၿပီေလ။

ေနာက္တပတ္သြားၾကည့္လည္း အီလို႔..မစားခ်င္ဘူး..။

ေနာက္သူငယ္ခ်င္းယူေပးတဲ့ ဆန္ျပားလိပ္ သူတို႔ကပဲငံျပာရည္နဲ႔ဘဲဆမ္းစားၾကတာ။ ေဟာင္ေကာင္က ကြမ္းတုန္တရုတ္စတိုင္ေနမွာေလ..။

ဆန္ျပဳတ္အိုးေတြ..။ စကားေတြအမွ်င္မျပတ္ေျပာဆိုေနၾကတာ က်မကိုအတင္းထပ္စားခိုင္းတာနဲ႔ အီၾကာ
ေကြးတပိုင္းထပ္စားလိုက္ေသးတယ္။

အဲဒီဘူေဖးၿပီးေတာ့ လမ္းသြယ္ေလးတခုျခားတဲ့ Starbucks ေကာ္ဖီဆိုင္ခ်ီတက္ခဲ့တယ္။ ဒီေနရာက
NY second china town လို႔ေခၚၾကတဲ့ Flashing,Queen ေပါ့။ တရုတ္ေတြေရာ ဗီယက္နမ္ေရာ ကိုးရီးယား အာရွတိုက္သားေတြ က်မတို႔ ျမန္မာျပည္ကလူေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိၾကတဲ့ေနရာေပါ့။

သူလည္းက်မနဲ႔စကားေျပာရင္း ရွမ္းလိုေတာ္ေတာ္ျပန္မွတ္မိလာတယ္။ ရွမ္းလိုဘဲေျပာၾကတယ္။ ကိုယ္တို႔
အာစးအစာနဲ႔ဆင္တူတဲ့အစားေတြရွာစားၾကမယ္ဆိုၿပီး ၂ေယာက္သားတိုင္ပင္သေဘာတူထားလိုက္တယ္။
အဟဲ...အစားအေသာက္က အေရးပါတယ္ေနာ္..။

ဒီေတာ့ သူက ထိုဖူးေနာင္း(ရွမ္းလိုေခၚတာ) ျမန္မာလို ဘယ္လိုေခၚၾကလဲေတာ့မသိပါဘူး။ အဲဒါနံမည္ ႀကီးဆိုင္တဆိုင္ရွိတယ္ဆိုၿပီး သြားဝယ္တယ္ က်မအေဝးကေနလွမ္းၿပီး ဓါတ္ပုံရိုက္ထားလိုက္ေသးတယ္။
သူတို႔ထိုဖူးေနာင္းက သၾကားရည္နဲ႔ေျမပဲျပဳတ္နဲ႔..ကိုယ္တို႔ဆီကႀကံသကာရည္နဲ႔ ဂ်င္းရည္ေမႊးေမႊးေလး ကပိုမိုက္တာေပါ့ရွင္..။
သူငယ္ခ်င္းက ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝနီးပါး ေလယာဥ္မယ္လုပ္လာတယ္ဆိုေတာ့ ေနရာအႏွံေရာက္ဖူးတယ္ေလ။
ဒီေနရာလည္း အေခါက္ေခါက္အခါခါေရာက္ဖူးၿပီးသား ကိုယ္ကသာ (ေဒၚေအာင္ေဆာင္းစုၾကည္လာတုံးက
တခါလာဖူးတယ္) အဲဒီတုံးက ပဲြၿပီးေတာ့ ေန႔လည္စာဝင္စားတာ..ဒီေနရာမွာ     ။

ေန႔လည္စာဗီယက္နမ္ေခါက္ဆဲြ

ေဟာ္တယ္ေရာက္ေတာ့ သူရဲ႔ညအခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး သူကမ်က္ေတာင္ေတြစင္းလို႔ ခရီးပမ္းတာေရာ အခ်ိန္ေျပာင္း တာေရာေပါ။ ဒါေပမဲ့ စကားအေျပာမျပတ္ပါဘူး..။ ျပန္ေတြ႔ၾကေတာ့ ဘယ္အေျခအေနေရာက္ေနၾကတာ
လည္းဆိုတာထက္ ကိုယ္တို႔ဘဝမွာ ဘယ္လိုရုန္းကန္ႀကိဳးစားခဲ့တာကိုဘဲ ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သူနဲ႔မယ္ငီး
က ဒီလို အက်င့္စရုိက္ေရာတူညီတယ္။သူကခပ္ေအးေအးသမားပါ။ မယ္ငီးထက္ကိုပိုပြင့္လင္းပါေသးတယ္။
ကိုယ္ေတာင္တခါခါ လွဳိ႔ဝွက္ခ်က္ေတြဘာေတြရွိေသးဗ်ား။ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ေတြေတာင္တတ္လို႔ ^_^

ေန႔လည္စာကိုေတာ့ ဗီယက္နမ္ေခါက္ဆဲြဆိုင္မွာ သြားစားပါတယ္။ တရုတ္တန္းမွာ ကိုးရီးယားဖြင့္တဲ့ ဗီ ယက္နမ္ေခါက္ဆဲြကို ရွမ္းမ၂ေယာက္ သြားအားေပးၾကပါတယ္။ မေကာင္းဘူး..။က်မအၿမဲစားတတ္တဲ့ နယူးဂ်ာစီကကိုးရီးယားစူပါမားကက္ ေခါက္ဆဲြကပိုေကာင္းတယ္။ ေခါက္ဆဲြအသားကသိပ္မေပ်ာ့ဘူး..
ကိုယ္ကေခါက္ဆဲြဖတ္ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးနဲ႔ ဟင္းရည္အရမ္းႀကီးပူေလာင္ေနမွ စားခ်င္တာ...။

တရုတ္စူပါမားကက္တခုဝင္ၿပီးက်မမုန္႔တီအေျခာက္ဝယ္တာ
မုန္လာဥအစိမ္း..တဲ့တခါမွမျမင္ဖူးပါဘူး

၂ေယာက္သားစကားေျပာရင္း လမ္းတလားၾကတယ္။ တခုမေကာင္းတာက ေလတိုက္မိုးရႊာတာေပါ့ရွင္..။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲ့ ၂ရက္လုံး မိုးရႊာပါတယ္တဲ့ :(((

သူ႔တို႔တည္းတဲ့ေဟာ္တယ္ကလည္း ထိုင္ဝမ္သားပိုင္တာတဲ့။ အျပင္အဆင္ကလည္း တရုတ္စတိုင္နဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းလို႔ ...

အေပၚကေန ေအာက္ထပ္ barကိုလွမ္းျမင္ရတယ္..။

ပုလင္းေတြနဲ႔စီၿပီး ကာထားတာ..မိုက္တယ္။ ေန႔လည္စာစားၿပီးေတာ့ သူဝယ္ထားတဲ့မုန္႔ေတြက အမ်ားႀကီး၊
သူကဂ်ပန္နာဂိုယာကေနတဆင့္လာေတာ့ ဂ်ပန္မုန္႔ေတြလည္းယူလာေပးတယ္ေလ။ မုန္႔ေတြစားလိုက္
လမ္းယိုင္းသီး(ရွမ္းလိုေခၚတာ) ႏွင္းသီးဆိုလား ျမန္မာလိုေခၚၾကတာ အဲဒါေတြထိုင္စားၾကတာ အဲဒီအသီး ကခ်ဳိလြန္းလို႔အရမ္းအပူကန္တတ္တယ္..။ေနာက္ေန႔မနက္ မယ္ငီးမ်က္ခြက္ႀကီး ဖုေတြထူလျပစ္နဲ႔ :(((
ည ရနာရီမွာ ၂ေယာက္လုံးအိပ္ေပ်ာ္သြားၾကတယ္။ ညစာေတာင္မစားေတာ့ဘူး..အဟဲ

ဒီဆိုင္ကေခါက္ဆဲြခ်ပ္(ရွမ္းလိုေခၚထဲ့လိုက္တာဘဲေအးေရာ)အရမ္းႏူးညံၿပီးေကာင္းလြန္းတယ္

ေနာက္ေန႔မနက္ က်မက ေဟာင္ေကာင္စတိုင္ ဒင္းဆမ္းစားခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ သူကနံမည္ႀကီးဆိုင္တခု ရွိတယ္တဲ့။ သိပ္လည္းမမွတ္မိေတာ့ဘူး..ဆိုဘဲ။ ဒါနဲ႔ လမ္းမွာ ဟိုေမးဒီေမးနဲ႔ လမ္းမေပၚမွာ ေတာင္ဖက္ သြားလိုက္ ေျမာက္ဖက္ေလ်ာက္လိုက္နဲ႔ မိုးကရႊာ ထီးေလးမလုံတလုံနဲ႔ ဒါတ္ဒါတ္ေတြလည္းမရိုက္အား
ေတာ့ပါဘူး..။ ေနာက္ဆုံး ၄၅မိနစ္ေလာက္လမ္းတလားၿပီးမွ ေတြ႔ေတာ့တယ္။ ဒုတိယထပ္မွာရွိတာ။

နံရိုးေပါင္းေအာက္မွာဆန္ေခါက္ဆဲြအလိပ္ေလးေတြပါတယ္

ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တပဲြမွ ၂က်ပ္ခဲြဘဲ..

ဒီပုဇြန္လုံးေၾကာ္..အထဲမွာ ပုဇြန္ခ်ည္းခ်ည္းဘဲ..ဘာဂ်ဳံမွမေရာထားဘူး။

သူကအစာပိတ္ဒီလိုအရည္ေသာက္ရတယ္တဲ့..။ ဘာလည္းဆိုေတာ့ သူကတရုတ္လိုဘဲေျပာတတ္တယ္တဲ့။

ဒီေတာ့ မယ္ငီးနံမည္ေပးလိုက္တယ္ ေပါက္စီဟင္းရည္..မွတ္ကေရာ ေပါက္စီလိုအလုံးနဲ႔ ဟင္းရည္ ပါေသးတယ္ေလ။ ဂ်င္းထဲ့စားမွအရသာျပည့္စုံတယ္ဆိုဘဲ..။

အျပန္ခါက်ေတာ့ ေအာက္ထပ္မွာ ေခါက္ဆဲြခ်ပ္ ၂ထုတ္ဝယ္ျပန္တယ္။မယ္ငီး ေနာက္ေန႔စားဖို႔( ေလာဘ း)

အဲဒီမွာ ဝယ္ေနၾကတာ တန္းစီေနတာဘဲ..

ေခါက္ဆဲြသုပ္၊ပဲပုပ္နဲ႔ရွလကာရွည္နဲ႔ စပ္စပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလး

ေနာက္ထပ္ က်ဳိင္းတုံက ေခါက္လန္ဖြန္းလိုအသုပ္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေတြမွာ တခ်ဳ ိ႔က မုန္႔ဟင္းခါးမုန္႔တီဖတ္ကို
အသုပ္သေဘာမ်ဳိးေရာင္းတတ္တယ္ေလ..အဲလိုဆင္ဆင္တူတဲ့ ေခါက္ဆဲြသုပ္ဆိုင္တခုသြားရွာၾကပါတယ္။

သူခဏခဏစားဖူးတယ္တဲ့။ေရာက္တဲ့ေန႔ကဘဲတဗူးဝယ္ထားတာ ဟိုတယ္ခန္းထဲမွာေတာင္ရွိေသးတယ္။
ေအာက္ထဲကိုဆင္းသြားရတယ္ဆိုဘဲ..ထုံးစံ က်မတို႔၂ေယာက္လမ္းမေပၚမွာ တဝဲဝဲလည္ပတ္ရွာေနၾကတာ။

သူက ငီးငီးကိုတေနရာရာမွာ ရပ္ေစာင့္ခိုင္းတတ္တယ္။ ၿပီးေျခတိုေနေအာင္ရွာလို႔ေတြ႔မွျပန္လာေခၚတယ္
ေလ။ အဟဲ..ဒုတိယတခါထပ္ေစာင့္ရျပန္တယ္။ ကဲေနာက္ေတာ့ ေျမေအာက္ထပ္ဆင္းတဲ့ေလွခါးေလးေတြ႔
ေတာ့တာ..။

အစကသူေျပာလို႔သာလိုက္လာတာ..သိပ္နားမလည္သေဘာမေပါက္ေသးဘူး..။ဆိုင္က မီးႏူးေတြဓါတ္ပုံ ရိုက္ၿပီးမွ ေတြ႔မိေတာ့တာ..။

ႏွယ္ႏွယ္ရရမွမဟုတ္တာ Food network ကစူပါ Chef  ႀကီးေတြလာေရာက္သုံးေဆာင္ၿပီး လက္မေထာင္ သြားခဲ့တာကိုး..

တကယ္စားေကာင္းပါတယ္။ ရိုးရိုးစင္းစင္းေလးပါဘဲ..။

ပဲျပားအစိမ္းလို႔ထင္ရတာဘဲ..ေရစိမ္ၿပီးပြလာသလို အသားတုပုံစံမ်ဳ ိးပါ။ ညွပ္ထဲ့ေပးပါတယ္။

က်မသူငယ္ခ်င္း ၂ထုပ္ဝယ္ၿပီး တထုပ္ကိုတေယာက္တဝက္စားပါတယ္။ က်န္တဲ့တထုပ္ကို မယ္ငီးအိမ္ျပန္
ေရာက္ေတာ့့ညစာ အျဖစ္ထပ္စားပါတယ္။ အိမ္မွာပါေတြပါသလဲဆိုၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ပုဂံထဲထည့္ၿပီးစူး
စမ္းေလ့လာပါတယ္။ အေပၚဆုံးပုံက အိမ္မွာရိုက္တာပါ ေခါက္ဆဲြဖတ္မထဲ့ခင္ ေပးလိုက္တဲ့ အခ်ဥ္ရည္နဲ႔
သခြါးသီး နံနံပင္ ပဲျပားေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြမ်ားကိုေဖါက္သည္ခ်ျပတာပါ..ဟီး..တကယ္စားေကာင္းတာ အမွန္ဘဲ

ဆီေတြေဝ့ေနတာဘဲ..ေခါက္ဆဲြထဲ့နယ္လိုက္ေတာ့ေပ်ာက္သြားေရာ..

 ေခါက္ဆဲြဖတ္ကႀကီးလိုက္တာ...

ကဲပါေလ..ညလည္းမိုးခ်ဳပ္လွၿပီ..ေခါက္ဆဲြလည္းနယ္ၿပီးသြားၿပီ..မိတ္ေဆြမ်ားလည္း အဆာေျပ ရိုးရိုးေလးနဲ႔ လြယ္ကူၿပီးလုပ္စားႏိုင္ပါတယ္။

မယ္ငီးေတာ့ စပ္လို႔ ဂ်ပန္မုန္႔ေတြနဲ႔ အဆင္ေျပေနပါေၾကာင္း...သတင္းေကာင္းပါးပါတယ္ရွင္ း))

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး
PS..
တခုေျပာဖို႔က်န္သြားတယ္။
ငယ္ငယ္က အတူတူကစားၾကရင္း ညေနေစာင္းေရမိုးခ်ဳိးၿပီးတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္၊ က်မတို႔၂ေယာက္ခ်ိန္းၾကတယ္။
အိမ္ေရွ႔ သူ႔အိမ္နဲ႔မယ္ငီးတို႔အိမ္ၾကားထဲက သူတို႔လွည္း(သစ္သားလက္တြန္းလွည္းႀကီး)တခုရွိတယ္။ အဲဒီေပၚမွာထိုင္ၿပီး လမ္းသြားလမ္းလာေတြကိုေငးရတာ အရသာတခု၊ အဲဒီေနရာကို "နယူးေယာက္"လို႔
၂ေယာက္သားအမည္ေပးေခၚဖူးခဲ့ၾကတယ္..။ဒီတခါေတာ့ တကဲ့နယူးေယာက္ကို ေရာက္လာခဲ့ၾကရတာပါ ဘဲေလ..။