Tuesday, October 18, 2016

လည်ရာပြန်စားရေး...

မဂၤလာပါရွင္~~~
တခါလောက်မြန်မာပြည်ပြန်သွားရင် ဟိုကကျွေး ဒီကကျွေးနဲ့ အလည်ခဏရောက်သူတွေကို ဧည့်ခံကြတာ
ကိုယ်တို့ရဲ့ ချစ်လှစွာသော ဓလေ့ထုံးစံတခုပေါ့နော်..။ မယ်ငီးလည်း ၂ဝ၁၅ က ၂ခါကြီးများတောင်သွားလည်
ပတ်ထားတာ စားခဲ့တာများ..ခုထိပြန်စမြုံပြန်နေရတုံး..ဟီး..တချို့ဟာတွေလည်း ရေးဖူးပါတယ်..။ အဲ့ထဲက
စဉ်းစားမိတိုင်း မျက်ရည်ဝိုင်းသည်..အဲ့လေ..သားရေယိုစရာလေးတွေ ကျန်ခဲ့တာလေးတွေ၊ ပြန်ပြီး စမြုံပြန်မ
လို့ဗျု့ိ....။

မယ်ငီးရဲ့ပထမဦးဆုံး ဓါတ်ပုံရူ့ ပိတ်သတ်ကြီး..အဲ့တုံးက မြန်မာစာမနှိပ်တတ်သေးဘူးလေ..အဟဲ စာဖတ် ပိတ်သတ်ကြီး မိုးဦးစပယ် ဆိုတဲ့ အမျိုးတူ အင်းစကူးညီမလေးက အင်းယားလမ်း Happy ခေါက်ဆွဲဆိုင်
ခေါ်ကျွေးတယ်။ မယ်ငီး သူငယ်ချင်း တယောက်တောင်အဆစ်ပါလိုက်သေး..။
ခေါက်ဆွဲတော့ ခေါက်ဆွဲဘဲမှာလိုက်တာ ဘာခေါက်ဆွဲမှန်းတောင်မမှတ်မိဘူး..ဆိုင်လေးကသပ်ရပ်ပြီး
နိုင်ငံခြားသားတွေ အများကြီးတွေ့ခဲ့တယ်..။ စားလို့ကောင်းတယ်..မဆိုးဘူး..။
 ညီမလေးကတော့ ပုန်းရည်ကြီးထမင်းနဲ့ ကြက်ကြော်တဲ့..။
ရှမ်းခေါက်ဆွဲထုံးစံ သားရေပွကြော်တို့ ဝက်ခေါက်ကြော်တို့ မုန်ညှင်းချည်တို့ပါတာပေါ့...
မြန်မာပြည်အနယ်နယ်အရပ်ရပ်ကခေါက်ဆွဲမျိုးစုံရနိုင်တယ်...ကျိုင်းတုံ ခေါက်ဆိန့်ကျန်(ဝက်အူခြောက်)နဲ့
လည်းရတယ်။ ဈေးနူန်းလည်း မဆိုးဘူး...။
 ညီမလေး မိုးဦးစပယ်ရဲ့ အလုပ်ကုမ္မဏီနေရာ..
နောက်ပြီး အင်းပိုးထမိန်တထည်လက်ဆောင်ပေးတယ်။ဘယ်လောက်ချစ်စရာကောင်းသလဲဆိုတာ..မပြော
တော့နဲ့.. ညီမလေးကဘုရားတရားကိုင်းရိူင်းပြီး စင်ကာပူကုမ္မဏီတခုမှာ ရာထူးအကြီးကြီးနဲ့ဗျ..

သူငယ်ချင်းအခန်းမှာအိပ်တော့( သူကရုံးခန်းလည်းဟုတ် အိမ်လည်းလုပ်ဆိုတဲ့နေရာမှာလေ..ဟီး) ဘယ်မှ
မသွားတဲ့အချိန် သူ့နောက်ကို လိုက်ပြီးစားရတာပေါ့ရှင်..ကျမသူငယ်ချင်းကအစားမက်တယ်။ တချိန်လုံးစား
မှနေသာထိုင်သာရှိပါတယ်ဆိုတဲ့ လူတန်းစားထဲကပေါ့ရှင်..။ အိမ်ကမြို့လည်ခေါင်နေရာ အရမ်းဟန်ကျဘဲ
မနက်ဆိုရင် ဆူးလေဘုရားနားက ပန်းခြံသွားလေ့ကျင့်ခန်းလုပ် ပြီးတနေကုန်စားပေါ့..အဟဲ...။
တခါမှ ဗန္ဓုလပန်းခြံထဲမရောက်ခဲ့ဖူးဘူး..မယ်ငီးရဲ့ရှားရှားပါးပါးအတွေ့အကြုံထဲကတခု...
သူငယ်ချင်းကတောင်ငူသူဆိုတော့ တောင်ငူမုန့်ဟင်းခါး လုပ်ကျွေးပါတယ်။ အသုပ်သဘောမျိုး အပြင်ကနေ
ဆန်လှော်မုန့်တွေ ခရမ်းချဉ်သီးတွေနဲ့သုပ်စားရတာ ဟင်းရည်ကသပ်သပ်ဗျ.. မယ်ငီးတော့ကြိုက်တယ်..။
သူငယ်ချင်းကရုပ်ရှင်လောက ထုတ်လုပ်ဖြန့်ချီသူတွေဆိုပါတော့။ သူ့မိတ်ဆွေကလည်း မယ်ငီးကိုခင်လို့ လိုက်ကျွေးမယ်တဲ့ ရှမ်းရိုးမ ဆိုတဲ့ဆိုင်ခေါ်သွားပါတယ်။ ဒီဆိုင်က Happy ထက်ဈေးကြီးပြီး မယ်ငီးတော့
လုံးဝမကြိုက်ဘူးဆိုပါတော့။ ရှမ်းဝက်သားချဉ်ကို လာချထားပေးတာ ရေခဲသေတ္တာကထုပ်ပြီး ဒီအတိုင်းဘဲ။
အေးစက်မာခဲနေတာ..အံသြပါ့ရှင်...လိုက်ကျွေးတဲ့သူတွေကိုအားနာလို့ အရိုးများလေး ချေးခါးလေးမပြောရဲ ဘူးရှင့်..။ အိုးး..ကောင်းထှာ ကောင်းထှာ...နဲ့ဘဲပေါ့...ဒါက ယဉ်ကျေးမူ့လေ..နော်..
သူငယ်ချင်းတော့ စီလုတ်ပီပီ.. ဒင်းဆမ်းအရမ်းကြိုက်ဘဲ..မနက်မနက်လေ့ကျင့်ခန်းသွားယူရင်းအတူတူတွဲ
ဖြစ်တဲ့ သူ့မိတ်ဆွေတွေ တရုတ်အဖွားကြီးတွေပါ တယောက်က ဒီဆိုင်ပိုင်ရှင်တဲ့။ ကျမရှိတုံး ထိုဖူးတုံး တစ်
တုံးလက်ဆောင်လာပေးတာ..အိုး..၃ရက်စားလည်းမကုန် ကြီးမားလှတဲ့ ထိုဖူး..။တကဲ့ သူဋ္ဌေးတွေဆိုတာ
အနေအထိုင်လည်း ပပလွှားလွှားမရှိကြဘူး..။
နေ့တိုင်းသွားလည်းစားနိုင်သူကြီးတသိုက်ကို တားယူရတယ်..ဟယ်..တခြားဟာလေးစဉ်းစားပေးပါလား..
လို့...တခါသွားလည်ရင် အဲ့ဆိုင်ကြီး ၃ခါလောက်လိုက်စားရတယ်..တကယ်ဘဲ..မိုင်သူငယ်ချင်းရေ..
ငယ်သူငယ်ချင်းတယောက်နဲ့မမျော်လင့်ဘဲ သွားတွေ့တာ။သူကပါလာတဲ့ ဧည့်မြောင်..အဲလေ ဟုတ်ပါဘူး
အဲ့ဒါလည်း သူငယ်ချင်းပါဘဲ..သူတို့က တောင်ငူသားတွေဆိုတော့ အချင်းချင်းရေပက်မဝင်ပြောကြတာ.. မယ်ငီးကဘေးကနေထိုင်ပြီး ဟိုငေးဒီငေးနဲ့ သူတို့ခေါ်ရာနောက်တအိမ်ကိုရောက်သွားပါရောလား...။ အဲ့..
အိမ်ကလည်းပြောလိုက်စပ်လိုက်တော့ ကလောက အကို့သူငယ်ချင်းအိမ် အရင်ကမယ်ငီးနေခဲ့တဲ့ ရန်ကုန်
တိုက်ခန်း(အစောင့်အနေနဲ့ သူငယ်ချင်းကဂျပန်မှာ) သူတို့နဲ့အရမ်းခင်ပြီး မယ်ငီးသွားလည်ဖူးတဲ့အိမ်..တဲ့။
အခုဟာကအိမ်သစ်..ခေတ်တွေလည်းပြောင်း..အချိန်တွေလည်းပြောင်း..သံသာရာကြီးက ပြန်ပြန်တွေ့နေ
တာဘဲ..သူတို့ကျွေးတဲ့ထမင်းပွဲကြီးကမှ မိုက်ထှာ...။
အဲ့ဒီ မန်းကျီးရွှက်သုပ်ကို ကလှော်ကလှော်ပြီးထဲ့စားတာ  ၃ခါလောက်ဆိုကုန်သွားရော..အိမ်ရှင်နောက်တပွဲ
ထပ်ချပေးရတယ်..အဟီး..အားလည်းနာတယ်ခင်လည်းခင်တယ်...ဒီ့ထက်မက ချမ်းသာပါစေ... 😎

နောက်လသာ၂ ဘော်ဒါဆောင်ကသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ငွေဆောင်ရောက်ခဲ့သေးတယ်။ ပြန်ခါနီးကျ အတင်း
ခေါ်ပြီး ထပ်ကျွေးလိုက်ပါသေးတယ်..။ ထိုင်းကလာဖွင့်တဲ့ဆိုင်ခွဲတဲ့...ထိုင်းမှာတော့ အဲ့ဆိုင်ခဏခဏ
စားဖြစ် ပါတယ်။
သူငယ်ချင်းတွေလည်း တကဲ့ ဟဲဗီးကြီးတွေ သားသမီးတွေကြီးကုန်လို့ ဘဝမှာ အောင်မြင်မူ့တွေနဲ့ပြည့်စုံ
နေတဲ့ မပြောင်းလဲတဲ့ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေပါ..။ မယ်ငီးစာရေးတာတောင် တယောက်လောက်ဘဲသိပြီး..
ဒီမှာတိုးတိုးတိတ်တိတ်လေး..လာပြောပြတာ..အဟဲ..။
ဒါကတော့ ညီမ၂ဝမ်းကွဲက မယ်ငီးနဲ့သူ့အမအမေရိကားကလာတာရယ်၊ နောက်သူ့အမျိုးသား သဘောၤ
ကပ္ပတိန်ဖြစ်တာရယ် အထိမ်းအမှတ်တွေနဲ့ကျွေးပါတယ်...ဆွေတော်မျိုးတော်တသိုက်ဆုံကြ ပျော်ကြစားကြ
နဲ့ လမ်းမုန်းတောင်ကလိုက်ပါသေးတယ်..။
ခလေးတွေက ဖုန်းဘဲပွတ်နေကြတာ အစားလည်းကောင်းကောင်းမစားဘူး...အဲ့တာတော့ တကယ်ဘဲ စိတ်ပျက်စရာ..။
 အစားအသောက်တွေ လုံးဝအရာမယွင်းပါဘူးဆို...
လူကြီးပွဲကတော့ မယ်ငီး အမေရဲ့အမဝမ်းကွဲနဲ့ မယ်ငီး အမ ၂ ဝမ်းကွဲတွေ အကိုတွေပေါ့...။
စားတဲ့အထဲမှာ အမြင်မလှပေမဲ့ ခံတွင်းတွေ့တဲ့ ဟင်းတပွဲကတော့ ခေါက်ဆွဲအကျွတ်ကြော် ကော်ရည်ဆမ်း
ဆိုလားဘဲ...။

ကိုင်း...တာတာလုပ်ချိန်တန်ပြီ...ဒီအမေရိကားမှာလည်း လသာ ၂ကျောင်းသူဟောင်းတွေ gathering
လုပ်ကြတယ်တဲ့ LA ဖက်မှာ....သွားချင်ပါတယ်..အခြေအနေမပေးလို့..ဟွန့်...😏

အားလုံးဘဲရွှင်လန်းချမ်းမြေ့ကြပါစေရှင်~~~~
မီးမီး

Tuesday, October 4, 2016

မဟာဒုတ္အလွဳနဲ႔အင္းသားဟင္း..

မဂၤလာပါရွင္~~~
ဝါေခါင္လဆိုရင္ မဟာဒုတ္စာေရးတံမဲပဲြကို ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက်င္းပၾကပါတယ္။ မယ္ငီးရဲ႔ က်ဳိင္းတုံ
ေစ်းတန္းႀကီးရပ္ကြက္မွာလည္း အစဥ္အဆက္က်င္းပလာတာေပါ့။ က်ဳိင္းတုံမွာက လူမ်ဳိးေပါင္းစုံဆိုေတာ့
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတာင္ ဂုံရွမ္းေက်ာင္း ရွမ္းေက်ာင္း ဗမာေက်ာင္း ..အိုး..စုံပါ့ဗ်ား..။ ကိုယ္တို႔ေစ်းတန္းႀကီး
ရပ္ကြက္က ေက်ာင္းေမာက္မယ္ဆိုတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ဂုံေက်ာင္းမဟုတ္ ရုမ္းေက်ာင္းမဟုတ္ ဗမာ မဟုတ္တဲ့ ရပ္ကြက္သားေတြရဲ႔ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတေက်ာင္းဆိုပါေတာ့။ ခုေတာ့ ေကာင္းမူခမ္းေက်ာင္းတဲ့
နံမည္ေျပာင္းသြားၿပီ..။ေက်ာင္းလည္းအမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲသြားတယ္။ ထားပါေလ..ေျပာျပခ်င္တာက အ တိတ္ကဇာတ္လမ္းေကာင္းေလးေတြအေၾကာင္းပါ...။
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာလူစုေနၾကတာ ဘုရားေပါက္တဲ့အိမ္ကိုဘုရားပင့္ၿပီးသြားပို႔
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရဲ႔သာေရးနာေရးကိစၥအဝဝကို ဦးစီးတာက အင္းသားေတြေလ..ဒီေတာ့အင္းသားအေငြ႔အ သက္မကင္းတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေပါ့.။ရပ္ကြက္ထဲမွာလည္း အင္းသားေတြမ်ားခဲ့တယ္။ ခုေတာ့ သိပ္မရွိၾက
ေတာ့ပါဘူး။ ဆုံးပါးသြားတာ ေနရာေဒသေတြ ေျပာင္းကုန္ၾကတာနဲ႔ နဲနဲလက္က်န္ထုံးတမ္းစဥ္လာနဲ႔ဆက္ၿပီး
ခ်ီတက္ေနဆဲပါဘဲတဲ့။ အႀကိမ္ေပါင္း ၄ဝ ရွိၿပီတဲ့..။ ကိုယ္တို႔ခေလးဘဝကတဲကပါဆို...။

ဘုရားပင့္

ခုေတာ့ တခ်ဳိ႔လူေတြကတျခားရပ္ကြက္ေတြကိုေျပာင္းသြားေပမဲ့လည္း ဒီအလွဳမွာပါလို႔ ဘုရားမဲေပါက္တာနဲ႔
အဲ့ဒီအထိရပ္ကြက္သားေတြကတေပ်ာ္တပါးသြားပို႔ၾကတယ္
အဲ့ဒီအထဲမွာ ဝါေခါင္လ မဟာဒုတ္အလွဳဆိုရင္ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းတာေပါ့။ ဘယ္အိမ္က သံဃာေတာ္ ဘယ္နွစ္ပါး ပင့္မလဲဆိုတာစာရင္းေပး၊ ၿပီး လိုအပ္တဲ့သံဃာအရည္အတြက္ရေအာင္ တျခားဘုန္းႀကီး
ေက်ာင္းမွာ ပင္႔ဖိတ္ခဲ့ၾကတာေပါ့။ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာမဲေတြႏူိက္တယ္။ ဘုရားမဲ၊ ရွင္ဥပကုတၱမဲ နဲ႔ ရွင္သီဝ လိမဲ ဒီလိုသတ္မွတ္ထားၿပီး အလွဴရွင္နံမည္ကို မဲလိပ္လုပ္ၿပီး မဲနွဳိက္ၾကတာ..။ကိုယ္ရည္စူးတဲ့ သံဃာအရည္ အတြက္ကသတ္သတ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ မဲသံုးမဲကေန တစ္မဲေပါက္ဖို႔ကံစမ္းရတယ္။ကိုယ့္နံမည္ေခၚသံ
ၾကားရရင္ ကံထူးၿပီသာမွတ္ေပေတာ့..။
ေစ်းတန္းႀကီးရပ္ကြက္သူေတြရဲ႔ဝတ္စုံ
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတခုလုံး စာသင္တိုက္ကသံဃာေတြ ကိုရင္ငယ္ေလးေတြနဲ႔ ဝါထိန္ၿပီး ရူပ္ယွက္ခပ္ေနတာ
အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းတာဘဲ။ တခ်ဳိ႔လည္း အိမ္ကိုမပင့္ေတာ့ဘဲ စုေပါင္းအလွဴသေဘာမ်ဳိးလုပ္ၿပီး စုေပါင္း အလွဴေငြထဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာဘဲ စုေပါင္းခ်က္ၾကပါတယ္။ တရပ္ကြက္လုံး အိမ္တိုင္းနီးပါးဆြမ္းကပ္ၾက
တာေပါ့။ ကိုယ့္ေဆြမ်ဳိးအေပါင္းအသင္းေတြဖိတ္ၾကနဲ႔ တလမ္းလုံး အဝင္အထြက္ေတြမ်ားၿပီး ပဲြေတာ္လိုစည္
ကားေနတာေပါ့ရွင္..။ အဟင္း...ေျပာစရာမလိုေအာင္ မယ္ငီးတို႔အိမ္က အင္းသားဟင္းေပါ့...။စပယ္ရွယ္
အေဖ့လက္ရာ ဝက္သားနီခ်က္ ငါးအစပ္ခ်က္ ပဲပုပ္ေစ့ေၾကာ္ ထိုဖူးေခါက္ေၾကာ္ ဂ်ဳးျမစ္သုတ္ အစိမ္းေၾကာ္
အႀကီးဆုံးအိုးကေတာ့ ငါးရ႔ံဆန္ေလွာ္ေဆးခါးေပါ့ရွင္...။
သြားဖို႔အစဥ္သင့္တဲ့..
 လမ္းထဲက အေဖ့အမ်ဳိးေတြ မိတ္ေဆြေတြ အေမ့အမ်ိဳးေတြ အထူးသျဖင့္ ဦးႀကီးေတြ အဖိုးႀကီးေတြေပါ့။ "ဟယ္..အယ္ဆိမ္းေမာင္ ေဆးခါးဟင္းခ်က္ရင္ ငါ့အိမ္တခြက္လာပို႔လွဲ႔"ဆိုတဲ့ သူတို႔အင္းသားစကားနဲ႔ေျပာ
ဆိုထားၿပီးသား ..အမိန႔္ခ်ထားၿပီးသားေလ..။ "က်မအေဖနံမည္ "သိန္း"ဆိုတာ အင္းသားအသံထြက္နဲ႔ဆို
ဆိမ္း...တဲ့..ဟိ... း)))) ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က အိမ္မွာ မဟာဒုတ္အလွဳလုပ္တာ သံဃာ ၅ပါးယူတယ္တဲ့။ အေဖရွိတုံးကဆို ၇ပါး ၉ပါး ဒီလိုယူတတ္တယ္။ တခါတေလလည္း ၅ပါးေပါ့...။ လူအားလည္းမ်ားေတာ့
လုပ္ႏိုင္တယ္ေလ..။ ခုေတာ့ တူမေလးနဲ႔ အေမတို႔ရဲ႔ေမြးစားသမီးဘဲခ်က္တာ..။ အမနဲ႔ တူမအမ်ဳိးသားက
သူတို႔မိတ္ေဆြေတြလည္းဖိတ္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ဖိတ္ခ်လာတာ စုစုေပါင္းလူ ၅ဝ ေလာက္ျဖစ္သြားတယ္တဲ့။
အေမကအရမ္းေပ်ာ္ေနတာေတြ႔ရေတာ့ ဝမ္းသာၾကည္ႏူးမိတယ္။
ေနာင္ဖာဆိုတဲ့ရပ္ကြက္အသြား..
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကဓါတ္ပုံေတြကိုေတာ့ ေတာ္လည္းရမေတာ္လည္းရ ေဆြမ်ဳိးနီးစပ္ အင္းသားမ်ဳိး စာသင္
ေပးခဲ့ရတဲ့တပည့္မေလးတေယာက္ (သူကေတာ့ က််ဳိင္းတုံမွာသူေ႒းမႀကီးျဖစ္ေနၿပီတဲ့)ရဲ႔ fb ကဓါတ္ပုံကို သုံးထားတာပါ။ ကဲ..မယ္ငီးအိမ္ဖက္က ဟင္းေတြသြားေခ်ာင္းၾကည္႔ရေအာင္ေလ...

 ပဲပုပ္ေစ့ေၾကာ္နဲ႔နမ္႔ဖစ္(ခရမ္းခ်ဥ္သီးပဲပုပ္ေထာင္း)
 အခ်ဳိပဲြကေတာ့ အဆန္းမဟုတ္ပါဘူး..ေနရာတိုင္းရႏိုင္တဲ့မုန္႔ေတြအသီးေတြပါ..
ဝက္သားနီခ်က္(ၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ခ်က္ၿပီးၾကက္သြန္နီကိုအလုံးလိုက္ထဲ့တာ) သူတို႔ကေတာ့ မယ္ငီးလိုသား သားျမင္တာနဲ႔ သားေရတျမားျမား ဓါတ္ပုံေတြမရိုက္တတ္ရွာဘူးေလ..အဟီး.....(ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေဖာ္ မသူေတာ္ႀကီးေလ..)တို႔စရာနဲ႔ ငါးခ်ဳိခ်ဥ္..
ဂ်ဳးျမစ္သုပ္ဓါတ္ပုံကမဲြခ်က္ဗ်ာ...ကိုယ့္ရဲ႔အႀကိဳက္ဆုံးဟင္းထဲကတခြက္ေပါ့..ဂ်ဳးျမစ္ကို ဆႏြမ္း မက်ဥ္းသီးမွည္႔ နဲ႔အရင္ဆုံးျပဳတ္အၾကာႀကီးမဟုတ္ဘူး..ခဏေလးပါဘဲ။ ၿပီးေရစစ္ထား လက္နဲ႔ေသေသခ်ာခ်ာညွစ္ ေရ မပါ
ေအာင္ နွမ္းမဲလုံးေလွာ္(နမ္းအျပားမ်ဳိးမဟုတ္) မညွက္တညွက္ေထာင္း ဆီခ်က္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးမီးဖုတ္ ၾကက္ သြန္နီေၾကာ္ ဆား ငရုတ္သီးအေထာင့္ေလွာ္ေထာင္းနဲ႔သုပ္တာ ဂ်ဳးျမစ္ရဲ႔ ဆတ္ေတာက္ေတာက္ ၾကြပ္ၾကြပ္
ေလးခ်ဳိခ်ဥ္စပ္ငံ အရသာကို ေဆးခါးဟင္းစိမ့္စိမ့္ ခါးသက္သက္ေလးေသာက္ၿပီး မ်ဳိခ်လိုက္ရင္ကို တကယ္

ေဆြမ်ဳိးေမ့သြားပါလိမ့္မယ္..။
ငါးရ႔ံဆန္ေလွာ္ဟင္းကေတာ့ နဲနဲကရိကထႏိုင္ပါတယ္။ ပထမဦးဆုံး ဆန္ေလွာ္ပါ မီးေအးေအးေလးနဲ႔ မတူး
ေအာင္၊ အေရာင္ေလးနီညိုေရာင္ျဖစ္လာရင္ မီးေပၚကေနခ်ပါ။ ကိုယ္တို႔တုံးကေတာ့ လက္နဲ႔လွည္႔တဲ့ ႀကိတ္စက္ရွိတယ္ေလ အဲ့တာနဲ႔ လွည္႔ရတာ ညွက္ေနမွေကာင္းတယ္။ ဒါေတြက မယ္ငီးတို႔ရဲ႔အလုပ္လူႀကီး
ေတြခိုင္းတာလုပ္ရတယ္ေပါ့ေလ..။ ၿပီးမွ ပူစီနံ နံနံပင္ ပါးပါးေလးေတြလွီးၿပီး အဲ့ ဆန္မူန႔္ထဲထည့္ၿပီးေရာ ဖြ
ဖြေလးနယ္ထားတယ္။ၿပီးေရျပဳတ္ ေရဆူမွာ ေရေဆးၿပီး ဆား ဆႏြမ္းနယ္ထားတဲ့ငါးရ႔ံထည့္။ ငါးအေရာင္
ေလးေျပာင္းလို႔ က်က္ၿပီဆိုရင္ ျပန္ဆယ္ အသားထြင္ၿပီး အသားအားလုံးအိုးထဲျပန္ထဲ့ပါတယ္။ အရိုးကို သံဆုံထဲထည့္ေထာင္းၿပီးေရစစ္နဲ႔ အရိုးရည္စစ္ထဲ့ပါတယ္။ ၿပီးမွ အိုးထဲ ခရမ္းသီးတလုံးေလာက္ ခရမ္းခ်ဥ္ သီးတစိတ္ေလာက္ ထဲ့ပါ။ ဆား ငရုပ္သီးမူန္႔ေလးနဲနဲ ငရုပ္ေကာင္း ဆီတေပါက္ေလာက္ ထည္႔၊ ဆူလာရင္ ပူစီနံနဲ႔ဆန္မူန္႔အေရာထည္႔ ၾကက္သြန္ျဖဴ နဲ႔ ဂ်င္းေသး ခပ္မ်ားမ်ား အိုးခ်ခါနီးမွ ညွက္ေနေအာင္ေထာင္းၿပီး
ထည္႔၊ ဆူဗြက္လာရင္ ဆားေလးျမည္းအေပါ့အငံ ငံျပာရည္ေလာင္းတစက္ေလာက္ခ်ၿပီးရင္.. အိုေကၿပီ.. တအိမ္လုံးလည္း ေမႊးႀကိဳင္ေန ပါၿပီ။ ေဆးခါးကေတာ့ ဇြန္းဖ်ားနဲ႔ဘဲထည့္တာပါ မခါးပါဘူး။ စားပဲြေပၚမွာ
ေတာ့ဗူးလိုက္ထားရတယ္။ႀကိဳက္တဲ့သူ ကိုယ့္ဟင္းရည္ပုဂံထဲ ကိုယ္ထည္႔ေပါ့..။
 
 ဒီတခါအိမ္မွာ ဘုန္းႀကီး ၁ပါး ကိုရင္၄ပါးၾကြလာတယ္တဲ့။
က်မအမကေက်ာင္းဆရာမဆိုေတာ့ သူ႔ေက်ာင္းကဆရာဆရာမေတြဖိတ္ၿပီးေကၽြးတယ္..။
သူတို႔ပို႔လာေပးတဲ့ပုံကိုၾကည္႔ၿပီး ခဏခဏဂလုဂလု တံေတြးၿမိဳခ်ရနဲ႔ အားက်မခံထၿပီးသုပ္ပါတယ္..
တကဲ့ ဗမာဟင္းပါ...ဘာအသုပ္လို႔ထင္ပါသလဲမိတ္ေဆြမ်ား.... း))))

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး