မူတူးတို ့ေတာကေနအာက်ဳးမားတို ့ေတာကိုေျပာင္းျခင္း

မဂၤလာပါရွင္~~~

ဒီတခါေတာ့ ေနဖူးခဲ့တဲ့မူတူးတို ့ကာဆင္းတို ့တသိုက္ၾကားကေနခြာရေတာ့မယ္ေလ။

တကယ္ဆိုက်မအၿမဲေခၚေဝၚသုံးေနတဲ့အသုံးအႏွဳံး နဲ ့ျပသာနာေတြျဖစ္တတ္တယ္ ဆိုလို ့။

ကိုမူတူး ကိုကာဆင္း ဆိုၿပီးေခၚရတာေပါ့။

တျခားႏိုင္ငံထပ္ေျပာင္းရရင္ ျပည္ေတာ္ျပန္မယ္ဆိုၿပီးစီစဥ္တာဘဲ။

ဒါေပမဲ့ ဒီႏိုင္ငံမွာဘဲေနာက္ျပည္နယ္တခုေျပာင္းဖို ့ျဖစ္လာပါတယ္။

ဒီေန ့ဘဲအိမ္သြားၾကည့္၊စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ပါတယ္။

ပတ္ပတ္လည္ အာက်ဳးမား ေတြဘဲေတြ ့ခဲ့ရတယ္။

က်မကိုေတာင္ အညာဆီးယို ဆိုၿပီးလာႏွဳတ္ဆက္ေနေသးတယ္။

နားလည္ဘူးေတာ့..။ က်ဳတီတို ့ျမတ္ၾကည္ေလးတို ့ ကိုေတာင္သတိရမိတယ္။

ကဲ..မနက္အိမ္ကထြက္ ၿပီး ေပါတာႀကီးGPS ေပါက္တတ္ကရေခၚသြားလို ့ျဖတ္သြားခဲ့တဲ့၊

လမ္းခရီးေလးနဲ ့စၿပီး အာလူးဖုတ္အုံးမွ..။

တကယ္ပါ..သူ ့ကိုေပါတာလို ့ေခၚတာအေၾကာင္းရွိတယ္။

တခါခါသိပ္ေၾကာင္တဲ့လမ္းေတြေရႊးေခၚသြားတတ္တယ္ေလ။

က်မတို ့နယူးဂ်ာစီသြားရင္ Verrazano Bridge ဖက္ကေနသြားတာမ်ားတယ္။

လမ္းရွင္းတာရယ္ ေရေတြကိုလွမ္းျမင္ေနရတာဘေဘာက်လို ့။

ဒီတခါေတာ့ ေရွ ့တည့္တည့္မွာက်မရဲ ့ႀကီးေတာ္တိုက္ႀကီး Empire State Building ေပါ့။

ကားေတြလူေတြအရွဳပ္ဆုံးေနရာ..ေပ့ါ။GPS ဒင္းကေတာ့လုပ္လုိက္ျပန္ၿပီ။

နယ္သာလန္ အမ္စတာဒမ္မွာလည္း လွိဳင္ေခါင္းထဲမွာ ဘယ္ဖက္ကိုအတင္းေကြ ့ခိုင္းတယ္ေလ။

ေနပူပူ ေလပူပူမွာ လူထူထူေပါ့..။

ဒီလိုလွိုဳင္ေခါင္းေတြျဖတ္ၿပ႔ီးသကာလ ဂ်ာစီကိုေရာက္ပါတယ္။

ဒီတခါ ေျပာင္းတာလည္းနီးနီးေလးပါ။နယူးဂ်ာစီ..တဲ့။

ျမင္ရတဲ့တိုက္ခန္းေလးပါ။ မူတူးတို ့ကာဆင္းတို ့တသိုက္လုံးအျပင္မွာေပ်ာ္ပဲြစားေနတာေတြ ့လို ့၊

ဒီေနရာကို မယူျဖစ္ေတာ့ဘူး။

ကားထားတဲ့ေနရာကေနလွမ္းၾကည့္ရင္ နယူးေယာက္ကို ျမင္ေနရပါတယ္။

ေနာက္တေနရာက်ေတာ့ပိုၿပီး အဆင္ေျပတာနဲ ့စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္လိုက္တယ္ေလ။

အာက်ဳးမားေတြ အမ်ားႀကီး။အခုေနတဲ့ေနရာလည္း ကႀကီးေတြ မ်ားပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ကာဆင္းတို ့မူတူးတို ့ကိုပိုတာေပါ့။

ဒါေၾကာင့္ မယ္မီးတို ့လည္းမနက္စာကို နံျပား ပဲျပဳတ္(ဆင္ေခါင္းပဲ)စားလို ့ရေနတာေလ။

အားလုံးၿပီးေတာ့ ေန ့လည္ ၂နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။လမ္းထိပ္မွာစားေသာက္ဆိုင္ေတြ မ်ားတယ္ဆို လို ့၊

အဲ..ေရာက္ေတာ့လည္း ဆိုးၿမိဳ ့ကိုေရာက္ေနတဲ ့အတိုင္းေပါ့..။

ကႀကီးဆံပင္ညွပ္ဆိုင္၊ ေကာ္ဖီဆိုင္၊ဘာဘီက်ဳးဆိုင္၊ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္း...။

အားလုံးအားလုံး...ကႀကီးစာေတြနဲ ့ဘဲ။

ဒါနဲ ့ဒီဆိုင္ကိုဘဲေရႊးလိုက္ရတယ္။ဘာဘီက်ဳးဆိုင္တဲ့။

 ေမႏူးလည္း မၾကည့္တတ္ေတာ့။ငါးဘဲေပးပါလို ့မွာလိုက္တယ္ေလ။

ပူပူေႏြးေႏြးေလး။

ဘာငါးလဲ လို ့ေမးရင္ေတာ့သိဝူးဘဲ..အဟဲ။

၂ျခမ္းရွိတဲ့ဟာကနဲနဲငံတယ္။ဘဲဘဲႀကီးႏွိက္ေနတဲ့ငါးကစားလို ့ေကာင္းတယ္။

ဒီလိုဒီလို အေျပာင္ရွင္းတာေနာ္။တန္တယ္ တေယာက္ ၁၀.၉၉ တဲ ့အခြန္နဲ ့တစ္ပ္ နဲ ့ေပါင္း ၂၅ ေလာက္ဘဲက်တာ။ဒီ longisland ဖက္ဆိုရင္ အနဲဆုံး ၅၀ ေလာက္ေပးရတယ္။

ဆိုင္အေနအထားကြာတာလားမသိပါဘူး။ၿပီးေတာ့ အိမ္ျပန္တာေပါ့။

တလမ္းလုံးအိပ္လိုက္လာတယ္ေလ။ဒိတပတ္တကယ္ပင္ပန္းတယ္ဗ်ာ..။

ဘဲႀကီး GPS ရန္ျဖစ္ၿပီးေမာင္းလာတာ ညေန၄:၃ဝ မွေရာက္တယ္။;P

တံတားေတြျပင္ လမ္းေတြျပင္ရင္ တျခားဖက္ကေနလွည့္ေခၚလာတာေလ။

အားလုံးဘဲ ရႊင္လန္းေအးခ်မ္းၾကပါေစေနာ့္...

မီးမီး

နယူးဂ်ာစီကနိဗၺာန္ေစ်း

မဂၤလာပါရွင္~~~

ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္တနဂၤေႏြေန ့မွာ နယူးဂ်ာစီက နိဗၺာန္ေစ်းပဲြေတာ္ကိုသြားခဲ့ပါတယ္။

မႏွစ္ကတဲကအဲဒီမွာျမန္မာဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၊ေစတီ ရွိတယ္ဆိုတာသိေပမဲ့ မသြားျဖစ္ခဲ့ဘူး။

နယူးဂ်ာစီကိုအၿမဲေရာက္ေပမဲ့ ဘုန္းႀကီးဆီေတာ့မေရာက္ႏိုင္တာ ကံေတာ္ေတာ္ေခတာဘဲ။

လိပ္စာမသိလို ့အြန္လိုင္းေပၚမွာ သူမ်ားနားေမးဖူးပါေသးတယ္။

ေမ်ာင္လင့္ထားတဲ့အတိုင္း။မသိပါဘူးရွင္..ဆိုတဲ့အေျဖဘဲရပါတယ္။

ေနာက္မွ အင္တာနက္ထဲရွာေတာ့တန္းတန္းမတ္မတ္ဘဲေတြ ့ပါတယ္။

(မသိတာရွိ ကြန္ျပဴတာကိုေမး၊လုံး၀အေျဖရွာေတြ ့ပါလိမ့္မည္)..ဟဲေဒၚမီးလက္ေတြ ့ေနာ္..။

ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီးက ဦးပညာ

63,Gordons Comer Road,Englishtown/Manalapan,

NJ 07726 Tel:(732)446 1552

မဟာစည္ေက်ာင္းတိုက္ရဲ ့ေက်ာင္းခဲြဆိုေတာ့မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ ့ပုံေတာ္နဲ ့ေပါ့။

ရုိးရုိးရွင္းရွင္းေလးနဲ ့ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းလွပါတယ္။

ေက်ာင္းခန္းေလးေတာ့ခပ္ေသးေသးပါ။ဒါေပမဲ့ေက်ာင္း၀န္းႀကီးေတာ့ က်ယ္၀န္းၿပီးေအးခ်မ္းလွပါတယ္။

ပတ္၀န္းက်င္လည္း အိ္မ္ႀကီးအိမ္ေကာင္းေတြနဲ ့ဆိပ္ၿငိမ္တဲ့ေနရာေလးပါ။

 ဆရာေတာ္တို ့ဦးေဆာင္ၿပီး ေလာကခ်မ္းသာေစတီေတာ္နဲ ့ေအာက္ကပုံမွာျမင္ရတဲ့ ၂ ထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီး ေဆာက္ေနပါတယ္။အလွဳေငြလည္းလိုအပ္ေနတာေပါ့။

က်မတို ့ေရာက္တာေနာက္က်သြားေပမဲ့ ေစတီရံတံတိုင္းအတြက္ အလွဳေငြထည့္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ပါသြားတဲ့ပိုက္ဆံမေလာက္လို ့စာတိုက္ကေနလဲြၿပီးလွဳရပါတယ္။

ေနာက္တခါျပန္သြားရမလားလည္း မေသခ်ာလို ့၊က်မေတာ့ ဒီေခါင္းေလာင္းမွာ အားလုံးၾကားၾကားသမွ်၊

ဆိုၿပီး အားပါးတရ(ပလပ္စတိတ္ပိုက္ေခ်ာင္းနဲ ့) ၉ ခါတီးၿပီးအမွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။ 

မိတ္ေဆြမ်ား လမ္းႀကဳံရင္လည္း ၀င္ၿပီးဖူးေမ်ာ္ႏိုင္ပါတယ္။အလွဳလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ကုသိုလ္ယူႏိုင္ႀကပါတယ္။

ေက်ာင္းဒကာ ဒကာမေတြအမ်ားႀကီးဘဲ၊ က်မေတာ့သြားႀကီးၿဖီးၿပီး အားလုံးကိုႏွဳတ္ဆက္ပါတယ္။

(အင္းးးးေပါတာႀကီးမ်ားထင္လို ့လားမသိ၊တေယာက္မွမိတ္ေဆြမရခဲ့ပါဘူးးးးဟီး)

ကဲေလ....စားေသာက္ခန္းက ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလာၿပီး ဘာေတြမ်ားလိုအင္ဆႏၵေတြမ်ားေနသလဲ..မယ္မီးရဲ ့...။

 က်မက မုန္ ့ဟင္းခါးစားတာေပါ့...ေနာက္ဆက္တဲြက ၾကက္သားကင္၊ၾကက္သားေကာက္ညွင္းထုပ္။

စာရြက္ကိုက်က်နနပရင့္ထုတ္ၿပီး ညကတဲကစဥ္းစားခန္း၀င္တာ...ကြ။

သူက နန္းႀကီးသုပ္တဲ့..။

 ဆန္ထိုဖူးတဲ့..။

 ထိုဖူးသုပ္..။

ဘယာေၾကာ္သုပ္..။

 အေၾကာ္စုံ..။

ပဲပလာတာ..။

ဘုန္းႀကီးပဲြေလ...။

ဘုန္းဘုန္းတို ့ဆြမ္းဘုန္းေပးေနၾကတာ။

ေနာက္ဆုံးက်မ ကူပြန္ေရာင္းတဲ့ ေနရာကိုေတာင္ လွမ္းရုိက္လိုက္ေသးတယ္..ဟီး..။

ပိုက္ပိုက္ေတြ...တေထာႀကီးေတာ့..။
ပဲျပဳတ္ ၃ ဗူး၀ယ္ၿပီး အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။

အသြားက ၂ နာရီေလာက္ေမာင္းရၿပီး ျပန္ခါက်ေတာ့ လမ္းပိတ္ေနတာနဲ ့၃ နာရီနီးပါးၾကာတယ္။

 ဒါက က်မတို ့အသြားမွာ တံတား(Verrazano)ေအာက္က ကုန္တင္သေဘာၤျဖတ္တာေတြ ့လို ့..။

လက္စြမ္းေလးေပါ့...။

 ကားၾကပ္ေတာ့ က်မ ဒါတ္ေတြမ်ားမ်ားရိုက္ႏိုင္တာေပါ့ေနာ့္...။

အိပ္ငိုက္ေနတာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္တသိုက္ျဖတ္သြားတာကမာၻႀကီးပ်က္ေတာ့မဲ့အတိုင္းဘဲ။

ကဲ....အိမ္ေရာက္ၿပီ တပတ္ေက်ာ္ၾကာမွ ေရးၿပီးေတာ့တယ္။

အလြန္ေႏွးေသာ မေႏွးေကြးေလးပါ...။

အားလုံးဘဲ ခ်မ္းေျမ ့ၾကပါေစ..။

မီးမီး

ႏိုက္ဂါရာ(Horseshoe Falls)အနီးသို ့အလည္တေခါက္

မဂၤလာပါရွင္~~~

ဒီတခါေတာ့ တကယ္ႀကီးကိုလင္းလင္းထင္းထင္းျမင္ရတဲ့ အခ်ိန္ဆိုေတာ့၊

ဓါတ္ပုံေလးေတြနဲ ့ဘဲအလည္ေခၚသြားအုံးမယ္ေလ။

အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလားေဟ့..သြားၾကရေအာင္:P

မေန ့ညကသြားခဲ့တာက Bridal Veil Falls ေရတံခြန္။ဒီေန ့ေတာ့ က်န္တဲ့ American Falls 

နဲ ့ Horseshoe Falls(Canadian Falls) ကိုသြားၾကမယ္ေလ။

မနက္ခင္းမွာခရီးသြားတာလန္းဆန္းတက္ႀကြေနၾကတယ္ေလ။က်မဆိုမနက္စာကိုမစားဘူး။

ညကက်န္တဲ့မုန္ ့ေျခာက္ေတြနဲ ့အလကားရတဲ့အခန္းထဲကေကာ္ဖီဘဲေသာက္တာ။(ဟီး..ေစ်းႀကီးလို ့)

ထုံးစံအတိုင္းေကာင္တာေရွ ့မွာတန္းစီေပါ့

ဓါတ္ေလွခါးစီးၿပီး၊ဟိုး..ေအာက္ထဲဆင္းဖို ့ေလ။ဟိုဖက္ကမ္းဖက္ကိုလွမ္းျမင္ရတာ..။

ဓါတ္ေလွခါးေအာက္ေရာက္ေတာ့အျပာေရာင္မိုးကာေတြထုတ္ေပးပါတယ္။ဒီတခါဖိနပ္ေတာ့ေပးေတာ့ဘူး။ 

သေဘာၤေပၚကေနလွမ္းျမင္ေနရတာ ေရတံခြန္ႀကီးက အေမရိကန္ဖုဖု ေပါ့:))

ေရေတြက နံမည္ႀကီးတဲ့အတိုင္းဘဲ တကယ္အစိမ္းေရာင္ေတြနဲ ့ဘဲ..။

သူ့ ့ကိုေက်ာ္တာနဲ ့ဟိုးေရွ ့ကျမင္းခြါပုံေရတံခြန္ဆိုတာေပါ့..။

အနားေရာက္တာနဲ ့ေရမႊားေတြ စင္လိုက္တာ..။

ကင္မရာမွန္ကတခါရုိက္တခါသုတ္ရမွာ..။က်မ သတိမထားလိုက္မိဘူး..။

ဓါတ္ပုံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရစက္ေတြနဲ ့ပိတ္ေနတာ၊ၾကည့္လို ့သိပ္မေကာင္းဘူး။

ကေနဒါဖက္ကေနၾကည့္တဲ့သူေတြ..သူတို ့ကေဘးကေနအနီးကပ္ၾကည့္လို ့ရတယ္။

ကဲ..တာတာလိုက္ေတာ့မယ္ ေရတံခြန္ေရ..။

မုန္ ့စားခ်င္ေနတာရယ္၊ဗိုက္ဆာတာရယ္ စားေသာက္ဆိုင္ကိုသူမ်ားထက္အရင္ေျပးဖို ့ေလ။

 အေပၚျပန္ေရာက္ေတာ့ နဲနဲဘဲဓါတ္ပုံရုိက္ၿပီး သုတ္ေျခတင္တာေပါ့ဗ်ာ..။

လူအမ်ားနဲ ့ခရီးထြက္ရင္ ဒီလိုဘဲ ေျပးလႊားရတယ္ေလ..။

ဂုိက္မမကေလး မွာထားတယ္ တရုတ္ဆိုင္ကမေကာင္းဘူး။ အိႏိၵဆိုင္ကအေကာင္းဆုံးဘဲတဲ့။

ႏုိင္ဂါရာဖုဖုရဲ ့ဖုတ္ကုတ္ႀကီးေပါ့..။အေပၚဆုံးတက္ၿပီးရူခင္းေတြၾကည့္လို ့ရတယ္။

က်မက ၾကက္သားဟင္း၊ထမင္းနဲ ့နံျပား။သူက သက္သက္လႊတ္ဟင္း။

သူ၀ယ္ေတာ့ ေစ်းႏူန္းမသိဘူး အမ္းေပးလိုက္တဲ့ပိုက္ဆံကိုလုံးေထြးလာတယ္ေလ..။

ေရဗူးအေသးတလုံးကို ၂.၅၀ ေဒၚလာ....ဟင္း။

ဒင္းတုိ ့လည္းဒီအခ်ိန္မွ ေစ်းတင္ေရာင္းတာေလ။မ်ားတို ့တိုင္းျပည္လိုေပါ့။

ႏိုက္ဂါရာျမစ္ကိုလည္းႏူတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။

ကားေပၚမွာေမာေမာနဲ ့အိပ္လိုက္လာၾကတယ္။က်မေတာ့ႏိုးလာရင္ဓါတ္ပုံရုိက္တယ္။

လမ္းျပင္ေနတဲ့ဆိုင္းဘုတ္ဘဲရွိတယ္။လူလည္းရွိဘူး။ပိတ္ရက္မွာေရွာက္လည္ေနၾကတာေပ့ါေနာ္..။

 ဂုတ္ထိပ္တံတားေလးနဲ ့တူသလားလို ့ထင္ေယာင္မွားခံစားလိုက္ေသးတယ္။

ရွမ္းေတာင္တန္းနဲ ့တူသလားလို ့..။

ေဘာ္စတြန္ကိုညမိုးခ်ဳပ္မွေရာက္ေတာ့တယ္။

အဲ..ေကာင္းခန္းေလးက ေနာက္ဆုံးမွာ...ေတာ့..။

 တရုတ္တန္းက lobster ဆိုတာသြားစားပါတယ္။

ပထမဆုံးလာခ်တဲ့ဟင္းေတြေတာ့ဒါတ္ဒါတ္ေတြရုိက္ေသးတယ္။

ေရညိွဟင္းရည္။

 ထိုဖူးျဖဴဟင္း။

ငါးေပါင္း။

ဒါဟာႀကီးကိုလက္နဲ ့အားရပါးရကိုက္စားေနေတာ့ေနာက္ ၃ မ်ဳိးကိုဒါတ္ဒါတ္ေလးနဲ ့ၾကြားႏိုင္ေတာ့ဘူး..ဟီး။

တေယာက္ကို ၂၈ ေဒၚလာတဲ့..။ကိုယ္မွမခ်က္တတ္တာ တန္ပါတယ္ေလ။

 မနက္က်ေတာ့ Sheraton ဟိုတယ္က အခန္းထဲမွာ တေယာက္စာဘဲ မွာစားပါတယ္။

(၂ေယာက္အတြက္ကိုလုံေလာက္ပါတယ္ေလ) ဟြန္ ့...၂၃ ေဒၚလာတဲ့...။

ခ်စ္ခ်စ္ႀကီးရုိက္ေပးတဲ့ဗီဒီယိုေလးပါ..။

ကဲ...အားလုံးဘဲ ၾကည္ေစေအးေစေနာ္...။

ခင္မင္တတ္တဲ့

မီးမီး

(ေနာက္တခါမွာ ဒီေန ့နယူးဂ်ာစီက နိဗၺာန္ေစ်းအေၾကာင္းအာလူးဖုတ္မယ္ဗ်ဳိ ့)။