ျမန္မာဆန္ဆန္Thanksgivings ညစာ

မဂၤလာပါရွင္~~~
ခုတေလာအားလပ္ခ်ိန္ကိုမရွိဘူးျဖစ္ေနတာ။
ေျပာျပခ်င္တာေတြ ေရးခ်င္တာေတြေတာ့အမ်ားႀကီးပါဘဲ။
စားတာေသာက္တာလည္း ကမန္းကတန္း၊
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေလးေတြဘဲခ်က္စားျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေန ့ Macy Thanksgivings Parade ကိုေတာင္မသြားႏုိင္ဘူး။
လြန္ခဲ ့တဲ့၄ ႏွစ္ကေရာက္ဖူးတယ္ဆိုတာနဲ ့၊
အိပ္ယာကမထႏိုင္ခဲ့ဘူးေလ။
အရင္ႏွစ္ကဓါတ္ပုံေလးေတြ ပူေပါင္းအရုပ္ပုံႀကီးေတြပါ။

အလုပ္ကည ၁၂ နာရီ၀င္ရမွာ၊
black Friday ေလ၊
ေနာက္ႀကဳံရင္ အလုပ္ကအေႀကာင္းေတြေဖါက္သည္ခ်ရအုံးမယ္။
ခုအလုပ္မသြားခင္ေလး ကမန္းတန္းဘဲေရးလိုက္ၿပီ။ 

 

ညစာပုံကိုေတာ့ဓါတ္ပုံနဲ ့တကြမျပေတာ့ပါဘူး။
သနားသြားၾကမွာစိုးလို ့...အဟီး။
ခရမ္းခ်ဥ္သီးခ်က္၊
ရုံးပေတတီးၿပဳတ္တို ့စရာ၊
ၾကက္ဆင္သားအူေခ်ာင္းျပဳတ္၊(သူမ်ားေတြၾကက္ဆင္သားစားတာ၊ဒို ့လည္းပါတယ္)
ေရေႏြးၾကမ္း၊
စုစုေပါင္းဟင္းခ်က္ခ်ိန္ ၄၅မိနစ္ေတာင္ၾကာတာ။
ေတာ္ေရာေပါ့ေနာ္...။

ကိုင္းအလုပ္ကိုေျပး ဖို ့ျပင္ဆင္ေတာ့မယ္..။
အားလုံးဘဲ happy thanksgiving...:)
ခင္မင္တဲ့
မီးမီး

လျပည့္ေက်ာ္ေနာက္တရက္ရဲ ့ဟင္းတခြက္

မဂၤလာပါရွင္~~~
က်မတို ့က်ဳိင္းတုံၿမိဳ ့သႀကၤန္လျပည့္ေန ့ဆိုရင္၊က်ဳိင္းတုံုဂုံရွမ္းထုံးစံ၊ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ဘိုးဘြားမိဘ ညီအကို
ေမာင္ႏွမေတြကိုရည္စူးၿပီး၊ဂုံဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ဆြမ္းကပ္ေရစက္ခ်အမွ်ေ၀ၾကပါတယ္။သီတင္းကြ်တ္လ
ျပည့္ေန ့၊တန္ေဆာင္တန္လျပည့္ေန ့ေတြလည္း ေရစက္ခ်အမွ်ေ၀တာ၊လုပ္ၾကပါတယ္။သႀကၤန္လျပည့္ေန ့
ကအစည္ကားဆုံးေပါ့။

က်မတို ့က၀ပ္အင္းေက်ာင္း ဆိုတဲ့အဖိုးတို ့ရဲ ့ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာဘဲအၿမဲဘဲ၊သြားေလ့ရွိပါတယ္။ ဆြမ္းကပ္ တယ္ဆိုတာလည္း ဟင္း၄-၅မ်ဳိးကို၊တစ္မ်ဳိးဟင္းတခြက္စာ ဆြမ္းတပုဂံစာေလာက္၊လင္ပန္းေတြ ထဲမွာထည့္ ၿပီးမ ယူလာၾကတာပါ။ဂ်ဳိင့္ေတြ ခြက္ေတြနဲ ့ယူၾကဘူး။ကိုယ္ေရစက္ခြက္နဲ ့ေရပုလင္းေလးနဲ ့ေပါ့။ဘာျဖစ္
လည္းဆိုေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္ရင္၊လင္ပန္းေလးခ် ပ်ားဖေယာင္းတုိင္ ေလးထြန္း၊တန္းၿပီး ကပ္လို ့
ရတယ္ေလ။ဘုန္းႀကီးက nonstop တသုတ္ၿပီးတသုတ္ တရားစာခ်ေပးရတယ္။တခါခါဆိုရင္ မိသားစု ၄-၅ စုေလာက္ေပါ့။ၿပီးေရစက္ခ် ၁၀-၁၅ မိနစ္ေလာက္ဘဲၾကာပါတယ္။

အိမ္တိုင္း အိမ္တိုင္းခ်က္ယူလာၾကတာလည္း၊တပုံစံထဲပါဘဲကိုယ္ပိုင္ဗားရွင္းေလးေတြဘဲကဲြမယ္နဲ ့တူတယ္။
ဟင္းကလည္း သူ ့အဓိပၸါယ္နဲ ့သူဗ်...။၀က္သားဟင္း...။မွ်စ္ခ်ဥ္ဟင္း၊(မွ်စ္ကိုရွမ္းလို"ေနာ္" လို ့ေခၚ တယ္ႏွစ္ သစ္ မွာအစုိ ့အေညာက္ေလးေပါက္လာတဲ့သေဘာေပါ့)ဘဲဥအငံ၊(ေရႊဥ ေငြဥေပါက္ ပါေစတဲ ့)ၾကာဇံသုပ္ (ၾကာၾကာစံရေအာင္ဆိုတာလားဘဲ)က်ဳိင္းတုံ၀က္အူေခ်ာင္းေၾကာ္၊၀က္ေခါက္ေၾကာ္၊(ဒါေတာ့မယ္မီးလည္းတိ
ဝူး...)။ၿပီးရင္ အဲဒီမွာအုိး အႀကီးႀကီးေတြခ်ထားတယ္။ဆိုင္ရာဆိုင္ရာဟင္းေတြထဲေလာင္းထည့္လိုက္ရုံပါဘဲ။
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ကိုရင္ ဘုန္းႀကီးေတြ ဘယ္စားလို ့ကုန္မွာလည္း၊အိမ္ေထာင္စု ၁ဝဝ လာလူရင္ ဟင္း
ေတြ  ေတာင္လိုပုံၿပီေပါ့။အဲဒီဟင္းေတြ အားလုံးကိုေပါင္းၿပီး အလြန္ႀကီးမားလွေသာအိုးထဲထည့္၊မီးေအးေအး
ေလးနဲ ့ႀကိဳ အနံေမႊးေအာင္လို ့ေတာေရွာက္ရႊက္ေလး ဆူးပုတ္ရႊက္ေလးခပ္၊အဲဒီဟင္းကို ကုိင္(န္)ဟို ့လို ့
ခၚတယ္။အရသာကအန္မတန္ ေကာင္း၊အနံေလးေမႊးလို ့။

တၿမိဳ ့လုံးဘာဟင္းစားလည္းေမး...လျပည့္ေန ့မွာ....၊၀က္သားဟင္း...။ခရမ္းသီးဟင္း..။ မွ်စ္ခ်ဥ္ဟင္း၊ ဘဲဥ အငံ၊ၾကာဇံသုပ္၊က်ဳိင္းတုံ၀က္အူေခ်ာင္းေၾကာ္၊၀က္ေခါက္ေၾကာ္၊....ၿပီး လျပည့္ေက်ာ္ဆိုရင္ ကိုင္(န္)ဟို ့...။
အားလုံးအတူတူဘဲ ။

online ထဲကပုံေတြပါ

ကိုင္(န္)ဟို ့ပုံကလည္းရွာမေတြ ့ဘူး....။အင္း....စားခ်င္ပါတယ္ဆိုေနမွဘဲ။

online ထဲကပုံေတြပါ

က်မ က်ဳိင္းမယ္(ဇင္းမယ္)မွာေနေတာ့ အဲဒီက လန္းနားရွမ္းေတြလည္း၊က်မတို ့လိုဘဲဟင္းလည္းတူတယ္၊
ဓေလ့ထုံးစံလည္းတူတာေတြ ့ရတယ္။သူတို ့ကေကာက္ညွင္းေပါင္းနဲ ့စားေလ့ရွိတယ္။က်မေနတဲ့အိမ္က
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းနဲ ့၃ အိမ္ေက်ာ္ေလာက္ဘဲျခားတယ္။ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းနဲ ့လည္းခင္ေတာ့၊ ကိုင္(န္)ဟို ့
ဟင္းလာေပးရင္ အုိးအႀကီးႀကီးနဲ ့၄-၅ ရက္စားရတယ္။စကားမစပ္... တခ်ဳိ ့ကလွဴထားတဲ့ အစားအစာ၊
အသုဘအိမ္ကအစာ၊ဆြမ္းေတာ္တင္ၿပီးသားအစာဆိုမစားဘူး...တဲ့။ ခိုက္တယ္ဆိုလား ကံနိမ့္တယ္ဆိုလား
ေျပာၾကတာၾကားဖူးပါတယ္။က်ဳိင္းမယ္က ကိုင္ဟို ့ကပိုေကာင္းတယ္။ ၾကက္သားလည္းပါတယ္ ပုဇြန္ထုပ္
ႀကီးလည္းပါတတ္တယ္။ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့၀က္ေခါက္ေတြ၊မွ်စ္ခ်ဥ္ဖတ္ေလး၀ါးမိရင္ အမိုက္စားဘဲ။

ေအာ္..ဘာရယ္လို ့ဟုတ္ပါဘူး။၁၆ရက္ေန ့ဆို အကိုငယ္ဆုံးတာတႏွစ္ျပည့္ ၿပီေလ။ အဲဒီတုံးက ဘေလာ့ကို
လုံးဝပစ္ထားတာ၊password ေတာင္ေမ့လို ့။ဝမ္းနဲစရာေနာက္တခုကျပန္ႀကဳံရတယ္။ေနာက္အကိုႀကီးက
ဆုံးျပန္တယ္။သူတို ့က်မဝမ္းနဲေက်ကဲြေနတာ ႀကိုက္မွာဟုတ္ဘူး၊ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ ့ဘဝရဲ ့က်န္တဲ့အခ်ိန္ေလး
ေတြကိုျဖတ္သန္းသြားမယ္ေလ။

လျပည့္ေန ့ဥပုဒ္ေန ့ေတြမွာ အေဖ အကို၂ ေယာက္အတြက္ဟင္းေတြခ်က္ၿပီး၊ဆြမ္းကပ္ေပးခ်င္တဲ့စိတ္
ဆႏၵေတြျဖစ္လာတာနဲ ့၊ေတာင္ေရးေျမာက္ေရး..စာတပုဒ္ေလာက္ေရးမိတာပါ။

ခင္မင္တတ္တဲ့
မီးမီး

အင္းသား(အင္းစကူး၊အန္းဆား) ေဖေဖ..

မဂၤလာပါ~~~

အင္းသားဆုံဆည္းရာပဲြေတာ္ဆိုၿပီးက်င္းပေနတာေတြ ့ေတာ့၊

အေဖ့ကိုသတိရလာတယ္။

ဇာတိေျမကိုအစြဲျပဳၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ရွမ္းလူမ်ဳိးဘဲလို ့သတ္မွတ္ထားမိတယ္။

တကယ္ေတာ့က်မလည္းသူမ်ားေတြေျပာၾကတဲ့ကျပားဆိုတာႀကီးေပါ့။

အင္းသား ရွမ္း(ရွမ္းေတာင္မွ ဂုံရွမ္းနဲ ့ေျမာက္ပိုင္းကရွမ္းဆိုၿပီး၂ခုေရာေနေသးတယ္)။

က်မအေဖက အင္းသား(အဖြားက အင္းေလးနမ့္ပန္ေရလည္ရႊာဇာတိ)၊ 

အဖိုးကေတာ့ရွမ္းစပ္တယ္လို ့ေျပာတာဘဲ။

က်မငယ္ငယ္တုံးကဆို အမ်ဳိး၂ဖက္လုံးကိုၾကည့္မရဘူး။
က်ဳိင္းတုံမွာအမ်ဳိးေတြၾကားထဲမွာ (အီမန္)ရွမ္းလိုဗမာမေပါ့ ေခၚၾကတယ္။
ေတာင္ႀကီးေရာက္ေတာ့ ရွမ္းမသမီး ရွမ္းမ နဲ ့ေခၚတယ္ေလ။
က်မ မႀကိဳက္ခဲ့ဘူး။
ခုေတာ့ အင္းသားရွမ္း ျဖစ္ရတာအရမ္းႀကီးကိုဂုဏ္ယူမိပါတယ္။

အေဖက်ဳိင္းတုံေရာက္ၿပီးအေမနဲ ့အိမ္ေထာင္ၾကခါစအထိရွမ္းစကားမတတ္ဘူး။
ေနာက္ေတာ့ အေဖကရွမ္းလိုေကာင္းေကာင္းေျပာတတ္သလို၊
အေမလည္းအင္းသားလိုေရာတတ္တယ္။
မိသားစုထဲမွာေတာ့က်မက အင္းသားစကားအညံ့ဆုံးပါ။

ေနာက္က်ဳိင္းတုံမွာအင္းသားေတြမ်ားလာေတာ့၊
အေဖဦးေဆာင္ၿပီးအင္းသားအသင္းဖဲြ ့ၾကတယ္။
သူတို ့ကိုယ္သူတို ့အေရွ ့ပိုင္းသားအသင္း လို ့ေခၚၾကတယ္။
အင္းစကူးေတြဟင္းခ်က္ေတာ္တယ္ေလ။
သူတို ့ရဲ ့(ဆန္ေလွာ္၊ပဲလုံး)ေဆးခါးဟင္းနဲ ့၀က္သားနီခ်က္ ငါးဒုကၡ ဂ်ဳးျမစ္သုတ္...။
အိုး...အမ်ားႀကီးဘဲ။နံမည္ႀကီးေတာ့အလူပြဲေတြမွာလိုက္ခ်က္ေပးၿပီးကုသိုလ္ယူၾကတယ္။

အသင္းရဲ ့အစည္းအေ၀း ဘာညာဆိုရင္ေတာ့အိမ္မွာဘဲ စုၾကတယ္။
အေဖက အသင္းဥကၠဌႀကီးေလ...။
အစားအေသာက္ပါတာေပါ့၊ဝိုင္းလုပ္ဝိုင္းစားဘဲ။
ငယ္ငယ္တုံးက အဲဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ ဘယ္သူငယ္ခ်င္းေခၚေခၚဘာမွမကစားဘူး။
သူမ်ားေတြ ဟင္းထုပ္ေပါင္းတာ၊ကင္ေပါင္းေၾကာ္(ၾကက္သြန္ၿမိတ္နဲ ့ဝက္သား၊မုန္ ့ႏွစ္ေတြနဲ ့)၊
ငါးထမင္းနယ္တာ..အဲဒီအနားမွာဘဲကပ္ေနတာေပါ့။
ဟင္းထုပ္ေတြေပါင္းတာအိုးအႀကီးႀကီးနဲ ့၊
ျမည္းဖို ့ဖ်ာၾကမ္းေပၚသြန္ခ်လိုက္ရင္ ပူပူေလာင္ေလာင္နဲ ့အေသလိုက္လုတယ္။
ငတ္ႀကီးက်တာ..ခေလးဆိုေတာ့။

က်ဳိင္းတုံက အင္းသားေတြတအားစည္းလုံးတယ္။
က်မခဏျပန္တာေတာင္၊လာလည္ၾကတယ္။
အေဖ့သမီးကိုခ်စ္ၾကတယ္။
အင္းေလးေဒသက အခုုမွစတင္စုစည္းၾကတာ။
အေဖသာသက္ရွိထင္ရွားရွိရင္၊သြားမွာျမင္ေယာင္ေသးတယ္။

အေဖက ေတာင္ႀကီးဇာတိဆိုေပမဲ့၊က်ဳိင္းတုံကိုပိုခင္တြယ္တယ္။
က်ဳိင္းတုံၿမိဳ ့မွာအသင္းအဖဲြ ့ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာဘဲသူစလုပ္တယ္။
သူမ်ားေတြသူ ့ကို ဥကၠဌႀကီးရာထူး(ပိုက္ဆံမရပါဘူး၊အိပ္စိုက္ရာထူး)ေပးၿပီး၊
သူအလုပ္ေတြရူပ္ေနတာဘဲ၊
ေဂါက္သီး၊မီးသတ္၊ေဆးရုံ၊ေမာ္ေတာ္ယဥ္၊ဗလငါးတန္(မိဘမဲ့ေက်ာင္း)..
အမ်ားႀကီရွိေသးတယ္။အားလုံးကိုမမွတ္မိပါဘူး။
အားလုံးက လူမူ ့ေရးလုပ္ငန္းေတြပါ။
ေသခ်ာတာတခုက အရင္အလွူေငြထည့္...။(ဟီး ...)
ရီရတဲ ့တခုက၊ၿမို ့နယ္လုံးဆိုင္ရာေဂါပကဆိုတာ...။
သူကရွမ္းလိုတတ္ေပမဲ့ဟိုကအဖိုးၾကီးေတြက ဂုံရွမ္းလိုအစည္းအေ၀းလုပ္၊
ဂုံရွမ္းစာနဲ ့ေရး၊အဲဒီထဲမွာသူတေယာက္ထဲ ရွမ္းမဟုတ္တာပါတာ။
အေဖ အစည္းအေ၀းမွာဘာေတြမ်ားနားလည္လဲလို ့ျပန္ေမးရင္၊
အေဖနားလည္တာေပါ့...ဆိုဘဲ။

အေဖကဟင္းခ်က္တအားေကာင္းတယ္။
အေဖလက္ရာလုံး၀မမွီေပမဲ့စားခ်င္လို ့ဟင္းထုပ္လုပ္စားေသးတယ္။
တခါက (Germany)မွာေနတုံးကဟင္းထုပ္လုပ္ဖို ့ဌက္ေပ်ာ္ဖက္မရွိေတာ့၊ ပလပ္စတိတ္နဲ ့ထုပ္ၿပီးေပါင္းစားတယ္။

မုန္ ့ႏွစ္ေတြ

ေပါင္းၿပီးေတြ ့ရတာ၊စားလို ့ရတယ္၊အရမ္းေကာင္းႀကီးဟုတ္ေသးဘူး

အေဖ့ေဂါက္ရုိက္ေဖာ္သူငယ္ခ်င္းအားလုံးနီးပါးဆုံးသြားၾကပါၿပီ။

ဦးဆိုင္ေက်ာက္ဇင္း၊ဦးစိုင္းေဆးဇင္း၊ဦးျမသန္း(ၿပီးခဲ့တဲ့ ရ-ဂႏွစ္ကေတာ့က်မဆီလာလည္ေသးတယ္၊ခုထိရွိမရွိမသိဘူး)ေဖေဖဦးသိန္းေမာင္၊ဦးႏဲြ ့ရီ။

ခင္မင္တတ္တဲ့
မယ္မီး